Morgunblaðið - 16.12.1928, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
KailDíð iúlagfafirnar hia Priönastofunni MalíU.
Ávaztasnlta:
Jarðarberja á 1, 2 og 7 Ibs.
Blandað (mised fruit) 1, 2 og 7 Ibs.
Heildv. Garðars Gíslasonar.
Huglísingadagbók
Yiftokifti,
Dragið ekki lengur að fá yður
jólaklippinguna í rakarastofunni
í Bimskipafjelagshúsinu, því þá
losnið þjer við erfiðleikana af ös-
inni síðustu dagana fyrir jólin.
Böm og unglingar œttu að koma
strax. Reynið hin óvenju góðu hár-
vötn og Eau de Cologne frá 4711,
er kosta frá kr. 1,25, sem altaf
eru til í miklu úrvali. Sími 625.
Reynið viðskiftin.
Alskonar sælgæti í afarmiklu
úrvali í Tóbakshúsinu, Austur-
stræti 17.
Útspungnir Túllipanal• og
nokkrar tegundir af Kaktus*
plöntum til sölu Hellusundi 6.
Fegurstir Túlipanar fást á Vest-
urgötu 19. Sími 19.
Húsmæður, munið eftir því, að
kaupa alt til bökunar i verslunum
Binars Eyjólfssonar, því það mun
altaf reynast affarasælast.
Kœrkomin jólagjöf er hiðj
þekta upphlutasilki (Herra-
Bilki) frá Guðm. B. Vikar,
Laugaveg 21.
Jölablómin
fegurstu ern á Amt-
mannsstíg 5. Útsprungnir túlipan-
an, Alpaf jólur, Erikur, einnig stórt
úrval af pálmum og blaðaplöntum.
Hljóðfærasláttur við dansleiki
og aðrar skemtanir. Isabella. Sími
313.
Sv. Jónsson & Co.
Kirkjmtræti 8 b. Sími 420
Munið eftii*
nýja veggfóðrinu.
Kaffi Hag bætir heilsu
yðar og vellíðan.
Regnhlífar
mjög skrautlegt úrval.
Nýkomið.
Verslun
Toifa G.bóiðsrsonar
Langavegi.
Veðrið (í gærkvöldi kl. 5):
Djúp lægð sunnar við Reykja-
nes á norðurleið. Veldur hún
SA-stormi á Suðurlandi og Faxa
flóa en Norðanlands er SA-gola
og góðviðri. Hiti 4—7 stig um
alt land. A-gola á Halamiðum.
Hægviðri á Norðursjónum en
verður þar allhvass sunnan á
morgun (sunnud.).
Veðurútlit í dag: S og SV-
kaldi. Skúrir.
Sækketvistlænped. Qre.
Et Parti svært, ubleget realiseres mindst 20 m., *
samme Kvalitct 125 cm. bred 96 öre pr. m. Ubl. Skjorter 200 Ore 1
liUe og Middelstörrelse, stor 226 öre, svære nldne Herre-Sokker 100
öre, svært nbl. Flonel 70 cm. bredt 65 öre p. m. Viskestykker Sð
öre, Vaffelhaandklæder 48 örs, kulörte Lommetörklæder 325 öre pr,
Dusin. Fuld Tilfredshed eller Pengene til bage. Forlang illustreret
Katalog. — Sækkela^eret, Sct. Annæ Plads 10, Köbenhavn K.
Jónas Jónsson dómsmálaráð-
herra er væntanlegur hingað
með Gullfossi.
ísfisksölur. 1 fyrradag seldu
þeir afla sinn í Englandi Egill
Skallagrímsson fyrir 1025 sterl-
pd. og Njörður fyrir 873 sterlpd.
Vðrusýninsu
Lesbók fylgir ekki blaðinu í
dag, en það verður bætt upp
með jóla-Lesbókinni.
Dómur er ekki fallinn ennþá í
máli skipstjórans á þýska togar-
anum Heinrich Niemitz, sem óð-
inn kom með til Vestmannaeyja
á fimtudaginn var. I gær var ó-
fært veður í Vestmannaeyjum
svo að ekki var hægt að komast
milli skips og lands..
