Alþýðublaðið - 01.04.1958, Qupperneq 5

Þriojudag 1. apríl 1958.
&lþýCabÍK«i«
5
Útgefandi:
Samband ungra jafnaðarmanna.
AN OG LANDIÐ

Hitstjórar: Unnar Stefánssoo.
Auðunn Guðmundssots,,
Arni Gunnarsson: lil. hluti:
r
RÍKISSTJÓRN vinstri
J flokkanna hefur nú setið að
völdum á Islandi í rúmlesa
hálft annað ár. í því tilefni
væri ekki úr vegi að íhuga,
hvort gén'gið hafi verið til
góðs götuna fram éftir veg
eða hvort verr hafi verið far-
ið en heima setið. I ínálefna-
samningi stuðningsilokka
stiórnarinnar var því heitið,
að hafa skyldi samráð við
v erlc alý ðsh r ey f i ng un a um
iausn efnahagsvandamáianna
og annarra meiri háttar mála.
Við það fyrirheit hefur veriö
staðið, enda vinnufriður hald
ízt í landinu að mestu. Um
þessar mundir bíður almenn-
ingur í nokkurri eftirvænt-
ingu eftir þeim ráðstöfunum,
sem gera þarf og gerðar verða
til þess að ráða bót á helztu
meinsemdum efnahagsmála á
Islandi. I þeim efnum þavf
víða hendi til að taka og er
það ekki á'S undra, þar sem ó-
heillastefna íhaldsins hafði
mestu ráðið í stjórnmálum á
undanförnum árum. Isl'éózk
alþýða bindur vissulega nokkr
ar vonir við væntanlegar til-
lögur vinstri stjórnarinnar.
Þar eð að henni standa tveir
l'lokkar, scm hyggja stefnu-
skrár sínar á sósíalisma, lilýt-
ur að mega búast við því, að
núverandi ríkisstjórn geri þær
ráðstafanir, er miða að rétt-
l'átari skiptingu þjóðartekn-
anna og láti þá aðila bera
þyngstu byrðarnar, sem breið
ust hafa bökin. Að vísu er
þriðji stjórnarílokkurmn yí'ir
lýstur borgara flokkur og að
mörgu leyti rhjög hafíúrhakls
samur, en jafnframt er sá
flokkur það tækifærissinnað-
ur, að ekki ér útilokað, að
einhvers jákvæðs megi af
honum vænta, þegar hann er
í stjórnarsamvinnu við sér
betri aðila. Énda er málum
svo komið vegna ýmissa or-
saka, sem óþartt er að rekjá
nánar hér, að Framsóknar-
flokkurinn vill allt til vinna
að vera í stjófnáraðstöðú og
hlýtur ,þá að horfasi í a'ugu
við þá staðreynd, áð öhú'ur og
heilbrigðari úrræði verður að
taka í samvinnu við vinstri
flokka heldur en til greína
koma í samstarfi við íhaldið.
Stjórnarandstaðan unir illa
vistinni úti í horni stjórn-
málanna og hefur málflutn-
ingur hennar undanfarið verið
með algerum eindæmum.
Hvergi hafa verið sparaðar
blekkingar og alls konar fals-
anir til þess að gera hlut rík-
isstjórnarinnar sem versían.
Vitanlega má sitthvað að nú-
verandi ríkisstjórn fiúina og
ævinlega er brýn þorf gagn-
rýni, sem á rökum væri reíst.
