Morgunblaðið - 11.01.1949, Qupperneq 6

Morgunblaðið - 11.01.1949, Qupperneq 6
6 MORGUTSBLAÐIÐ Þriðjudagur 11. janúar 1949. Gullbrúðkaup innsngarorð um Kristján Jónsson. AFMÆLISDAGAR eiga stund- um eitthvað skylt við vörðu hjá vegi. Eftir langa göngu sjest hún rísa á hæð og gefa til kynna að vissum áfanga sje náð. Og þar sem vörðuhæðina ber hærra yfir, er eðlilegt að staldrað sje við þar hjá vörðunni, skygnst um og litið til baka yfir farinn veg. Eitthvað skylt þessu kom mjer í hug, er jeg frjetti að hjónin á Skerðingsstöðum í Reykhólasveit ættu 50 ára hjúskaparafmæli. — Hálf öld er langur vegur á mæli- kvarða einnar mannsæfi. Og sjeu þessi 50 ár óslitinn tími hjúskap- ar og búskapar, má oftast segja að hann sje allur áfanginn milli æsku og elli, eða hinn langi dag- ur þrotlausra anna, umhyggju og ábyrgðar. Og vissulega er það svo hjá Skerðingsstaðahjónunum Kristjáni Jónssyni og Agnesi Jónsdóttur. Á Skerðingsstöðum hófu þau búskap vorið áður en þau giftust, en það gerðist á ný- ársdag 1899. Þá var Kristján að vísU fullþroska maður, 35 ára að aldri, en Agnes 19 ára. Og á Skerðingsstöðum búa þau enn á gullbrúðkaupsdegi sínum. Skerðingsstaðir er allstór jörð, meþ miklu graslendi. En til þess að ;nytja og sitja vel stóra jörð þui-fti áður fyrr atorku og mann aflá. Kristján bónda skorti held- ur jekki manndóm og hæfni til búáforráða. Hann hafði verir áð- ur 'en hann kvæntist, í nokkur ár .iráðsmaður í Bæ í Króksfirði hjá Ólafi lækni Sigvaldasym. — Þe$ar á fyrstu búskaparárum sín urrj| festi hann kaup á Skerðings- stöðum ’og mun honum tæplega hala hvarflað í hug að breyta til umi staðfestu eftir að hann settist þa^ að. Hinu mun hann hafa haft j mejri hug á að auka ræktuðu blettina og sljetta yfir þýfðu og 1 gryttu túnmóana, enda varð hon- um þar vel ágengt. Ijn dagsverk Skerðingsstaða- hjúna varð jafnframt annað og mára en að sljetta nokkra þúfna koíla og reita saman grasnytjar af >jmýrlendi. Þau eignuðust 14 ; böijn, sem öll ólust upp heima og jkomust til fullorðinsára nema tva, er dóu í frumbernsku. Ell- efi| eru enn á lífi. Allir, sem eitt- hváð þekkja til búskapar og heknilisstarfa í sveit á liðnum áratugum, munu segja sjer það sjálfir, að svo stóru barnaheimili varð ekki sjeð farborða nema me® látlausu, fórnfúsu starfi, önn og - elju, utan bæjar sem innan. En|la munu á því sviði fáir hafa kofnist framar Skerðingsstaða-, hjónum. Auk hinna daglegu . fórna, sem lífið krafði af þeim, kojnust þau ekki frekar en aðrir hj| ýmsum öðrum örðugleikum. Þegar á fyrstu búskaparárum þe|rra brann bærinn til kaldra koía með innbúi öllu. Með atorku bóndans og aðstoð góðra manna, bæ.ttist þó furðu fljótt í það skarðið. Kom Kristján þegar á Agnes Jónsdóttir. sama sumri upp litlu bæjarhúsi, og að ári liðnu hafði hann reist annan bæ svo rúmgóðan, að full nægði allvel, þótt fjölskyldan ætti eftir að stækka mikið. — Fyrir rjettum 15 árum, — eftir að sumt af börnunum var farið að heiman, bygði hann svo snot- urt og vandað timburhús á jörð- inni. Þá hafa þau Skerðingsstaða hjón ekki heldur farið