Vísir - 24.01.1955, Blaðsíða 3

Mánudagínn. 2,4. janúar 1955.
VÍSIR
8
SkrifiS
kvesujasígtSBSi
itm áhíigaaál
fBsut.
li'JíÍJi)
Fölleit börn þurfa ekki
að vera veikluðe
inskur læknir segír ferdílrisin il sysidanna.
'Wlatur
EPLASÚPA.
með norsku kaffibrauði.
(Eplasúpuna sýður húsfreyja
eftir sinni venju, en hér er upp-
skrift af kaffibrauðinu).
375 gr. hveiti.
3 tesk. lyftiduft.
125 gr. smjörlíki.
2 egg.
125 gr. sykur.
Hveiti og lyftiduft er síað
saman og smjörlíkið mulið í.
Sykrinu bætt í og eggjunum.
Deigið er hnoðað og úr því
gerðar 4 lengjur sívalar, mátu-
legar á bökunarplötuna. Bakað
ljósgult. Tekið út, skorið með
beittum hníf í sneiðar, sem eru
1 cm. á þykkt. Eru þær svo
lagðar á bökunarplötuna og
þurkaðar í ofninum. Þetta
kaffibrauð má neta bæði með
sætsúpum og á kaffi- eða te-
borðið.
Lamb á kodda.
Kjöt 3/4 kg.
Einn laukur vænn, rifinn.
Smjör eða smjörlíki, 50 gr.
Hrísgrjón, 100 gr.
Hveiti til að velta kjötinu upp
úr. í hveitið er blandað ögn af
salti, papríku og karrý.
Kjötið er skorið í stykki eins
og í „fricassé“ og kjötbitunum
velt í hveitinu, sem kryddinu
hefir verið blandað í. Kjötið
er síðan steikt í smjörlíkinu og
laukurinn einnig. Sjóðandi
vatni eða soði er hellt yfir þeg-
ar kjötið er orðið brúnt og er
það.síðan látið krauma V2 klst.
Þá er 100 gr. af hrísgrjónum
(skoluðum) bætt í pottinn og er
þetta látið sjóða þar til það er
meyrt. Þyki rétturinn ekki
nægilega kryddaður má bæta út
í ögn af papríku og karryi. —
Þetta er Austulanda-réttur og
á að vera mikið kryddaður.
Frapi borinn á lokfati og er
mjög lostætur að þeiria dómi.
sem hafa mætur á krydduðum
mat.
Enskur læknir heldur því
j fram, að of miklar áhyggjur
! flareldra vegna barna sinna,
hafi hin skaðlegusíu áhrif á
börnin.
Sá heitir C. C. Harvey, og er
skólalæknir í Yorkshire, sem
heldur þessu fram.
Hann segir m. a., að þess
séu mýmörg dæmi, að foreldr-
ar ímyndi sér, að alls konar
háskalegir sjúkdómar gangi að
börnum þeirra, t. d. geru þeir
sé mikla rellu út áf því, að
börn þeirra séu mjóslegin og
föl yfirlitum, — þetta hljóti að
stafa að einhverjum voðalegmn
sjúkdómi.
Hann gat um börn, sem
bannað hefði verið að sækja
skóla tvo morgna á viku í tvö
ár, vegna þess, að þau yrðu að
fara í ljós. Þessum börnum
Skynsamleg framkoma gefst
betur en frítt andlit þegar
stúlkur leita sér atvinnu.
Kona, sem hefir ráðningar-
skrifstofu á Englandi, heldur
því fram, að ófríðar stúlkur,
gæddar hæfileikum og dugnaði,
súkkulaði-blönduna. Síðan er
hrært í jafnt og þétt þangað til
þetta er gegnsoðið. Þá er því
hellt í skál og látið kólna dá-
lítið. Þá eru eggjarauðurnar
hrærðar út í — ein í einu — og
hrært vel á milli. Hvítumar eru
stífþeyttar og er þeim blandað
gætilega í þegar farið er að
kólna vel í skálinni. Gratin-mót
er smurt og frauðinni hellt í.
Bakað á rist í ofninum. Ljúf-
fengt vanilíukrem má hafa með
og má blanda í það einni skeið
af sherry, er það er borið fram.
mistókst við barnaskólapróf
vegna þess arna, og er þau
komu til eftirlits hjá skóla-
lækninum, kom í Ijós, að fölt
yfirbragð þeirra var þeim full-
komlega eðlilegt, og heilsufar
þeirra í bezta lagi.
