Vísir - 27.05.1955, Blaðsíða 3

Vísir - 27.05.1955, Blaðsíða 3
Föstudaginn 27. maí 1955 vfsm 3 zJ Skrifið kvennasiðunni um áhugamál yðar. /atur. Kálfskjöt í kartöflurönd. 7 vænar kartöflur, 1 þey-tt egg. 1 tsk. salt, 1 matsk. smjörliki, 1 dl. mjólk, % kg af söxuðu kálfskjöti, 2 dl. af þykkri. jafnri hvitri sósu, 2 soðnar gul- rætur, paprika. lyjijjij Tvær konur byggja hús í tómstundum sínum. Vildu hafa eitthvað fyrir stafni. Tvær konur byggja hús. í tómstundum sínum. Tvæij ungar konur, sem heima eiga í Tystrup fyrir sunnan Sórey, hafa á hálfu ári byggt sér stórt hús. Þær liafa grafið kjallara, unnið að múr- : vinnu og trésmíði. En fyrst af öllu steyptu þær 27.000 sementsteina, sem hús-| ið er gert úr. Þegar húsið er. heillaráð að byggja hús sjálfar, og hófust handa. Múrarameistarinn teiknaði húsið, samkvæmt ósk kennar- ans og þetta var failegt hús. Það var 15 metra á lengd og TVi m. á breidd. f því er dag- stofa, svefnherbergi, barna- herbergi, salerni og baðher- bergi. Þvottahús, eldiviðar- geymsla og lítill kjallari. Uppi Á tízkusýningum sjást oft mjög | nýstárlegir hlutir. í London vakti þessi sérkennilega vetrar- Kiímfatnaður úr nælonl. Nælon er til margra hluta nytsamlegt, eins og kunnugt er, en meginkostur þess hefir 'þó einkum verið sá, að það er endingaubetra en flest sam- bærileg efni. Nælon er notað í allt mögu- legt, sokka, ýmsar flíkur o. s. frv., en nýlega hefir banda- ríska verksmiðjan Pepperell Manufacturing Co. sett á markaðinn fyrstu nælon-lökin sem vitað er um. Þá framleiðir verksmiðjan nælon-koddaver. Lengra er á mUli þráðanna í þessum nýju vörum en títt er um nælon-vörur, til þess, að efnið getið „andað“, eins og það er 'kallað. Hægt er að svo Kartöflurnar eru soðnar og stappaðar, mjólk, smjörliki og salti bætt i. Þeytt, þar til það er létt. Góður pappir er smurður með smjöri og kartöflumaukinu sprautað á i hring. Penslað með smjörliki og brauðmylsnu dreift á. Bakað þangað til það er fallega brúnleit. Fatið, sem bera á fram með matnum er liitað, og er kar- töfluröndinni ýtt vfir á það með gætni. Kjötinu í sósunni cr liellt í kártöfluröndina. Sósuna á að krydda með pipar og salti og hræra í hana egginu, beyttu, og á þetta að vera vel heitt. Gulræt urnar á að skera smátt, velta þeim upp úr bræddti smjöri og Taða þeim innan lil á kartöflu- röndina. Eplakaka. Kompot úr 5 stórum eplum, G sneiðar af franskbrauði smurðu ineð smjöri eða smjörl. 2 heil egg, G matsk. mjólk, 2 matsk. sykur. Gratínmót er smurt með smjöri og eplakompotið lagt í botnirin. Brauðið er skorið i litla teninga og lagt ofan á eins og lak. Eggin eru þeytt vel með sykri og síðan með mjólkinni og er þessari blöndu hellt yfir brauðið. Ivakan er bökuð við góðan Iiita i 25 nrin. eða þar um bil. Sé þess óskað að liafa glérung á kökunni, rriá dreifa á hana sykri lil við- fullgert verður það selt — því að konurnar hafa báðar þak yfir höfuðið. Konur þessar eru báðar á þrítugs aldri. Frú Lisbeth Paulsen heitir önnur og er gift yfirkennara í Tystrup, hin heitir frú Birthe Petersen og er gift múrarameistara. Nú skulu menn ekki láta sér til hugar koma að það sé bara múrarameistarinn, sem byggt hefur húsið. Onei, hann hefur ekki komið nálægt vinnunni aðeins látið leiðbeiningar og teikningar í té. Og yfirkennar- inn hjálpaði aðeins lítið eitt til við kjallaragröftinn — þegar hann var ekki að líta eftir börnunum sínum — þau eiga 3 börn þessi hjón. Konurnar eru vinkonur og fóru einu sinni að leita ráða hjá eiginmönnunum um það hvaða tómstundavinnu þær gæti tekið sér fyrir hendur. Helzt átti vinnan líka að gefa af sér