Morgunblaðið - 08.02.1947, Side 7

Laugardagur 8. febr. 1947
M O R G.UUB LAÐIÐ
7
HARMAKVE
FYLGISA
ÚNISTA ÚT AF
HEIMDALLAR
Stefna Sjálfstæðis-
flokksins er í fylsta |»
samræmi við hug- «
sjónir æskunnar
Ræða Gísla Jónssonar, sem það er, sem kommúnistar eiga
hann flutti á æskulýðsfundi við, þegar þeir boða frelsi og
Heimdallar 29. jan. s.l.
VIÐ skulum hugsa okkur, að
alþingiskosningar eigi að fara
fram hjer í Reykjavík á næst-
unru.
, Ríkisstjórnin hefir stillt upp
lista, við kosningarnar og beitir
valdi sínu til þess að sá listi
verði kosinn.
Andstæðingar st j órnarinnar
leggja einnig fram lista, en þá
bregður svo við, að ríkisstjórnin
strikar nöfn sumra frambjóð-
endanna út og lýsir þá ólöglega. bara úrslitin fyrirfram?
Til frekari árjettingar lætur
svo stjórnin fangelsa nokkra af
lýðrasði.
Það er frelsi stjórnarinnar,
valdsins til þess að kúgá minni-
hlutann, til þess að dæma fram
bjóðendur hans óhæfa við kosn-
ingar, fangelsa þá og tortíma
þeim og gera svo þeim fulltrú-
um andstæðinganna, sem eftir
lifa, ókleyft að fylgjast með úr-
slitum kosninganna.
Það liggu,r því fyrir að
spyrja:
Er ekki masminna að hafa
engar kosni>gar og ákveða
Kommúnistar boða lýðræði.
í pólsku kosningunum var
frambjóðendum stjórnarand- ' eitt grundvallaratriði lýðræðis-
stöðunnar með þeim afleiðing- ins, frjálsar rrpiennar og leyni-
um að nokkir þeirra láta lífið. legar kosninga^, þverbrotið
A kjördag cefir ríkisútuarpið
Samt hika þeir ekki við að
uppi áróður fyrir frambjóðend- leggja blessun sína yfir aðfarir
ur stjórnarinnar, og þegar kjós pólsku stjórnarinnar.
andi hefir kosið má hann sýna | Það fer því ekki hjá því, að
umboðsmönnum stjórnarinnar kommúnistar hljóta að leggja
kjörseðil sinn.
Þegar svo loks að talning at-
einhverja alij, aðra merkingu í
orðin frelsi og lýðræði en all-
kvæða fer fram mega engir ur þorri íslendinginga gerir.
fulltrúar stjórnarandstöðunnar
nærri koma.
Hvernig lýst ykkur nú á
þessa mynd? Haldið þið að þess
ar aðfarir eigi nokkra formæl-
end'ur hjer á landi?
Finnst ykkur þessar áðfarir
En ei' það nú svo undarlegt,
að kommúnistar telja aðfarir
pólsku stjórrc'innar góðar og
blessaðar. Ef til vill skýrist af-
staða þeirra nokkuð, ef við at-_
hugum hvernig ástandið er í
fyrirmyndarríki þeirra Rúss-
eiga nokkuð skylt við frelsi og .landi.
lýðræði?
Jeg held að þessar aðfarir
hljóti að vekja ugg og viðbjóð
hjá öllum þeim, sem óska þess,
að frelsi og lýðræði megi blómg
ast í heiminum og að frumrjett-
indi hvers manns sjeu ekki lítils
virt og tröðkuð.
En það hefir komið í ljós, að
þessi aðferð á sína formælend-
ur hjer á íslandi. Málgagn þess
flokks, sem telur sig frjálslynd-
an og lýðræðissinnaðan og kall-
ar sig Sameiningarflokk alþýðu
■— Socialistaflokkinn, hefir lagt
blessun sína yfir gerræði pólsku
stjórnarinnar í síðustu kosn-
ingum og hefir þessu blaði ekk-
ert fundist athugaVert við frahi
kvæmd lýðræðisins þar1 í landi.
Menn geta því nokkurnveg-
Við skulum því sem -snöggv-
ast gera okkur svolitla grein
fyrir því, hvaða afstöðu*vald-
hafarnir í þessari paradís komm
únista hafa tekið til helstu-
mannrjettinda fólksins, frelsi,
jafnrjetti og bræðralags.
Annars mun það nú flestum
allkunnugt.
í Rússlandi er aðeins leyfður
einn pólitískur flokkur, flokkur
kommúnista Allir aðrir flokk-
ar eru stranglega bannaðir og
hverskbnar andspyrna gegn
stjórninni, eða aðgerðir, sem
ekki eru í saAiræmi við vilja
valdhafanna. Liggja þar við hin
ar þyngstu refsingar, enda mun
nú vera eigí lítill Íiópur, sem
harmar blessun kommúnism-
ans í hinum pólitísku fanga-
Jóhann V. Signrjónsson.
Málfrelsi, prentfrelsi og fund
frelsi þekkist ekki heldur í
Rússlandi og má því segja að
frelsið sjb það grundvallaratriði
almennra mannrjettinda, sem
síst á upp á pallborðið hjá vald-
höfunum þar austur frá.
Kommúnistar hafa löngum
hampað jafnaðarhugsjóninni,
enda er hún eitt afc grundvall-
aratriðum hins teoretiska social
isma.
Hún hefir þó ekki hlotið meiri
náð fyrir augum rússnesku
stjórnarinnar en svo, að em-
bættismenn og aðrir fyrirmenn
hafa þar margföld laun á við
hina lægst launuðu verkamenn.
