Morgunblaðið - 19.01.1946, Blaðsíða 7

Laugardagur 19. jan. 1946
MORGUNBLAÐIÐ
7
Stefna frelsis
og framfara
Ræða Más Jóhanns-
sonar á kvöldvöku
Heimdallar 17. jan.
una.
ÞAÐ ER GAMALT MÁL,
að erfiðara sje að gæta íeng-
ins fjár en afla þess.
Það er nú að vísu ekki œtíð
eða allskostar rjett, en út af
fyrir sig er það sönn og góð
varúðarregla, að gæta góðs
fengs, •— því að næsta óvíst
er, hvort hans verður aftur
aflað.
Það verður eldraun Reyk-
víkinga við í hönd farandi
kosningar að fá að halda á-
fram stefnu frelsis og fram-
fara hjer í þessum bæ.
Þessar kosningar, sem fram
fara þann 27. þ. m., eru ekk-
ert híalín sem menn geti lát-
ið sjer fátt um finnast. Það
er næsta víst; að þær ætla að
verða örlagaríkustu átökin,
sem nokkurn tíma haf venð
háð um stjórn R'eykjavíkur-
bæjar.
Það þarf engar vangavelt-
ur um það, að lífshaminRja
okkar og sömuleiðis afkom-
enda okkar, er að mjög miklu
leyti ráðin af gangi stjórn-
málanna. Það hlýtur þess-
vegna að vera þegnleg skylda
hvers einstaklings að eiga
þátt í mótun þjóðfjelagsins,
gera hlutdeild sína, að því
er stjórnmálin snertir sem
affarasælasta og láta afstöðu
sína stjórnast af þekkingu og|
sannsýni, a. m. k. í grund-
vallaratriðum.
Það yrði þá einnig síður
hætta á, að ófyrirleitnir lýð-
skrumarar gætu blekkt menn
og teymt þá eins og sauði í
kró.
Æskan á það nú undir
sjálfri sjer, hver verður af-
koma hennar, menning og
lífshamingja í framtíðinni.
Það er rjett, „að æskan á
að erfa landið“, — en hún |
vill meir. Hún vill vissulega,
að framtíðin verði bjartari ; *
en- hún áður hefir verið, — j
með heill og hagjsæld allra, \
jafnrjetti og frelsi.
En til þess að hljóta þetta i
verður hún •að kveða upp
sinn dóm.
Og þar skilur á milli feigs
og ófeigs, að æskan vill ekki
og treystir ekki neins-
konar socialisma til þess að
uppfylla óskir hennar, held-
ur mun hún fylkja sjer um
þá víðsýnu og þjóðlegu um-
bótastefnu; sem starfar á
grundvelli eignarjettar, fje-
lagsfrelsis 0(i| einstaklings-
framtaks, og sem á rætur að
rekja til þjóðarvitundar og
sjálfstœðisvilja einstakling-
Rekið ofan í
Jónas Haralz
Á ÆSKULÝÐSFNDINUM
í húsi Sjálfstæðisflokksins 15.
þ. m. munu margir hafa furð-
að sig á frarnkomu Jónasar
Haraldz, 6. manns á lista
kommúnista. Eins og þeim,
sem á fundinum voru er
kunnugt, neitaði hann hvað
eftir annað, að einn ræðu-
manna Heimdallar, Björgýin
Sigurðsson, færi rjett með
kafla, sem hann las orðrjett
upp úr grein, sem Jónas skrif
aði í Þjóðviljann á sunnu-
daginn.
Þegar hjer var komið gall
við í Jónasi að hín tilvitnuðu
orð væru ekki rjett lesin.
Þrisvar mótmælti hann því,
þessi heiðursmaður.
Síðan las Geir Hallgríms-
son upp nákvæmlega sömu
orðin og enn sat Jónas við
sinn keip.
Hjer er svo ljósmyndin af
grein Jónasar. Eftir að hann
hafði vikið nokkuð að lýs-
ingu V. St. á einræðinu í
Rússlandi segir hann:
Sambandssíðan hefir feng- j hótt V. St. muni, sennilega j;
ið orðrjettan kafla úr ræðu < í einlægnl, telja, að stjóm -
Björgvins og birtir hjer auk jarfar Rússlands beri þessj
. ... . . , . .. . einkemu. þá er það enginj
þess ljosmynd af þeim hluta af;^kun {yrir þvi aö bera
anna, —hún mun fylkja sjenai grein Jónasar, sem þetta \m^r eða öðrum sós»all*um|
einhuga um Sjálfstæðisstefn- varðar. ýsUkt á brýn.jþar sem Sósí-á
&Ístaflokkurinn er yfirlýstJ
Eftir að Björgvin hafði lýst %ir lýðræðisílokkur. og hef-*j
þeim straumhvörfum, sem |ur aldrei haft í hvgg.ju aðj
urðu í skrifum Þjóðviljan 30. |innleiða hér á landi stjóm-
, . . A. ... r larfar Russlands. eða nokk-1
okt. s.l., hvað stjornarfar ^ annars íramándi land^
Rússlands snerti, sagði hann: i" ■ --
Æskan mun ekki leita for
sjár socialismans. Hún mun
aldrei snúa sjer til þeirrar
stefnu eða þess flokks, sem
bannar henni að hugsa, að
tala, að rita eða að starfa
frjálst, og sem dylur hið
sanna innræti sitt með því
að kasta yfir sig hjúp lýð-
rœðisskrums ogi mannúðar-
látaláta.
