Morgunblaðið - 14.03.1947, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 14. mars 1947.
Kvenfjelag Laugarnessóknar
Flugufregnir um
varnarbandalög
Brtissel í gærkvöldi.
EINN af frjettamönnum
þeim, sem ferðast með lest
Bevins til Moskva, símaði,
að í Briissel bæri mikið
á alskonar flugufregnum um
væntanlegt varnarbandalag
Belgíu og nokkurra Evrópu-
landa.
Lítið mun þó enn vera að
marka fregnir þessar, en sum
ir frjettamenn telja samt út-
]it fyrir því, að Paul Henri
Spaak, utanríkisráðherra
Belgíu, sje um þessar mundir
að þreifa fyrir sjer í London,
Moskva og Prag um möguleik
ana á slíkum bandalögum.
Víst er þ’að að -minsta kosti
að Belgíumenn hafa fylgst af
miklum áhuga með varnar-
bandalagssamningum Breta
og Frakka. — Reuter,-
Þingið
Framh. af bls. 5
hvor til annars eins og við ger
um.
Og jeg vil að lokum taka það
fram, aij framleiðsla á þeim
grundvelli, að ríkið taki á-
byrgð á afkomu sjávarútvegs-
ins, getur ekki orðið okkur
happadrjúg stefna.
Er ráðherra lauk máli sínu
var kl. 7 og var þá fundi frest-
að þangað til í dag.
Vilja skðla íslensku
handrilunum aftur
Einkaskeyti til Mbl.
RITHÖFUNDURINN Hans
Kirk ritar í „Land og Folk“,
að Danir hafi heiðurinn af að
hafa geymt íslensku handritin,
en „það sje sjálfsagt það eina
góða, sem segja megi um ein-
veldisstjórn Danakonunga á
íslandi“. Konungarnir hafi með
einokuninni rúið Island, en
handritin. tilheyri nú ríkinú, en
það þýði, að lýðræðisleg en
ekki lögfræðileg sjónarmið
hljóti að ráða, þegar rætt sje
um afhendingu ritanna. Segir
greinarhöfundur, að hand^tln
hafi verið konungunum bók-
mentalegt fágæti, bókasöfnun-
um sjaldgæfir safngripir, en
íslendingum sjeu þau þjóðar-
dýrgripir og einustu minjarnar
um hina glæsilegu fortíð ís-
lands.
ísland fær fortíð sína aftur,
segir blaðið ennfremur, þegar
handritin verða afhent. Sam-
bandsslitin megi ekki hafa á-
hrif á afhendingu ritanna, held
ur beri Dönum þvert á móti- að
sýna stórhug og skila Islending
um aftur þjóðardýrgripum sín
um.
Loks segir greinarhöfundur,
að ef líta eigi á norrænu þjóð-
irnar sem bræðraþjóðir, beri að
sýna það í verkinu.
ÞVÍ hefur löngum verið
haldið fram að hverju því
máli væri þorgið sem konurn
ar legðu lið.
Þetta hefir reynslan sýnt.
Kvenfjelag Laugarnessókn-
ar er enginn stórkostlegur fje
lagsskapur, það telur* engar
þúsundir, pn það er alveg
undravert hverju það hefir
þe,gar áorkað innan síns verka
hrings á þessum sex fyrstu ár
um sínum.
Eins og kunnugt er, er sókn
in nú að byggja kirkju. Það
er erfitt verk, hið opinbera
gerir það ekki. Það hyílir á
söfnuðinum sjálfum þ. e. a. s.
það lendir á herðum áhuga-
mannanna innan hvers safn-
aðar að lyfta því „Grettisf-
taki“.
„Þið eigið að afla átta hundr
uð þú^ind króna, e. t. v. verða
það níu hundruð þúsund. Þið
eigið helst að afla þessa á sem
skemstum tíma“.
Andspænis þessu hlutverki
stóðu áhugamennirnir í Laugj
arnessókn, þegar hafist var
handa um bygginguna fyrir
5 árum síðan.
Það var að vísu ekki vitað
þá að upphæðin mundi verða
svona há. Það var ljóst smátt
og smátt. Þetta var eins og
steinn, sem verið er að lyfta,
en varð æ stærri og stærri á
meðan verið var að lyfta hon-
um.
Þannig hefur þetta gengið
og að aldrei hefir verið gefist
upp, er ekki «íst að þakka ó-
bilandi kjarki og dug og fórn
fýsi kvenfólkíjins. Við hverja
fjársöfnun fyrir kirkjuna
hafa konurnar lagt’ fram
vinnu sína og krafta eins og
sjálfsagt væri og þetta hefur
endurtekið sig hvað eftir ann
að.
Fyrir nokkru síðan ljet
sóknarnofndin gjöra bók eina
mikla og fagra. Skyldi safna
i hana eiginhandarnöfnum,
allra sóknarmanna. Skyldi
hún þegar tímar líða fram
verða nokkurskonar minnis-
varði og heimild um hverjir
lifðu innan sóknarinnar á
þessum fyrstu árum hennar
og lö,gðu því lið með frjálsum
framlögum, að kirkjan yrði
reist.
Kvenfjelagið tók að sjer að
bera þessa bók um alla sókn
ina og að taka samhliða á
móti gjöfum til kirkjunnar.
Tvær og tvær hafa konurn
ar farið með þessa bók um
sóknina, hús úr húsi', í alls-
konar veðrum, þótt því mikla
verki sje ekki enn að fullu
lokið.
