Vísir - 02.05.1955, Blaðsíða 3

Mánudaginn 2. maí 1955.
VÍSIR

Sbrifil
kvcsmasíðunBi
am áiuigusái
r%u.
Húsráð.
Leyfið börnunum að
hafa svigrúm.
En móðirin verður að kenna þeim
að leika sér.
þaS er auðvelt að i'lytja deig,
sem búið er að fletja út, af j Við hvað er átt með þessu?
borðinu á bökunarplötuna, án Á að leyía þeim að vera á
þess að það skaddist. Ráðið er harðaspretti um hina þröngu
að vefja þvi upp á kökukeflið. J íbúð, hoppandi á stólum og Iegu-
Velta því síðan af keflinu á bekkjum? Alls ekki. pað, sem
Rökunarplötuna.
þau fá að gera, er allt með ráð-
um gert. Móðir þeirra ákveður
1 það og kennir þeim að leika sér
I ýmsa ímyndaða leiki, sem eru
j það skemmtilegasta at öllu. Auk
i þess að hjálpa til.
Margar ungar mneður eru
stöðugt á nálum um að bömin
skeinmi ýmislegt, á liéimilinu,
þær eru því á hælunum á þeim
sí og tr og að vísu er það margt
og mikið, sern lítil manneskja
Með sitrónusafa og salti má getur skemmt ef hún- er iiandöð
oft ná ryðblettum úr, Blettur- og sístarfandi. En þá þárf að
inn er vættur vel með sítrónu- dvetja fyi'ir lienni og- leggja á
þunn gluggatjöld niá gera við
á 'þenna hátt: Pappír er þrædd-
rir undir rifuna og síðan saum-
að yfir þversum og langsum í
saumavél. þegar svo glugga-
tjaldíð er þvegið molnar pápp-
írinn burt en saumarnir eru
eftir.
safa og síðan er salti dreift á.
Síðan er flíkin þurrkuð í sterkri
sól.
raðin um ýmsa teiki, svo að
hættunum sc afstýrt.
ímyndaðir leikir.
Ef lmera á kalt smjörtílci í
lirærivél er gott að stinga þeyt- þegar veöur er vont, og börn-
aranum ofau i heitt.vatn fvrst. in gota ekki verið úti, er ýmis-
Mun smjöriikið þá ekki tolta við legt, seni þau geta gert, sér til
hann. garnans inni án þoss að það
verði of fyrirferð-armikið. — T.
d. eru tveir stólar, sem standa
skammt frá livor öðnun fyrirtak
íyrir tjal'd. Itað tná breiða yfií'
! þá lak eða gamali brekau og er
jþarna þá líinn ákjósanlegasti
jstaður til útilegM fyrir lilil börn.
])a,u geta haft eittiivert leikfang
meðferðis, þau geí;i liaft lirauð-
jsneiðar, sem mamma li'éftr út-
j.búið, fótskeiiiil eða kassa til að
sitja á — og svo kannske vasa-
Ijös! — það væri dýrlogt.*
! Undir væmi matborði, sem
fyrir bíl. ökumaður situr i
fremri stóinum og hefir. bab lians
fyrir sfýri, eða liann heldur á
potthlemmi sem hánn snýr sitt
á hvað. Ekki spillir það lieldur
ef hánn fær kartmannshúfu á
höfuðið. í aftari stólnum getur
farþegi se.tið. Svo má líka, liafa
stólana fyrir s.trætisvagn og
hafa dós á gólfinu fyrir tví-
eyringa, eða þ.á hafa ferkantaða
pappírsmiða fvrir fanniða.
Sé rnainma ráðagóð getur hún
haft, ýmislegt í pokaliorninu til
þess að gera leikinn tilbreyt-
inganneiri. Hún ge.tur sett
bangsa í baksætið eða brúðv
eðá kött, eða. lumd sem hamið á
Má- lengr una við slika leiki.
