Morgunblaðið - 11.10.1914, Blaðsíða 1

Sunnndag
1. argan^r
11.
okt. 1914
337.
tö i ublari
Ritstjórnarsími nr. 500 j Ritstjóri: VilhiAlmur Finsen. |Isafoldarprentsmiðja j Afgreiðslusimi nr. 140
Biograí'teater
Reykjavfknr.
Tals. 475
Skólaskipið »Georg Stage<.
Enska stórskotaliðiO æfir sig
áOur en það fer tíl vígvallarins.
Lifandi fréttablað.
Bjargað.
Kieckebusch og félagar hans.
Hjörtur Hjartarson yfirdóms
lögmaður. Bókhl.stíg io. Sími 28.
Venjul. heima 12^/g—2 og 4—
Nýja verzlunin
— Hverfisgötu 34 (áður 4 B) —
Plestslt (utast og inst) til kvenfathaðar
og barna og margt fleira.
Góðar vörur! — Odýrar vörur!
Kjólasanmastofa byrjaði 1. sept.
Skrifstofa
Eimskipafétags íslands
Landsbankanum (uppi).
Opin kl. 5—7. Tals. 409.
Gott fæði
Tlíjja Bíó
sýnir i kvöld kl. 6, 7% og 9:
sfðari hlutann af
JJfíanfis
effir Gertjarf Ttauptmann, skáldið frsega.
Fegursta, fjölskrúðugasta og mikilíenglegasta
kvikmyndin, sem sést heíir hér á landi.
Nordisk Films Co. kallar þessa mynd meist-
araverk sitt, enda er hún tekin með ærnum til-
kostnaðí. 2000 manns leika myndina.
Mynd þessi hefir hvarvetna hlotið einróma,
fádæma lof.
Aðgöngumiða má panta í síma leikhússins
nr. 344 frá kl. 4—8 síðdegis.
Aðgangurinn kostar 50, 40 og 25 aura.
geta 4—5 menn fengið með sann-
gjörnu verði. Uppl. hjá Jóhannesi
Norðfjörð, Bankastræti 12.
Ársþing
Hjálp ræðis hersins.
í dag verða samkomnur haldnar
kl. 11 árd.
helgunarsamkoma,
kl. 4 síöd.
gleðisamkoma,
kl. 8V* síðd:
hjálprœðissamkoma.
Hood
skóhlífarnar amerísku, reyn-
ast hér á landi allra skóhlífa
beztar.
Wood-Milne
slöngur og gumtnihringir á
bifreiðar, með stál-plötum,
og án, eru notaðir um allan
heim.
Peerless
regnkápurnar ensku, mæla
með sér sjálfar.
Umboðsmaður fyrir ísland,
G. Eiríkss, Reykjavík.
Haustkauptíö!
Brni Eiriksson
TJusfurstræfi 6
selur
Prjónavörur Vefnaðarvörur
Saumavörur Tíreiníæfisvörur
Hegnkdpur og margf ffeira.
Nýjar birgðir með hverju skipi.
Haustkauptíð!
Eríendar símfregnir
London 9. okt. kl. 6 aíðd.
Síðustu fregnir frá Frakklandi eru mjög ákjósanlegar. Banda-
menn hafa hvergi nokkursstaðar tapað velli. Orustan hefir nú
teygst næstum því fram að Norðursjó.
Þjóðverjar halda áfram að skjóta á Antwerpen, með hinum
gríðarstóru umsátursbyssum sínum. Nokkur hluti borgarinnar
stendur í björtu báli. Fréttaritarar herma að Albert konungur
hafi fyrst verið í borginni en síðan farið til Selzaete, sem er við
landamæri Hollands.
Zeppelinskip flaug yfir Antwerpen; mælt að það hafi varpað
niður sprengikúlum, sinni á hverjum stað.
Skýrsla kemur um ákafa orustu á landamærum Austur-Prúss-
lands. Liðsveitir Þjóðverja hjá Niemen hafa verið auknar og hyggja
þeir að veita her Rennenkamfs viðnám.
Brezkt loftfar flaug yfir Diisseldorf, kastaði sprengikúlu yfir
loftskipabyrgi og eyðilagði eitt skýlisþakið. Reuter.
í heljar greipum.
’Enskur hermaður segir frá.
Liðþjálfi nokkur enskur, Mr. S.
W. Brown, var einn af þeim mörgu
sem særðist í orustunni við Aisne
en komst undan á mjög einkenni-
legan hátt. Honum segist þannig
frá:
Á sunnudagskvöldið átti herdeild
mín og »The Black Watch« ægilega
raun og þegar myrkrið skall á var
okkur skipað að leggjast í skotgryfj-
ur. En þjóðverjar vissu gerla hvar
við lágum og létu stórskeytin dynja
yfir okkur. Morguninn eftir hélt eg
að við sæum þá svo vel að við gæt-
um gert áhlaup á þá. Voru þeir þá
á hæð skamt frá okkur. En það var
að eins hernaðarbragð þeirra og fékk
nú stórskotalið þeirra betra færi á
okkur.
feg hélt upp hæðina og kom sveit
minni (fjórtán mönnum) yfir háháls-
inn. En í sama bili skullu fimm
eða sex sprengikúlur á okkur. Drápu
þær hvern einasta mann nema mi'g,
sjálfan og særðist eg þó illa á knénu
og fekk skrámu á andlitið. Eg batt
um fótinn sem bezt eg kunni og
komst til »The Black Watch«. Gekk
eg í lið með þeirri hersygit, því nú
hafði eg mist alla mína menn. Varð
eg nú að hafast við á vigvellinum
þann dag allan og orustan var hræði-
leg.
Þjóðverjar skutu stórskeytum sín-
um án afláts á okkur en við gátum
ekki skotið á þá aftur. Það var eins
og öllum árum helvítis hefði verið
slept lausum. Kom mér það þá
aldrei til hugar að eg mundi komast
lífs af. Jæja, eftir að hafa legið
þarna fram á kvöld holdvotur á ber-
svæði mitt á meðal dauðra vina og
óvina, hrestist eg þó svo að eg gat
staulast á fætur og náði sjúkraskála
nokkrum um miðnætti. En hvað
haldið þið að Þjóðverjar hafi þá gert?
Þeir sprengdu sjúkraskálann í loft
upp. Eg var svo heppinn að vera
nálægt dyrunum og komst því ó-
skemdur á braut þaðan, en fékk þó
högg á bakið og dró það úr mér
alla dáð um stundarsakir.
Eg misti því af öllum sjúkravögn-
unum. Næstu vagnar, sem fóru þar
um, voru skotfæravagnar. Mér var
hjálpað upp á einn þeirra, en eg
hafði naumast þrótt í mér til þess
að halda mér föstum. Hesturinn
fyrir vagni þeim, sem eg lá á, var
skotinn til bana og eg gat ekki kom-
ist yfir á annan vagn. Flutninga-
liðið hraðaði sér undan til þess að
forða lífi sínu. Eg skreiddist tveggja
milna veg og komst þá í húsaskjól.