dálitla vasapeninga. Múrarameistarinn bauð þeim þá upp á að steypa sements- steina á verkstæði sínu. Þegar þær voru búnar að steypa 27 þúsund steina sagði hann að þetta myndi nægja í hús. — Sýndist þeim það þá hið mesta bótar, þegar hún fer að verða brún. Framborin volg með rjóriia- froðu eða án liennar. á lofti er enn svefnherbergi og gestaherbergi. Húsið stendur á fögrum stað við Tystrup- vatnið og munu margir hafa gert um það fyrirspurnir. Ekki vissu frúrnar í fyrstu hvert verð skyldi setja á húsið — en ríkisstyrk hafa þær eng- an f engið. Þær vissu heldur ekki hvernig skipta skyldi ágóðan- um milli þeirra og eiginmann- anna. En húsið átti að selja. Því að báðar fjölskyldurnar bjuggu í sínu eigin húsi. Þetta þykir sjálfsagt í frá- sögu færandi og mikill dugn- aður og er það. En fáar konur munu geta hrósað sér af sams- konar afreki eins og „Konan í dalnum og dæturnar sjö“, sem byggðu hús upp í afdal við hin erfiðustu skilyrði. Urðu fjór- ar að bera báðkerið heim — yfir gil — og miðstöðvar- ketilinn. einnig, og aðdrættir allir mjög umsvifamiklir. Ætti þær mæðgur skilið að vera rómaðar víðar en á Islandi. ----★----- Þegar bollar verða mórauðir innan af tei eða kaífi má nudda þá með borðsalti á votri dulu. Líka má nota bökunarsóda. * Gott er að bera gólfvax á stengur í fataskápum. Er þá auðveldara að flytja herðatrén til á stöngunum. húfa t. d. nrikla athygli. Hún á að tákna síma og fylgir henni spegill, sem er eins og símatól. ------------+---- lyiælir fyrir steikina. Húsfi-eyja, sem er vön og reynd í starfi sínu vcit svona hér um bil hváð langan tíma tekur að steikja kjöt, svo að lienni þyki það hæfilegt. Öðru máli geg'nir um ungar konur, þær eru ef til vill dálítið óvissar. En tæki er til, sem mælir hversu langt er komið steikingunni og' hafa Norðmenn fundið það upp. Það er hita- mælir með málmteini. Er hon- um stungið í kjötíð þar sem það er þykkast. Oí’an tii er plata, sem sýnir hvað lcjötinu líður. Eru á plötunni 4 strik sem sýna: bióðrautt, rautt, lítið rautt og gegnsteikt. Er til þess ætlazt að nota megi steikarmælinn bæði í potti og ofni. fjSibssiyftiai' cri mycidir. Varazt yergur aö hreinsa gibs- styttur úr hreinu vatni. Hra'rið annað hvort kartöflu- mjöli út i vatnið eða þá blýhvitu út í riijólk og sniyrjið þessu þykkt á styttuna. Gæta verður að því að loftbólur myndist ekki. og þurrka lögin á svipstundu. ■ Lök í hjónarúm kosta 71/? dollara, en tæpa 6 á venjulegt t rúm. Koddaverið kostar tæpa ! 2 dollai-a. Um endinguna þarf ekki að spyrja. —★------- j Bamarúm úr ■r;2giisæjifi jijáSi. Rúmið er mátulega hátt, svo að ekki þarf að beygja sig yfir barn, sem í því liggur. í Eskilsiuna hefur verið búin til ný tegund af rúmiini fyrir ung börn, enda eru Sviar framarlega i allri smi'ði fyrir heimilin. Eru húsgögn þeirra kunn fyrir smekk visi og bentuga gerð. En jietta rúm er í rauninni gagnsær kassi og bcngdur npp. Barnaruggur liafa víða verið hengdar á krók í loftinu fyrr meir, og mun svo vera víða enri. íega hátt til þess, að hægt sé að gera barninu til góða. Og .sem rúnrið er' gagnsætt, sést vel hvað barninu líður. Þetta rúni er jió sérstaklega ætía'ð fyrir ófullburða börn, scm mikla aðgæzlu þurfa. Og er þegar fárið að nota þessa tegiind af rúmum á sjúkrahúsi i Eskilstuna. Hreinsilögur þessi tekur í sig öll óhreinindi styttunnar og þoru ar síðan og hrynur af henni. Sigcij^air Magiiússon: Óðinsskógaskóli Framh. Nú er trúlegt að einhver segi: Þetta getur litið ljómandi snot- urlega út innan skólaveggja þarna suður í Óðinsskógi, en hver er reynslan þegar út í líf- ið kemur? Hvað segja háskól- arnir um það fóik, sem fær .