Morgunblaðið - 07.06.1945, Síða 8

i 1 T?
IIIORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 7. júní ; 1945.
Jfkob Boðlaugsson
ára
' ÍAKOB er fæddur þ. 7. júní
15®5 í Sogni í Kjós. Þar ólst
héj-rn upp, og hefir altaf átt þar
háima. Hann hefir búið í Sogni
um 30 ára skeið. En hefir nú
fyfir 2 árum síðan látið jörð-
ina í hendur Kristínu dóttur
sirini og manni hennar, Ólafi
Ahdrjessyni. Jakob hefir næst-
urp jöfnum höndum smíðað
bæði trje og járn, eins og faðir
háns. En hann var hinn besti
srr|iður. — Smíðina hefir Jak-
ob' stundað samhliða búskapn-
uriá, og er hann búinn að smíða
márgt og mikið, bæði fyrir sig
og' sveitunga sína. Og grunur
minn er sá, að Jakob hafi ekki
ætíð tekið full laun fyrir verk
sin. Það væri næsta fróðlegt að
vita, hvað margar skeifur
Jakob er búinn að smíða um
dagana. Og nær er mjer að
halda, að margur hesturinn
hjer í sveitinni hefði orðið að
ganga lengur berfættur, ef að
Jakobs hefði ekki notið við. Og
enn er Jakob löngum í smiðju
sinni „og hamrar járnið meðan
heitt er“.
í dag munu sveitungar Jak-
obs minnast hans með þakk-
læti, fyrir hans mörgu handtök
og greiðasemi, og óska honum
og konu hans ánægjuríkra æfi-
daga. St. G.
Hljóðfæraútvegun Ténlisfarfjelagsins
Sjómannadagurinn
á Húsavík.
Frá frjettaritara vorum
Sjómannadagsíns var minst
hjer á sunnudaginn og hófust
hátíðahöldin með messu, er
Friðrik A. Friðriksson, prófast-
ur flutti. Síðar um daginn fór
fram kappróður, reiptog og
knattspyrnukeppni.
Um kvöldið var skemmtun í
samkomuhúsinu, ræðuhöld og
kvikmyndasýning og síðan dans
Fánar blöktu við hún. á húsum
og bátum, en þeir voru allir í
höfn.
Herra ritstjóri!
í DAG gefur að líta langa
gréin í blaði yðar um starfsemi
,.Tónlistarfjelagsins“, hljóðfæra
innflutning o. fl. Segir Ragnar
Jónsson, að nefnt fjelag hafi nú
fengið fyrstu sendingu hinna
marglofuðu hljóðfæra. Sann-
leikurinn mun þó vera sá, að
Smjörlíkisgerðin h.f. hefir ný-
lega fengið fjögur píanó frá
^Englandi, en „Tónlistarfjelag-
! ið“ ekktrt, nema það fjelag og
[ Smjörlíkisgerðin h.f. sje eitt og
I það sama, eins og margt raun-
I ar virðist benda til. — Þessi
; hljóðfæri hafa nú verið sýnd í
! bókabúð Ragnars Jónssonar inn
^ á Laugavegi.
|' Eins og blaðalesendur vila,
höfum vjer fyrir nokkru skýrt
| ástæðuna fyrir því, að oss var
[ekki unl að gefa fyrirheit um
'hljóðfæri frá Englandi, og um
leið mótmælt þeirri fölsun stað
reynda, sem fram koma í aug-
lýsingum og blaðaviðtölum fyr
ir sjö mánuðum hjá Ragnari
Jónssyni. Tíminn hefir ómót-
mælanlega leitt í ljós, að ekki
var mögulegt að fá útflutnings
leyfi fyrir einu einasta píanói
frá Englandi, þar til nú fyrir
skömmu.
Vjer notum hjer með tæki-
fætið til þess að gefa til vit-
undar væntanlegum kaupend -
um hljóðfæra, að sú tegund nálg
ast, og er þegar komin, að
verksmiðjur þær, sem vjer höf
um umboð fyrir, afgreiða hljóð
færi til vor. Þetta þykir rjett
að taka fram nú þegar, því að
Ragnar Jónsson virðist þeirrar
trúar, að hann einn sje þess
Ef Loftur getur bað ekki
— þá hver?
mpgnugur að úlvega þessa vöru
og hefir gefið ,,meðlimum sín-
uta kost á að skrifa sig á lista“.
