Morgunblaðið - 02.07.1936, Page 8
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudaginn 2. júlí 1936.
.Jfaufis6ajutc
Rabarbari, nýupptekinn. Þor-
steinsbúð, Grundarstíg 12. Sími
3247.
Kartöflur í heilum pokum
og lausri vigt. Þorsteinsbúð,
Grundarstíg 12. Sími 3247.
Matarkex, aðeins 0.75 pr. V2
kg. Þorsteinsbúð, Grundarstíg
12. Sími 3247.
Ávextir niðursoðnir, einnig
þurkaðir, gráfíkjur, döðlur,
sveskjur og rúsínur. Þorsteins-
búð, Grundarstíg 12. Sími 3247.
Bílar til sölu á bílaverkstæði
Þorkels og Tryggva, Hverfis-
götu 6. Sími 4707.
Kaupi Soyjuglös, allar teg-
undir, háu verði. Ásvallagötu
27, kl. 2—5.
Glæný stórlúða í öllum fisk-
búðum Hafliða Baldvinssonar.
Trúlofunarhringana kaupa
aaexm helst hjá Árna B. Björna-
j »yni, Lækjartorgi.
Kaupi gull og silfur hæsta
1 yerði. Sigurþðr Jðnsson, Hafn-
»rstræti 4.
KAUPUM allar tegundir ull-
artuskur hreinar. Hátt verð.
ifgr. Álafoss, Þingholtsstræti 2.
Kaupi íslensk frímerki hæsta
verði. Gísli Sigurbjörnsson,
Lækjartorgi 1. Sími 4292. Opið
1—4 síðd.
Kaupið leikföng í Leik-
fangakjallaranum, Hótel Heklu
Sími 2673. Elfar.
Stærsta úrval rammalista. —
Innrömmun ðdýrust. Verslunin
Katla, Laugaveg 27.
Trúlofunarbringar hjá Sigur-
>ór, Hafnarstræti 4.
Ábyrjuð púðaborð, íslensk
munstur, falleg, ódýr í Versl.
Gunnþ. Halldórsdóttur & Co.
Hangikjöt nýreykt. Nordals-
íshús. Sími 3007.
Nýtt gróðrarsmjör. — Ágæt
tólg. Ódýrt hangiflot. Kaupfje-
lag Borgfirðinga, sími 1511.
Hvalsporður, saltaður. Nor-
dalsísþús, sími 3007.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Vjelareimar fá'st bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kaupi gull hæsta verði. Árni
Björnsson, Lækjartorgi.
* ' . V
................ í ...............11111
LJÓSGRÆNT HÁR.
grend við koparnámurnar á
Cuba, í Chile og víðar,
þar sem mikið er um kopar, kem-
ur það oft fyrir að menn fá ljós-
grtent hár. Þið megið þó ekki
halda að þetta stafi af því, a-ð
fólk liti á sjer hárið, heldur stafar
það beint frá koparvinslunni.
Koparinn er bræddur í stórum
öfnum, og þá framleiðist loftteg-
und, sem hefir þau áhrif á hár
verkamanna, að það skiftir lit og
verður Ijósgrænt.
Með rannjsóknum hafa menn
komist að því, að í kopareimn-
um er arsenik, og þar hlýtur or-
sökin að liggja til þess, að hár
manna skiftir lit, en þetta hefir
engin áhrif á hárvöxtinn.
*
Gefjunarfataefnin góðu í úr-
vali á Laugavegi 17. Klæða-
verslunin, Guðm. B. Vikar. —
Sími 3245.
UM BÆKUR.
Ullarprjónatuskur, alumin-
íum, kopar, blý og tin keypt á
Vesturgötu 22. Sími 3565.
Sjómenn, ferðamenn, og
Reykvíkingar; munið braut-
ryðjanda í ódýrum mat. Borð-
ið á Heitt & Katt.
í Tng stúlka, sem fekst við blaða-
mensku, spurði Mark Twain
einu sinni að því, hvað hann segði
um bækur.
— Bækur eru ómetanlegar, svar
aði hann. En gildi þeirra fer nokk-
uð eftir því hvernig á stendur.
Bók, sem bundin ér í gott skinn-
band, er ágæt til þess að hvetja
skegghníf sinn á. Lítil og þunn
bók, eins og þær sem Frakkar
gefa út, er fyrirtak til þess áð
setja undir bOrðlöpp, ef lappirn-
ar eru misháar. Stórar og þykk-
ar bækur eru ágætar til þess að
henda þeim í ketti og hunda, sem
maður vill losna við. Og landa-
brjefabók, með þykkum og góðum
blöðum er ómissandi, því að það
má nota blöðin til þess að líma
fyrir brotnar rúður.
