Alþýðublaðið - 17.05.1958, Qupperneq 9

Laugardagur 17.
mai
1958.
Þróffir
#r-:>*ÍSVv
<' ' <
Heimsókn HÍFs
]ár í e
Framhald af 5. síðu.
Ralph White kom á vettvang og
vildi fá eiginkonuna til að taka
aftur til þar sem frá var horf-
ið, en hún var ekki tilleiðanleg.
Þá var það að Eva Black, sú ó-
dæla og léttúðuga, tók saman
vð hann og skrapp með honum
í orlof; viðurkenndi síðar fyrir
á hana. Amma telpunnar var
látin fyrir nokkrum dögum og
þennan dag átti að bera líkið
til greftrunar. Samkvæmt sið
þess trúflokks er foreldrar telþ
unnar tilheyrðu, skyldu allit
nákomnir kyssa hina látnu í
kveðjuskyni á gulnaðan, kald-
an vangann. Móðirin neyddí
telpuna til þess, hvernig seni
lækninum að hún hefði gert það
aðeins til þess að fá nýjan fatn-Ihún bað sér miskunnar, og i
að með auðveldu móti. Hins | þeirri ofsahræðslu, sem að
vegar varð Eva White svo reið henni setti, gerðist byrjunin a<$
sem hafnar í netinu og jvið eiginmann sinn, þar eð hún persónuklofningunni. Eftir
jaínar Gunnlaugur úr ; taldi hann hafa haldið fram hjá þetta varð hún foreldrum sín-
með Evu Black, að hún
Böðvari á óvart með lausu lág
skoti,
aftur
vítakasti. Sami hraðinn hélt á sér
fram í leiknum og svo var krafðist skilnaðar. Skrifuðu
reyndar allan tímann, var fyrri þær síðan allar þrjár, Evurnar
hálfleikur sérstaklega skemmti jog Jane, undir hin lögfræðilegu
legur, það munaði aklrej nema plögg.
Herrnann Samúelsson hefur leikið á dönsku vörnina og skorar.
HELSINGOR lék gegn úr-
vali úr Fram og Þrótti í kvenna
flokki og gegn ÍR í karlaflokki
s. 1. miðvikudagskvöld. Áhorf-
endur voru færri en fyxri
kvöldin,' húsið var samt nokk
urnveginn fullsetið.
HÍF Úrval Þr. Fr) 22:9
(10:3).
Leikurinn var mjög ójafn
eins og markatalan gefur til
kynna og var eins og lið Þrótt
ar og Fram næði aldrei sam-
an. Dönsku stúlkurnap voru
aftur á móti mjög upplagðar,
sérstaklega lék Ester Hansen
rnjcg vel og skoraði langflest
mörk FÍH. Birgitta Flaga lék
einnig vel, en því má skjóta
hér inn í til gamans, að hún er
Danmerkurrneistari í 200 m.
hlaupi og talin mjög ef-nileg í
frjálsum íþróttum.
í Þ.—F. únvalinu bar mest á
Helgu, Ingu Hauks og Ollý.
HÍF ÍR 30:25 (13:15).
Mikill var hraðinn í leik þess
um og bæði liðin léku vel_ sér
slaklega komu ÍR-ingar á óvart.
Kramer skoraði fyrsta markið
fyrir HIF, en Gunnlaugur jafn
ar fljótlega, Theilman kemur
verður lokuð laugardaginn 17. þ. m. vegna
jarðlaþfeirar.
einu marki á annan hvorn veg-
inn, fyrr en rétt fvrir hlé.
Arne Sörensen skorar þriðja
mark HÍF o genn jafnar Gunn-
laugur með hörkuskoti, sem
Mortensen hafði ekki mögu-
ieika á að verja. —- Her-
mann gefur ÍR forskot, en
Theilman jafnar metin. Nú
skorar Gunnlaugur úr víta-
kasti, en Arne Scrensen af-
greiðir knöttinn tvisvar í ÍR-
mar'kið, Gunnlaugar jafnar
fljótlega (6:6!) og Hermann bæt
ir öðru við. en Theilman jafnar
síðan úr vítakasti. ÍR-ingarnir
halda yfirleitt forystunni og
enn er Gunnlaugur á ferðinni,
en Theilman jafnar, síðan skor
ar Valur og þar á eftir Theil
man tvö í röð, en Hermann
jafnar mjög skemmtilega (sbr.
myndin). Arne Sörensen skor-
ar, Hermann jafnar og Matthí
as skorar fallegt mark, Theil-
man er enn á ferð og jafnar
glæsilega, en síðan skorar
Gunnlaugur þrívegis og Theil-
man lækkar muninn í 13:15
rétt áður en flautað var af fyr
ir hlé.
Pétur Sigurðsson hinn hættu
legi línuspilari ÍR-inga, skorar
I fyrsta ma'rk seinni hálfleiks ó-
venju fallega, Theilman skor-
ar næstur, en síðan Matthías,
Arne Sörensen_ Gunnlaugur,
Matthías, Sten Petersen, Matt-
hías, Theilman, Krameh, Matt
hías, Kramer, Arne Sörensen,
Pétur, Arne Söremsen_ Theil-
man og nú er iafnt 22:22 og 7
—8 mínútur til leiksloka. Nú
var eins og úthald ÍR-inga væri
þrotið, því að Danir skora nú 8
sinnum en ÍR-mgar 3, leiknum
lauk sem sagt með verðsku'lduð
um dönskum sigri 30:25.