þessa undirbúningsmenntun? Því er til að svara, að þegar þess er gætt, að frá skipulagn- ing heildarkennslunar var ekki gengið að fullu fyrr en um páska árið 1950, má telja árang- urinn svo góðan, að furðu sæt- ir. Háskólarnir láta ekki nægja ’Sð viðurkenna prófin, heldur -liafa þeir einnig lokið miklu lofsorði á menntun þeirra nem. enda, sem útskrifaðir hafa ver- • ið síðan. Sívaxandi hópur menntaskólakennara yfirvegar nú að gera sams konar breyt- ingar á skólakerfi sínu Og þser, sem hér eru orðnar að veru- leika, og þeim uppeldisíræð- ingum fjölgar ört, sem fullyrða, að hér hafi verið rudd braut, 1 er fleiri ættu að feta. Með prentlistar- ! og' timburmönnum. j í verk- og bóknámsdeildun- um tveim er í hinum almennu námsgreinum unnið í áföngum, eins og fyrr segir, en auk þess íá unglingarnir, sem verknám- - ið stunda, tækifæri til þess að * læ'ra prentverk, trésmíði, niálmsmíði, saumaskap og bók- band, svo ao dæmi séu nefnd, og eru kennarar þeirra meist- 1 arar í sérgreinum sínum. Eg' leit inn í trésmiðjuna á dögunum. Þar voru piltar með kennara sínum, og .unnu þeir að smíði húsgagna, sem ætluð eru í set.ustofu hér í skólanum. Mér var tjáð að 10 nemendur væru þar úr verknámsdeild og tveir úr menntaskólanum, sem liafa kosið sér smíðar að auka- grein. Þá munu um 10—15 drengir vera stöðugir gestir trésmiðjunnar í i'rístundum sínum. Eg spurði nú: Tveir 16 ára piltar ákveða að hefja teé- smíðanám, annar héðan að loknu verknámi, hinn úr venju legum unglingaskóla. Er náms- tími beggja jafnlangur? Því var svarað neitandi. j Samningar hafa nú tekizt um það. að námstími pilta, sem útskrifast héðan með góSum I vitnisburði sé helmingi styttri en hinna. ! Þá arkaði eg inn, í ->*rentsmiSj- una, en hitti svo á, aö meist- arinn haM’. engan lærisvein- 1 anna ytijiátinn, og starfaði hann því einn að leturmennt sinni. Vel má vera, að teikningarn-* Hann kvað nemendur sína ar, sem mér þykir vpenst ura verja hér a. m. k. 8—9 stundum hér í skólanum, séu engia á viku hverri í þrjú skólaár, og snilldarverk, en ástæðan til væri nú fullráðið, að þegar pilt- þess að eg mun ekki gleymat ar færu héðan ti! eiginlegs þeim er sú, að í þeim endur- prentnáms yrði dregið frá lög- speglast sá samruni þess ís- boðnum námstíma þeirra hálft lenzka, þýzka og samþjóðlega annað ár. , anda, sem niér virðist ríkja í þessum skóla. Þetta eru teikn- I ingarnar hennar Maríu litlu prentað, íslcnzkir litir. Hér er allt p-rentað, sem prenta þarf fyrir skólann, skýrslux hans, ritlingar og tímarit nemendamia. Eg fæ ekki betur séð en handbragðið á þessu sé með ágætum, og virðist hér því margt mega læra. Svipuðu máli gegnir um aðr- Zier. Heildarbygging þeirra lýtur eflaust almennum lög- málum dráttlistar, sem eg kant, ekki að greina. Henni þykir1 gaman að teikna hesta. Það sru stórÍL’ og föngulegir þýzkir hsetar. En að baki þeirra risa blá fjöll, hvítir jöklar, grænar grundir. ar gremar verknamsms, og verða hér því þáttaskil. Ilér mætast Eg hef skoðað h'ér teikningar menningastraumar. og föndur, bæði í vinnustofu En María litla er elcki sú og á sýningu sjötta bekkjar, eina, er endurspeglar fjarlægar sem opnuð var í gær. Þó að bernskuminningar í verkum pekkingu minni í þessum efn- sínum. Þær má sjá hér ví'ða, um sé mjög þröngur stakkur' annarlegar en girnilegar til skorinn, þá varð mér samt frióðleiks.. Hér eru ;austræn Ijóst, að margt var áreiðanlega b'óm ýapansk-s drengs. Þjóð- mjög vel gert og fjölbreytilegt,1 verjmn litlh sem sleit barns^

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.