Morgunblaðið - 16.12.1928, Síða 8

MORGUNBLAÐIÐ
• •
I Jóla vörnr.
• •
Margra ára reynsla hefir sýnt, að hvergi
•• er betra að versla en í FATABtJÐINNI. Cr-
!! valið er stórt, vörurnar vandaðar og verðið lágt.
jj Kaupið ekki neitt af neðantöldum vörum, án þess
!! að kynna yður verð, útlit og gæði í Fatabúðinni.
:: í Hafnarstræti 16:
• •
*• Vetrarfrakkar og Karlmannaföt með hinu víð-
•; fi*æga, góða sniði, sem stenst alla samkepni. —
!! Gríðarstórt úrval. Verðið hvergi lægra. Peysu-
•• fatarykfrakkarnir, marg-eftirspurðu, eru ný-
!! komnir aftur í mörgum litum. Þeir eru saum-
•• aðir fyrir íslenskan búning sjerstaklega, eru vel
!! víðir og fallegir.
•; Golftreyjur Belgpeysur Kvenvesti.
!! Manchetskyrtur, hvítar og mislitar, Bindi Nær-
•• fatnaður, Sokkar, Karlmannapeysur, Húfur,
!! Silkitreflar og Ullarterfiar, Hanskar kvenna og
•• karla o. m. m. fl.
II I ntbúinn á Skólavðrðnstfg 21:
• •
II Vetrarkápur, mjög fallegar, sjerstaklega vand-
•• aðar og ódýrari en með nokkru útsöluverði. —
II Kjólar, stórt, fallegt og auðvitað ódýrt úrval. —
•• Golftreyjur, Undirföt (tricotine), Kvenbuxur,
II margar tegundir, Kvensokkar, alskonar, Ilanskar
•• Slæður.-Álnavara.--Smávara.
II Kaupið góðar vörur ódýrt.
• •
• •
Það gerið þjer með því að versla í
i! FatabUðinni.
• •
Skreytið
jólaborðið
með blómum úr
ONDULA.
Til Iðlanna
Ávextir og Grœnmeti:
Epli, Hvítkál,
AppeUínur, Rauðkál,
Pemr, Púrrur,
Vínber, Gulrætur,
Eananar, Rauðrófur,
Niðurs. ávextir, Selleri,
Tomatar, Laukur.
Verð og vörugæði þekt.
Simi 40. Hafnarstræti 4.
Marzipan
í mörgum myndum
er tilbúið.
Sklaldbreið.
Ameríknbrjef
frá Halldóri Kiljan Lazness
San. Francisco, 3. apr. 1928.
Þú biður mig að skrifa þjer alt
sem ítarlegast af áhrifum mínum
af kynningu við íslenska þjóðar-
brotið í Kanada. Nú veistu að
jeg er manna óhæfastur brjef-
skrifari um önnur efni en nauð-
synlegustu erindagerðir og út-
rjettingar, og ber það einkum til
þess, að jeg hefi gert mjer að
reglu að senda eigi frá mjer í
skrifuðu máli annað en það, sem
birta megi fyrir almenningi og
verður þannig lítill tími afgangs
til venjulegra kunningjabrjefa.
Um Kanada er því að svara, að
nú er bráðum misseri síðan jeg
fór þaðan úr landi og tekur endur
minnigar oft skemri tíma en
misseri að fyrnast, einkum í við-
burðarríku lífi. Jeg hefði í fyrstu
ætlað mjer að skrifa eitthvað til
íslenskra blaða frá Kanada-ls-
lendingum, en í glaumi Banda-
ríkjanna hafa ótal ný umhugsun-
arefni knúið á, og áður en jeg
fengi ráðrúm til að setja saman
fyrirhugaða pistla um Kanada,
var jeg alt í einu á kafi í samn-
ingu tveggja nýrra verka, sem
leggja hald á allan starfstíma
minn.
Þ6 bið jeg þig að taka þetta
eigi svo, sem hafi Kanada látið
mig svo algerlega ósnortinn, að
jeg minnist ekki neins, sem vert
sje að skrifa þaðan. Síður en svo.
Jeg reikaði um mýrlendi Nýja-
íslands og kjarrskóga eins og
heilaga jörð, því þessi mállausuj
Indíánahjeruð hafa nú einu sinni
orðið hin hinsta Jerúsalem svo
margra íslenskra hamingjupíla-
gríma. Og þessi blái himinn, sem
sem hvelfist yfir hin ósnortnu
víðerni Nýja-íslands geymir sjálf
sagt einhvern líknsaman guð eins
og aðrir hirunar.
