Alþýðublaðið - 25.02.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 25. febrúar 1958
A I iþ ý S'nbláðiH
11
Gnanci
í DAG er þriðjutlaguririn 25.
febrúar 1958.
SlysavarSsíöía KéyxjavDcar ex
opin allan sólarhringinn. Nætur-
læknir Lr.R. 3sl. 18—8. Sírni
15030.
Eftirtalin apótek eru opin fcl.
9—20 alla daga, nenxa laugar-
daga kl. 9—16 og sunnudaga kl.
13—:'i6; Apótek Aústurbaéjar
(sími 19270), Garðsapótek (sími
34006), Holtsapótek (sími
33233) og Vesturbæjar apótek
(sími 22290).
Bæjarbókasafn Ifeýkjavifeur,
Þingholtsstræti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka da_ga
kl, 2—10, laugatdaga 1—4. Lés-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga kl. 10—12 og 1—4.
Lokað á sunnudögum yfír sum-
armánuðina. Útibú: Hólmgarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hvern virkan dag
nema laugardaga ki. 6—7; Efste
sundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og- föstudaga kl. 5.30-—
7.30.
FLfGFEMIR
Loftleiffir h.f.:
Edda kom til Reykjavikur kl.
07,00 í morgun frá New York.
Fór til Glasgow og London kl,
08,30. Saga er væritanleg t'il Rv'k
kl. 07.00 í fvrramálið frá New
York. Fer til Stafangurs, Kaup-
mannahafnar og Hamborgar kl.
08.30.
Pan American flugvél kom til
Keflávíkur £ morgun frá New
i York og hélt áleiðis til Oslo,
, Stokkhólms og Helsinki. — Ti.í
, baka er fiugvélin væntanleg ann
að kvöld, og fer þá til New York.
skipafeéttie
• Eimskipafélag íslands h.f,:
Dettifoss fer frá Akureyri í
• dag 24.2, tiT Ólafsf jarðar, Skaga
strandar, ísafjarðar, Flateyrar,
• Patreksfjarðar, Stykkishólms,
Grundarfjarðar og Faxaflóa-
hafna. Fjallfoss fór frá Sauðár-
; króki í morgun 24.2. til Siglu-
. fjarðar og Akureyrar og þaoan
til London, Rotterdam, Antwerp
en og Hull. Goðafoss fer frá New
York 26.2. til Reykjavíkur. —
Gullfoss kom til Reykjavíkur í
morgun 24.2. frá Kaupmanna-
höfn, Leith og Thorshavn. Lag-
arfoss fer frá Turku 25.2. til
' Gau-taborgar óg Seykjavíkur. —
Reykjafoss fer fi’á Húsövík í dag
24.2. til Akaréyrar, Saufarhafn-
ar og Siglufjarðar og þaðan tii
Bremerhaven og Hamborgar. —
Tröllafoss fór frá Reykjavík 18.
LEIGUBÍLAR
Bifrei5astö3in Bæjarleiðii
Sími S3-500
Bifrtííðastöð Síeindórs
Sími 1-15-80
Bifreíðasíöð Eeykjavíkui
Sími l-Íf-20
2. til New York. Tungufoss fer
frá Akure/rn dáglÍ4.2:. til Kefla
víkur, Hafnarfjarðar, Vestm.-
eyja og þaðan til Bremen og
Hamborgar.
Skiijaútgerff ríkisins:
Hekla kom til Reykjavíkur j
gærkvöldi að vestan úr. hring-
ferð. Esja er á -Austf jörðum á
suðurleið. Plerðubreið fór frá
Reykjavík í gærkvöldi austur
um land til Bakkafjarðar. Skjald
breið er á SkagaíiTði á leið til
Akureyrar. Þyrill fcr frá Rvk
í gær til Austíjarðahafna. Skaft
fellingur fer írá Reykjavík í
dag til Vestmannaeyja.
