Vísir - 29.05.1957, Síða 11

Miðvikudaginn 29. maí 1957
vísm
íi'.-
Ýfir svarta sanda ...
Frh. af 9. síðu:
í gjarðir, beizli hnappeldur og
annað þessháttar.
Vio stærsta fljót heims.
Við erum komnir að Skeið-
ará, hinum milda vágesti og
eyðileggingarvaldi, sem stund-
um tekur á sig risamynd
Amazonfljótsins og fellur þá
organdi til hafs. Nú er hún
lítil, og sakleysisleg og sér varla
á henni jökullit. Guðmundur
tekui' „Gríðárvöl“ hinn mikla
og ' ramgera broddstaf sem
Jöklarannsóknarfélagið heiðr-
aði hann með og búinn er
brfennivínsfleyg í efri enda.
Hér skal hann vígður og Skeið-
ará könnuð með honum. En hún
er ekki þess virði, hún er ekki
miklu stærri en vænn bæjar-
lækur og nær Guðmundi aðeins
í hné. Hann veður landa milli
og fær hvergi miklu dýpra. Þá
snýr Guðmundur til baka og
hugsar sér að Gríðarvölur skuli
reyndur í verðugra vatni svo
sem Jökulsá á Breiðamerkur- ’
sandi eða öðru þvílíku.
I
í sama mund ber mann að
handan árinnar og er þar kom-
inn Ragnar bóndi Stefánsson í
Hæðum, en Hæðir heitir sá
Skaftafellsbæjanna sem efst eða
hæzt stendur í brekkunni. Kom
hann að ánni til að leiðbeina
íeiðangursförum enda skildu
hér fljótlega leiðir, Guðmund-
ur sigldi með ieiðangur sinn
hraðbyri í Bæjarstaðaskóg
og hin fjöllumgirta, hrikalega
Morsárdal en Páll Arason hélt
til Skaftafells.
Morsárdalur ér ef til vill
Stói'hrikalegasti og fegursti
dalur sem gefur að líta á ís-
landi og er þá í rauninni mikið
sagt. Hann líkist Þórsmörk í
ýmsu, en stærðarhlutföll eru
allt önnur og meiri héi', fjöllin
ferlegri og tindar í senn hærri
og hvassari. Þegar við höfum
sólað okkur góða stund í Bæj-
arstaðaskógi er haldið inn að
botni Morsárdals, þar sem
skriðjökullinn steypist niður
þröngan farveg og niður á
jáfnsléttu. Þar sér inn í mynni
annars dals, sem kemur þvert
fyrir Morsárdalinn og heitir
þar Kjós. Kjósin er þrengri
miklu heldur en Morsárdalur-
inn og hvergi hef ég séð lands-
lag likara Ölpunum heldur en
einmitt þar.
Það er tekið að kvölda þeg-
ar við komum heim að Skafta-
felli eftir að hafa teygað að
okkur fjallaloft og öræfkyrrð
í því fegursta veðri, sem hægt
er að óska sér. Hjá Ragnari
bónda biða hinar ágætustu véit-
ingar á boi’ðum, saltkjöt og
baunir, og framreitt af einstök-
um myndarbrag, sem hans var
von. Að Skaftafelii hefur mér
jafnan þótt betra að koma héld-
ur en á flesta aðra bæi á ís-
landi og svo var enn í dag. Það
hvílir öfæfatign og heiðin helgi
w<
' rá x!í|hh»i:
itrun
ramkvæmtS.
Frumvai'p til laga um eyðingu
refa og minka var afgreitt sem
lög l'rá efri deild í gærdag.
J Málið hefur verið til umræðu
' á þingi um alllangt skeið og
‘ einkum verið deilt um, hvort
rétt sé að eitra fyrir vargdýr
þessi eða ekki. Af Iiálfu mót-
stöðumanna eitrunar var því
; haldið fram, að hún væi’i"
! árangurslítil ómánnúðleg, fugl-
um skaðleg o. fl., en hinii', sem
fylgjandi voru eitrun, lögðu
minna upp úr þessum ati’iðum,
bentu m.a. á hverja vágesti hér
væri um að ræða og töldu
einskis mega ófreistað láta, til
yfir þessum stað, einhver mátt-
ur — eða tilfinning sem ekki
verður lýst með orðum. Og þeg-
ar við kveðjum Ragnar, sem
myndi sóma sér innan um hvaða
fyrirmenn veraldar sem væri,
þá fyllumst við þakklátum hug
yíir þessum undursamlega degi,
þessari fegurð sem öræfin hafa
boðið okkur í fyrstu páskaferð
þangað austur.
Síðan er haldið að Hofi. Þar
er næsti náttstaður, en und-
arleg tilviljun er það og næsta
andstæðukennt að eina nóttina
skuli gist í „klausti“ og þá
næstu í „hofi“.
þess að vinna á dýrunum.
Ennfremur var deilt nokkuð
um það, hver stjórna skyldi að-
förinni þ. e. a; s. • skera úr um,
hvar lagt skyldi til atlögu með
eitri, ef lögfest yrði að nota þá
aöferð ásamt öðrum tiltækileg-
um.
