Morgunblaðið - 29.06.1940, Qupperneq 6
MORGUNBLA ÐIÐ
6
Laugardagur 29. júní 1940.
Synodus 2. dagar
AF ÞRIÐJU SÍÐU.
ins, en látið orð <ínðs hverfa, En
nú spyrja margip í þjáðnm heimi
eftir Guði.
Fá þeir boðskap? Hvað -prjedik-
nm vjer? Erum vjer þjónar, sem
prjedikum ekki oss sjálfa, held-
ur Drottinn? Svöruin vjer spurn-
ingum mannanna? Þær eru hina<‘
sömu alla tíma. Hvað eigum vj.er
að gera? Svarið er, trú þú á
Drottinn Jesúm.
Er það ekki of þröngsýnt að
segja: „Trúir þn?“ Er ekki oft
frjálslyndið birt í því, að mönn-
um detti í hug afsláttur, sem
lýsir sjer í þessu: Þú þarft ekki
að trúa fremur en þú vílt. Eu
það þarf ekki að vera í ranu-
sóknaranda: Trúir þú ? Margir
spyrja í einlægni og J>arfnast
svars. Og það eru margirv'
styrkjast af þessu, er þeir finna
út úr prjedikun; Jeg trúi og
þess vegna tala jeg. Það ’er
fróðlegt að heyra fyrirlestur. En
þegar á að leiða mig til Gúðs þarf
jeg vitnisburð. Kirkjau þarf að
hafa andlit, sem menn glevmi
ekki. Kirkjan þarf að vera skipuð
mönnum, sem líta ekki undan, sem
tala með djörfung íklæddir krafti
Drottins.-----------Kirkjan kemur
víða við, en hún á altaf að vera
kirkja. Presturinn kemur víða við,
en hann á altaf að vera prestur.
Margir menn þora tæplega að
nefna Guð í opinberum ræðunr og
ritum. Látum það knýja oss til
að tala skýrt um hann. Tölum
með titrandi hjarta“.
Þá veik vígslubiskup að afstöðu
kirkjunnar til æskunnar í landinu,
þjóðmálanna, mermingar- og mann
úðarmála, og taldi, að ekkert
•mætti vera kirkjunni óviðkontandi.
„Það þarf“, mælti vígslubiskup,
„að feta í fótspor hans sem tal-
aði til sálarinnar og læknaði lík-
amann. Það er dimt í heimi. En
það birtir þar sem Ijós fagnaðar-
erindisins er sett á ljósastikuna.
Sáum og felum Guði uppskeruna.
Hann er herra uppskerunnar“.
Eftir hið áhrifaríka erindi vígslu
biskups hófust fjörugar umræður
og bar þar margt á góma. M. a.
talaði síra Helgi Sveinsson um
það starfsvið kirkjuunar, að stofna
til alhliða líknar- og menningari
fjelaga innan prestakalla landsins.
Fundarhlje var frá 12—4, en
eftír það hjeldu fundarstörf áf-
fram og var enn rætt um aðal-
dagskráratriði og var þeim um-
morgundagurinn njun verða sein-
asti fundardagúpftm.
ITni kvöldið flútti síra Sigur-
björn Einarsson erindi, sem iit-
varpað var frá Dómkirkjunni. Er-
indið nefúdist: „Vertu ekki hrædd,
litla hjörð“.
y Fundarritarar voru síra Oli Ket-
ilsson og síra Þorsteinn Björns-
son, en fyrri fundardaginn síra
Oskar Þorláksson og síra Jón Þor-
varðarson prófastyr.
P. T. 0.
Valur og Víkingur
á sunnudaginn
*
Reykjavíkurmótið (meistarfl.)
heldur áfr'am á sunnudag-
inn og keppa þá Valur og Vík-
ingur.
Mótið stendur nú þannig, að
Víkingnr hefir 7 stig (á eftir 2
leiki) og Valur 4 stig (á eftir 2
leiki). Vinni Víkingur Val eða
geri jafntefli við hann, þá hefir
Víkingur þar með trygt sjer siguf
í mótinu. En vinni Valur báða
sína leiki og tapi Víkingur báð-
um, þá sigrur Valur. K. R. hefir
einnig möguleika til að sigra,
þannig, að vinni fjelagið Val, og
tapi Víkingur báðum sínum leikj-
um (gegn Val og Fram) þá hafa
Víkingtir .og K. R. jafn mörg stig
(7 stig) og verða þá að keppa
um úr.slitin.