Skipa-delld S.Í.S.:
Hvassaiell fer frá Stettin í
dag áleiðis tii Reykjavíkur. —
Arnarfell er væntanlegt til New
York í dag, Jökulfell losar áburð
á Austfjörðum. Dísarfell er á
Reyðarfirði. Litlafell er í Rends
burg. Helgafell fer í dag frá
Sas van Ghent áieiðis til Reyð-
arfjarðár. Hamrafell er væiítan-.
legt t'il Reykjavíkur í dág. iFnn
lith fór frá Capo de Gata 15. þ.
m. áleiðis til Fáskrúðsfjarðar.
FÍN'DIR
I Frá Kvenfélagi Hallgríms-
kirkju: Fundur verður haldinn
í Kvenfélagi Hallgrímskirkju,
fimmtudaginn 27. febrúar kl.
8,30 e. h. í Félagsheimili prent-
ará, Hverfisgötú 21. — Fundar-
efni: S’kemmtiatriði. — Kaffi-
drykkja. — Mætið vel og stund
víslega. — Stjórnin.
Affálfundur Kvenréttindafé-
lags íslands yerður hal-dinn í
Tjarnarkaffi Miðvikudaginn 26.
■þ. n>. kl. 8,30 e. h.

J. Magnð$ Bjárnason;
ir, j
EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skodandi.

Málverkasýuing Eiriks Smith,
sem veríð hefur í Sýningarsaln-
um í Alþýðuhúsinu síðan 16. þ.
m., hefur vei'ið vel sótt og nokkr
ar myndir þegar sel-dar. — Sýn-
ingin er opin daglega kl. 10—12
f. h. og 2—10 e. h. til 27. þ. m.
Frambald al 1. slffu.
á sjúkrahúsinu í Utr-echt, fór
í dag af sjúkrahúsimi ásamt
foreldrum sínuin og' þrCjn syst
kinum, sem öll hafa vcrið til
ineðferðaj- á sjúkrahúsinu s,íð-
an óltappið varð.
Aðg'arð var gerð á Joke
vegiia sjúkdóms í nefi, en af
óheppnj varð brodáui' af geisla
virkri nál eftir tíg' komst það
ekki upp fyyr en hún var kom-
in hehn og -510.1111’ hlutar húss-
ins og eipnanna Yoru þá orðin
geislaSdrki Meðan- fjölskyldan
hefur' verið buxdu. á sj úkrahús
inu hafa síórir hlutar hússins
veið-rifnir og byggðir upp á ný,
skiptl hefur verið urii húsgögn.
og nofckuð aá moldifjni úr gárð
inum hefur verið keyrt út í
Seiiidibílastöðin Þiöstur
Sími 2-21-75
S]0.
^ ri i f.J
- 2*?
þeirri íþrótt. >En strax og Hai'r
is 'iá, hvað Kristófef hafði í
liýggju, gekk hann á miM
þelrra.
. „Ef þú viit reyna hnefa-leik.
Kristófer O'Brian", sagði Harr
is, „þá er mér að' mæta; Þú-
bauðst íslending-num í rvsk-
ing en ekki hnefaleik. Hann hef
ur unnið þig á Heiðarlégan
hátt, og er þér engln mir.kun
í að hal’a borið Íægri hlút fyrir
honum“.
Kristófer fór því næSt í vést
ið og treýjuna og gekk búrtu.
og vár auðséð á hoiiuín, að
hann undi þessum leikslokum
afar illa. En u-m kvoldið gek:k
hann til Bergvins og tók í hönd
hans og lcvaðst vil'ja vera kunn
ingi hans og sagði, að hann
væri, eini maðuriiuú sem
nokkru ,sinni heíði lagt sig,
Þeir voru upp frá þ\í mesiú
mátar og (reyjsdu aldiéi- méð
sér framar. Og éfti'r það var
Bei'gvin hafðu-r í mestú háveg
um þai- í námunni.
,-,Þú stóðst þig. prýðilega“,
sagðj ég við Bergvin,- þegár'
hann var að setia á si-g' stígvél
in.
„Nokkuð svo“, sagðj Berg-
vin. „Það var bara ásléhzkUr
hælkrókur, sem felldi hann1'.