Húsmæður frá mannmörg
um heimilum, hafa fórnað
tíma sínum og kröftum, jafn
vel í margar vikur samfleytt,
farið með bókina hvert ein-
asta kvöld og knúið dyra á
hverju ókunna húsinu á fæt
ur öðru.
Þetta er kapítuli í sögu
kvenfjelags Laugarnessóknar,
sem aldrei skal gleymast —
og safnaðarfólk framtíðarinn
ar mun minnast með þakk-
læti og stolti.
Þannig hefir Kvenfjelag
Laugarnessóknar unnið hárri.
hugsjón af heilum huga.
Nú vakir fyrir því að prýða
kirkjuna að innan og fegra
umhverfi hennar. , v
I því skyni efnir það til
basars -innan skamms og væri
vel,. að svo mikið bæríst af
gjöfum til hans að nokkur á-
góði yrði.
Stjórn Kvenfjelags Laugar
nessóknar skipa nú: frú. Þuríð
ur Pjetursdóttir, sem gegnt,
hefir formannsstörfum frá
byrjun, frú Halldóra Sigfús-
dóttir, frú Herþrúður Her-
mannsdóttir, frú Lilja Jónas
dóttir og frú Rósa Kristjáns-
dóttir og má koma gjöfum
til þeirra, eða til frú Ástu
Jónsdótur, Laugarnesveg 43
og veitir hún allar upplýs-
ingar.
Hjer er vkki verið að vinna
til annara launa, en þeirra,
að sjá góðu máli borgið.
Það er trú kvenfjelagsins
að Laugarneskirkja, fuligerð
eigi eftir að standa í margar
aldir og verða helgistaður og
tilbeiðslustaður margra, kyn-
slóða — brunnur æðstu bless
unar.
Jeg þakka fórnfýsi og sam
heldni kvenfjelagsins og
óska því heilla í starfi.
Garðar Svavarsson.
BEST AÐ AUGLÝSA
I MORGUNBLAÐINU
Fimm mínúlna krossgáfan
SKÝRINGAR:
Lárjett: —- 1 skáldkona — 6
veitingahús — 8 orka — 10
hljóð — 12 jafnaðarmennina
— 14 bókstafur 15 verkfæri
— 16 óhreinka — 18 hand-
snertingin.
Lóðrjett: — 2 vöntun •— 3
fjelag -—- 4 sigra — 5 ekki við
götu — 7 augljós — 9 forsetn-
ing — 11 greinir — 13 hers-
höfðingi — 16 ryk — 17 keyr.
Lausn á síðustu krossgátu:
Lárjett: — 1 banda — 6 sáu
— 8 nem 10 rak — 12 stingur
— 14 K. A.15 MI. — 16 ugg
— 18 raggeit.
Lóðrjett: — 2 asmi «— 3 ná
—- 4 durg — 5 enskur — 7
skrift — 9 eta — 11 aum —•
13 nugg — 16 ug — 17 G. E.
V
Guðrún Sigurðar-
dóltir
F 18. maí 1878 D 23. febr. 1947
Húmar að kveldi.
Hnigin er í’ valinn
sæmdarkona
sextíu og átta ára.
Hugprúð húsfreyja
hjartfólgin móðir
ávalt elskuð
af umhverfi sínu.
Auða sætið
1 \
auga mætir i
tómleiki finst oss
í fljótu bragði. i
En minnist þess ávalt
ástvinir hennar
hún bíður ykkar
á eilífðarströnd.
i
Þá hittist þið aftur
öldruðu hjón
og endurnýið
ástarsáttmála. ")
Og band það oss virðist
í bili rofið
dýrlega treyst
af drottni sjálfum.
Vinur.
Þeim mörgu, vinum og vandamönnum, sem
^með blómum og öðrum gjöfum, skeytum, heim-
sóknum og hringingum, sýndu mjer vinarhug
á 75 ára afmæli mínu 10. þ. m., og á margan
hátt gjörðu mjer daginn ógleymanlegan, votta
jeg mitt innilegasta þakklæti.
Bið guð að blessa ykkur öll.
Grettisgötu 56, 13. mars 1947.
Kristján Eggertsson.
Innilegt þakklæti. til allra þeirra, sem sýndu
mjer vinarhug á sextíu ára afmæli mínu 1.
febr., með gjöfum skeytum og blómum. —
Sjerstaklega þakka jeg hestamannafjelaginu
„Glæsir“ fyrir höfðinglega gjöf og annan
sóma er það sýndi mjer.
Helgi Daníelsson.

Eftir Roberl Sform
i
X-9
At THI5 MOMZUT
H/4-H/4! F0LK$/ i'm
/4FRAID TMAT VELVET
BEEN INDULGINö |N A BlT
OF LOW COMEDY! TUNE
IKJ, TOAiORROW EYENING,
AND HE4R--------- A
ALL k'.Gi-.,
PrllL CöRRIGAN —
ELEVATE TH£
PATTIEG.1 6ET ff
\ 'EM UP! M
Copr. lþ ió. Kiog l eatures SyndTcate, Inc., Wocld rights Tesecvecí
Sherry hefur fengið samviskubit og tilkynt í út-
varpið, að hið raunverulega nafn sitt sje ekki Vel-
vet Haze, heldur Sherry Krater. Haze tekst þó að
I
grípa fram í fyrir henni og hrópar inn í hljóðnem-
ann: — Jeg er hræddur um að Haze hafi verið
að gera að gamni sínu — opnið aftur fyrir útvarpið
ykkar á morgun og heyrið .... Lon: Jæja, Phil
Corrican, teygðu úr hrömmunum. Rjettu upp hend-