Gaman að hjálpa til.
og eins tit að standa á ef.þör
geríst.
Eítt iierírergi í húsinu er þi
kannske aðaiatliaf-nasvæði þess
þangað koina liörnin st'rax ú
skólnnum og oft er lcitað þanga>
af ölluin beimilismömuun, o'
þar liefir húsfreyjun má.rgt fvri
stafni. það er eldltúsið. þar eri
ótal - möguleikar fy.rir liend
bæði í starfi og leik.
Lítil ltörn geta hjálpað tii
með tnargt í eldhúsinu og þár
ckki að vera nein hætta á að þau
brjóti eittlivað eða skemmi. Al-
kúnna er það að húsmæður álíta
sumár að lit.lar telpur, sem
ltjálpa vilja tii, hefji fyrir sér. En
ekki má líta svo á. ]tað á að
lofa þeim að hjálpa til, það get-
ur hugsast að sú húsfrevja, setn
adíð bægir börmmum frá, sjái
síðar meir að hún hafi hegðáð
sér óhyggilega. Litil telpa getur
tekið vatn í ketilinn, en þaé
verður að segja henni að láta
það ekki renna of ört, svo að
ekki slettist. Hún getur iíka
skammtað kaffi í könnuna. En
hún þarf aðeins að fá að vitc
ltvað margar skciðar á að láta
Og margt annað getnr lnin, t. d
’urrkað mataráhöld án þcss aö
brjóta.
Fyrír kemur að bakað er. þií
er nú ekki amalegt fyrir lítinn
dreng eða telpu, að fá svolitia
lúku af deigi til þess að linoða
og fletja- síðan út ,með flösku
eða, öðm þægilegu ahaldi. Líka
rná iofa barni að skera smá*
kökurnar með glasi. eða köku-
hring og mikil er gleðin >'fir
því að fit að brjóta í sundui*
egg!
Hollara fyrir bæði.
það er báðum hollara, móður
og börnum að vinna siiman að
ýmsu heldur en að móðirin sé
alltaf á nátum yfir bömunuin,
og þau skemmi eittlivað. Hún má
elcki líta á athafnaþrá þeirra
sem skemmdarfýsn — börii em
sístarfandi og þau þitrfá að fá
ltina réttu útrás fyrir starfsork-
una. Með því að meina þeiiii
allt. getur hún gert þeim mikitm
skaða, og orkan fær þá aðra og
kannske óheppilégri útrás.
Auk þess þurfa börnin að fá
að vera „eins og heima hjá sér“
á heimili sínu.
Margvísieg eru
sem konur geta
stor
breitt er vfir (gamall borðdnkur
eða nimábreiða) gctur orðið j stað, t. d. horði, eða sumtim
fyrirtaks hellis-skúti þar sem stólumim í stofunni, en móðir
hjarndýr hefst við —, cða tófu-1 þess hefir þá fleira tii að yfii-
Þannig eiga sokkarnir að vera, grev liefir leitað sér liælis og er fara. — Fótskemill eða lítili
segir Jacques Fath í París. — á gægj.úm tii þess að sjá hvort stóll, sem hcra má með sét
En niarama liefir uóg að gera
Hún þarf að sjá um licimilið
þarf kannslce að hreinsa bað-
herbergið o. ft. þá er heillaráfý'
að hinda handkla'ði um lítinn
dreng — oða stúlku, liafa það
fyrir svuntu og leyfa svo lit-lu
inanneskjunn'i að nudda vat-ns-
hanana við þvotíaskálina eða
þvo röndimi, á haðkerinu ... cða
þvo þvoítaskálina ef hún er
ek-ki of 1 tn. — þctta er tniklu
betra lieidur en að þurfa alltaf
að vera að lilaupa frant til að
gn’ta nð barninu. þarna geta
þau unnið sainan í baðlierlterg
inu og taiað sanian inii lcið.