Ben. G. Waage
forseli í, S. í.
í 15. sinn
B
enedikt Gr. iWáge var kosinn
forseti íþróttasambands ís-
lands á aðalfundinum í gærkvöldi.
•»
Er það í 15. sinn, sem liann-er
kosinn forseti í. S. I., en hann er
nú að hyrja 26. ár sitt í stjórn
sambandsins.
Tveir menn áttu að ganga úr
aðalstjórninni, en voru báðir end-
urkosnir: Sigurjón Pjfitursson
gjaldkeri og Fpímann Helgasou
fundaritari.
í varastjórn vöru kósnif Pjet-i
ur Sigurðsson, Kristján L.' Gests-
son, endurkosnir, og Kristján 0.'
Skagfjörð.
Endurskoðendur voru endurkösn
ir þeir Erlendur PjeturSsbn og
.Sigurgísli Guðnason.
i Umræður urðu miklar á fundin-
j um, einkum nm ný lög fyrir I
l S. í., og vár loks sámþykt áð vísa
því máli til stjórnarinnar til nnd-
irbúnings undir aðalfuírd að ári.
Hafði þriggja manna nefnd
starfað að því að semja þessi lög
eða reglugerð frá, því á sxðasta
aðalfundi. I þeirri nefnd áttu sæti
Jón Þorsteinsson, Eiríkur Magn-
jússon og Þórarinn Magnússon.
Fundurinn stóð langt fram á
nótt.
Á fundinum, í gærkvöldi flutti
Lixðvíg Gúðmundsson skólastjóri
erindi um þegnskyldufrumvarpið.
Fundurinn gerði engar ályktanir
í því máli.
Úrslitakostir Rússa
FRAMH. AF ANNARl SÍÐU
standi og engar skemdir látnar
fram fara.
5>) Sameiginleg nefnd Rússa
og Rúmena ræði með sjer ýms
atriði í sambandi við brottflutn-
inginn úr nefndum hjeruðum.
Molotoff heimtaði svar við
þessum tillögum fyrir kl. 12 á
hádegi, 28. júní. Klukkutíma
áður en fresturinn var útrunn-
inn afhenti sendiherra Rúmena
í Moskva svar rúmensku stjórn-
arihnár, sexh var á þá leið, að
stjórnin gengi að öllum skilmál-
um Rússa, en að hún óskaði þess
jafnframt, að fresturinn til að
flytja herliðið á brott, yrði fram
lengdur úr þeim 4 dögum, sem
tússar hefðu ákveðið. Ósk rúm-
ræðxxm ekki lokið kl. 6. er sálma' stjórnarinnar væri fram
bókarmálið var tekið fyrir.
Urðu umræður allmiklar og á
borin vegna þess. að flutninga-
kerfi landsins væri í ólagi,
Jrveðnar um það mál. En að lok-.yegna vatnavaxta.
um var samþykt svohljóðandi til- Molotoff svaraði þessari ósk á
laga í málinu með 22 atkvæðum þá leið, að sovjetstjórnin fjell-
að í gærmorgun var tilkynt,
að sex ráðherrar hefðu
sagt af sjer, þ. á m. utan
ríkismálaráðherrann Gig-
urtu.'
Gigurtu hefir verið utanríkis-
málaráðherra í tæpá. tvo mán-
uðj, og var á sínum tíma talið,
að honum hefði verið falið em-
bættið til að þóknast Þjóðverj-
um. Hann er sagður vera einka-
vinur Hermanns Görings.
En þegar í gær var búið að
fylla í skörð ráðherranna, sem
sögðu af sjer og hefir járn-
varðarliðið nú fengið fulltrúa í
stjórninni. Tatarescu er áfram
forsætisráðherra. Rúmenska
þingið kemur saman í dag til
þess að taka afstöðu til ákvörð-
unar stjórnarinnar um að
beygja sig fyrir kröfum Rússa,
því að svo er ákveðið í lögum
Rúmena, að þingið eitt geti
heimilað að láta land af hendi.
Sú er alment skoðun manna,
gegn 6:
ist á að framlengja frestinn ,,í að hernaðraleg sjónarmið hafi
„Pr§stastefnan lýsir trausti sínu nokkrar klukkustundir“!
