Morgunblaðið - 05.01.1938, Side 8

8
MORGUNBLAÐ.IÐ
Miðvikudagur 5. jan. 1938.

0 Odýrar cg sprnnandi sögu- j
bækur fást á Frakkastíg 24. —!
Hmn
Faruk, hefir í hyggjn að
góðu lagi til sölu með tækifær-, kvænast á næstunni. Konungurinn
isverði og notað karlmannsreið ^ er búinn að panta morgungjöf
hjól ódýrt. Hörpugötu 23 —, lianda drotningarefninu hjá gim-
inn ungi konungor Egypta,
Skerjafirði.
Munið ódýru brauðin.
Rúgbrauð................0.50
Normalbrauð.............0.50
Franskbrauð 1/1.........0.40
do. i/o..............0.20
Súrbrauð 1/1............0.30
do. i/2..............0.15
Kringlur kg. á..........1.00
Skonrok, smátt..........1.00
Tvíbökur mjög góðar . . 2.00
Vínarbrauð allar teg. . . 0.10
steinasala í París. Gimsteinasalinn
er sjálfur kominn til Cairo með
gimsteina-úrval. Eru það 175 gim-
I steinar, sem vega samtals 10.5 kg.
i og eru metnir á 7210 sterlings-
. pund.
i *
Svíar hafa komist að þeirrí nið-
urstöðu, að hjólreiðamenn eigi sök
á miklu fleiri umferðarslysum en
ölvaðir bílstjórar. Ennfremur er
það svo í Svíþjóð að 12 sinnum
... .... . , , tlein umferðarslys verða a þjoð-
Auar kokur með sjerstak-! ... , ,
i vegum uti, en í bæunum.
lega lágu verði. Fjelagsbaka-
ríið, Klapparstíg 17. Sími 3292
Kaupi íslensk frímerki hæsta
verði. Gunnar Guðmundsson.
Laugaveg 42. Viðtalstími 1—4
e. h,
Vjelareimar fást bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kjötfars og fiskfars, heima-
tiibúið, fæst daglega á Frí-
kirkjuvegi 3. Sími 3227. Sent
heim.
*
A næstunni verður haldið upp-
boð í London, þar sem seldir
verða sjaldgæfir baugar. Á meðal
þeirra hringa, sem selja á, er
hringur sem Neró keisari skreytti
fingur sinn með, er hann horfði á
Rómaborg' brenna, segir danskt
blað.
*
í samningi þeim, sem Shirley
Temple hefir gert við fjelag
sitt, er J>að tekið fram, að hún
1 »
aíUr&tvœ&i'
Lítið herbergi óskast, sem
Fæðí. Nokkrir menn og kon- hentugt er fyrir vinnustofu. —
ur geta komist að í fæði, gott Tilboð sendist til Morgunbl.
og ódýrt. Mun ódýrara fyrir
konur. Sjerborð. Laufásveg 14.
fyrir föstudagskvöld
Vinnustofa.
merkt:
megi ekki klifra upp í trje.
Danskt blað, sein segir frá Jjessu
ákvæði í samningnum, bætir því
við að Jjetta hafi verið alveg ó-
þarft ákvæði Shirley sje þegar
komin á græna grein.
*
Dagblað eitt í Svíþjóð efndi til
kosninga urn hver væri vinsælasta
sænska leikkonan. Flest atkvæði
hlaut Ingrid Bergmann, sem fekk
15.208, og þarnæst Greta Garbo
10.949 atkvæði.
*
Nokkuð sjaldgæft verkfall átti
sjer stað í smábænum Mur-
on í Rochefort, þar sem öll barna-
skólabörn neituðu að koma í skóla.
Börnin heldu því fram að kennari
J>eirra væri latur og ómögulegur
í alla staði svo ekkert væri hægt
af honum að læra. Foreldrar
barnanna stóðu með þeim í Jjessu
verkfalli með þeim árangri að
hörnin höfðu sitt fram. Kennar-
anom var sagt ii])p stöðu sinni um
óákveðinn tíma til að byrja með
og annar kennari fenginn í stað-
inn. *
Eftirfarandi auglýsing var í
dönsku blaði núna fyrir jólin:
„Ungur einmana bankaritari
æskir oftir að komast í kynni við
velnppalda unga stúlku í þeim
tilgangi að skemta sjer með henni
á gamlárskvöld. Hjónaband væri
hugsanlegt síðar“.