En stjórnarandsfaða íhaldsins
hefur ekki verið gagnrýni,
heldur taumlaust ofstæki, ein
sýni og starblinda, allt sam-
an mótað af sjúklegri fíkn í-
haldsbroddanna í vökl og á-
hrif. Ríkisstjórnm þarf ekki
að óttast slíka stjórnarand-1
stöðu, ef liún heldur vöku
sinni og tekur fast og skyn-
samlega á málum. Ýmislegt
má betur fara og til þess að
rísa undir nafninu „vinstri
stjórn“ er óhjákvæmilegt að
snúa algerlega við blaðinu frá
því sem var og ganga miklu
lengra í þá átt að uppfvlla
þær kröfur og vonir, sem öll
alþýða bindur við stjórnar-
síeínuna, ef ekki á illa að
fara. Ríkisstjórnin verður að
kaþpkosta áð halda trausti
vei'kalýðssamtakanna og alls
vinnandi fólks í landinu. Al-
þýðuflokkurinn hefur fyrir
sitt léýti lýst yfir, að liann
muni sty'ðja ríkisstjórnina
meðan hún standi við gefin
loforð í málefnasamningi
stjórnarflokkanna. Ekki vérð-
úr slíkt hið sattia sagt úín
kómmúnista, sem sýnilega
kunna illa vi ðsig sem ábyrg-
an aðila að stjórn landsins, og
Iáía „Þjóðviljann“ hvað cffir
ánnað glefsa í hælana á ráð-
lierrum Alþýðúflokksins og
Framsóknarflokksins að til-
éfnislausu. í hinu orðinu þykj
ast kðmmúnistar véra hinir
einu sönnu vinstri mcnn og
einvala andstíéðingar íhalds-
ins. Takmörk hræsninnar eru
víð á bænum þeim. — Þrátt
fyrir allt skal þess óskað, að
núverandi stjórnarsamstarf sé
spor í rétta átt og stefnumála
jafnaðarmanna gæti að því
Ieyti að nálgast takmarkið um
fullkomið FRELSI, JAFN-
RÉTTI og BRÆÐRALAG
ölliim þegnum þjóðfélagsins
til handa.
ÞESSI dagur, sem nú fór í
hönd, var einhver sá bezti og
skemmtilegasti, sem ég upp-
lifði í öllu ferðalaginu. Þennan
dag fórum við á þann stað, sem
er einhver sá merkilegasti og
sem aldrei hefur átt sinn líka
í allri sögu mannsins, þ.e. bygg
ing Sameinuðu. þjóðanna. Þeg-
ar við komum að þessum stóru
og reisulegu byggingum, sern
standa við á, sem kölluð er
East River, var að sjá scm
stærsta byggingin væri einung-
is úr gleri, því að gluggarnir í
byggingunni renna saman í
næstum því eina heild. Annars
er byggingin í raun og veru í
þremur hlutum. Að þessu sinni
fórum við inn um svokallaðar
ferðamanna dyr, sem eru í
nyrzta enda þessarar miklu sam
stæðu. Á þessum hluta bygg-
ingarinnar eru sjö dyr eða
reyndar hringhurðir úr alúmín
íum, sem Kanadamenn gáfu til
byggingarinnar. Þegar við höfð
um farið inn um einar af þess-
um dyrum, komum við inn í
geysistóran sal, sem er 75 feta
hár undir loft, og það fyrsta,
sem ég rak augun í, var mjög
stórt hringlagað borð, þar sem
allar upplýsingar eru látnar í
té um bygginguna og allt sem
henni við kemur. En rétt hjá
þessu borði var annað, og bar
fengum við afhenta miða, sem
veittu okkur aðgang að bygg-
ingunni í fylgd með leiðsögu-
manni.
NOKKUR LÝSING
Á BYGGINGUNNI.
Fyrst var farið með okkur
um þrjá fundarsali. Þegar við
komum í fyrsta salinn var okk
ur sagt, að Svíar hefðu gefið í
hann innréttinguna, og hafði
Svíinn Sven Markelius séð um
innréttinguna í hann. í næstu
tveim fundarsölum var okkur
sagt, að Danmörk og Noregur
hefði gefíð innréttingar í sitt
hvorn salinn. Eftir þetta fórum
j við um ýmsa sali byggingarinn.
ar, m.a. matsal og setsali, sem
flestir hvei’jir voru skreyttir
listaverkum eftir heimsfræga
listamenn. Eftir að leiðsögu-
maðurinn hafði skilið við okkur
fórum við á neðstu hæð bygg-
ingarinnar. Þar niðri var m.a.
bókaverzlun Sameinuðu þjóð-
anna og eru þar seldar margs
konar bækur og bæklingar sem
fjalla um starfsemi stofnunar-
innar. Og þar er einnig verzl-
un, sem selur ýmsa handunna
múni frá flestum löndum
heims. Þegar ég kom þangað
spúrðist ég fýrir um það, hvort
þeir hefðu enga muni frá Is-
landi. Nei, ekki sem sténdur,
var svarið, en' stundum höfðum
við mjög fallégar brúður i ís-
lenzkum þj’óðbúningi. Þarna
niðri var einnig matstofa, bar
sem öll bréf eða bögglar, sem
fólk vildi senda, voru frímerkt
með merkjum Sameinuðu þjóð-
anna. Seinna skiptið, sem ég
var þarna á ferð vildi svo
skemmtilega' til, að verið var að
gefa út frímerki frá S. þ. Þarna
sátu frímerkjasafnarar alls stað
ar sem þeir gátu komið sér fyr-
ir, límdu frímerki á til þess
gerð umslög og létu síðan
stimpla á merkin það, sem vi-5
átti.