Við lokaafgreiðsiu málsins í
gær féllust þingmenn efri deild-
ar á tillögur neðri deildar í þess-
um efnum og hljóðar hið um-
deilda ákvæði þá svo:
Skylt er oddvitum og bæjar-
stjórum að sjá um eitrun fyrir
refi og minka samkvæmt fyrir-
mælum stjórnar Búnaðarfélags
íslands og á þeim svæðum, er
veiðistjóri telur líklegust tii ái'-
ahgurs hverju sinni. Skal veiði-
stjóri hafa eftirlit með því, að
eitrún sé framkvæmd eins og til
er ætlazt. Skal við eitrUn fylgja
leiðbeiningum og fyrirmælum
veiðistjóra. Héi'aðslæknar og
lyfjaverzlanir láta oddvitum í té
eitur samkvæmt fyrirmælum
landbúnaðar- og heilbrigðismála-
ráðuneytisins.
F8ý5ts PólKand
i „sportflugu^.
Tveir pólskir flugmenn konm
til Austurríkis i gær og báðust.
hælis sem pólitískir flóttamenn.
Þeir eru i félagi einkaflug-
manna og flugi i lítilli sportflug-
vél yfir Tékkóslóvakíu og lentu
á ílugvelli skammt frá Vínar-
borg.
FSTÆÐIS-
FLOKKSINSfí
Dragið ekki að gera skil fyrir
þá miða scni yður hafa veriíí-
scndir.
Einkuin er áríðandi að þeir-
iniðar sem ekki seljast berist af-
greiðslu happdrættisins semv
allra fyrst.
Skilagrein verður sótt tit
þeirra sem þess óska.
Afgreiðsla happdrættisins £
Sjálfstæðishúsinu er opin til kl.
(> rlsímí 7106.
8EZ T AB AUGLÝSAIVISI
I
I
j
Bókaflokkur
Máls og menniugar
1957
Af níu bókum verða sex eftir íslenzka höfunda.
Þrjár komu út í gær.
Mál og Menning gefux út sjötta kjörbókaflokk
sinn í ár: níu báfekur, sex eftir íslenzka höfunda
og þrjár þýddar. Bækurnar verða þessar:
nýjar bækur eftir Guðmund Böðvarsson og
Jónas Árnasön, Sól og regn, bók um véðurfar,
eftir Pál Bergþórsson, Heimhvörf, lióð eftir
Þorstein Valdimarsson, ferðabók eítir Rannveigu
Tómasdótíur og Snorri skáld í Rcykholti eftir
Gunnar Benediktsson. Þýddar bækur eru Manna-
börn, sögur eftir kínverska höfundinn Lú Hsun,
þýddar af Halldóri Steíánssyni,
Leikrit Shakespeai'es II í þýðingu Helga
Hálfdánarsonar, og hin fræga sjálfsævisaga
Makarenkos, Vegtu'inn til lífsins, sem Jóhannes
úr Kötlum hefur íslenzkað
í haust kemur einnig þrjðja bindi
af Jóhann Kristófer, skáldverkinu fræga
eftir Romain Rolland. Sigiús Daðason
er þýðandinn
HEIMHVÖRF - Ljó6eftir Þorsteín Valdsmarsson
Þorsteinn vakti mikla athygli með Hrafriamálum, ljóðabók sinni
sem út kom 1952 og margir urðu mjög hrifniy af. Þórarinn
Guðnason ritaði um bókina í Vísi, minnti á þegar „Svartar
fjaðrir“ og „Fagra veröld“ kom út og segir: „Spá mín er sú,
^ð hún verði ekki síður talin upphaf nýs ljóðatímabils á svip-
aðan hátt og þær.“ Bjarni Benediktsson skrifaði í Þjóðviljann:
„Hún er svo fjölbreytt um yrkisefni, túlkunaraðferðir, málfar
og geðblæ að manni virðist höfundi allir Ijóðvegir færir“ ...
„Kvaéðin reynast því fegui'ri, sem þau ei-u lesin oftar og bet-
ur, sýnast smá en verða stór, liggja lágt en rísa hátt .. ,“
(Helgi Sæmundsson í Alþbl.). „Að formsnilld á höfundur fáa
sína jafningja meðal íslenzkra skálda“ (Björa Fransson i Tíma-
riti Máls og ménningar). — Nú gefst mönnurn kostur á að
kynnast nýrri ljóðabók eftir þennan unga höfund
MANNABÖRM eftir Lú Hsun
Haíldór Sfefánsson þýddi
LúKsun er taiinn með fremstu smásagnahöf-
undnm Kína og sögur hans hafa verið þýddar á
mörg tungumál, ayistræn og ves.lræn. Hann er
sáriítimamaður Gorkís, andaðist 1936, og skip-
ar líkan sess í kínverskum bókmenntum þess-
arar a’dar og Gorkí i heimálandi sinu. Einna
frægastui' er Lú Hsun af Sjáifri sögunni af
Ah Q eém.er íremst í bókinni.
TIL LÍFS8NS eftir Msksrenkó
Þýðandi Jóhannes úr Kötlum.
Höfundurinri er úkrariískur og varS frægur fyxir að skipu-
leggja uppeldisstofnanir fyrir flökkubörn í Sovétríkjunum efíir
byltinguna 1917. Gorkí skrifaði um hann sem „dámsamlegan
mann“ og „uppalara af guðs náð“ og einn iremsta rithöfund
Rússlands á þessari öld.
Vegurhm til lífsins, sagan af starfi og uppeldisaðferðum Makár-
enkós, rituð af hcnum sjálfum, hefur orðið heintsfræg, og eins
samnefnd kvikriiynd som; tekin var eftir henr.i. Bókin er af-
lestrar eins og spennandi skáldsaga.