Harvey læknir ávítar for-
eldra fyrir þessi atriði, en hann
bendir líka á, að oft sýni for-
eldrar furðulegt skilningsleysi
högum barna sinna. M. a. gat
hann um fjórtán ára telpu,
sem þjáðist aí svima og verkj-
um í útlimum. Faðir hennar
hafði ekki viljað leyfa henni
að hafa afnot af borði í stof-
únni á heimilinu til þess að
lesa og vinna við á kvöldin,
og gerði gys að henni fyrir
áhuga hennar á náminu. Þetta
er jafnslæmt, segir Harvey
læknir.
verði frekar fyrir vali í ritara-
stöður en þær, sem sé forkunn-
ar fagrar, jafnvel þó að þær s.é
góðum gáfum gæddar.
Vinnuveitendur vilja að
skrifstofustúlkur sé þokkaleg-
ar og hraustlegar, en þeir kæra
sig ekki um að þær sé eins og
þær væri klipptar út úr tízku-
blaði. Þeir halda margir, að
fallegar stúlkur valdi truflun-
um á vinnustað. Þær gæti frem-
ur verið sýningarstúlkur en rit -
arar.
Forstöðukonan er menntuð
kona og nú orðin þrítug. Hún
ræður ungum stúlkum, sem eru
að leita sér atvinnu, að nota
ekki mikinn varalit, þegar þær
fara að tala við þá menn, sem
þær leita til um.starf. Ekki of
mikið andlitsduft heldur, að-
Frh. á 9. síðu.
Ófríðar stúlkur með hæfi-
leika veljast frekar í stöður.
Erlettdir vinnuveitendur vilja ekki endilega,
aö stúlkurnar sé eins og klipptar út úr
tízkuhla&i.
Mme. Coty, franska forseta-
frúin, metur heimilið mest.
Síjórnmalunuiti: wrður lióndí lieitn**
ar að sinuaí einn.
Verkfræðingur «inn í Los Angles ítefur fundið upp furðulegt
áhald, svonefnda „ábreiðu-byssu“. ,<Byssan“ lrnýtir 90 hnúta
á mínútu, og skiptir engu máli, úr hvaða efní ábreiðan er.
„Byssa“ þessi auðveldar mjög ábreiðugerð með; þessum hætti.
Frú Coty lét það í ljós, er
bóndi hennar varð forseti
Frakklands, að hún mundi
sinna félagsmálum nokkuð, en
láta stjómmálin afskiptalaus.
Taidi hún að að þessu leyti
væri ýmislegt sambærilegt með
sér og frú Eisenhower, sem
hefir samskonar stöðu í Amer-
íku.
„Eg held að líf mitt og frú
Eisenhower hljóti að vera svip-
að,“ sagði frú Renée Coty. „Eg
held að mér mundi geðjast vel
að henni. Við erum báðar blátt
áfram og hreinskilnar.“
Frú Coty flutti inn í hina
skrautlegu Elysée-höll fyrir árí
hér um bil og hefir.rætt aðstöðu
sína við erlenda fréttastofu.
Frúin er fremur holdug,
ræðin og móðurleg kona. Hár
hennar er fagurt og rauðjarpt
og þrátt fyrir tízkuklæði sín
frá Dior kveðst hún myndi lifa
starfsömu lífi í sínu „Hvíta
húsi“. En stjórmnálunum yrði
bóndi hennar að sinna.
Ann Jiljómlist
og málaralist.
Frú Coty er dóttir skipa-
smiðs. Iiún giftist fyrir 46 ár-
um, á 2 dætur og 10 barnabörn.
Koma opinberar skyldur í
bága við einkalíf hennar? Ekki
taldi forsetafrúin að svo væri.
„Eg gleðst yfir því og undr-
ast það jafnframt hvað lítil
breyting hefir þurft að verða á
fjölskydduitJfi okkar.
Mesta ánægju hefi eg af
barnabörnum mínum. Eg hefi
líka miklar mætur á sígildri
hljómlist: og gömlum málverk-
um. Og nýir lífernishætti':’
breyta þessu ekki.“
Forsetahjónin bjuggu fyrst i
lítilli íbúð í höllinni, meðan
verið var að endurbæta aðal-
íbúðina. Litir þeir, er henni
geðjast bezt, eru grátt og dauf-
ur rósrauður Iitur.
Eins og allar franskar konur
kann hún fjölda af matar-upp-
skriftum. En þegar hún er spurðx
að því hversu margt þjónustu-
fólk hún hafi, þá getur hún ekki
svarað því!
„Eg hafði ekki hugmynd um.
að það væxi svona margt,“ sagði
hún ákveðin, sem er henni þó
ólíkt.