*
Rússar halda því fram að þeim
hafi tekist að gera kafbáta þannig
úr garði, að þeir geti siglt með j
farþega og vörur undir Norður-
pólsísinn frá Rússlandi til Ame-
i'íku. Kafbátar þessir eiga að liafa
með sjer mikið af sprengiefni til
þess að sprengja ísinn þegar þurfa
þykir.
*
Verið er um þessar mundir að
æfa leikrit í London, sem samið
var sjerstaklega fyrir ungu prins-
essnrnar Elisabeth og Margaret.
Allir leikendurnir eru börn og
það þykir prinsessunum vænst um.
*
Fótgangandi menn, sem ganga
hægar en sem svarar 5 km. á
klukkustund, geta átt á hættu að
verða sektaðir um 60 dollara í
ríkinu New ’Westminster í Kana-
da. Þessi lög um gönguhraða gilda
þó aðeins meðan igengiS er yfir
brúna yfir Fraserána, ákvæðið er
sett til að koma í veg fyrir að o£
margt manna sje á brúnni að þarf-
lausu.
*
Siggi: — Jeg hefi eignast litla
systur, Mummi, en jeg vildi nú
heldur að J)að hefði verið hróðir.
Mummi: — Getið þið ekki skift
á lienni og strák?
Siggi: — Ertu frá þjer, við er-
um biiin að hafa hana í lieila
viku.
** æææsifiæ br,ææ æææ síeís ítæs sííw
Hjálpræðiaherinn. Síðasta
jólatrjeshátíð verður haldin
fimtud. þ. 6. jan. kl. 8 síðd. —-
Veitingar. Aðgangur fyrir börn
35 aura, fullorðna 60 aura. —
Allir velkomnir.
Betania. Eins og að undan-
förnu hafa kristniboðsfjelögin
iSamkomu fyrir gamalt fólk
.næsta sunnudag 9. janúar kl.
2 e. h. Fjelagsfólk vitji að-
göngumiða fyrir gesti sína mið-
.vikudag og fimtudag og föstu-
; dag eftir kl. 3 í Betaníu.
Friggbónið fína, er bæjarins
Desta bón.
j Slysavarnafjelagið, skrifstofa
Hafnarhúsinu við Geirsgötu.
Seld minningarkort, teki'ð móti
gjöfum, áheitum, árstillögum'
MORGUNBLAÐIÐ
með morgtmkaffinih

MmrnesfrmrmKmMmaxi*
5altkjöt.
Sfi
•fi
K5
KLEIN,
Baldursgötu 14.
Sími 3073 og 3147.
Geng í hús og þvæ þvotta. —
Vönduð vinna. Sírni 1307.
! Unglingsstúlka óskast í vist
nú þegar með annari. Upplýs-
lingar Inglfsstræti 21 A.
Fjölritun og vjelritun. Friede-
Pálsdóttir, Tjarnargötu 24. —
Sími 2250.
Sokkaviðgerðin, Hafnarstræti:
19. gerir við kvensokka, stopp-
ar í dúka, rúmföt o. fl. Fljót af-
greiðsla. Sími 2799. Sækjum,
sendum.
SEBEi
KOL OG $AL1
sími 1120
ANTHONY MORTON;
ÞEKKIÐ ÞJER BARÖNINN? 30.
dögum sínum saman. Fauntley lávarður var ánægður
yfir þeirri hugmynd. Eftir hans skoðun var Lorna
dutlungafull og lieldur eigingjörn nútímastúlka, og
þess vegna gaf hún ekki Mannering ákveðið svar við
þeirri spurningu, sem hann bar upp við hana, aðeins
með nærveru sinni í húsinu. En það varð alt að ganga
sinn gang, því að hann hafði nóg að gera með að
græða meiri peninga og kanpa fleiri demanta.
* *
Allir voru sannfærðir um, að Mannering væri flug-
ríkur. Nánustu vinir hans efuðust ekki einu sinni um
það, að hann hefði grætt svo mikið fje á veðreiðum,
að hann gæti áhyggjulaust leyft sjer að lifa því lífi,
sem hann gerði. Loks átti hann oft góð viðskifti á
kauphöllinni, enda sýndu Klobber-hlutbrjefin það hest.
Mannering hafði meira vit á fjármálum en nánustu
vini hans hafði órað fyrir.
Og með sjálfum sjer var Mannering skemt. Haun
hafði að vísu grætt nokkur hundruð á Klobherhluta-
brjefum, en sá gróði var ekkert á móti þeim gróða-
orðstír, sem hann hafði aflað sjer hjá vinum sínum
með því að láta þá græða þúsundir. Það hafði komið
af stað svo miklu umtali um auðæfi hans, að hann var
nærri því sjálfur farinn að trúa því.