---——------------
hef lr
„Drabbari“.
góði Sir Crispin! mælti Kenneth
með ákefð.
, — En hvaða gagn er að því? —
Þarna er glugginn. Þótt jeg gæti
brotið járngrindina, þá ef það
bráður bani að steypa sjer 70
feta hátt niður í fljótið. Við höf-
nm ekkert sig. Þótt við rifum
kápu þína í hengla og hnýttum
þeim saman, mundi hún ekki ná
nema svo sem 10 fet. Viltu reyna
að stökkva hin 60 fetin?
Pilturinn skalf er hann hugsaði
til þessa og Crispin hló með sjálf-
nm sjer þegar hann sá það.
—• Jæja, drengur minn, en ef
þáð heppnast, þá þýðir það Kfið,
og heppnist það ekki, þá er það
jafnvel skjótari dauði heldur en í
gálga. Svei mjer þá! hrópaði hann
svo alt í einu, stökk á fætur og
greip ljóskerið. Það er best að líta
á þessa jámgrind.
Hann gekk að glugganum og
Ijet ljósið falla á endann á kross-
járainu.
— Hún er kolryðguð, Kenneth,
mælti hann. Ef við getum náð
þessu járni burtu, þá ættum við
að komast út um gluggann. Já,
hver veit?
Hann setti ljóskerið aftur á borð
ið, en Kenneth hafði ekki augun
af honum.
— Maður verður jafnan að eiga
nökkuð á hættu, mælti Crispin svo.
Jeg hætti lífi mínu, sem þegar er
glatað, og vinni jeg, þá vinn jeg
alt, en tapi jeg, þá tapa jeg engu.
Það veit hamingjan, að jeg hefi oft
telft djarft um æfina, en aldrei
svona áhættulaust. Komdu hjerna,
Kenneth, þetta er eina leiðin til
undankomu; við verðnm að reyna
að brjóta járngrdndina.
— Ög stökkva svo ? spnrði pilt-
ur og saup hveljur.
— Já, út í fljótið. Við eigum
ekki annara úrkosta.
— öuð minn góður, það þori jeg
ekki. Það er hræðilegt stökk.
— Já, það er stærra stökk, held-
ur en þú verður látinn stökkva,
ef þú verður kyr hjer, mælti Cris-
pin .Þsið viðurkenni jeg. En það
getnr orðið þjer til bjargar.
Varir piltsins voru þurrar, angu
hans glóðu, eins og hann hefði
hitasótt, og hann skalf og nötraði
— þó ekki af kulda.
— Jeg ætla að reyna það, mælti
hann lágt. Svo greip hann í hand-
legginn á Crispin og benti út í
gluggann.
— Hvað er nú að þjer? spurði
Crispin gremjulega.
— Dagur, Sir Crispin, dagur!
Crispin leit út og sá þá ofur-
litla gráa rönd á lofti.
— Flýtið yður, Sir Crispin. Við
megum engan tíma missa. Prest-
ur kvaðst koma aftur með dögun.
— Látum hann bara koma!
svaraði Sir Grispin hranalega og
gekk út að glugganum.
Hann þreif um krossjámið með
báðum höndum, setti knje að vegg
og tók af öllum sínum kröftum
— þessum riaakröftum, sem hann
hafði fengið við tólf ára galeiðn-
róður, og seinni ára drabb og ó-
regla hafði ekki getað slitið úr
honum. — Hann fann hveraig
strengdi á öllum vöðvum, eins og
þeir ætluðu að bresta.
— Það lætur eftir, stundi hann,
lætur undan.
Svo slepti hann alt í einu taki.
— Jeg verð að hvfla mig dálít-
ið. 1 næstu skorpu brýt jeg slána.
En það veit hamingjan, að þetta
er í fyrsta sinn, að vatn hefir gert
mjer greiða — það er rigninga-
vatni að þakka að jámið er svona
ryðgað.
Fyrir utan dyrnar gekk vörður
fram og aftur. Þeir heyrðu fóta-
tak hans fjarlægjast, nálgast og
fjarlægjast aftur. Enn nálgaðist
fótatakið og enn fjarlægðist það.
Þá greip Crispin aftur í járnslána
og tók á af öllu afli. Nú gekk bet-
ur en áður, Stöngin bognaði und-
an hinum gríðarlegu átökum.
