Vísir - 24.01.1955, Blaðsíða 7

Mánudaginn 24. janúar 1955.
vtsm
7
SfIdveiðsr bv. Jörundar
merkileg tflraun, sem
Frásögsi Guiðmundar Jöninds-
sonar úfgerÖarnranns, eiganda
i
66
99
Eins og kunnugt er af fréttum, stundaði togarinn Jörundur
frá Akureyri síldveiðar á Norðursjó í haust. Var þetta merkileg
nýbrey'tni, sem vakti mikla athygli, og hefur Vísir fengið til
birtingar frásögn Guðanundar Jörundssonar útgerðarmanns,
eiganda Jörundar, og fer hún héj á eftir.
þegar síldartorfan hefir fundist1
á bergmálsdýptarmælana, þá
þarf skipstjórinn ekki annað,
en lesa af Decca-mælaborðinu,
skrifa hjá sér staðarákvörðun-
ina, þar sem síldartorfan var,
kasta síðan vörpunni, draga
| hana inn á staðinn þar sem'torf-
an fannst, má það þá teljast
mjog braðlega i svipað hprf ogj nokkuð ömggt) að sil^in er ;
vörpunni í flestöllum tilfellum.
í þremur síðustu veiðiferðum
Jörundar voru þessi tæki starf-
rækt um borð í honurn með
Norðursjó
gafst vel.
! arnar um borð í Jörundi komst!
BotnVörpungurinn Jörundu!
•«r nú kominn heim frá síldveið
tilraun þeirri, sem gerð var með
hann í Noðursjó. Hann fór í
fyrstu veiðiförina 2. septembei
og lauk hinni síðustu 14. des-
ember. Stundaði hann því veið-
ar þessar í 3 Y2 mánuð. Veiði-
ferðir urðu alls sjö. ,
Aflamagnið varð 21.575
körfur eða 1100 smálestir, er
seldust fyrir 374.000 þýzk
mörk. Meðalafli í veiðiferð
hverri var um 3100 körfur, en
meðalsala var 53.400 mörk.
Yfir vertíðina voru hrað-
frystar 1300 tunnur af síld um
borð í skipinu en sú síld var
flutt hingað heim, og verður
höfð til beitu á komandi vetr-
arvertíð.
Umræddar síldveiðar eru nú
stundaðar af Þjóðverjum
tímabilinu júlí og allt fram í
janúar eða febrúar. En aðal-
vetíðin er frá ágúst til miðs
desember.
Fyrri hluta vertíðar eru veið-
arnar stundaðar norðarlega út
af austurströndum Bretlands-
eyja, en þegar líður á vertíðina
berst leikurinn suður um
Ermarsund og allt suður með
Frakklandsströndum.
ferð er talið eðlilegt að nemi
um 3—5000 mörkum.
tíðkast á þýzkum síldveiðiskip-
um. Þó var það eitt, sem gerðij
nokkurn aðstöðumun framan aí
vertíðinni, hjá Jörundi á móts.
við þýzku skipin, að hann hafði 1£ekt urn ð0lð 1
ekki hinn svokallaða Decca, en! S°ðum árangri. Það er trú mín
það eru tæki, sem taka miðanir Það verði gleðidagur hjá is-
frá Decca landstöðvum er starf- !enz^um sjómönnum, sá dagur
ræktar eru í löndum þekn er er slíkar Decca-stöðvar taka til
liggja að Norðursjó, en með sfarfa ker a landi, en með því
þeim er hægt á augabragði að yrði shapað stórkostlegt öryggi
sjá hnattstöðu skipsms, svo ná- fyrir 011 skiPin er við strendur
kvæmlega að aðeins skakkar lanðsins sigla og um leið mjög
fáum metrum. Þetta kemur sér bættir möguleikar til aukins
Nú kunna menn að spyrja,
hver varð nú árangurinn af
þessari síldveiðitilraun, og er
hugsanlegt að þessar veiðar
geti komið okkur íslendingum,
að gagni í framtíðinni? Við
fljóta yfirsýn yfir þessa nýaf-
stöðnu vertíð, þá fæ eg ekki)
annað séð af þeirri reynzlu er
fékkst, en að við íslendingar
eigum að geta stundað þessar
veiðar í Norðursjó engu að
síður en allar þær þjóðir, sem.
nú gera þar út með góðum ár-
angri, svo fremi að markað
ekki bresti fyrir síldina, og að
öðrum aðstæðum óbreyttum,
Að öllu þessu athuguðu, og
án þess að vita til fullnustu,
hver hin endanlegu daglaun
verða, þá myndi eg vilja segja:
Það var betur farið en heima
setið.
Þýzka
botnvarpan.
Veiðarfæri þau sem notuð
vou á b.v. Jörundi þessa vertíð,
var þýzka botnvarpan af sömu
gerð og notuð hefir verið af
þýzkum botnvörpunum á und-
anförnum árum, með góðum ár-
angri.
Botnvarpa þessi er riðin úr
venjulegum trolltvinna en er
öll mjög grannbyggð. og ein-