varhluta af vanheilsuböli á sjer og sínum. Hvað eftir annað urðu þau að sjá af börnunum á sjúkrahús. — Engu samt til langframa nema einni dóttur sinni, sem þó náði allgóðri heilsu að lokum. Sjálf gengu þau oft á tíðum ekki heil til skógar, og nú seinustu árin hefur Kristján verið farinn að heilsu og kröftum, enda 85 ára. Það var líka síður en svo að þau hjón byggju við auð og allsnægt- ir, síst framan af árum. En af einu voru þau ávalt rík: dreng- skap og öðrum góðum mannkost- um. Má líka óhætt fullyrða að þau áttu óskorað traust og vin- áttu allra sinna nágranna og sveit unga. Kristján var maður vel. gefinn, eins og hann á kyn til og heiðarleiki, skyldurækni, glöggskygni og dómbær á menn og málefni ásamt hreinskilni og sanngirni eru áberandi skapein- kenni hans. Sveitungar hans báru líka að vonum mikið traust til hans og fólu honum ýmiss trún- aðarstörf. Hreppstjóri var hann yfir 20 ár og fleiri trúnaðarstörf hafði hann á hendi, enda fjellu á þau aldrei neinn blettur af hans hálfu. Ekki skorti heldur hús- freyjuna mannhyllina, enda mátti segja að hún væri sjálf manngæðin holdi klædd. Jeg, sem skrifa þessar línur, ólst upp á næsta bæ og Skerðingsstaða- heimilið finst mjer ávalt sem mitt annað bernsku heimili. Með því og heimili foreldra minna ríkti sá bróðurhugur og eining, sem aldrei bar skugga á. Óvild og úlfúð voru óþekt orð og hug- tök þar á milli og þannig mun einmg hafa verið sambúð þess: við aðra nágranna. Bæði fyr og síðar hefur mjer því ávalt þótt gott að koma þar eða dvelja. Móðurleg ástúð og hjartahlýja hinnar fríðu og bros- hýru húsfreyju ásamt drengilegri hreinskilni og rjettsýni hins fróðleiksskíra og svipfríða bónda, skapaði það andrúmsloft, sem öll um gerði gott af og traust og heilbrigð siðmenning og mann- dómur dafnaði auðveldlega í. •— Um það ber gleggst vitni stóri oarnahópurinn þeirra, sem nú er dreifður í ólíkustu stöður og störf i þrjá landshluta. Hið heilbrigða menningarloftslag bernskuheim- ilisins ásamt meðfæddum arfi, hefur gætt þau því fararnesti að heiman, sem gerir þeim fært að skipa ávalt rúm sín — hver sem eru — sem heilsteyptu, siðment- Framh. á bls. 12 ristjdn m á larameis í DAG verður einn af hinum gömlu og góðu Reykvíkingum, Kristján Möller málarameistari, borinn til hinstu hvíldar. En hann andaðist að kvöldi hins síðasta dags 1948. Eftir fremur stutta legu. Nær 83 ára að aldri. Starfsdagurinn var því orðinn langur, og um leið harla strang- ur. Því svo mátti segja, að hann ynni óslitið alt fram á síðasta haust. Því þá fór heilsan allmik- ið að bila. Að vísu var heilsan farin að bila nokkru áður, en ekki svo, að oftast gekk hann að sinni vinnu eins og ungur væri. Kristján var óvenjumikill starfs maður um æfina. Og mátti með sanni segja að oft ynni hann nótt með degi. Því meðan heilsan var óbiluð, hóf hann starf sitt kl. 5-—6 að morgni, og vann svo fram á nótt. — Svo að vinnutímarnir í hverjum sólarhring gátu stund- um orðið nokkuð maM-gir. Ef til vill, stundum tvennir 8. — Og venjulega unni hann sjer ekki hvíldar,. nema part úr hverjum