Fótatak varðmanns nálgaðist, en
hann heyrði ekki, hvað Crispin
hafði fyrir stafni. Stöngin bognaði
meira og meira og — —
Það kvað við hár hvellur eins
og byssuskot um leið og stöngin
braut múrinn. Þeir Crispin tóku
báðir andköf og hleruðu með önd-
ina í hálsinum. Vörðurinn kom að
dyrunum.
En Galliard var fljótur að hugsa
eins og að framkvæma. Hann
slöngvaði Kenneth út í hom, slökti
ljósið og fleygði sjálfum sjer á
fletið. Alt þetta skeði á einni
sekúndu.
Lykli var snúið í skránni. —
Crispin hraut hátt. Hurðin var
opnuð og á þrösktddinum stóð
vörðurinn með ljós í hendi, og
glömpuðu ljósgeislamir á brynju
hans. Hann sá, að Crispin lá í flet-
inu með augu aftur og opinn
munn, dró andann reglulega og
hraut. Hann sá hvar Kenneth
húkti úti í homi og sneri baki að
þili. Það var eins og vörðurinn
yrði forviða.
— Heyrðuð þjer ekkert? spurði
hann.
— Jú, Bvaraði Kenneth með hálf-
um huga; mjer heyrðist byssuskot
hjer úti fyrir.
Ósjálfrátt benti hann út í glugg-
ann, en það hefði hann ekki átt
að gera, því nú leit varðmaður þang
að. Sá hann þá þegar hvers kyns
var, að grindin var brotin, og rak
hann þá upp nndnmaróp. Hefði
hann verið dálítið greindari en
hann var, mundi hann undir eins
hafa getið sjer þess til hvernig á
þessu stóð, og þá hefði hann hugs-
að sig um tvisvar áður en hann
gaf færi á sjer þeim manni, sem
handljek járn þannig. En hann
var seinn að hugsa og skilja og
þess vegna varð honum það fyrst
fyrir að hann gekk þvert yfir
hérbergið og út að glugganum til
þess að athuga hvemig á þessu
stæði.
Kenneth horfði á hann með
skelfingu. Nú fór seinasta lífsvon-
in! Og hann áttaði sig vart á því,
að Crispin stökk á fætur og rjeðist
eins og örskot á varðmanninn.
Varðmaðurinn misti ljóskerið og
valt það að fótum Kenneths. Svo
rak varðmaður upp org, en það
kafnaði í korri, því að Crispin
læsti jámgreipum sínum um kverk
ar honum. Hann var bæði stór og
sterkur og í tryllingslegu æði
rtyndi hann að hrista Crispin af
sjer. Barst leikurinn þannig um
alt herbergið. Þeir hefði eflanst
brotið borðið, ef Kenneth hefði
ekki skotið því upp að vegg.
Nú lágu þeir báðir á fletinu.
Crispin hafði getið sjer þess til
að varðmaður mundi fley&ja sjer
í gólfið, til þess að glamrið af
herklæðum hans heyrðist niður, og
reyna þannig að kalla á hjálp. Og
til þess að koma í veg fyrir þetta,
hafði Crispin slöngvað honum að
fletinu og komið honum þar xind-
ir. Og svo setti hann knjen við
bakið á honum og kreisti nú sem
fastast um kverkar honnm.
— Dyrnar, Kenneth, stundi
hann. Lokaðu dyrunum!
Allar tilraunir varðmanns að
losa sig urðu árangurslausar. —
Kraftar hans voru að þverra og
hann var orðinn blár og svartur
í andliti, og það var eins og augun
ætluðu út úr höfðinu á honum. Þó
barðist hann enn um á hæl og
hnakka. Hann lamdi með fótun-
um, og reif með höndunum í hend-
ur Crispins þangað til logblæddi
úr þeim. En Crispin slepti ekki
takinu og hann glotti illilega.
— Það kemur einhver, mælti
Kenneth alt í einu. Það er ein-
hver að koma, Sir Crispin! mælti
hann skjálfandi af ótta.
Crispin hlustaði. Fótatak heyrð-
ist nær. Varðmaður heyrði það og