Hann hugsaði með kæruleysi til framtíðarinnar.
Honum fanst lífsins reglur fáar og óbrotnar. Hann
ætlaði sjer að taka það, sem hann gat frá hverjum
sem hann gat, ef það ekki var viðkomandi til tjóns.
Greifafrúin af Kenton hafði t. d. lifað og erft tvo
eiginmenn og var vellauSug. Hún hefði sjer að skað-
lausu getað keypt tíu sinnum dýrari demanta en Kia-
skartgripinn, og sama var að segja um alla, sem óaf-
vitandi hjálpuðu honum, til þess að halda bankainn-
stæðu hans í lagi.
* *
Fyrsta mánuðinn liafði óvarfærni af hans hendi hjer
um bil kostað hann frelsið. Hann hafði sem sje ekki
áttað sig á því, að Charlie Dray var fimur vasaþjófur
og hafði hnuplað mörgnm steinum úr Kia-skartgripn-
um, Jjegar hann var að kenna honum að opna lása.
Síðan hafði lögreglan tekið hann, en til allrar ham-
ingju hafði hann ekki getað gefið viðunandi lýsingu
á Mannering, þar sem hann var dulbúinn.
En Mannering hafði orðið mjög gramur við Charlie
og hjet því með sjálfum sjer að hefna sín á honum
við tækifæri.
* *
Sem T. Baron liitti hann auðvitað marga misjafna
menn. Suma gat hann talað hreinskilnislega við og
treyst, en aðrir sátu á svikráðum við hann og biðu
aðeins eftir tækifæri, til þess að fá svo mikið að vdta
um hann, að þeir gætu grætt á því að gera lögreglunni
aðvart um hann. En hann gaf aldrei neinnm heimilis-
fang sitt og forðaðist að tala oftar en einu sinni við
sama manninn, ef hann fann, að hann gat ekki treyst
honum.
* *
Það var síðast í júlímánuði, að hann heyrði getið um
Rosaperlurnar.
Fyrir þremur árum hafði þessum perlum verið stolið
frá hinum rjettmæta eiganda í Ameríku, en síðan var
eins og þær hefðu horfið af yfirborði jarðar. Þær
höfðu verið mesti dýrgripurinn í safni eigandans,
Randenhergs, sem átti gimsteinasafn, er næstum gat
staðist samkepnina við safn Fauntleys.
Hann hafði komið með hring til hilmara eins, sem
hann var vanur að fara til, þegar um smávægilega
hluti var að ræða.
Hilmarinn sá strax, að hringurinn var verðmeiri em
alment gerðist og sagði glottandi:
— Jeg yrði ekki hissa, þó að þjer kæmuð einn góð-
an veðurdag með Rósaperlnrnar.
— Iivað er J)að ?, spurði Mannering nieð grófrii
röddu.
— Veistu það ekki, sagði hinn. — Þá ættir þú að
fara til Sep Lee. Það er sniðngnr náungi!
Mannering dró derhúfuna lengra niður fyrir augu,
og ljet eins og hann hefði ekkert heyrt. En orð hilm-
arans höfðu vakið eftirvæntingu hans. Hann mintist
]>ess að hafa einhverntíma heyrt talað nm Rósaperl-
urnar. Þar var laglegan feng að fá! Hann spurðist
fyrir á nokkrum stöðum, og alt benti til Jiess að
hilmarinn lxefði haft rjett fyrir sjer.
Heitan góðviðrisdag síðast í ágúst gerði Mannering
sjer ferð á skrifstofu Severell fjelagsins, sem liafði
með höndnm peningaviðskifti og hafði jafnan hönd í
bagga alstaðar Jiar sem um einhver veruleg fjárhættu-
mál var að ræða. Þar spurði hann eftir Mr. Septimus
Lee.
Ritarinn, sem tók á móti Mannering, þekti hann í
sjón, og meðhöndlaði hann með þeirri virðingu, er
sæmdi jafn vel þektum manni og honum. Það var-
engin nýlunda, að auðugir menn kæmu í heimsókn til
Septímusar Lee. En enginn v-issi nokkurntíma um er-
indið nema hann sjálfur.
* *
Lee var Gyðingur, lítill og hokinn í herðum, með :
])unt, svart hár og langt og bogið nef. Hann mældi
Mannreing með hvössu augnaráði, er hann fekk sjer-
sæti og kipti skálmunum gætilega upp..
— Kannist þjer við mig, Mr. Lee?: