Morgunblaðið - 25.11.1947, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 25. nóv. 1947
JHttgnttHtafeifc
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavlk.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson
Ritstjórl: Valtýr Steíánsson (ábyrgBarm.)
Frjettaritstjóri: ívar Guðmundsson
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla,
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 10,00 á mánuði innanlsndfi.
kr. 12,00 utanlands.
f lausasölu 50 aura eintakið, 75 aura með Lesbók.
Fundur utanríkis-
ráðherranna
1 DAG hefst í London fundur utanríkisráðherra fjórveld-
anna, Bretlands, Frakklands, Bandaríkjanna og Sovjet Rúss-
iands. Markmið fundarins er að ræða um friðarsamninga
við Þýskaland og Austurríki.
Fulltrúar utanríkisráðherranna hafa undanfarnar vikur
setið á fundum í London til þess að undirbúa ráðstefnu þessa.
En sá undirbúningur hefur gengið óbjörgulega. Getur varla
heitið að samkomulag hafi náðst um nokkurt atriði, er máli
skiptir. Meðal annars hefur þeim ekki tekist að komast að
sameiginlegri niðurstöðu um dagskrá ráðherrafundarins. —
Ekki hefur heldur náðst samkomulag um sameiginlega
skýrslu um störf fulltrúanna. Munu þeir að öllum líkindum
gefa út tvær greinargerðir um það, sem fram hefur farið á
fundum þeirra. Standa Rússar að annari en fulltrúar hinna
stórveldanna þriggja að hinni.
Þetta er ekki glæsileg byrjun á þessum fundi utanríkis-
ráðherranna, sem ætlað er að fjalla um hin þýðingarmestu
mál fyrir stjórnmálaástandið í heiminum. Er ekki of djúpt
tekið í árinni að sjaldan hafi jafn dauflega hojft um sam-
komulag milli þeirra stórvelda, sem nú móta stefnu heims-
stjórnmálanna.
Ágreiningurinn virðist fyrst og fremst standa um það,
hvernig haga skuli gerð friðarsamninganna við Austurríki
og Þýskaland. Bretar, Frakkar og Bandaríkjamenn vilja
ræða fyrst og Ijúka friðarsamningum við Austurríki. Á það
sjónarmið geta Rússar hinsvegar ekki fallist. Þeir vilja ekki
láta þá ganga fyrir og virðist vera lítið áhugamál að hraða
þeim fremur en friðarsamningunum við Þýskaland. Orsakir
þess eru alment taldar vera þær að Rússar vilji hafa frjálsar
hendur í Austurríki og aðstöðu til þess að hafa þar hernáms-
lið a. m. k. fyrst um sinn. Þeir vita að kommúnistar eru nær
algerlega fylgislausir í Austurríki og engin von til þess að
þeir nái þar áhrifum í nánustu framtíð. Þess vegna reyna
Rússar í lengstu lög að tefja fyrir friðarsamningum við Aust-
urríkismenn.
Stjórn Hedtoft Hansen
ÚR DAGLEGA
Stjarna í bænum.
1 HEIMSFRÆGIR kvikmynda
Ieikarar er manntegund, sem
' lítið hefir farið fyrir í Reykja-
vík. En þegar þeir láta sjá sig
þá munar líka um það. Ein af
þessum stjörnum birtist hjer á
sunnudaginn og kom jafnskjótt
hugv.m fólksins úr jafnvægi og
það svo að margt kurteisasta
fólk varð sjer til skammar, en
dónar fengu betra tækifæri til
að þjóna sinni lund, en þeir
hafaxlengi haft.
Stjarnan. af kvikmyndaheim
inum, sem birtist hjer óvænt
heitir Tyrone Power. Þokkaleg
ur maður, rúmlega þrítugur.
Alúðlegur í allri framkomu og
ólíklegur til að hann myndi
ráðast upp á nokkurn ókunn-
ugan mann að fyrra bragði með
frekju.
Andvörp og stunur.
TYRONE POWER áði hjer á
leið sinni vestur um haf og skal
jeg ekki gera ferðalag hans að
umræðuefni. Um það má lesa
í frjettunum. En frá hinu ætla
jeg lítilsháttar að greina hve
heitar viðtökur maðurinn fjekk.
Það byrjaði á flugvellinum,
er hann kom út úr vjel sinni.
Fáir vissu um komu hins merka
kvikmyndaleikara og því til-
tölulega fáir til að taka á móti
honum. En það voru nógu marg
ir til þess að andvörpin, stun-
urnar og upphrópanirnar byrj-
uðu hjá kvenfólkinu og undir-
skriftasafnararnir fóru af stað.
stað.
Ó! Æ! Aa!
