Morgunblaðið - 04.01.1949, Síða 5

1
priðjudagur 4. janúar 1949-
MORGUNBLAÐIÐ
Á 6. hundrað manns
á hátíðlegri
samkomu
afmæiis-
K.F.U.M.
Á SJÖTTA hundrað rnanns sóttu afmælissamkomu í K.F.U.M.,
feem haldin var á sunnudagskvöld í tilefni af 50 ára afmæli
f',elagsins. Var salurinn þjettskipaður fólki og það svo að vart
tomust fleiri í hann. Samkoman var mjög hátíðleg og stóð yfir
frá klukkan 9 til um 11.30. Bárust fjelaginu heillaóskir víðs-
vegar að, m. a. frá forseta íslands, Gunnari Thoroddsen borg-
erstjóra og fleirum.
Knud Zimsen, fyrverandi
borgarstjóri stýrði samkom-
unni. Hún hófst með því að
fundarmenn sungu sálminn Ó,
syng þínum drottni, en síðan
flutti Zimsen bæn og að henni
lokinni var sunginn sálmurmn
Áfram Kristmenn, krossmenn.
Klukkan 9,15 hófst útvarp
frá K.F.U.M. og hófst það með
því að fundramenn sungu sálm
ínn Sjáið merkið, kristur kem-
ur, en því næst tók síra Friðrik
Friðriksson til máls. Hann tal-
aði meðal annars um fyrstu ár
K.F.U.M. og mintist nokkurra
atriða í sambandi við stofnun
fjelagsins. Að ræðu hans lok-
inni söng kór, sem stofnaður
hefur verið innan fjelagsins, en
að því löknu tók til máls síra
Bjarni Jónsson, formaður K.F.
TJ.M. og sunginn sálmurinn Lof
og þakkir, að ræðu hans end-
aðri. Skeyti, sem bárust fje-
íaginu voru lesin upp á milli
ræðna.
Biskupinn yfir íslandi, Sig-
urgeir Sigurðsson flutti kveðju
frá þjóðkirkjunni og síra Arni
Sigurðsson frá K.F.U.M. fjelög-
um innan fríkirkjunnar. Árni
Arnason fluíti kveðju frá Akra-
j iesfjelaginu og Jóel Sigurðsson
frá K.F.U.M. í Hafnarfirði. —
Ólafur Ólafsson flutti kveðjur
frá kristniboðsfjelögunum.
Er hjer var komið samkom-
unni var tilkynt, að ónefndur
maður hefði gefið 25.000 krón-
ur til samkomuhúss fyrir Laug-
arnesdeild fjelagsins, en deildin
hefur haft húsnæði í skúr, sem
er orðinn altof lítill fyrir starf-

- Kommúntsfar segja
MinRingarorðum
Sjera Friðrils Friðriksson talar
á afmælissamkomu K.F.U.M.
fjelagsins og flutti hann ávarp
og kveðjur frá deildinni.
Magnús Guðmundsson stud.
theol. flutti kveðjur frá yngn
deildum fjelagsins, en síra Ast-
ráður Sigursteindórsson frá
sunnudagaskólunum. Sverrir
Sverrisson frá Akranesi þakk-
aði síra Friðrik fyrir hið mikla
starf, sem hann hefur unnið á
Akranesi, en Árni Sigurjónsson
flutti kveðjur frá Skógarmönn-
um i Vatnaskógi. Að lokum var
svo sunginn sálmurinn Hvað
boðar nýárs blessuð .;ól, en
Magnús Runólfsson, framkv.stj.
f jelagsins flutti bæn í samkomu
lok.
Þá hafði verið tilkynt, að tek-
ið yrði á móti samskotum i
fjelagssjóð, ef einhverjir vildu
minnast fjelagsins með smá-
afmælisgjöf. í brjefi komu 500
(Framh. af bls. 2)
án tillits til póiitískra skoðana
formanna eða stjórna þeirra.