á sálmabókarnefndinni og felur Þrem klukkustundum síðar
benni að starfa áfram og leggja byrjuðu rauðu hersveitirnar
tillögur sínar fyrir kirkjuráð og göngu sína inn í hjeruðin, sem
prestastefnu og tekur fyrir uæsta látin hafa verið af hendi. í þess
mál á dagskrá“. um hjeruðum er næst-stærsta og
Ennfremur var samþykt við- (þriðja stærsta borgin í Rúmeníu,
aukatillaga í þá átt, að nefndinni Chisinau í Bessarabiu og Cern-
væri heimilt að velja s.jer 2 menn
til viðbótar.
En næsta mál á dagskrá reynd-
ist það, að fara heim til kvöld- j
verðar, þar sem fundur hafði j
dregist um eina klukkustund fram j
yfir ákveðnar fundahættur. En
aute í Norður-Bukovinu. Báðar
þessar borgir voru á valdi Rússa
í gærkvöldi.
Það var á engan hátt fult
samkomulag innan rúm-
ensku stjórnarinnar um að
vakað fyrir Rússum, ’ er þeir
krÖfðust að fá Bessarabiu.
Vinstri fylkingararmur þeirra
hvílir nú á Dónárósum.
En hinar auðugu olíulindir
Rúmena eru ekki á svæðunum,
sem þeir hafa látið af hendi.
Þær eru aðallega í Wallachiu,
sem er hluti af hinni uppruna-
legu Rúmeníu. En Rússar hafa
fært sig nær námunum, eru nú
ekki nema ca. 180 km. frá þeim.
Enginn vafi er talinn á því,
að Þjóðverjum var tilkynt fyr-
beygja sig fyrir Stalin, því.irfram um fyrirætlanir Rússa.
Minningarorð um
Sigurbjörgu Gísladóttur
C* igurbjörg Gisladóttir hús-
, freyja á Húnsstöðum andað-
fjist.. 22, þ. rni. og verðxxr jarðsungin
á Blöndnósi í dag (29. júní).
Sigxxrbjörg var fædd að Húns-
stöðum 30. nxars 1873. Foreldrar
hennar voru hjónin Gísli Jónsson
og Þuríður Andrjesdóttir, er
lengi bjuggu á Húnsstöðum.
Tuttugu óg eins árs gömul g'ift-
; ist Sigurþjörg Sigurði Sigurðs-
syni og bjuggu þau á Húnsstöð-
xxnx í 17 ár, þar til hann fjell frá
árið 1911.
Um tveggja ára skeið bjó Sig:
xxrbjörg sem' ekkja, en árið 1913
giftist hún eftirlifandi manni sín-
um, Jóni Benediktssyni.
I fvrra hjónabandi eignaðist
Sigurbjörg tvö bÖrn, sem hæði
li'fa, þau: Sigurð bérklayfirlæknir
í Revkjavík og frú Þxxríði Sæ-
mxxndsen á Blönduósi. Með síðari
m'áxini sífixxm, eignaðist Sigurbjörg
eina dóttur, Maríxx áð nafni, sem
nú er heinxa í fÖðxirgarði á Húns-
stöðurn.
Þessi látna koixa færði ekki
heimilisfangið víða um dagana,
eins og títt er nú á tímum. Hún
lifði allan sinn aldur á æskuheþn-
jlinu, að fráteknum stuttum dvöl-
uin til náms í æsku, og hjá bxxrt-
fluttum börnum sínum síðar 4
æfinni. Margir kunnugir mundxx
því ætla, að hennar líf hafi verið
tilbreytingalítið og ekki viðbui'ða
ríkt. En við, sem höfum þekt
haxxa sjálfa, eigiixmenn hennar,
börnin og heimilið fyr og síðar,
vitum og nxunum, að þessi kona
hefir unnið mikið, fagurt og gott
æfistarf. Minningarnar um hana
eru margar og bjartar og hundn-
ar fastari böndum, af því þær
eru tengdar við eitt og sama
heimili alla æfina. Hxxn var háð
sama lögmáli og flestar aðrar okk
ar sveitakonur, að saga hennar
var bxindin við uppeldi barixa
sinna og þau margbreyttu störf
og miklu örðugleika, sem því
fylgir að stjórna stóru búi og
hafa þó oft fáar hendur til
hjálpar.
