Morgunblaðið - 13.12.1946, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ

Föstudagur 13. des. 1946
BLÓÐSUGAN
Cftir Joli n (joodwLn
3
!•
<niiimiiiiii:iiiii!ii:iiiiiitiiiiiiuiiiiuiun:mniiiiiii!tiiiiiiiiiia
63. dagur
— Jeg skil, svaraði Haggard,
— og það skal ekki standa á
mjer að gera það, sem jeg get,
tafatlaust. Þjer hafið æruorð
mitt upp á það, bætti hann við
eftir ofurlitla þögn.
Blóðsugan leit á hann stund-
arkorn þegjandi.
— Þá er erindi mínu lokið,
sagði hún loksins, — og jeg
ætla að fara. Þjer takið náttúr-
lega við þessu dómaraembætti,
sem yður hefir verið boðið? Og
jeg er viss um, að það verður
yður til sóma. Fyrir rjettinum
sýnið þjer tvo mikilsverða eig-
inleika, vald og heiðarleik, og
það væri skaði fyrir landið að
missa yður. En hversvegna
ekki láta þessa kosti njóta sín
í einkalífi yðar, hr. Haggard?
Því sá maður eða kona, sem
lifir tvöföldu lífi, er heimsk-
ingi, og getur ekki endað nema'
á einn veg.
— Þjer hafið rjett að mæla,
svaraði Haggard lágt, — og jeg
ætla að fara að ráðum yðar.
Þjer hafið gert mjer það mögu-
legt að fara betri leiðina og því
ætla jeg að fara hana, og hætta
að vera heimskingi.
Hún gekk út að dyrunum, en
áður en hún var komin þangað,
sagðiHaggard:
— Leyfið þjer mjer að gefa
yður sama ráðið, sagði hann.
— Tónninn í þessum orðum
hans var eitthvað svo einkenni
legur, að Blóðsugan leit við og
á hann.
— Já, sá maður eða kona,
sem lifir tvöföldu lífi ....
— Jeg skil yður ekki, svar-
aði konan.
— Afsakið, svaraði Haggard
rólega, — þjer skiljið mig mjög
vel. Þjer hafið til að bera skiln
ing, sem ekki stendur neinum
að baki — manns og konu —
sem jeg hefi nokkurntíma fyr-
ir hitt. Leyfið mjer að tjá yður
mína auðmjúku aðdáun, frú
Blóðsuga .... frú Gordon frá
Gordons Limited.
— Hún steig hratt í áttina
til hans.
— Hvað meinið þjer? spurði
hún.
— Jeg meina, svaraði Hagg-
ard, — að þjer Ij^itið öðru
nafni frú Enid Garth!
Þögnin ,sem nú kom, var svo
óhugnanleg og augun, sem
leiftruðu undir blæjunni voru
svo hvöss, að Haggard fann
hverja taug sína titra.
— Hvað lengi hafið þjer
gengið með þessa einkennilegu
hugmynd? spurði konan.
— Ekki svo lengi. Jeg hefi
meira að segja ekki verið viss
um það nema þessa stund, sem
liðin er. síðan þjer brenduð
skuldabrjefin. Og þetta er ekki
hugarburður heldur staðreynd.
Þjer eruð frú Garth.
Hún svaraði engu.
— Og hvernig jeg viti það.
Með því að leiða eitt af öðru og
með umhugsun. Jeg' skal játa,
að talsvert lengi duldust þjer
mjer. Og hefðuð þjer ekki kom
ið hingað nú, væri jeg enn í,
óvissu. Jeg skal játa, að leikur j
yðar hefir verið frábær. Jeg I
neitaði yður um áríðandi bón,!
sem frú Garth, en sem Blóð- i
sugan neydduð þjer mig til aðj
gera þessa sömu bón. Ráðning
gátunnar virtist þá svo ótrúleg,!
að jeg gaf hana frá mjer sem 1
hverja aðra vitleysu. En núj
sýnir það sig, að sú ráðning er
staðreynd.
— Með einu eða tveim smá-,
átriðum, sem jeg held, þó jeg j
segi sjálfur frá, að enginn
hefði tekið eftir nema jeg, gáf-
uð þjer mjer þá bendingu, sem
nægði til að leysa spurninguna,'
sagði Haggard. — Alt þangað
til núna hafið þjer getað blekt
mig, eins og þjer hljótið að hafa
getað blekt fjölda annara I
manna. Þjer eruð dásamleg
kona. Hvaða ráð þjer hafið til
þess að leyna þessari tvöföldu
tilveru yðar, veit jeg ekki. En
það er auðvitað ekki nema [
smáatriði, og með nokkrum
upplýsingum í viðbót gæti jeg
fundið það út.
Hann studdi hvítu höndin’ni
á borðið og sagði alvarlega.
— Þjer getið að minsta kosti
verið viss um, að leyndarmáli
yðar er óhætt hjá mjer, ekki
síður en í yðar eigin höndum.
Því veldur ekki einungis aðdá-
un mín á yður heldur líka djúp
þakklætistilfinning. Þjer gerð-
uð mjer þann heiður áðan að
segja, að jeg væri fær um að
gera afreksverk. Jeg veit það
og jeg ætla að sanna, að þjer
farið þar með rjett mál.