Hefir þannig myndast yfirstjett
, stjórnargæðinga og hershöfð-
’ ingja, sem lítt eða ekki gefur
i eftir aðalsmönnum keisara-
tímans að makt og miklu veldi.
Frh. síðar.
MALFLUTNINGS-
SKRIFSTOFA
Einar B. Guðmundsson.
Guðlaugur Þorláksson
Austurstræti 7.
Símar 3202, 2002
Skrifstöfutími
inn gert sjer í hugárlund hvað búðum Sovjetrikjanna.
kl. 10—12 og 1—5'.
■ví

•ittiiiniimrt
Vfisheppnuð skriffinnska
og barnaleg fundarsamjrykkt
ÞAÐ er nú fátt, sem fer meira í taugarnar á kommúnist-
um, en hið síaukna fylgi æskunnar við sjálfstæðisstefn-
una og stöðug efling Heimdallar, fjelags ungra Sjálf-
stæðismanna í Reykjavík. Skólaæskan í höfuðstaðnum
setti svip sinn á hjnu glæsilega æskulýðsfund Heimdallar
nýlega.
Kommúnistar sendu sprautur sínar á fundinn, sem síð-
an voru með harmakvein í Þjóðviljanum út af fundinum,
m. a. því, að einn ræðumanna hefði fyrir ári síðan verið í
Æskulýðsfylkingu kommúnista! Þessi skrif hafa víst ekki
gert lukku og þótt nokkuð misráðið, að ungkommarnir
skyldu vera að auglýsa þá staðreynd að Æskulýðsfylking-
in tapaði stöðugt tölunni samtímis hinni miklu meðlima-
aukningu Heimdallar.
Þess vegna mun hafa þótt þrautalending að róa í
kommafylgi í Iðnskólanum og láta gera þar fjelagssam-
þykkt út af ræðu Jóhanns V.' Sigurjónssonar, iðnnema,
er hann flutti á Heimdallarfundinum. Telur samþykktin
ummælin „óheppileg“ og „ekki á rökum reist“ og hefir
Þjóðviljinn flaggað með þessari pöntuðu samþykkt.
Hjer birtist nú í heild ræða hins unga iðnnema, sem
af einurð og festu hvetur tU baráttu gegn skemdarstarf-
semi kommúnista. Kommúnistum kann að finnast þessi
stutta hvatning iðnnemans „óheppileg“. En með hvaða
röþum Skólafjelag Iðnskólans sem slíkt þarf að taka
þessa ræðu til sín eða fyrtast hennar vegna sbr. ályktun
þess, er mál út af fyrir sig. Ef til vill er það einmitt ein
sönnumn enn fyrir því, hversu rjettmæt og tímabær
hvatning hjns unga iðnnema er.
Kæru fjelagar og gestir!
Það, sem jeg hefi hugsað mjer'
að- ræða hjer í kvöld, er það
hversu tiltölulega miklu fylgi
kommúnistar eiga að fagna
meðal iðnnema og hverjar
sjeu ástæður þess. Jeg tel. á-
stæðuna fyrst og fremst þá, að
við Sjálfstæðismenn höfum
ekki verið nógu vel á verði í
þeim málum, sem snerta iðn-
nema og þeirra hagsmuni.
Komir mistar hafa náð þeim
tökum, er þeir hafa meðal iðn-
nema með klíkusfarfsemi, er
skipulö^ð hefir verið frá höf-
uðstöðvum kommúnista hjer á
landi og síðan beinum þræði
frá Moskva. Þangað sækja þess-
ir menn allt játt vit og þaðan
fá þeir skipanir um, hvað þeir
eigi að gera } það og það skipt-
ið, því eins og vitað er, hafa
kommúnistar afsalað sjer þeim
rjetti, frjálsborins manns að
hugsa eða framkvæma sjálf-
stætt.
Kommúnistar hafa misnotað
samtök iðnnrfna í pólitískum
tilgangi m. á. í haust, er flug-
vallarmálið fræga var til um-
ræðu. Það er leitt tíl þess að
vita, að sumir þessara manná
hafa komið með slík mál itm á
skemmtisamkomur iðnnema og
túlkað þar skilning kommúnista
á þessu máli. Kommúnistar
hyggjast að halda þeim þræla-
tökum, er þeir hafa náð meðal
iðnnema, og það mun þeim ef-
laust takast, ef við Sjálfstæðis-
menn gefum þessum málum
ekki frekari gaum heldur en
gert hefir Vf.ið til skamms
tíma. Að vísu hafa kommúnist-
ar nú upp á síðkastið orðið var
ir við allverulega andstöðu
þeirra Sjálfstæðismanna, sem
nú eru iðnnemar. Því þeir hafa
ekki lengur getað látið þessi
mál afskiptalaus, heldur haf-
ið baráttu gegn klíkustarfsemi
kommúnista mpðal stjettarinn-
ar.
Framtíð iðnaðarmanna mun
byggjast á því, hvernig þessari
baráttu líkur, því hagsæld iðn-
aðarmannsins byggist fyrst og
fremst á frjálsu framtaki hvers
og eins, en ekki einræðisstefnu
kommúnismvns.
Við iðnnemar, er trúum á
mátt hins frjálsa framtaks, mun
úm háldá þeirri baráttu áfrafn,
sem. hafin er gegn áhrifum
kommúnista meðal f jelaga okk-
ar. Eh til þess að okkur megi
Framh. á bls. 15