Sigurbjörg nant þeirrar miklu
gæfu að hafa mæta menn að lífs-
förunautum og eignast efnileg og
mjög vel gefin börn. Fyrri mað-
ur hennar Sigurður var gleði-
nvaður mikill og fluggáfaður.
Hann gaf sig mjög mikið að fje-
lagsmálum hjer í sýsln á sinni
tíð. Starfaði lengi í sýslunefnd
og hafði ýms önnur opinber störf
á hendi. Mun því hafa gefið sig
minna að búskapnnm en ella, eins
og oftast reynist um þvílíka
oxxenn. Heimilisstjórnin hvíldi því
meira á húsfreyjunni og kom
brátt í Ijós dugnaður hennar og
hagsýni. — Siðari maður Sigui’-
bjargar, Jón Benediktsson hefir
þinsvegar gefið sig nær óskiftan
að búskapnum, þó nokkuð hafi
hann, tekið þátt í fjelagsmálum.
Hariii hefir verið afbxxrðamaður,
,sem bóndi og þau hjón alla tíð
mjög samhent um að gera garð-
inn frægan. Er það kunnugt hjer
-um sveitir, að jörðin Húnsstaðir,
sem áður þótti engin merkisjörð,
er nú orðin að höfuðbóli. Umbæt-
urnar þar í jarðrækt, hxxsabygg-
ingum, girðingum o. fl. eru stór-
kostlegar og allar með óvenju'
lega vönduðum og snyrtilegum'
frágangi. Hagsýni, fyrirhyggjk
og einlæg sámvinna hjónanna
beggja hefir gert þeim þetta fært
án þess að komast í nokkrar
skuklakröggur, enda hafa þau oft
og tíðum, mikið á sig lagt og það
engu síður húsfreyjan en bónd-
inix. Heimilið hefir alla tíð verið
ánœgjulegt og friðsælt. Þar hef-
ir aðkomumönnum verið tekið
með alííð og góðum veitingum'.
Áhrifin af starfi Sigurbjargax*
sálugu koinu greiiiilegast í ljós í
þeini svip, sem heimiHð hefir feng
ið og í framkomn og hugsunar-
hætti barnanna. Allir, sem þekkja
þau, og þeir eru margir, vita, að
þau eru sjei-staklega frjálslynd
og óvenjulega heilbigð í hugsun-
arhætti og allri framkomu. Til
þéss liggja margar og'mismunándi
orsákir, en ein af þeim stærstu er
vafalaust sú, áð þan eru npþalin
aí góðri móður, sem Ijet þau fá
áð njóta þess besta í sínu eigin
eðli.
Sigurbjörg var fríð kona og
glaðlynd, söngelsk og söngnænx)
Nxx þegar hún er horfin yfir
landamærin og vandamenn og vin
ir horfa saknandi á hið auða sæti,
þá er þeim huggnn að björtnm
minningum um laixga og gæfu-
ríka starfsæfi og vissunni um á-
nægjulega samfundi við hana síð-
ar á landi lifenda.
Blessuð sje minning hennar.
Jón Pálmason.
Verslunarstjettin
FRAMH. AF. FIMTU SÍÐU.
ur í landinu, og hjálpa oss til
að styðja það og koma því á
fætur, en stjórn landsins og Al->
þingi á að róa að því öllum ár-
um, að þeim sjálfum verði það
einnig hagnaður, og að öllum
þeim hindrunum verði burt rutt,
sem fyrir því stendur---------
Þannig var álit þessa mikla
foringja á kaupmönnum. Hann
segir ennfremur í þessari sömu
ritgerð, að verslunarstjettin sje
undirstaða allra atvinnuvega
landsmanna.
Hver er sá fulltrúi á Alþingi
íslendinga nú, sem þorir að taka
undir þessi orð forsetans?
Við biðjum ekki um nein
sjerrjettindi okkur til handa.
Við viljum að fullkomið jafn-
rjetti ríki milli kaupmanna og
kaupfjelaga. Báðir þessir aðil-
ar eru jafn nauðsynlegir versl-
uninni. En við þolum ekki, að
við sjeum órjetti beittir og þess-
vegna munum við halda barátt-
unni áfram.
í heildsölu:
Lfábrýni.
Mjélkurfjelao
Reykjavfkur.