Nokkrir'formenn þessara 15
fjelaga höfðu lylcil að skrifstof-
unni, þar sem fjelögin geymdu
skjalaskápa sína með ýmsum
skjölum og gögnum þeirra. Er
formaður eins þessara fjelaga
kom að dyrum skrifstofunnar
kl. 11 s. 1. fimmtudagskvöld og
ætlaði að opna með lykli sín-
um, þá gekk hann ekki að dvr-
unum eins og venjulega. Var þá
búið að skifta um smekklás að
dyrunum. Formanni þessurn
hafði ekki verið tjáð breytíng á
afnotum fjelags síns á skritstof
unni.
Stjórn Fulltrúaráðsins 'mun
hafa nokkrum klukkustundum
áður afhent Þorsteini Pjeturs-
syni uppsagnarbrjef sitt. og eft-
ir því virðist sem lögð hafi ver-
ið fram ósk um að hann yfir
gæfi skrifstofuna þegar í stað.
Ekki er vitað til þess að nein
hinna 15 fjelaga muni hafa sagt
.starfsmanni sínum upp starf-
inu, enda er ekki annað vitað
en að þessi uppsögn stjórnar
* Fulltrúaráðsins sje í fullri and-
stöðu við vilja stjórna þeirra.
Héyrst hefur að hið rænda
málgagn heildarsamtakanna
muni hafa afgreiðslu sína á
skrifstofu þessari, og jafnframt
hefur heyrst að Guðmundur
Vigfússon, fyrverandi erind
reki Alþýðusambandsins, eigi
að vera arftaki Þorsteins Pjet-
urssonar.
Það er því engum vafa und
irorpið, að hjer er verið að gera !
skrifstofu Fulltrúaráðs verka-;
lýðsfjelaganna í höfuðstaðnum
að áróðursmiðstöð fyrir einn* 1
stjórnmálaflokk, og mun verka
lýður Reykjavíkur að sjálf-
sögðu láta þetta mál til sín taka.
sdótfur
AGÚSTA Ólafsdóttir, húsfrey.ia
á Oldugötu 9 hjer í bænum, er
látin. Hún andaðist aðfaranótt 2.
jóladags, 26. þ. m. á Landsspit-
alanum, eftir skamma dvöl þar,
en langvinn og þung veikintíi.
Við burtför hennar er mikill
söknuður í hugum þeirra, sem
henni voru vandabundnir og fjöl
margra annara, er henni höfðu
kynst. Um mörg ár átti hún
við mikla vanheilsu að búa, sem
ekki fekkst nein lækning á, þótt
hennar væri leitað bæði innan
lands og utan. Má því segja, að
andlát frú Agústu, hafi ekki
komið þeim sem til þekktu, að
óvörum, þótt aldurinn væri. ekki
hár. En vonirnar um bata og
'lengri æfi henni til handa, voru
þó öllu yfirsterkari í hugum
hinna nánustu, allt til siðustu
stundar. Veikindaárin voru orðin
svo mörg, og vonirnar um bata.
höfðu svo oft glæðst að nýju, að
enn var þess vænst, að lífsþrekið
sigraði.
isemina. Bjarni Ólafsson kenn- krónur, en alls söfnuðust kr.
ari hefur stjórnað þessari deild| 7.483.35.
Minningarorð um
Sesselju Jóhannsdóftur
ÞEIM fækkar nú smám saman
hinum gömlu og góðu Kjósaring-
t)m, sem ólust hjer upp, eða
fluttust hingað, og lifðu hjer sín
foestu manndómsár. A þessu, og
t.eint á s.l. ári, hafa verið kall-
nðir hjeðan fjórir af eldri kyn-
slóðinni. Þriggja þeirra hefur
ekki verið getið það jeg til veit,
þó að maklegt hefði það vissu-
iega verið, vegna verka þeirra
ér eftir það láu. En af ýmsum
fistæðum er þess ekki kostur nú.
Fyrst andaðist Jón Jóhannesson,
fyr bóndi í Laxárnesi, þá Guð-
iíður Halldórsdóttir húsfrú frá
Erafelli og þar næst Jón Eyjólfs-
ron frá Litlabæ. Alt þetta fólk
\-oru nýtir þegnar, sem lögðu
íram óskifta krafta til þess að
yinna að hinni miklu þróun, er
ttefnir í þá átt að fegra og betra
piannlífið.