MARGS KONAR
ÖR YGGISRÁÐST AFÁNIII.
En nú ætla ég að segja svolit
ið frá seinni deginum, sem ég
var þarna. Þannig var mál meS
vexti, að einn pilturinn á mót-
mu var frá' sama landi og for-
maður allsherjarþings og hafói
' formaðurinn boðið þessum unga
landa sínum í mat með sér.
Auðvitað nutum við líka góðs
af þessu boði, því að við feng-
um að ganga um ýmsa staði,
sem ferðamenn annars sjá ekki.
Meðal annars fengum við aiS
vera í anddyrinu á aðalinngang
ingum og sjá þar .af leiðandi
ýmsa mektar menn ganga þar
um. Eitt atvik er mér sérstak-
lega minnistætt. Það var þann.
ig, að við vorum að ganga uni
fyrir framan dyrnar að fundar
sölunum. Flestir okkar voru nú
með töskur í höndunum vegna
bess að við höfðum verið a5
verzla áður en við fórum niður
að byggingunni. En þegar vi.5
erum að ganga þarna fyrix-
framan í mesta sakleysi, koma
allt í einu tveir verðir hlaup-
andi og skipa okkur að annaS
hvort yrðurn við að fara meS
töskurnar strax niður eða láta
þær af hendi við verðina os;
gætum við síðan sótt þær, þeg-
ar við færum. Þetta átvik virt-
ist koma sér mjög.; illa fyrir
verðina, því að þa.ði á að vera
allsendis útilokað,' áð nokkur ó-
kunnugur komist með nokkura
óþarfa hlut þarná inn, án þesÁ
■að honum væri veitt athyg’ii'
strax niðúr í ánddyrinu. Þetta
var öryggisráðstöfun var okkur
sagt.,súð.ar. .. ■
FAGURT UMHVERFI.
Allt umhverfi þessarar fögru.
byggingar er mjög fallegt og
snyrtilegt, skreytt tjörnum o.:
gosbrunnum, blómum og ýms-
um fegurðaraukandi hlutum,
sem allir saman mynda þarna
í heild eitt fegursta ogheilsteypú;
•asta mannvirki, sem ég hef séð.
Undir hluta af svæðinu hefuF
verið grafið bílastæði, sem rúm
ar 1500 bíla. Og það eitt sýníir
hve stórkostleg þessi mannvirki
eru. Og þá ætla ég að enda lýs-
ingu mína á byggingum Sani-
einuðu þjóðanna.
FERÐIN TIL
WASIIINGTON
Þá ætla ég að segja svolítið
frá ferð okkar til Washingtpá,
komu okkar þar á mjög mérki-
legt safn, sem heitir Smitþsón-
ian Institution og eins fcá'þing
húsinu Capitol. í þettá’: ferða-
lag lögðum við af stað kl. 9 og
fórum fyrst með vagni, seiii
gengur að járnbrautarstöðinni.
En þaðan tókum við lest, sein
gekk beint til Washington, og
bangað komum við um kl. 2 e.
h. Þegar þangað kom, fórum.
við beint á veitingahús og feng'
um okkur að borða, en síðar*.
fórum við upp að Capitol. Lýs-
inguna á þeirri byggingu 6g
safninu ætla ég að láta bíða þar,
til í næstu grein. — Meira. —>
Ferðahappdrœtti S* l . J .
(
I
Þeir, sem fengið hafa senda miða í ferðahapp-
dlræfti Sambands ungra jafnaðarmanna, eru
be^nir að gera skil fy rir andvérði þeirra strax.
1. maí og er því aðeins
til stefnu að ganga frá uppgjðri.
Greiðslu má kom til skil til f ormanna félaga uhgra jafnaðarmanna
eða AlþýðufíokksféÍaganna úti um land. — í Reýkjavík veitir skrif-
stofa SUJ í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu móttöku greiðslu fyrir
miða. Skrifstofan er opin alla virka daga nema Iaugardaga, kl. 9—12
f.h. og 4—7 e.h. Sími 1-67-24,
Hringið og óskið eftir að greiðsla sé sótt heim, ef öðru verður ekki við komið
!ir mlðarnir þurfa aS seljasf.

Ferðahappdrœtti ’S. U. J.