*
— I Ungverjalandi er fólk mjög
hjátrúarfult. Þegar barn fæðist
er því rjettur peningur og fiðla.
Ef það káfar eftir peningnum
verður það þjófur, en ef það káf-
ar eftir fiðlunni verður það lista-
maður.
— En ef það káfar eftir hvoru-
tveggja?
— Þá verður það tónskáld.
*
Tapanska útvaýpið hefir nýlega
" tekið upp á því að birta á á-
kveðnum tíma dags auglýsingar
frá mönnum og konum, sem vilja
giftast. Þess verður því skamt að
bíða, að hjón í Japan geti sagt:
„Æ, já, við kyntumst kl. 2 síð-
degis á 218,2 metra bylgjulengd!“
*
XTálspor í fötum karlmanna eru
” nokkuð mörg, en það eru
víst ekki margir, sem hafa talið
þau. Ungverskur skraddari þyk-
ist þó hafa gert það, og segir
hann, 'að í jakkanum sje 42.287
nálspor, í vestinu 18.734 og í bux-
unum 13.371. Ætti þá að vera
74.392 nálspor samtals í einum
fatnaði.
Gluggahreinsun og loftþvott-
ur. Sírni 1781.
Úraviðgerðir afgreiddar fljótt
' og vel af úrvals fagnr.önnum.
hjá Árna B. Björnsayni, Lækj-
1 artorgi.
ÍlŒíáynnifUfue
| Athugið! Karlmannahatta-
búðin, Hafnarstræti 18, næstu
dyr við Kjötbúðina Herðubreið,
jtekur gamla hatta til viðgerðar..
jAðeins handunnin vinna. Selur
nýja hatta og margt fleira.
Heimabakaðar kökur fást
daglega á Suðurgötu 24, Hafn-
arfirði. Tekið á móti stærri og;
smærri pöntunum. Sími 9178.
Sundhöllin á Álafossi er opin
aftur frá kl. 9 árd. til kl. 9^4:
síðd. Allir velkomnir. Best að
baða sig í Sundhöllinni á Ála-
fossi.
Café — Conditori — Bakarí„.
Laugaveg 5, er staður hinna.
1 vandlátu. - Sími 3873. Ó. Thör-
berg Jónsson.
Friggbónið fína, er bæjarin®
besta bón.
Pantið í tíma, í síma 3416,«
Kjötverslun Kjartans Milner:
Ferðatöskur, allar stærðir,.
komnar. Leðurvörudeild Hljóðr-
færahússins.
RUBY M. AYRES:
PRISCILLA. 61.
TUTTUGASTI OG FYRSTI KAPÍTULI.
Skíðaferð Priscillu og Jónatans var ekkí sjer-
lega skemtileg. Priscilla fann, að hún var ekki
eins örugg með sjálfa sig eins og hún var að öðru
jöfnu, og gramdist það.
Áður en hún fór af stað, hafði hún rekist á
Egerton. Hann stóð tilbúinn niðri í anddyrinu og
bjóst við því, að hún kæmi með sjer, eins og
venjulega.
Hann varð svo einkennilegur á svipinn, þegar
Priscilla sagði honum, að hún ætlaði með Jónatan,
að henni brá í brún. Hann sagði ekki neitt, en
gekk rakleitt leiðar sinnar.
Hún kallaði gletnislega til hans: „Ætlið þjer
ekki að óska mjer góðrar ferðar?“
En hann svaraði því engu.
En hvað fólk gat verið heimskt- Ekki gat hún
sagt honum, að það væri eingöngu hans vegna, að
hún færi með Jónatan. Þetta kom henni í slæmt
skap.
Þegar hún sá, hve Jónatan var fimur á skíðum,
fanst henni hún sjálf vera ófyrirgefanlega klaufa-
leg^ Tvisvar sinnum datt hún, af því að hún neitaði
að láta hann leiða sig, og þá var hún orðin svo
gröm, að hún sagðist vera þreytt og vilja fara
heim.
Þau voru þá komin miðja vegu niður brekkuna
og þar var lítið veitingahús. Jónatan stakk uppá
því, að þau færu þangað og fengju sjer kaffi.
Priscilla fjelst á það eftir nokkra mótbáru. Hún
var reið bæði við sjálfa sig og hann. Hún hafði
ætlað að sýna honum, hve dugleg hún væri orðin,
en það hafði þá farið svona. Hún hafði dottið
tvisvar og meitt sig töluvert.
„Jeg skil ekki í þessu“, sagði hún gröm. „Jeg
datt aldrei, þegar jeg var á skíðum með Egerton".
„Kannske það hafi verið af því að þú lofaðir
honum að Ieiða þig“, sagði hann rólega.
•v Hún leit snögglega á hann. En hann sýndi engin
svipbrigði fremur en venjulega.