3ú fjórða í röðinni er að fram-
an getur, var Sesselja Jóhanns-
dóttir, en hún andaðist 28. des.
s.l. að Útskálahamri. Það hafði
hún átt heima hin síðari ár. Vildi
jeg því með fáum og fátæklegum
orðum minnast hennar.
Fædd var hún hjer í Reykja-
vík 20. des. 1868. Voru foreldr-
ar hennar Guðrún Teitsdóttir,
systir Helga (lóðs) og Þorláks
skipstjóra, sem fjölmargir eldri
Reykvíkingar kannast við, og Jó-
hann Jónsson frá Neðra-Hálsi í
Kjós. Hún var aðeins 11 vikna,
er hún fluttist að Valdastöðum
til afa og ömmu minnar, Guð-
bjargar og Jakobs. En er þau
brugðu búi, fór hún til foreldra
minna, Katrínar og Guðmundar,
sem einnig bjuggu að Valdastöð-
Mikil næturnoikun
heita vatnsins
BÆJARBÚAR hafa notað svo
mikið heitt vatn frá Hitaveit-
unni að næturlagi í kuldakast-
inu um helgina, að geymamir
á Eskihhð hafa tæmst á hverj-
um degi og hitaveitan því ekki
verið nægjanleg til upphitun-
ar í húsum, sem hæst liggja.
Toppstöðin hefir þó hjálpað
mikið til undanfarna daga og
með hennar aðstoð hafa feng-
ist 66 sekúntulítrar til viðbót-
ar vetninu frá Reykjum. Hefir
verið lögð megin áhersla á, að
auka vatnið og hefir hitaveit-
an haft til umráða um 330 sek-
úntulítra undanfarna daga, en
það hefir ekki dugað til.
Helgi Sigurðsson verkfræð-;
ingur, forstjóri Hitaveitunnar
skýrði Morgunblaðinu frá því
í gær, að á gamlárskvöld og að-
faranótt nýársdags hafi notk-
unin numið um 200 sekúndulítr
um og álíka aðfaranótt sunnu-
dagsins, en heldur var notkun-
in minni aðfaranótt mánudags-
ins. Geymarnir á Eskihlíð tæmd ,
ust um kl. 6.30 á nýársdag og i
nokkru fyr á sunnudaginn.
Það myndi bæta mikið úr fyr
ir Hitaveituna og hún koma að
Frú Agústa varð rúmlega 47
ára gömul; hún fæddist að Þor-
gautsstöðum í Hvítársiðu 20. dag
ágústmánaðar 1901. Foreldrar
hennar voru þau María Sæmunas
dóttir og Ólafur Davíðsson, er
fluttust að Hvítárvöllum vorið
1903 og bjuggu þar stórbúi síðan.
Andaðist Ölafur þar árið 1930, en
María hjelt búrekstri þar áfram
og býr enn.
Hvítárvellir urðu þannig æsku
heimili Ágústu og þar dvaidi hún
í hópi margra og mannvænlegra
systkina fram yfir tvitugsaldur,
en fór þá að heiman til náms og
stavfs bæði hierlendis og erlend-
is. Hún var þó öðru hvoru heima
á Hvítárvöllum eftir þetta, en þ.
4. júlí 1935 giftist hún Snorra
Jónassyni loftskeytamanni, og
stofnaði með honum ánægjulegt
heimili og alþekt að rausn og
myndarskap í hvívetna. En brátt
skygði að vegna veikinda hús-
freyjunnar, sem ekki fekkst bót
á ráðin hversu sem reynt var.
Sá, sem þetta ritar, kyntist
Agústu fyrst, er hún var innan
við fermingaraldur, við nám í
barnaskóla. Þá þegar vakti hún
athygli allra fyrir prúða og kurt-
eisa framkomu, bæði í skólanum
og utan hans. Hún var fyrirmynd
ar.nara nemenda um háttprýði og
snyrtimensku og tók hverju sem
var með mikilli góðviid og hjálp-
fýsi. Hún sýndi við námið ástund
j un, samviskusemi og skyldurækni
og haíði hin þægilegustu áhrif
a börnin, sem með henni stund-
uðu nám, enda var hennar saknað
er leiðir skildu.