II.
En settjarðar-boijjQurn mig
grípur hvef grtmd,
sem grær kringum Isiend-
ing'S bein.
Steplián G. Stephánsson.
Menn þeytast um heims-
geimsins staðláusa stað,
og stefnan og takmarkið, —
hvað er nú það?
Kristinn Stefánssón.
Hún elskaði ekki landið, en
aðeins þemian blett.
Guðmundur Friðjónsson.
Það var seint í júií þetta
sumar, sem ég vai* í Tangier,
að Jón litli vinur' öiinn og
tveir aðrii' íslenzkir drengir,
kunningjar mánir, bomu út
námuna til mín og sögðust
vera komnir til að kVeðja mig
því að þeir og foreldrar þeirra
og allir hinir ísiendingarnir á
M'ooselands-hálsunum- væru a
förum alfluttir vestur til Ma-
nitoba. Jón litli sagði, að þeím
drengjimum hefði þótt leiðin-
legt að fara, án þess að kveðja
mig', og liéfðu því; beöið* uni
leyfi til að hlaupa súöaustur
tii Tangiers, bai'a í þeim .er-
j'.o«yyff;*-;)C3'cyr fir.í ”
indagjörðum. Þeir dvöldu hjá
mér aðeins tæpar tvær klukku-
stimdir, því að þeir þuxTtu að
fai'a heirn aftur um kvöldið.
Eg gat ékki talað við þá eins
og ég vildi, þvi að ég var að
vinnu niðri j „pottinmn,“ með-
an þeir námu staðar hjá mér,
og það var einungis fyrir séi'-
lega náð, að- þeif fengu að
koffia ofan í námuna til mín.
Eg bað þá aila að sferifa ffiér
eins öft og' þeia* gætu. Mig
lattgaði ffijcg fií áð megá fara
vestur með þeiin, en lét það
þó ekki í Ijós við j». Ég sagð-
ist mundi koma á eftir, þegar
ég væri búinn að vinna mér
inn nóg'a peninga fyrir íar-
gjaldi vestur.
Eg fann það uttdir eins hjá
mér, að ég ffiuttdi sakna landa
minna, þegar þeír vaeru fartt-
ir, því að þótt ég hefoi ekki
verið mikið á meðal þein'a hin
• tvö síðustu árúg þá hafði ég
samt lengj kynnst þeim, og
þeii' jafnan verið ffiér alúð-
iegir og hjálpsamir. Og anér
hafðj alltaf fundist ég' einhvem
veginn óhuiiaxi en ella, þó að
,ég væj'i hjá þarGlendunx mönn-
um og einn mins liðs, af því
þetta góða fólk átti heima þar
í nándinni, þvá að ég var allt
af viss u-ffi; að þáð mundi taka
ffiig upp á arma sína, ef rnér
lægi niikið á og ég kæmist tii
þess. Því bó að nafni ffiinn
væi’i mér ennþá traust bjarg,
þá gat hami dáið, þegar minnst
varöi. Og hver i'ai' þá til að
leiðbeina mér? Jú. ég átti
samt einn vin, — þehn vin
niáttj ég þó ekki gleyma. Það
var LalLa Sandíord. En hiín
gat líka dáið, þegar mirrnst
varði. Já, það var áréiðanlegt,
að mér þótti mjög mikið fyrir
því, að landaj- ffiínir á Moose-
landshálsunum skýldu ætla
bui'tu, og að ég skyldi ekki
geta farið með þeim. Ég var
peningalaus og gát því ekki
farið að svo stöddu, og' ekki
áttj nafni minn néina peninga
heldur. Hann átti aldrei cent
til í eigu sinni, því að hann
bað aldrej una neitt kaup, —
ég' er enda á þri, að honum
hafi með köflum fundist hann
ekkert kaup þurfa að heimta,
því að hann væri sá rétti eig-
andi búgarðsins.