Ilverjir þessir ,.meðlimir“ eru,
fýsir margan að vita. Ekki eru
það „meðlimir Tónlistarfjelags
ins“, sem eru og verða hin post'
ullega tala tólf, samkvæmt upp
lýsingum formannsins, sem nú,
þótt seint sje, hefir svarað
þeirri spurningu til hálfs.
Að lokum skal þess getið, að
ákveðið var af fundi í fjelagi
voru, að birta athugasemd
þessa í blöðum *bæjarins. Vjer
væntum þess, að allir óvilhallir
lesendur fallist á, að löng
reynsla, sem ávalt skilur eftir
nokkra staðgóða þekkingu,
verði haldbetri en hávært
skrum og sannanlegar blekk-
ingar, sem hafa menningu og
fórnfýsi að skálkaskjóli.
Reykjavík 31. maí 1945.
í stjórn Fjelags íslenskra
hljóðfærainnflytjenda“.
Sturlaugur Jónsson.
Anna Friðriksson.
Helgi Hallgiímsson.
Augun jeg hvfll
/néB GLERAUGUM frá TÝLl
MatreiSsIumann
eða ráðslúmu vantar strax yfir sumarmánuðina að
Kaldaðarnesi. Væri um gifta konu að ræða, gæti mað-
ur hennar væntanlega fengið atvinnu á staðnum.
Upplýsingar í síma 4833.
Mannljón síSan
innrásardaginn
London í gærkveldi:
I dag var ár síðan innrásin í
Frakklandi var gerð, og var
þess minnst með ýmsu móti. —
Var meðal annars sagt frá mann
tjóni bandamanna. Manntjón
Breta og Kanadamanna frá inn
rásardegi til stríðsloka í Ev-
rópu, nam 184.592 mönnum, þar
af fjellu 39599. Bandaríkja-
menn mistu als 514.534 manns,
þar af fjellu 89.477. Frakkar
mistu als 61.247 manns, þar af
11.080 fallna. Pólverjár mistu
5.593 menn, þar af 1189 fallna,
Tjekkar 590 menn, Belgir 364,
Hollendingar 127. Þetta mann-
tjón er ekki talið mjög mikið af
herfræðingum í öðrum eins bar
dögum og háðir voru. í skýrslu
þéssari er manntjón flughers-
ins ekki talið með. — Reuter.
Flaggað fyrir Dönum.
Frá norska blaðafulltr.:
anum: v
Fáni var dreginn að hún á
ollum .opinberum byggingum 1
Noregi í tilefni þjóðhátíðar-
dags Dana, 5. júní. Um alla
Oslo sáust danskir fánar, og
margar skrúðgöngur vovu til
heiðurs Dönum.
Frjetfir frá í. S. í.
Frá frændþjóðunum.
Þegar Danir og Norðmenn
löSnuðu úr hernámsviðjum
Þjóðverja, sendi stjórn í. S. í.
samfagnaðarskeyti til íþrótta-
sambands Danmerkur og
'íþróttasambands Noregs. Svar
hefir borist frá D. I. F. (Danska
íþróttasambandinu), . þar sem
það þakkar fyrir vinarkveðjur
og árnaðaróskir, og væntir
góðrar samvinnu við í. S. í. í
framtíðinni. Frá Norðmönnum
hefir hinsvegar ekki borist
neitt svar enn, sem mun stafa
af því að margir' kunnustu í-
þróttamenn Norðmanna voru
teknir fastir á hernámsárun-
um.
Jónas Hallgrímsson
og sundreglurnar.
Þann 26. maí síðastl., þegar
rjett hundrað ár voru liðin frá
því að Jónas Hallgrímsson ljest
suður í Kaupmannahöfn, fór
stjórn íþróttasambands íslands
ásamt stjórn íþróttabandalags
Reykjavíkur, stjórnum íþrótta-
fjelaga og hinna ýmsu íþrótta-
ráða hjer, suður í Hljómskála-
garð að myndastyttu Jónasar.