HANN TYRONE var ekki
fyr kominn út úr vjelinni sinni
en það byrjaði: ,,Æ! Ó! A, a, a!“
„Gvöð er hann ekki sætur“ —
„Hann er alveg draumur!“ „Það
er hann!“ „Gvöð, það er hann
Tyrone!“
Og mikið má það vera erfitt
að vera „Stjarna“. Hann Tyr-
one var ekki fyr búinn að fylla
út tollskýrslurnar þegar hópur-
inn rjeðist á hann til að fá hann
til að skrifa nafnið sitt.
Það er nefnilega mikils virði
að eiga undirskrift frá frægum
leikara.
Tíkallinn.
EN í ÓÐAGOTINU til þess að
komast á stað til að sjá hann
Tyrone, höfðu sumar blómarós-
irnar gleymt að taka með sjer
blað til að láta hann skrifa á
og þá var gott að hafa með sjer
peningaseðil, enda var óspart
veifað framan í manninn fimm
köllum, tíköllum og jafnvel
fimnihundruðköllum.
Tvær ungar stúlkur voru
þarna á vellinum í vandræðum.
„Á jeg að láta hann skrifa á
tíkallinn?" sagði önnur. „Ha?“
ansaði stalla hennar. „Já, en þá
er bara verst, að jeg tími ekki
að evða honum og þá erum við
blankar!“
•
„Jeg kom við hann“.
OG ÞAÐ HLÝTUR að vera
mikil sæla, að hafa komið við
kvikmyndastjörnu.
,,Ó! veistu jeg kom við hann“
sagði ein blómarósin og stundi
svo þungan um leið. „Nei. je
minn, komstu við hann sjálf-
an?“ sagði hin, sem ekki hafði
orðið þeirrar ánægju aðnjót-
andi.
„En hann talaði við mig“,
sagði sú þriðja hróðug.
„Nee, og hvað sagði hann?“
„We will leave at seven“ (Við
förum klukkan 7).
Ekki ónýtt að vita það.
•
A Borginni.
EN JAFNVEL kvikmynda-
leikarar drekka eítirmiðdags-
kaffi og þurfa á hressingu að
halda eftir langa flugferð. Og
hann Tyrone er engin undan-
tekning. En hitt er annað mál,
að stjörnur geta ekki fengið að
vera í friði við eftirmidags-
kaffið sitt á Borginni. Fiski-
sagan flaug um bæinn og hann
Tyrone var ekki búinn að sitja
lengi við kaffibollan sinn á
Bor.g þegar salirnar fyltust af
fólki og hann varð að flýja úr
veitingasölunum.
F.yrst þegar hann steig út úr
bílnum við Borg var þar engin
hræða, utan tvær ungar telpur
um fermingu, sem áttu víst ekki
von á neinu sjerstöku. En er
þær komu auga á Tyrone var
eins og eldingu hefði slegið nið
LÍFINU
ur og þær hrópuðu báðar í einu:
„Það er hann Tyrone Power“
og svo skvettust þær upp að aft
an (eins og kálfar á vordegi)
svo það sást í sólana á skónum
þeirra.
Og en magnast lætin.
OG UM KVÖLDIÐ borðaði
hann Tyrone á Borginni með
fjelögum sínum og nokkrum
starfsmönnum Flugfjeags ís-
lands. Þar endurtók sagan sig,
nema í heldur stærri stíl. Borg
in fyltist af fólki, sem glápti
eins og naut á nývirki og það
skal sagt kvenfólkinu til hróss,.
að strákarnir voru síst betri
hvað ágengnina á manntetrið
snerti. Og það var huggun þeim
Islendingum, sem hálfskömm-
uðust sín fyrir framkomu landa
sinna að amerískir menn, sem
þarna voru inni voru frekastir
og framgjarnastir að ónáða
Stjörnuna.
Skrílslætin.
ÞAÐ SEM mönnum leiddist
við þenna aðgang í fólkinu,
voru skrílsætin fyrir utan Borg
ina. Þar hjekk lýðurinn, sem
ekki komst inn á gluggunum
og veinaði og skrækti, en þeg-
ar beðið var um lögregluvernd
fyrir veitingahúsið var því til
svarað, að ekki væru til menn.
Það breyttist þó eftir að lög-
reglustjóri hefði verið látinn
vita.
Leist vel á kven-
fólkið.
OG SVO SKEÐUR það
merkilega við heimsóknina
hans Tyrone og eftir öll lætin,
að honum leist svo vel á ís-
lenska kvenfólkið, að hann
kvaðst ekki hafa sjeð annað
eins á sinni löngu reisu um
fjölda mörg lönd.
