Vísir - 25.02.1957, Blaðsíða 7

Vísir - 25.02.1957, Blaðsíða 7
Mánudaginn 25. febrúar 1957 VÍSIE Skyggnst um austan fjalls og í itvik kringum aldamótin. Afmælisrabb við Halldór Sigurðsson úrsmíðameistara áttræðan. Bínn 18. þ. m. varð áttræður | Álfhólum fluttist ég með for- oinn htnna ágætustu borgara eldrum mínum að Slcarðshlíð. þessara bæjar — og alh-a vinsæl- ustií sakir mannkosta og ljúf- mennsku, mætti við bæta — Halldtór Sigurðsson úrsiniður, lauf'ásvegi 47. Tíðindamaður Vísis, sem er Halldóri dálítið kunnugur þóttist vita, að hann kærði sig ekkert um að haft væri hátt um þetta — En fórstu ekki snemma að handleika smíðaverlcfæri? í fótspor föður síns. — Jú, það var snemma, enda var faðir minn ágætur smiður. Við Björn bróðir minn, en hanr var ári eldri en ég, lærðum að handleika þau við hans hand afmæli, svo að hann skrapp til leiðslu' °B við smiðuðum skó- nálar fyrir konurnar í sveitinni lamir og skrár — og marga rokkana renndum við. — Og þið fengust kannske við húsasmíðar líka? I>á varð að taka til höiidunum. i — Já, við gerðum það. Þá voru enn baðstofur og veggir útihúsa hlaðnir úr torfrog grjóti, en .það var alltaf smíðavinna líka við að koma upp húsunum. Eftir landskjálftana 1890 þurftu allir, sem að einhverju liði gátu orðið, að taka til höndunum við að reisa hús í stað þeirra sem Það er liklega bezt að byrja’ hrundu- Ég smíð'aði þá baðstofu á byrjuninni. Ég er fæddur 1877 °B hlöðu’á E>'stri Geldingalæk að Álfhólum í Landeyjum, þar og hloðu 1 Gunnarsholti. sem foreldrar mínir bjuggu - Samgöngur voru erfiðar þá. Sigurður Halldórssön, bóndi þar Hvað tók nú ferðalag til Reykja- og síðar i Skarðshlíð undir vikur langan tíma þá? Eyjafjöllum, en móðir mín var Ingileif Bjarnardóttir. Faðir Fóru með rekstur og vöru hennar var Þorvaldsson og var 3 vikur að Jieiman bóndi á Bergþórshvoli. Við vor-1 — Haustið 1897 lögðum við iim átta systkinin og var ég sá ^ af stað með rekstur og var íerð- f jórði í röðinni. T\'ö börn misstu ^ inni heitið til Reykjavíkur. Þá íoreldrar mínir. Ég man fyrst j var komin brú á Ölfusá, en eítir mér á 4. ári. Það var margt Þjórsá var óbrúuð. Við Ölfusá þá, sem hjálpaði til að skerpa íréttum við, að ekki þýddi að hans, er afmælið var um garð gehgið, og rabbaði við hann -—- skrapp með honum austur i Landeyjar, þar sem hann sleit barnsskónum, og austur undir Eyjafjöll og hingað til Reykja- vikur laust fyrir aldamótin og þar fram eftir götunum, en eins og að líkum lætur er stiklað. á stóru í stuttu viðtali. Hvað segirðu um, að rabba eitthvað um bernskuslóðirnar? Ég veit, að þú hefur gott minni. Hvenær manstu fyrst eftir þér? I>á var fært frú á hverjum bæ. sem hún frú 1 Halldór Sigurðsson. sjálfur, en sumanð atti eg að fá til umráða til að vinna fyrir fæði og húsnæði að vetrinum. Er ég hafði talað máli mínu sagði Eyjólfur. ,,Hérna er úr, Helga, konu hans Jóns Ólafs- sonar, fékk að gjöf vestur í Ameríku. Það er víst eitthvað að » spíralfjöðrinni". Ég bað um það, sem ég þurfti og rétti spíral- fjöðriiia, sem var beygluð, og er ég hafði lokið því, sagði Eyjólfur: „Nú, hún er eins og ný. Við skulum nú sjá.