Einnig þyk'i' litluni st-úlkum
m.'ög ganmn að þurrka af ryk,
eins og mamma gerir, Drengir inin er
geta líka tokið' það að sér. Má oinmitt.
þá úthluta barninu tilteknum ikonur, segir hún. þa.ð sé aí
vissu levti cins og að taka mál
fe-í
Sumar eru mjög lagnar að 'hvéijum erindurn og sagði þá
veggfóðra herbergi sín og eru vi'ð liana: þú gctur nú lókið.
þau störl oft unnin af heimilis- þessu án rnin —' og það gcrúi
fólkinu sjálfu. j hún. — Hánn sagði lrenni síðar
Ekki nnmu ntargar kouur . iil utn það livernig rotti að skeyta
hafa kosið sér það fyrir atvinnu. saman vcggfóður, svo að <">1 L
Tii er þó ein, sem komin er u'm.
sextugt og liefir stundað vcgg-
fóðrim sem afvitinu árum sam-
an. 1-Iún heitir frú Nehrhloss og
ú hefmu í Aldcn, N. Y.
Kunningjar licnnm- eru stund
um að stingfi því að l.ienni, ;ú
y. eggfóðrmi sc okki kvcnnaslarí
ög að iuin liljóti mi áð vcra orð-
in of götmil til að príla upp í
stigfi og lím.'i pappír á vcgg. Fr
gerð vrori i . samræmi, éinnig
hverriig iniri fetti að fara að við
liornin ú lierhcrgjumim svo aö
ekki mynduðust hrúkkur og- eft-
ir það starfaði iuin siáifstætt.
Árum saman veggfóðraði luiii
fyrir kunningjá sína og gerði
það endurgjaidslaust.; En sv>
slasaðist böndi ltennar og þá t.élc
hún að sei.ja vinn'u Siná og fékk
marga viðskiptavini, svo að hún
'i öðru máli. þetta sé'>gat sent dóttur sína og tvo synL
hentug atvinna fýris í skóla.
„það cr ckkert ert'iðara cn á.ð-
ur að príla upp í stiga og te.yja
sig uppcftir veggjurium. Eg cr
sníða og máta fatnað, sctr
margar konur ltafi að atvinnu ! orðin þcssu svo vftn. En hilt
Frú Ncln'boág lærði fyrii játa eg að eg er ekki alvcg eins
mörgum árum þessá iðn ntec til í það að fara að baka eða
kemur þá oft í góðár þarfir. Má því að.horfa ú t.engdafitður sinn
nota hvorttveggja tii að sctjast er hann var að starí'i. Einn dag-
á oa: 1-ivíla sig stund og stimd inn þurfti hfu’n að si.rvnn
vinna önnur heimilis'stör-f, þegai*
eg ltefi verið í vinnu dáglangl
Hann lætur vefa allskonar nokkur veiðimaður sé í nánd.
skraut - sokkana, eíns og þá er það ekki amalegt að
myndin sýnir. ' 1n tyo stóla i röð og itafa þá
iflfW.VUWVUWUWUW™AWV>WUWtWWWUW
mönnunum hefði tekizt að lenda |— en engar minnstu menjar
á einhverri eyju á leiðinni. Efj sáust af flugvélinni eða flug-
svo væri, myndu herskip ný-. mönnunum. Enn liðu tvær vik-
lendustjórnarinnar á Java bráð- ur, og þýzku flugmennirnir voru
iega finna þá, því leit hafð'i þá ’ smátt og smátt að hverfa úr
þegar verið hafin. I hugum manna á þessum slóð-
Tíu sólarhringar liðu ogj um> settir á skrá þeirra, se.'a
engar fréttir bárust af f'ug- I höfðiv hætt á óvissu úihafst-
Hrakningar í Ástralíu:
wé
Það afrek, að fljúga frá Ev-
rópu til' Ástralíu, er einu sinni j Eftii' W. B. CllSI'lllsy.