Þar lagði forseti í. S. í. blóm-
sveig með áletrun á ' fótstall
styttunnar, af hálfu íþróttasam
bands Islands, með nokkrum
:ávarpsorðum, þar sem hann
þakkaði „listaskáldinu góða“
fyrir hinar fyrstu sundreglur,
sem fyrst komu út á íslenska
tungu og hann þýddi, en það
var 1. mars 1836. Jónas skrif-
aði skemtilegan formála fyrir
útgáfunni og hvatti mjög landa
sína til sundnáms og sundiðk-
ana, sem þá var mjög fátíð
íþrótt, þó lífsnauðsynleg sje.
Að þessum sundreglum bjó
þjóðin í meir en hálfa öld. 2.
útgáfa kom ekki út fyrr en 1891,
fyrir forgöngu Björns heitins
Jónssonar ritstjóra og síðar ráð-
herra. En sundbók í. S. í. kom
út 1920 (1. hefti) og 1921 (2.
hefti).
Framkvæmdastjóri I. S. í,
Þann 1. júní s. 1. rjeði sam-
bandsstjórnin Kjartan Berg-
mann Guðjónsson, glímukenn-
ara, fyrir framkvæmdastjóra
sambandsins til 1. október n.
k. Skrifstofa í. S. I. á Amt-
mannsstíg 1 verður opin, fyrst
um sinn, • þrisvar í viku, á
mánud., miðv.d. og fimtudög-
um kl. 7 til 8 síðdegis.
Sex keppendur eftir
af áffatfu
NÚ ER fjórðu umferðinni í
Firmakepni Golfklúbbsins lok-
ið, og lauk henni á mánudags-
kvöldið. Eru nú því aðeins eft-
ir ósigr.uð sex firmu, eða óleikn
ar 3 umferðir. Þau firmu, sein
nú eru eftir og keppa saman
í 5. og næstu umferð, eru þessi:
L. Storr (Asgrímur Ragnars)
gegn Helgi Magnússon & Co.
(Helgi Eiríksson), Hljóðfærav.
Sigr. Helgad. (Sigurður Guð-
jónsson) gegn Heildv. Berg
(Dr. Halldór Hansen), Alm.
byggingafjelagið h.f. (Hans
Hjartarson) gegn Tjarnarcafé
(Jakob Hafstein).
Þessi umferð verður leikin í
dag og á morgun, en 6. og næst
síðasta umferð fer fram á
föstudag eða laugardag. Úrslit-
in sennilega n.k. sunnudag.
Veðrið að undanförnu hefir
verið sjerstaklega hagstætt fyr
ir kepni þessa, enda hefir hún
farið prýðilega fram og leikir
yfirleitt verið mjög jafnir.
Vanalega fer kepnin fram á
timabilinu frá kl. 5 til 7 síð-
degis, og ættu menn nú að nota
tækifærið og fylgjast með úr-
slitunum, sem óðum nálgast.
Jón Stefánsson
Framh. af bls. 5.
hefði hann þó verið að því að
átta sig á þeim málum, sem
fyrir hann voru lögð.
G. Sv. minnist á trygglyndi
Jóns. Af því verður ekki ofsög-
um sagt. Hvernig hann reynd-
ist heilsuveilli móður sinni og
öðrum skyldmennum. Og hve
órjúfanleg var vinátta hans við
alla þá menn, er hann eitt sinn
batt vináttu við.
Þessi þáttur í skapgerð hans
var ekki einasta fagur. Hann
mun líka hafa orðið til þess, að
fram eftir allri æfi taldi hann
sig svo bundinn við umönnun
og umsjá með skyldifólki sínu,
að hann takmarkaði verkahring
sinn svo, að hann varð aldrei í
samræmi við óvenjulega skarp
ar gáfur hans og hæfileika á
mörgum sviðum.
En endurgjald var það fyrir
umhyggju hans á fyrra skeiði
æfi hans, hve ágæta konu hann
eignaðist, sem stundaði hann
með stakri alúð, þegar heilsa
hans brást honum, svo hann
þurfti sjálfur umönnunar við.
V. St.
1—2) Grímumaður: — Hvernig kunnið þ • við gelur verið svo inndæll. Og líka hræðilegur. Það er
snjóinn, herrá Condo? Jeg kann vel við hann. Hann allt undir kringumstæðunum komið.
3—4) Einn bófanna: — Stansaðu hjerna, Pem-
broke! Herra Condo: — Hv-hvert eruð þið að fara
rneð mig. Þið lofuðuð að sleppa mjer. Grímumaður:
— Við stÖndum við Ioforð okkar . . Núna!