— Jeg var hröðum skrefum
á niðurleið, fyrir mína eigin
heimsku. Fyr eða síðar hefði
jeg hrapað niður í undirdjúp-
in. Þjer þröngvuðuð mjer til að
gera það, sem jeg gat og frels-
uðuð mig síðan. Þjer frelsuðuð
líf mitt og sjálfsvirðingu og
hafið gert mig að frjálsum
manni. Jeg hefi heiminn og
frægðarferil framundan mjer.
Aðferð yðar kann að hafa ver-
ið nokkuð harkaleg, en það var
einmitt sú aðferð, sem jeg
þurfti með.
— Þess vegna beindi jeg
þessari spurningu að yður þeg-
ar þjer voruð að fara því jeg
sá, að þjer voruð líkt skapi
farin og jeg sjálfur. Er yður
Ijós hin mikla hætta, sem þjer
leggið yður í með þessu? Það
getur ekki endað nema á einn
veg.
Jólatrje
— Þjer gerið of mikið úr
þessu, svaraði hún, — en hvað,
sem um það hlutverk er, sem
jeg er að leika, tjóar ekki ann-
að en leika það til enda, hvern-
ig sem sá endi verður. En eins
og þjer sjáið, játa jeg ekki
neitt.
— Jeg sje að minsta kosti
hver tilgangur yðar er, svaraði
hann. — Þjer vinnið að því að
koma Sir Melmoth Craven fyr
ir kattarnef og í hendur rjett-
vísinnar. Og það er ekki versti
tilgangur, sem hægt sje að
hugsa sjer.
— Jeg ætla þá að leggja fyr-
ir yður eina spurningu í stað-
inn, svaraði hún, — af því jeg
hefí svo mikið álit á greind
yður. — Getið þjer hugsað yð-
ur, að Craven viti þetta sama,
sem þjer þykist vita?
— Kemur ekki til mála,
svaraði hann. '—- Svo framar-
lega sem þjer hafið ekki komið
upp um yður fyrir hreinan
klaufaskap, sem jeg trúi varla
á yður, hefir honum aldrei
dottið neitt þvílíkt í hug. Þvi
gáfur Cravens, enda þótt þær
sjeu nokkrar á sínu sviði,
ganga allar út á undirferli og
prettvísi. Hann hefir hvorki
næman skilning nje mikla á-
lyktunargáfu. En .... jeg er
hræddur um, að ef þjer farið
að berjast við hann fyrir al-
vöru, verði það bara yður
sjálfri til falls.
— Jeg reikna það alls ekki
með, svaraði Blóðsugan. — Jeg
met líf mitt ennþá minna en
þjer yðar fyrir tuttugu mínút-
um, svo framarlega sem jeg fæ
máli mínu framgengt. Góða
nótt..
EcroAiizgnnzi
W
niHisi
Súðin
Brottför kl. 8 á laugar-
dagskvöld.
■■■■■■••■■■■■•■■■■
Jólatrje verða seld við Verslunina Fram,
Klapparstíg 37, frá kl. 10 í dag.
Vörulager
að innkaupsverði kr. 150—175 þús. er til sölu
vegna sjerstakra ástæðna, . o og nauðsynleg
viðskiftasambönd til áframhaldandi ;tarf-
rækslu. Lysthafendur leggi nöfn sín inn á afgr.
Mbl. fyrir 20. þ.m. merkt „Vörulager“.
Þrjár frábærar barna-
og ungllngabækur
DÝRHEIMAR — NÝIR DÝRHEIMAR
Suiidijj ge ta(| ‘ijæuijo ;i
hafa löngum verið ;
taldar meðal bestu
barna- og unglinga- j
bóka, sem til eru, •
enda mun það ekki j
ofmælt, því að Kipling :
var mikill rithöfundur, :
þekti glögg skil á ■
frumskógalífinu og :
kunni allra ^nanna :
uest ub regja börnum j
sogur. Þessar sögur ■
eru því flestum bók- ■
um betur fallnar til :
þess að glæða fegurð- j
arskyn og málsmekk ■
barna, en eru um ieið •
fræðandi og bráð-:
skemtilegar, enda má \
segja, að þær hafi far- ■
ið sigurför um allan :
heim. Nú eru þessar :
bækur komnar út í af- ■
burðasnjallri þýðingu ■
Gísla Guðmundssonar, ■
fyrv. alþingismanns. :
Þær eru í tveim bind- ■
um og nefnast DÝR- ■
HEIMAR og NÝIR •
DÝRHEIMAR, en eru þó hvor um sig sjálfstæðar að
frásögn. Útgáfan er myndskreytt og forkunnarvönduð,
en verði þó mjög stillt í hóf.
SÓL O G REGN
Skátahöfðinginn Bad
en Powell var, auk þess
að vera merkilegur
æskulýðsleiðtogi, frá-
bær rithöfundur fyrir
börn. Ritaði hann all-
margar dýrasögur svo
frábærlega skemtilegar
og viðburðaríkar, að
hvert barn hefir yndi af
og teiknaði sjálfur í þær
margar ágætar myndir
Ein helsta þessara bóka
er nú komin út í ís-
lenskri þýðingu eftir
Jón Helgason blaða-
mann, og nefnist hún
SÖL OG REGN — sögur frá Kenya. Þetta er frábærlega
skemtileg og fróðleg bók, einkum fyrir yngri börn.
Betra gull en einhverja — eða allar —
þessara þriggja úrvalsbóka geta foreldrar
t ;ra lagt í lófa barns síns.
SNÆLANDSÚTGÁFAN.