var talið nær ómögulegt, varð j
brátt svo algengt, að blaðamenn Darwin, borg í Norður-Ástra-
hættu að hafa áhuga á því. j ifu, að þýzkur flugmaður, Hans
Þeir fyrStú, sem tókst þetta. Bertram að nafni, er flogið hafði
voru þeir Ross og Ke;th Smith, i fi á Timor fyrir tveimur sólar-
en ifljótt á eftir kom hver af; hringum, hefði ekki komið
öðrum: Parrer og Mclntosh, j fram, þá tók almenningur því
Alan Cobham, de Pinedo, Amy meg jafriaðargeði. Slíkt hafði
var.alega heppinn og sloppið við
fáimanir; en nú virt'st jekki út-
lit fyrir annað, en a‘5 hann hefði
orð.ð fyrir einhverju óvæntuium af hinum afskekktari stöð-
mönnunum, hvorkj frá Aust-
ur-Indiueyjum né nein-
slysi.
um. í Norður-Ástralíu.
Johnson, Mollison, Kingsford-
Smith og tugir annarra. Sann-
ast að segja varð þessi fl.ug-
leið svo alfarin, að fiugstjórn
nýlenduríkisins fór að komast
gerzt áður. Hver var hann svo
sem, þessi Hans Bertram? Fáir
höfðu heyrt hans getið.
Blöðin fóru að skýra málið.
Hans Bertram var á Jruiker-
í vandræði með að fýlgjasf með fhtgyél, er nefndist „At.Iantis“,
þeirn sem komu, þeim sem og hafði verið á flugi frá Berlín
bjuggust við að koma og þeim, til Melbourne með nokkrum fé-
sem komust aldrei alla leið.
Því var það, 17. rriát 1932,
að
lögum og iagt krók á leið sína
áustúr fll Iiong-Kong. Frarn
Sá möguleiki
Hættnr yfir
Timorhat'i.
Flug’eið'n vfir Timorhafið er
talin sérstaklega hættuleg á
vissum tíma ársins, að því er
blöðin sögðu, því þótt vega-
lengdin væri ekki nema 800
km, varð pkki komizt hjá að
fljiiga á ská um þveran stað- j unarflug
s,ð flugvélin
flugsins og farizt.
13. júní kom innfæddur
blökkumaour til mjög afskekkts-
staðar í Norður-Ástralíu, er
nefn'st Skógarf’jóts trúboðs-
hefðt nauðlent einhvers staðar, stdðin, með bréf fiá ennþá af—
á hinni óralöngu og næstum ó-; skekktari . stað: Bréfið vai*
könnuðu strandtengju milU , dagsett 1. júní. Það var frá
Darwin og Wyndham, var ,nú i Föður Cubero í Drysdaleár tru-
té’tínn til athueunar, og 27. maí; b'ðss‘cðinni og sagði þær
var f'urimanrn frá Flugfé’a'’i • :nc>,"vi,oéu fréttir, ,.að villtir
Tr?stUr-Ástralíu, er flýgur til ’tlökkumenn, er komið hefðu
Wyndliam falið að fljúga könn- tll skips rúboðans, þefðu minnzt
yfir strandiengj-j.
á, ab þe:r hefðu fundið fer'L
H'ecrgja hvitra manna nátægt
vindastrenginn á þessuin slóð- j þessa,
um. ! Flugmaðurinn gerði eins og, Er:c og Eisie eyjum, um 160 km
Þar sem flugvé’in hafði..ekki, fyrir hann var 3agt og flaug norðvestur af Wyndham
komið fram eftir tvo sólar- einnig. yfir Melvilie. og Bat-
hringa, var ’naldið, að hún hefðp hursteyiar
Þa>’ sem Fað>r Cubú-o vissþ
allstórar evjar rð 51iklertt að hvít.v mena
þegar þær fréttir bárust frá í að þessu hafði hann verið ó- hrapað í hafið, — nema flug- > 60 km beint norður gf Darwip | væru á ÍQl'ð á þessum ahikekivtiS