Jeg stóð einn heitan sólskins-
dag í sumar leið á gömlu
brúnni yfir íslendingafljót hjá
Riverton. Og jeg rifjaði upp fyr-
ir mjer ýmsar tárugar sögur, sem
jeg hafði heyrt um menn, er
höfðu slitið sig með rótum upp
úr þúsund ára gamalli menningu
til þess að skifta á gamalli sultar-
baráttu fyrir nýa sultarbaráttu.
Þá fjekk smásagan Nýja-lsland
fast form í huga mjer, og jeg
skrifaði fyrstu blaðsíðuna niður
í vasabók mína, meðan jeg stóð
þarna á brúnni. Hún byrjar þann
ig: „Leiðin liggur frá Gamla Is-
landi til Nýja íslands. Það er leið
mannsins frá hinu gamla til hins
nýa í þeirri von, að hið nýa taki
fram hinu gamla.“ — Þessi saga
er í rauninni ekki eftir mig, —
jeg hef hana eftir áttræðum land-
nema, sem jeg talaði við í fjóra
klukkutíma eitt kvöld í tungls-
Ijósi úti á svölunum hjá læknin-
um í Árborg. Hann sagði mjer
þar sögur, sem fylt gátu heilar
bækur. En jeg skrifaði bara þessa
og lagði í hana alt, sem jeg átti.
Jeg ráðlegg þjer fastlega að less
hana, ef þú vilt skilja Nýja ts-
land.
Yfirleitt var mjer ]>að stórlegf
’ærdómsríkt að kynnast gamla ís
lenska alþýðufólkinu úti um sveií
ir Manitoba. Margt af því voru
ennþá hreinræktaðri nítjándu-ald
ar íslendingar en jeg hef áður
kynst. Það stendur á grundvelli
íslenskrar alþýðumenningar eins
og hún var um það leyti sem það
fór úr landi og hefir lifað á því
heimafengna altaf síðan. Nýtt
aldarfar hefir látið það ósnortið
og bresk nýlendumenning hefir
ekki unnið á því. Það leggur
stund á ættartölur, þjóðlegan
fróðleik og bókvísi, sem heima-ls-
lendingum er gleymd eða failin
úr gildi. Kynni af nútíðarhugsun-
arhætti íslenskum er mjög tak-
mörkuð, sem von er.
Ensku hefir það ekki gefið sig
við, nema að litlu leyti, en talar
móðurmál sitt hreinu tungutakj
með orðavali frá nítjándu öld,,
Vestur-íslensk skáld yrkja mest í
anda ísl. 19. aldarskáldanna og
koma ljóð þeirra heimamönnum
því allúrelt fyrir sjónir.
Jeg varð stundum var við kulda
all bitran í garð íslands frá göml-
um ísl. Kanadainnflytjendum
Þennan biturleika hefi jeg hvergi
orðið var við hjá íslendingum,
sem dvelja um stundarsakir í öðr-
um löndum og hef heldur ekki
oi-ðið hans var hjá yngri íslensk-
um innflytjendum, sem jeg hefi
kynst hjer í Bandaríkjunum.
Sumir álíta þenna íslands-kala
orsakast við samanburð fólksins
á hinum bágu kjörum sínum
heima og hinum glæstu kjörum
sínum vestra. Jeg hygg, að það
sje rangt, á litið og að biturleik
þennan beri fremur að skýra á
sálrænan hátt en hagrænan. En
alkunna er það, hve oft menn tala
biturlega um hluti sem þeir unna,
A 1 b ú m og
myndarammar
stðrt og iallegt úrval.
Hans Petersen
i
Bankastræti 4.
Nýkomið,
hepilegt til jólagjafa:
Silkiundirkjólar og buxur — Samfestingar
Náttkjólar — fyrir dömur og börn
Náttföt fyrir dömur og herra
Silkislæður, feikna úrval
Silkitreflar og Vasaklútar
Vasaklútakassar frá 0.75
Skinnhanskar fyrir dömur og herra,
fóðraðir og ófóðraðir, viðurkend gæði
og margt fleira.
Munið Franska klæðið,
gefum enn 10—25% afslátt.
Hsg. B. flunnlauðsson h co
Anstnrstræti 1.
■
Framhald á bls. 15.