“ Fór liann nú og taláði við konu sína, og varð sá cndir á, að ég var ráðinn. voru alltaf lokuð á veturna, en opnuð þegar frönsku skútumar fóru að koma. — Jú, jú, það var nú ein aðal- skemmtun okkar kralckanna, að vappa í kringum þá, þegar þeir voru að spila á harmonikkurnar sínar, og beinake.xið þeirra og skonrokið bragðaðist vel, en þetta er alit önnur saga. — Já, það voru ólíkir tírnár þeim sem nú eru. Jæja, þetta fer að verða of langt mál. Þú veizt hvernig fór í brunanum mikla 15. apríl 1915, er Guðjón heitinn brann inni í Ingólfshvoli, sem hann hafði reist 1905, og þangað fluttist úrsmíðavinnu- stofan og verzlunin. Eftir þennan atburð keypti ég verzlun- ina, en Guðjón heitinn hafði gert erfðaskrá og ánafnað mér verk- færum o. fl. Annars hafði ég ekki efni á að kaupa, en Jón heitinn Magnússon kom til mín og hann og fleiri góðir menn réttu mér hjálparhönd að koma mér af stað. Rak ég úrviðgerðir og verzlun þarna um mörg ár og síðar í Austurstræti 14, en hin síðari árin hefi ég unnið að viðgerðum heima. Og vil ég að lokum segja það, að er ég lít um öxl á þessum tímamótum finnst mér bjart yfir förnum vegi og ég er af hjarta þakklátur fyrir góð kynni við alla og mikla giftu og gleði í lífinu. Þessi voru lokaorð hins aldr- aða heiðursmanns, sem enn situr við vinnuborð sitt frá því eld- snemma á morgnana, sjónin er enn skörp, og viðskiptavinirnir eru margir. og af öllum lands- hornum. Meðan við vorum að rabba saman kom maður með úr vestan úr Dölum, og það er hringt og spurt um úr, sem einhverjum er ákaflega annt um — ég heyri það á svörum Halldórs, að það er verið að halda smáfyrirlestur i simann um þetta forláta úr, og hann tekur því jafn elskulega og öðru, og á borðinu er sundurtekið úr ólikt öðrum, það er í eigu flug- stjóra, eitthvert pútíma furðu- verk, og svo mætti lengi telja. Ágæta konu missti Halldór fyrir mörgum árum, Guðrúnu Eymundsdóttur. Hún var bróður- dóttir Sigfúsar heitins Eymunds- sonar bóksala og að nokkru alin llPP hjá honum. Tvö börn misstu þau Halldór, en hin eru, frú Inga, sem fyrr var nefnd, Margrét heitin. kona Viggós heitins Þorsteinssonar verzlunar- fuiltrúa, S.igurður framfærslu- fulltrúi, Björn leturgrafari, Guð- jón bankaritari, Nanna gift hér, og Sigfús tónskáld. ATH minni og athygli bárna. Við vorum á vappi um tún og haga dag hvem vor og sumar, fyrstj koma með fleiri rekstra til Reykjavlkur — það yrði ekki tekið við meira fé. Við héldum með eldri systkinum. og svo að samt áfram og ákváðum að losa snúast kringum skepnumar, | okkur við féð, ef unnt væri á og okkur var kennt að þekkja leiðinni til Hafnarfjarðar. Fór- öll örnefni, landamerki. fjöll og' um við Selvogsheiði. hvað eína.Þá var fært frá á hverj- j um bæ. Faðir minn hafði 30—50 Klerkur vildi þær ær í kvíum. Búin voru yfirleitt | mögrustu. litil og ræktun litil. Nú er komin Það tókst að koma kindunum öldin önnur pg í Alfhólum og' út. Séra Eggert Sigfússon, sem Skarðshlíð og á mörgum jörð-, þótti einrænn, keypti af mér íé. um, sem töldust litlar eða mið-1 Hann sagðist vilja þær mögr- lungsjarðir, eru nú rekin stór- ustu og óútgengilegustu. Hinir bú, í samanburði við það, sem \'ar á þessum tíma. — Og hvernig var aíkoma manna, er búin voru smá og margir munnar að fæða? Menu sóttu sjóinn. —-r Margir komust furðuvel af, enda sparsemi og nýtni í blóð borin, og auðveldara að halda í skildinginn en síðar varð. Og svo var það björgin úr sjónum. Róið var frá söndunum. Pabbi var formaður um fjölda mörg ár. Flestir áttu sexæringa. Það var eitt af störfunum á bernsku- árunum, að flytja menn á sand- inn, og fara með hestana þangað, er kornið var að. Þetta voru oft dásamlegar ferðir, en þær gátu verið dapuriegar, því að stundum urðu slys í lendingu, vildu fá hann til þess að kaupa af sér. „Ég kaupi af drengnum", sagði hann, „hann er ekki kom- inn eins langt í hrekkvísinni og þið." Spíralfjöðrin var beygluð. -— En