Það var Theilman, sem sýndi
beztan leik Dananna en einnig
Kramer, Petersen og Sörensen.
Úthald HÍF virðist óþrjótandi.
Gunnlaugur, Hermann og
Matthías sýndu allir mjög góð-
an leik, en enginn ÍR-inganna
átti lélegan leik.
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
HAUKUR SNORRASON
ritstjóri. verður iarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn
19. þessa mánaðar kl. 2 e. h.
Jarðsett verður í Fossvogskirkjugarði.
Athöfninní í kirkjunni verður. útvarpað.
Else Snorrason ogr börnin.
I jólaleyfinu heimsækir Eva
White dóttur sína hjá foreldr-
um sínum. Þegar hún er að
leik við barnið gerist það að
Jane kemur allt í einu til sög-
unnar. Henni þykir líka vænt
um telpuna. Þær halda áfram
leiknum og knötturinn sem þær
eru með, rennur inn undir hús-
ið. Það er fúkkalykt þar inni,
og í svip minnir lyktin Jane á
atburð úr æsku Evu White, sem
hún nú gleymir aftur, þegar
hún hefur fundið knöttinn og
fært telpunni hann.
I dásvefni hjá lækninum kem
ur þetta aftur fram. En þegar
Eva White hefur tekið til máls
ryðst Eva Black að. Ég kann
ekki við þetta, segir hún. Mér
líður illa. Ég er hrædd. Og í
fyrsta skipti gerist það, að þessi
léttúðuga kvenvera grætur.
— Þér hafið verið mér góður,
herra læknir, segir hún. Síðan
grætur hún og smám saman
breytist grátraust hennar í
raust ungrar telpu. Augu henn-
ar lokast, hún grætur lengi enn,
allt í einu opnar hún augun
aftur, og þá er það Jane, sem
komin er. Líkami hennar stjarf
ast af hræðslu. Og loks rekur
hún upp hátt og skerandi vein.
—- Nei, mamma, ég vil það
ekki . . . ég vil það ekki . . .
Láttu mig ekki gera það . . . ég
get það ekki . . .
SKÝRINGIN.
Þegar sjúklingurinn komst
aftur til sjálfs sín var þar
hvorki um að ræða Evurnar né
Jane, heldur var það fjórða per-
sónan, sexn virtist í senn vera
Eva White og Jane. Og nú
mundi hún hvers vegna hún
veinaði. Þegar hún var telpa á
fjórða ári hafði hún setið und-
ir húsveggnum og fundið þessa
fúklcalykt, sem hún fann svo
aftur þegar hún leitaði að knett
inum. Þá kallaði móðir hennar
um hlýðnari en nokkru sinni
fyrr. Hún hugsaði sem svo, a§
ef maður gerði ekki allt, seni
af manni væri krafizt, ef mað-
ur væri ekki stilltur og hljóð-
iátur, þá mundi þetta hræðilega
koma yfir mann, — dauðinn.
Þessi óttabundna hlýðni lá á
henni eins og mara, og kom i
veg fyrir að hún gæti notið
nokkurrar lífsgleði. Því var það
að öll slík löngun hennar brauzt
út í óstýrilæti Evu Black. Þessi
persónuklofningur varð því
eins konar þjargráð.
GIFT OG HAMINGJUSÖM.
Þrjú ár eru nú liðin síðan
þetta hræðilega vein hljómaði
í læknastofunni. í tvö ár hefur
Eva White búið í hamingju-
sömu hjónabandi við manninn,
sem hún kynntist sem Jane.
Hún virðist með öllu heilbrigð
af sálsjúkdómi sínum.
— Hvort sá bati.helzt er ekki
gott að segja, telja læknai'nir.
En við dáumst að þeim óskap-
lega kjarki, sem þessi kona
sýndi í sjúkdómsbaráttu sinni.
Við vitum ekki af hverju bati
hennar kom. Við erum ekki trú-
aðir á skýringar sálkönnuða,
við ræddum aðeins fram og aft-
ur við sjúklinginn, eins og heim
ilislæknar áður fyrr. Við telj-
um fullvíst, að óttaatriðið, sejn
áður er á minnzt, hafi vald|ð
miklu um sjúkdóminn, en fleiía
hafi og verið um að ræða. Við
erum sannfærðir um að við höf-
um um skeið kynnzt þarna
tveim kvenverum í einum og
sama líkama og seinna þrerjr.
Og við álítum að nú hafi þær
allar þrjár sameinazt í Evu
White.
Iþróitir erlendis
FÉLAGIÐ Rheims varð sig-
urvegari í frönsku meistara-
keppninni í knattspyrnu eftir
að hafa sigrað St. Etienne með
4:0. Rheims hlaut 48 stig.
—10—
í fimmtudagsblaðinu var
rr.innzt á kúluvarpsárangur á
mótinu í Fresno. Annar árang-
ur: í langstökki sigraði óþekkt-
ur unglingur að nafni Willie
Jackson og stökk hvork: meira
né minna en 7,86 m. Ray Nor-
ton sigraði í 100 yd's á 9,4 sek.
1/10 frá heimsmetinu, tug-
Sólgleraugu
frá kr. 13.50
Hreyíilsbúðin
Sími 22420.
Framhald á 8. síðu.