Hún var foreldrum sínum kær
og báru þeir til hennar mikið og
hinni miklu dugnaðar og þrek-
konu.
Heimili frú Ágústu og þéirra
hjóna hjer í Reykjavík var me&
óvenjumiklum glæsibrag, og
múhu þau heimili fá, sem frernr*
eru um hverskonar heimilisprýð*
og listfengi. Húsbúnaðurinn, stól-
ar, borð, skápar, bekkir og hvað
annað af heimilismunum bar vott
um hugkvæmni og snilli. Mal-
verk á veggjunum töluðu ;;íih*
máli um smekk og dómgreinií
þeirra, sem húsum rjeðu. — Aí>
sjálfsögðu var stóru málverki aí
æskuheimilinu, höfuðbólinu Hvít
árvöllum, valinn viðeigandi stafl
ur og öðrum listaverkum eftir
því, sem við átti og hentaoi, AU
var á sínum stað, hvar sem.var
á heimilinu, alt hreint og fágað
og bar þess vott að yfir því var
vakað.
A siðasta sumri, sem hjer sunr*
anlands var lengst af sólrikt orf
hlýtt, leitaði frú Agústa bv.rt úr
borginni. Hún hugði að sólskir*
og hlýviðri hásumarsins mondt-;
veita sjer nýjan. þrótt og meira
viðnám gegn veikindunum, helct
ur en innivera í bænum gæti t
tje látið. Sveitin og minningarn-
ar frá æskuárunum löðuðu til sír*
og raddir náttúrunnar í
nóttlausu voraldar veröid" h-eill-
uðu hug hennar. Hún var allt
miðsumarið burtu meðal vina ojí
vandamanna, en kom síðan atí
áliðnu sumri heim aftur, án þesa
að vonirnar um verulega hepsu-
bót heíðu ræst. Haustið var h- nn»
þungt, viðnámsþrótturinn rjenaðF-
og veikjndin urðu áleitnai í og-
erfiðari. Vonirnar tóku að dvínæ-
er lengra leið, lífsþrótíurínr*
þverraði og f jaraði út aðfaranótt
annars jóladags, sem fyr segir.
Sorg og söknuður er í hugun*
þeirra sem þektu hana og íinnst
stórt skarð fyrir skildi, en. ;iafn-
framt fagna þeir því, að þjáning,-
ar hennar eru á enda og tr.a bvi,
að henni hafi hlotnast ziý 'törif
í nýjum heimi.
Biessuð sje minning Agústt*
Ólafsdóttur.
3.
Ensku-þýðmöar
Tek að mjer að þýða .;;
skrifa verslunarbrjef á
ensku. Einnig þýðingar á
allskonar öðru efni, svo
sem á stuttum þáttum
bókmenntalegs eðlis o.
s.f. Uppl. í síma 1040.
Alan E. Boucher, M.A.
ffifimBVtfrcrrtmmrimcMtufmrmtmmmaitiMUHHnrianKÚ
Mrnms óskdsfi
Ungur, reglusamur ma'ö-
ur, með meira bílpróf. og
vanur akstri hjer í bæn-
um, óskar eftir atvinnu
nú þegar, helst við akst-
ur. Onnur vinna kemur
einnig til greina. TiIboÖ',
merkt: „Janúar 1948—
326“, sendist afgr. Mbl
sem fvrst.
mnuMMOwu’

um. Hjá þeim dvaldi hún til 15
ára aldurs. Auk þess dvaldist hún betri notum fyrir bæjarbúa al-! verðskuldað traust. Það er því
þar síðar, um lengri eða skemmri j ment, ef fólk gætti þess, að láta j að vonum, mikill harmur kveð-
Framh. á bls. 12 ekki renna að næturlagi. inn að móður hennar háaldraðri,
tapaðist
Klepps-strætisvagni eon
i á leiðinni frá Bergstaða-
I stíg niður Laugaveg
§ Bankastræti, Þingholt;-
| stræti og Amtmannsstig
I á sunnudag. Finnandi
| hringi í síma 4296. Fuad
I arlaun.
-timiuriMiiitimiiiiiiiiiiiiiiiii(iuiiiiiiiiiiuor^» i ■ n