hvenrer íórstu að kera úrsmíðina? — Það var 1898. Ég var búinn að gera margar tilraunir til þess að komast að til þess að læra úrsmíði. Þorvaidur á Þorvalds- eyri móðurbróðir minn talaði við Eyjólf Þorkelsson sem hafði úr- smíðavinnustofu í Austurstræti, í suntarviimu austur á Eiðum. — Og svo hefurðu vitanlega farið i sveit, vor og kaupavinnu miili námsvetranna? Hvað var annars kaupið þá í sveitinni og hvað var iðnnámið langt? — Blessaður vertu, það var ekkert ákveðið, en ég var tvo vetur lijá Eyjólfi. Já ég var tvö sumur austur á Eiðum. Þá var þar skólkstjóri Jónas E'ríksson, faðir Halldórs og þeirra bræðra. Ég var ráðinn upp á kr. 1.25 á dag um vorið og 2 kr. um slátt- inn. Fyrra vorið byrjaði ég á að taka upp mó. Nú átti að senda til Seyðisíjarðar eftir ljábökkum og amboðum, en þarna voru 18 skólapiltar og fleira vinnandi fólk. Ég spurði Jónas hvers vegna þeir smíðuðu þetta ekki sjálfir, en hann kvað þá engan srnið hafa nú, og stakk ég upp á, að keypt væri efnið í þetta, og smíðaði ég svo ijábakka, orf og hrífur handa mannskapnum. Þeir voru með Jónasi í stjórn skólans síra Einar Jónsson á Kirkjubæ, síðar á Hofi og Eirík- ur í Bót, hreppstjóri, og eitt sinn eftir fund þeirra, kölluðu þeir mig til sín., og tjáðu mér, að mér mundu verða greiddar kr. 2,25 á dag fyrir alian tímann að sunnudögum meðtöldum, og lifnaði heldur en ekki yfir mér við þetta. Hjá Guðjóni Sigurðssyni. — Og svo hefurðu íarið til Nú geta allir lært íslenzka réttritun og málfræði heima hjá sér á bréfanámskeiði, sem hófst s.l. haust í T íiaaarií £9111 SAMT ÍÐIX XT Nýir áskrifendur fá seinasta árgang í kaupbæti, ef þeir senda árgjaldið 1957 (45 kr) með pönt- un. Þeir geta þvi fylgzt með islenzkunámskeiði okkar frá byrjun. — Samtíðin flytur auk þess: ástarsögur, kynjasögur, skopsögur, vísnaþætti, við- töl, bridgeþætti, skákþætti, nýjustu dægurlögin, fjölbreytta kvennaþætti tízkunýjungar og holl ráð), verðlaimagetraunir, gamanþætti, úrvals- greinar, ævisögur frægra manna o. m. fl. 10 hefti árlega fyrir aðeins 45 kr. Póstsendið í dag meðfylgjandi pöntun: Ég undirrit..... óska að gerast áskrifandi að SAM- TÍÐINNl ag sendi hér með úrgjaldið fyrir 19b7, 45 kr. Nafn ............•.............................. Heimili ......................................... Utanáskrift okkar er: Samtíðin, Pósthólf 472, Rvík. TILBOÐ Tilboð óskast í að byggja skólahús við Réttarholtsveg fyrir Reykjavíkurbæ. Úíboðslýsingu og teikningar má vitja til fimmtudag's 28. febr. n.k. á Fræðsluskrifstofu Reykja- víkur, Vonarstræti 8, gegn kr. 200.00 skilatryggingú. Fræðslusíjórinn í Reykjavík gegnt þar sem nú er veitinga- húsið HqII, eða þar um bil, en Guðjóns Sigurðssonar. ekkert gekk. Fleiri skyldmenni | —- Já, ég réðst til hans fyrir höfðu 'lagt mér lið. Ætlaði ég nú 75 kr. á mánuði. En úrsmíða- austur aftur með Þorvaldi, en vinnustofa hans var í Guðnýjar tók mig til og fór einn á fund Möllers húsi, þar sem nú er og eitt sinn hvolfdi báti í brira- Eyjólfs, og talaði máli mínuj Austurstræti 14, austan við garðínum fyrii- augunum á mér, hvort hann vildi ekki reyna mig, Frönsku húsin, se.m þú sjálfsagt og drukknuðu nokkrir menn, j og áhættan væri ekki mikil, þar manst eftir, og stóðu þar sem Það var sprgardagur. — Frá.sem ég átti að sjá fyrir mér.Hótel Reykjavík var reist. Þau Sölubörn éskast til að selja happdrættismiða fyrir íþróttafélag. *— Há söínlaun. Afgreitt milli kl. 5—7 daglega í Garðastræti 14, lí. hæð.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.