vörðungu miðuð við að verða
dregin á góðum botni, enda
engar varnir á neðri vör vörp-
unnar, eins og venja er til á
venjulegum botnvörpum, er
hafa fótreipisrúllur, eða það
sem í venjulegu tali fiskimanna
eru nefndir bobbingar, en þeir
halda vörpunni frá botni, sem
kunnugt er og verja hanc
skemmdum. Vai-pa þessi er ac
sjálfsögðu miklu smáriðnari,
en Venjuleg þorskvarþa að neð-
anverðu, þar sem hér er um að
ræða veði á mikið smærri fisk-
tegund, þar sem síldin er.
Verð á neti í eina slíka vörpu
er í kringum 2400 mörk, en
það er auðvitað ekki nema hluti
af öllum þeim búnaði er settuT-
er útbjuðis í hvert, sinn ý.ið
veiðarnar. E n það mun láta
nærri, ef kaupa á alian síld-
veiðútbúnað nýjan fýrir stærri
botnvörpunga að þá kcsti hann
um 25.000 mörk, eða sem næst
eitt hundrað þúsund íslenzkra
króna.
V.eiðarfæraslit í hverri veiði-
Minni
kostnaður.
Um hina ýmsu kostnaðarliði
við þessar síldveiðar mætti
margt segja, seni ekki vinnst
tími til nú, vil eg þó ekki láta
hjá líða að minnast hér á ör-
fáa, sem evigamestir eru, svo
sem olíunotkun, sem er talsvert
minni en á venjulegum tog-
veiðum, og stafar það af því
að þessar veTðar eru ekki
stundaðar að næturlagi, og þar
við bætist að olíuverð í Þýzka-
landi er mun hagkvæmara en
hér tíðkast. Þá má og nefna ís
og salt notkun, sem eru tals-
veiðir liðir í kostnaðinum en
koma þó betur út, en hér heima
a vegna lægra verðlags úti. Sama
má og segja um matarúttekt
alla.
Hinsvegar virðast smærri
viðgerðir á skipi og vélum, er
oft og tíðum þarf til að grípa,
meðan á vertíðinni stendur,
vera allháar.
Við nánari athugun virðist
mega segja að reksturskostnað-
ur á botnvörpungum við síld-
veiðar ’í Norðursjó sé nokkuð
lægri en við venjulegar tog-
veiðar hér við land, eða í það
minnsta hefir reynzla þýzkra
útgerðarmanna orðið sú.
í lok síldarvertíðarinnar hef
eg gert nokkurn samanburð á
síldveiði bv. Jörundar og veiði
ýmsra þýzka botnvörpunga er
þessa veiði stunduðu og lögðu
afla sinn upp í Hamborg eins
og Jörundur gerði. Virðist afla-
magn hans vera nokkuð ofan
við meðallag, en söluverð afl-
ans varð hinsvegar í veiðiferð
hverri eitt hið hæsta er fékkst
á markaðinum á hverjum tíma,
og byggðist það að sjálfsög'ðw á
gæðum aflans. Má það eflaust
þakka aluminium innréttingu
og kælibúnaði í lestum skipsins,
en það kom einmitt vel að haldi
þarna, þar sem sjávarhiti er
allhár í Norðursjó og lofthit'
meiri en hér tíðkast á veiði
svæðinu.
Nú mega menn ekki skilja
orð mín svo, að allt hafi verið
árekstrar og fyrirhafnarlaust
við þessa tilraun. Nei, síður en
svo, barnasjúkdómarnir láta
sjaldan á sér standa við slíkar
tilraunir, og svo var heldur
ekki í þessu tilfelli. Þar sem
hér var um að ræða þraut-
reyndan skipstjóra, Sigurjón
Einarsson frá Hafnarfirði, er
þekktur er að því að kunna góð
skil á öllu því er að botnvörp-
úm lítur, þá varð hann og
skipshöfn hans furðu fljót að
einkar vel við síldveiðarnar, afia-

Lengur er enginn maður í vafa, hvaða frakka hann vill — auðvitað vill hann
aðeins þann frakka, sem mesta athygii hefur vakið herlendis, 0g jafnvel
erlendis — sem sé — „PÓLAR “-frakkann.
Sumari vetur, vor og liaust, alltaf er „P Ó L A R“-frakkinn hentugastur,
við öll tækifæri.
,,P Ó L A R“-frakkinn er úr fyrsta flokks efni, með failrgu sniði, og síöast
en ekki sízt meði hinu vandaða „T R O P A L“-fóðri, sem hægt er að taka
úr með cinu handtaki.
Munið aSeins „PÓLAR“ þegar þér
ætlið að lá yður frakká og þér munið
fá bezta og vandaðasta f r a k k a n n,
sem framleiddur er feérlendis.

komast yfir bvrjunarerfiðleik- i C
ana, svo garígur allur við ve::ð- v.jv.wAvwwywwwyvwAi
■ VWi^AWAVVWVWWWVy'^VWV/WW'.'MÁyUVi.