„Þær koma hjer inn í stríð-
um straumum gullfallegar og
altaf heldur maður, að nú geti
ekki komið fleiri laglegar, en
stöðugt bætist við. Þetta ætlar
að yerða endalaus straumur af
svona gullfallegum stúlkum“,
sagði hann Tyrone.
Nú held jeg að þær þurfi að
æa og óa og andvarpa eftir
þessa yfirlýsingu.
HEDTOFT HANSEN, foringi danskra jafnaðarmanna hefur
fyrir skömmu myndað hreina jafnaðarmannastjóm í Dan-
mörku að öðru leyti en því að utanrikisráðherrann, Gustav
Rasmussen, er utan flokka.
Þessi stjórn er í verulegum minnihluta í danska þinginu
þar sem flokkur forsætisráðherra hefur aðeins 57 þingmenn
af 148. Stjómin hefur þegar fengið sitt fyrsta áfall, þar sem
einn af ráðhermm hennar, Alsing Andersen, varð að segja
af sjer nokkram dögum eftir að hann hafði tekið við embætti.
Varð hótun Ihaldsflokksins um að bera fram vantraust á
hann þess vaidandi, en Andersen var hermáiaráðh. er Þjóð-
verjar rjeðust á Danmörku vorið 1940 og hefur af sumum
verið gefið það að sök, að danski herinn hafi veríð óviðbú-
inn því að veita innrásarhernum nokkra mótspyrnu. Vegna
hinnar veiku aðstöðu stjómarinnar í þinginu mun forsætis-
í áðherra ekki hafa talið ráðlegt að leggja til átaka við stjórn-
arandstöðuna um vantraust á þennan ráðherra enda þótt
hann tæki algerlega upp hanskann fyrir hann í umræddu
máli.
Hedtoft Hansen hefur oft komið hingað til íslands, nú
seinast í sumar, og er kunnugur hjer mönnum og málefnum.
Það kemur nú í hans hlut að hafa nokkur afsl^pti af því,
hvernig Danir taka í handritakröfur Islendinga. Er fuil
ástæða til þess að ætla að hann muni verða íslendingum
hliðhollur í því máli. Til þess benda ýms ummæli hans og
ekki síst ræða Buhls, fyrrverandi forsætisráðherra, á Þing-
völlum í sumar, en hann á einnig sæti í hinni nýju ríkisstjórn.
Islendingar verða því að vænta þess að hin nýja ríkisstjórn
muni líkleg til þess að taka á því máli af sanngirni og skiln-
ingi.
MEÐAL ANNARA ORÐA
----j Eftir G. /. Á. j -—■

Rússar, Þýskaland og fleira
*
STJÓRNMÁLARITARAR
telja líklegt, að Rússar kunni
að fara fram á það á fundi ut-
anríkisráðherranna, að fjórveld
in flytji allan her sinn frá
Þýskalandi. Rússar eru ekki
meir en svo hrifnir af áhrifum
Band.aríkjamanna og Breta í
Þýskalandi og telja að komm-
únisminn" eigi ekki upp á há-
borðið í landinu, meðan áhrifa
vestrænu lýðveldanna gæti þar.
Rússnesku stjórnarvöldin munu
hinsvegar gera sjer vonir um,
að hinir þýsku stríðsfangar,
sem þau hafa þjálfað í Rúss-
landi, geti komið að góðu haldi,
fáist herir bandamanna fluttir
frá Þýskalandi.
• •
Grikkland.
Tilboð grísku stjórnar-
innar um sakaruppgjöf handa
skæruliðum hefir ekki borið
þapn árangur sem vonast var
effir. Ein af ástæðunum er tal-
in sú að ýmsir skæruliðar, sem
Rússar kunna að krefjast brott-
flutnings herjanna frá Þýska-
landi.
ekki þóttu nógu trúaðir á ágæti
kommúnismans, voru sendir til
Júgóslavíu og „geymdir“ þar
meðan sakaruppgjöf stjórnar-
innar var í gildi.
■ .?>,: l
• •
Atomstyrjöld.
Bandaríkjamenn leggja nú
mikla áherslu á að æfa varnir
gegn atomárásum. í Washing-
ton er byrjað að þjálfa hjúkr-
unarlið til að aðstoða fólk, sem
særast kynni af atomsprengj-
um.
• •
Aróður.
Rússnesku stjórnarvöldin hafa
tekið upp að nýju sið, sem lagð
ist niður á styrjaldarárunum.
Áróðursgreinar úr Pravda eru
lesnar í verksmiðjum, en verka
menn fagna þeim eins og vera
ber og samþykkja einróma yf-
irlýsingar um fylgi sitt við
Stalin.
(Framhald á bls. 8)