Nei, — það er Sjálfstæðis-
fiokkurinn, sem á æskuna í
Reykjavík.
Það sannar best þær und-
„. . . og í fyrradag skrifar Jón
as Haraldz í Þjóðviljann,
og sækist flóttinn prýðilega,
að engtn ástæða sje til þess
fyrir rnenn að bera sjer eða
öðrum sosialistum á brýn að
þeir'ætli að koma á einræði“
.. þar sem sósíalistaflokkur-
inn er yfirlýstur lýðræðis-
flokkur og hefir aldrei haft
í hyggju að innleiða hjer á
Framh. á bls. 12 ‘ landi stjórnarfar Rússlands“.
Menn dæmi svo málflutn-
ing Jónasar á fundinum og
sannleiksást.
Verður mr ekki lengjur
villst á viðurkenningu Jónas-
ar Haraldz á því, að í Rúss-
landi ríki ekki lýðrœði, held
ur einræði eins og hjer hefir
alltaf verið rjettilega haldið
fram.
Geir Hallgrímsson.
Einræðuberrann: „Mannieg skynsemi"
Eins og menn rekur minni til, var það skáld kommúnistanna úr Kötlum, sem komst að
þeirri niðurstöðu í Þjóð.viljanum 16. okt. s. 1., að í Rússíá væri til einn einræðisherra“, þ. e.
„mannleg skynsemi“. Þessi „dictator“ rjeði ríkjum í „hinni himnesku stássstofu“ kommún-
ismans.
Brjef frá ung-
um námsmanni
JEG VAR AÐ koma’ af
kappræðu-fundi Sjálfstæðis-
manna og Kommúnista. Jeg
fór þangað að vísu sem Sjálf-
stæðismaður, en-var þó varla
viss um, að skoðanir mínar
væru að öllu leyti rjettar,
en þegar jeg fór þaðan, var
jeg margjfalt ákveðnari Sjálf
stæðismaður en jeg hefi
nokkru sinni verið.
Málarekstur Kommúnista
var svo ljelegur, að mjer þyk
ir furðu sæta, ef nokkur mað
ur kýs þann flokk. Þeir
í Kommúnistar sögðu margt;
sem mun verða þeim til æ-
varandi háðungar; t. d. sagði
Guðmundur gamli Vigfússon,
að Kommúnistar mundu af-
má öll spor Sjálfstæðis-
manna, ef þeir næðu meiri
hluta í bæjarstjórn. Aldrei á
ævi minni hefur mig langað
meira til að grípa fram í
fyrir ræðumanni en þá og
spyrja hann, hvort þeir ætl-
uðu heldur að byrja á hita-
veitunni eða rafveitunni, en
! jeg gat nú stillt mig um það,
af því jeg vissi, að aumingja
maðurinn varð að segja eitt-
ihvað en hafði ekki meira vit
J og hörmungin skein svo út
lúr andliti hans, að jeg sár-
vorkendi honum.
Margt fleira mætti segja
um hinn mjög svo ljelega
málarekstur þessara útsend-
ara einveldissinnanna, en
þessi eina yfirlýsing þeirra
um að afmá öll spor Sjálf-
stæðismanna, ætti að vera
nægileg viðvörun til allra
Reykvíkinga um að kjósa
þá ekki, af því að ekki geri
jeg ráð fyrir, að marga langi
til að missa hitaveituna, raf-
magnið o. s. frv.
Jeg vona að þjer birtið
þetta brjef eða kjarna þess,
af því að jeg er hrædur um
að menn hafi ekki nægilega
gert sjer þetta ljóst.
Jeg er meira að segja
hræddur um, að menn hafi
ekki almennt tekið eftir þess-
ari svívirðilegju yfirlýsingu,
en þjer getið verið vissir um,
að mjer hefur ekki misheyrst
eða jeg misskilið manninn, af
því að vinir mínir, sem með
mjer voru tóku einnig eftir
þessu.
E. J.
iíjósið D -
listann -