Þau Coty-hjónin bjuggu 30
ár í leiguíbúð þangað til Coty
var kosinn forseti eftir hina
eftirminnilegu kosningu, sem
stóð í 3 sólai’hi-inga, þar til úr-
slit fengust.
Frh. á 9. síðu.
Fólk er oft ósammála um
það. hvort hafa skuli sætar
súpur í for-rétt eða eftir-rétt.
En það er ekkert vafamál að á
eftir svona krydduðum rétti er
sætsúpa eða ávaxtasúpa við-
eigandi.
Hitt er annað mál, að sé verið
að hugsa um að spara, þá er
hentugt að hafa ódýran spóna-
mat á undan, svo að heimilis-
fólkið þurfi ekki eins mikið af
kjöti eða öði'um dýrari mat.
Súkkulaði-fi auð
(souffé) ætlað sex.
Súkkulaði, 125 gr.
Nýmjólk, % líter.
Hveiti, 75 gr.
Egg; 5.
tlelmingi af mjólkinni er
hellt í pott og er súkkulaðið
hrært í henni: suðan látin
koma upp. Hveitið hefir verið
hrært út í mjólkinni, sem af-
gangs er, og er þessu hellt út í
Þegar Amy Johnson flaug til Ástralíu 1930.
„Mig langar ekkert til að I komið frá Stag Lane í hinni
setja met“, sagði Amy John- litlu flugvél sinni, sem var af
son. . . . „Mig langar aðeins til Gipsy-Moth-gerð, og hafði ver-
að fljúga til Ástralíu. Ég mun ið nætursakir í Croydon-gisti-
auðvitað leitast við að verða
eins fljót í förum og mér er
unnt, en ætlun mín er ekki að
reyna við metið“.
Þetta var sannleikanum sam-
kvæmt eins og þarna stóð á
þótt Amy hafi síðar hlaupið
kapp í kinn, þegar líkur voru
til þess, að hún gæti hrundið
metinu. Hún lagði upp frá
Croydon-flugvellinum við
London rétt fyrir klukkan átta
árdegis 5. maí árið 1930.
húsinu. Hún vildi halda brott-
farartíma sínum leyndum og
tókst það að vissu leyti. Al-
menningur veitti brottför henn-
ar ekki meiri eftirtekt, en þeg-
ar Bert Hinkler lagði upp í
Ástralíuflug sitt frá Croydon,
snemma morguns í febrúar
árið 1928.
Lítil athygli
almennngs.
Kveldið áður
hafði
Nokkrir starfsmenn flug-
vallarins, einn eða tveir vinir
og faðir hennar buðu Amy
góða ferð. Hún hafði ráðgert
að Ieggja upp strax er tæki
að birta, en neyddist til að
| fresta brottförinni, vegna þess
Amy að fregnir bárust um tæ* <-
veður á leiðinni til Vínarborg-
ar. Þegar hún ók litlu vélinn
sinni — sem hún kallaði Jaso.
— út á völlinn, gat engim
varizt þeirri hug'sun, að Amj
Johnson væri óviðjafnanleg;
hugprúð, en fáir höfðu trú í
því, að henni mundi takast
íyrirætlan sín. Hún var búin
að spenna á sig fallhlííina og
varaloftskrúfa var fest vinstra
megin utan á vélina. Þessi
aukaþungi hefur vafalaust
minnkað flughraðann til muna,
en það var vissulega skyn-
samlegt af Amy að hafa með
kveðjui’nar. Hún kyssti föður
sixm og svo var hún á bak og
burt. Flugvélin tók sprettinn,
þegar Amy jók benzíngjöfina,
og byi’jaði hina níu eða tíu
klukkustunda ferð til Vínar-
boi’gar. Vélin var fullhlaðin og’
Axny hafði ekki æíiað sér nægt.
svigrúm til þess að fljúga upp,
svo að hún dró aftur úr benz-
ingjöfinni og sneri við, í stað
þess að reyna fífldii’fskulegt
uppílug. Við aðra tilraunina
gekk allt að óslcurn, flugvélin
tökst léttilega á loft og hvarf
von bráðar í suðaustur, í átt-
ina til Sui’i’ey-ásanna....
Frá London til Vínarborgar
eru tæplega 1300 km. Eftir tíu
sér skrúfu til vara, þótt hvergi stunda flug lenti Amy Johnson
væri hæfilegur staður til þess á Aspern-flugvellinum þar.
að geyma hana. Hún hafði fengið gott veður
Amy eyddi engum tíma í til- alla leiðina, þótt hún lenti í
gangsIausK tilfinningasemi við ringingarskúr einu sinni. Þeg»