„Það þýðir ekki að renna sjer á skíðum, áður en
maður kann að ganga á þeim“, bætti hann við,
um leið og hann setti sykur í kaffi sitt.
Þau sátu á trjebekk við trjeborð. Sólin skein inn
til þeirra, og veður var óvenju fagurt þenna morg-
un. En hið góða skap Priscillu hafði algjörlega
brugðist. Hún var þreytt og úrill.
„Hve lengi verður þú hjer?“, spurði hún alt í
einu upp úr þurru.
Hann hristi höfuðið.
„Það er jeg ekki búinn að ákveða. Jeg hefi ekki
eftir neinu að sækjast heima“.
„Frænka þín er þó heima“, sagði Priscilla, en
iðraðist jafnskjótt eftir að hafa sagt það.
Hann horfði á hana með alvörusvip.
„Heldur þú, að jeg sje stöðugt að hugsa um
kvenfólk? I gær barst þú mjer á brýn, að jeg
væri ástfanginn af ungfrú Bindloss".
„Þú ert hugsunarsamari við hana en Egerton
hefir nokkru sinni verið við mig“.
„Jeg er því svo óvanur, að stúlka kæri sig um
minn fjelagsskap, að það er ekki nema eðlilegt,
að jeg meti það nokkurs“.
„Kæri sig um peningana“, hugsaði Priscilla, en
hún þorði ekki að segja það upphátt. Hafði hún
ekki sjálf hugsað mest um peningana hans?
„Verður þú lengi hjerna?“, spurði Jónatan.
„Við áttum upphaflega að vera hjer þrjár vik-
ur. En Joan skrifaði heim í gær og spurði, hvort
við mættum vera lengur“.
„Mjer líst vel á Joan“.
Priscilla leit á hann.
„Þú veist líklega, að jeg er hjer til þess að gæta
Joan?“
„Nei, það vissi jeg ekki. En skiftir það nokkru
máli?“
„Já, fyrir sumt fólk“.
„Ekki fyrir mig“.
Priscilla drakk kaffi sitt þegjandi.
Jónatan var gerbreyttur, alt öðru vísi en hann
hafði verið áður fyr. Áður fyr? Henni fanst ár og
dagur, síðan hún hafði verið trúlofuð þessum
manni.
„Ef þú kærir þig um getum við farið aftur út
eftir hádegi“, sagði Jónatan. „Þú þarft, aðeins aði
æfa þig“.
„Jeg var miklu betri í gær“, sagði Priscilla. „Jeg
held, að þú gerir mig feimna“.
Hann fór að hlæja.
„Ekki trúi jeg því“.
„En það er satt, engu að síður. Egprton er ekkil
nándar nærri eins duglegur á skíðum' og þú. Og/
þegar jeg veit, að þú getur leikið alskonar listir
á skíðum, finn jeg enn meira til þess, hve klaufa-
leg og ódugleg jeg er sjálf“.
„Hefi jeg leikið nokkrar listir í dag?“
„Nei, en þú hefðir gert það, ef jeg hefði ekki'
verið með þjer“.
„Jeg skal kenna þjer eitthvað af þeim. — Tele-
mark-stökkið er auðvelt“.
„Það vildi jeg mjög gjarna“. Hún leit upp og
horfði vingjarnlega á hann. „Hr. Egerton sagðv
að það væri langt þangað til jeg mætti byrja á
þessháttar listum“.
„Kannske að hann segi það, af því að hann.
hefir sjálfur litla æfingu“.
„En þú hefir mikla æfingu?“
Hann svaraði ekki, og hún fann, að hún hafði;
verið ókurteis.
Hún óskaði þess með sjálfri sjer, að hún gæti
verið við þenna mann eins og góðan kunningja, en
fann, að það gæti hún aldrei. Þó fann hún, að
þetta smá kít þeirra var eingöngu henni að kenna.
„Jeg vil gjarna koma með þjer út eftir hádegi“,
flýtti hún sjer að segja. „Ef þú ert ekki búinn að
ákveða eitthvað annað“.
„Nei, það hefi jeg ekki gert“.
„Ungfrú Bindloss er víst mjög fim á skíðum?“,
sagði Priscilla eftir nokkra þögn.
„Hún er mjög dugleg. En hún hefir líka verið
hjer oft áður“.
„Jeg kem víst aldrei hingað aftur“, sagði Prisc-
illa dauf í dálkinn. „Mjer finst það hreinasta æfin-
týri, að jeg skyldi nokkurn tíma komast hingað".
Hann svaraði því engu og nokkru síðar stakk
hann upp á því, að þau skyldu halda af stað.
„Þú getur átt á hættu að kvefast, ef við sit-
um hjer Iengur“.