Og íslendingar í Nýja Skot-
landi voru að legg'ja af stað
alfluttir vestur á hina nærri
ómælanlegu grassléttu norð-
vesturlandsins í Kanada, -—
vestur á hinar fornu stöðvar
troso-s-..
vísundanna 0® hins rauða.
manns (Indíánans), — vestur
þan-gað, sem jarðvegurinn- er
feitur' og frjór og laúé við
rætur og sfórgrýtl þar, •■sfem
ekkert þarf að gera, uema
setja plógiím í jörðina, sá
korninu og henfa yfir f Úiýti,
tii þess að ekrasn fraffileiði 411
skeppur af því bezta hveiti,
sem til er undir sölunnj, vest-
ur á rennlsiétUma, þar' sem
ffiaður getúr setið á koirnsfeer-
anurn og. siáttuvéM.-imi og: Háit-
•ið fara vfél uffi sig eiras- og
i ihæghidastól og samt'- Sé.ð
verkið ganga undan sér eins
og tmdan tuttugji mönwmn
með algieng orf og. algéffgar
sigðai', — vestur þangað,. sem
veðráttan er ckki inriiííéýp-
ijjgiasöm, heMur heitj. þegai"
hitans þarí við, og köid, þegar
maður þarf ekki á hita' _að
halda. Vestur til landsins, þair
sem bæir ]og bœigir Bpndfeta
upp úr sléttuimi á ehiu vfet-
fangi, og þar sem maðúr fæ.r
hvern- snxásnúning foorigjhíSait
með' gulti mt f hönd, og" þar
sem maður þaiif dkki áð bérj-
ast við stórgrýti og. mýífetdð,.
Vestur til Manitoba og I)a-
kota, þar sem maður getur
ói'ðtð stórbóndi á fáum ánun. '
Vest ur í hinn töðusæia, feöm-
auðuga og' blómlég'á KauSár-
dai, — véstíir tií 'Winmpeg.
Og ei-a% dag i ágústffiáhuði
kvaddi þetta fók Moose-
landshálsana fyrir fulit og'
•aílt. Það hafðj dvalið þar í
sjö ár, — hafði flest eytt þar
■bezfu fei'öjffbúlm |kín:tiitt- í vájð-
ureiígnmni við stórgxýtið og
ffiyrícviðirin. Það hafði Ifcöffiið'
þangað' etfnalaust og íar ttú
þéðan aftur efttaíanst. Siímir
gátu seit löttd sítt fvrir fáa
dollara, en aðrir génga fré
tóttihentir. Það, ssm þeir féttgu
.fyrir þser fau sképmtr, se:m
þeir áttu, lirökk aðeitts tneð'
naumh’.dum fjffiir íarg$á$i5ttu
vestur til. WiBttipeigl N’ofckiir
komust einimgis vésfúr yfir
stói'Vötnin og setfúsf þar að
um hríð. Það þurffi fcjaík og
atorku fií að fara frá íslandi
til Nýja Skotlands, en é&kt
reyndi það' síðuj- á kjark og
:atoriku fyrir ísfendin’gá að
taka- sig upp af Kfobselanás-
háísum og halda vesföf" tit
3,’íanitoba.
Það voru engaaf sffiáræðis
umbætuj', sem þetta ísienzka
fólk var búið að gera þar t
nýlendu'ími; -, í kringum' h-.-ert

VarSttiað'ur'intt hállaði ser a-ð ti-1 Markád, Hattn fatttt að þeim opn-um, Éins óg'í leiðslu niður á britígú og. hatttý svaf
Q-H-iirt.niTO A-rf'Tiác ii» . aiTcrnfllo'lrirí urið.ji: sfoðnfít' bvtteri peyndi hatttt aftur og- aftur, þar eins og' síéHm. „Kapféittn,'' kall
ktettitóum Og lét sig öreýitta uffi aúgnálokin urðti' stöðúgf þyttgri
hvenær llatttó rriVndi fara aftur og þyngri og refTidi að hálda
•4-11 iol?í Tvnitiíiiríu. Th'PÍ fnjnjfi-jí3?'liQríc ■Fa]