sunnudegi. Nítján ára fluttist Kristján til Reykjavíkur. Því hann var fædd ur og uppalinn í sveit eins og síðar mun getið. Hóf hann þá nám í trjesmíði, hjá hinum al- þekta dugnaðarmanni, Magnúsi Árnasyni, Túngötu 2 hjer í bæ Og lauk hann námi í þeirri iðn. Stundaði hann svo trjesmíði í all mörg ár. Síðar gerðist hann mál- ari, og vann við það, að heita mátti til síðustu stundar. Hafa þeir feðgar, Magnús son- ur hans, unnið saman í allmörg ár, og hefur Magnús dyggilega fetað í fótspor föður síns, með dugnaði og vinnusemi. Og hefur vinna þeirra verið mjög eftirsótt, það jeg best veit. Það er því orðið mikið starf, sem eftir Kristján liggur, á jafn langri æfi. Því aldrei var slegið slöku við alla tíð. Kristján hefur því með jafnlöngu starfi, sem að baki er, lagt drjúgan skerf, til þess að færa Reykjavík í þann búning, sem hún nú er í. Og á það jafnt við, hvort heldur er úti eða inni. Kristján fylgdi Sjálfstæðis- flokknum að málum. Taldi hann þá stefnu heillavænlegasta fyrir íslendinga til andlegs og efnalegs sjálfstæðis. Þegar vel væri á henni haldið. Kristján var með elstu iðnaðar mönnum þessa bæjar, þegar hann fjell frá, og naut hann trausts og virðingar innan sinnar stjettar, og var heiðursfjelagi í Málara- meistarafjelagi Reykjavíkur. Kristjón var fæddur að Geld- ingaá i Borgarfjarðarsýslu 14. mars 1866. Voru foreldrar hans, þau hjónin Petrina Regina Rist og Ásgeir Möller silfursmiður. — Bjuggu þau alllengi á Læk í sömu sveit. Þau fluttust til Reykjavík- ur þegar Kristján var 19 ára. Hóf hann þá trjesmíðanám eins og fyr segir. Árið 1900 giftist Krist- ján Halldóru Magnúsdóttur frá Ofanleyti hjer í bæ. Sjerlega góðri konu. En þeirra hjónaband varð ekki langt, því hún andaðist 1 árið 1912. Þau eignuðust 5 börn. En mistu einn dreng á unga aldri.' Á lífi eru: Magnús málarameist- | ari, giftur Þuríði Tryggvadóttur; Þóra, gift Hjálmari Guðmunds- syni, skipasmið; Gunnhildur, bú- stýra hjá föður sínum; Ásgeira, einnig ógift heima. Ein stúlka hefur alist upp hjá Kristjáni, og dvelur hún einnig heima, sem eitt af hans eigin börnum. Því þar hefur eríginn munur verið gerður ó. Með fráfalli Kristjáns er hnig- inn einn af hinum góða stofni, sem ólst upp við misjöfn og kröpp kjör, en vann sig upp með dugn- aði sínum og atorku, upp í það að verða nýtur og góður þjóð- fjelagsþegn ,og stoð og stytta síns bæjarfjelags á ýmsan hátt. Slíka menn þarf land vort að eiga sem flesta. Þá myndi okkur betur vegna. Við fráfall Kristjáns er stórt skarð höggvið í heimili Kristjáns og stóra vinahópinn í Ingólfs- stræti 10. Og það er ætíð svo, þar sem heimilisfaðirinn er kall- aður á brott. Það er margs að minnast og margt að þakka fyrir alla hans einstöku umönnun. Börnin hans og tengda- og barnabörnin kveðja kæran föður og elskuríkan afa, og þakka honum alla umhyggju. Vinir hans fjær og nær minnast hans einnig með þakklátum huga. Farðu vel frændi og vinur, „og hafðu þökk fyrir alt og alt“. St. G. BERGUR JÓNSSON IVlálfHitningsskrifstofa j Laugavegi 65 Sími 5833 j Heímasími 9234 M.s. Hugrún hleður til Súgandafjarðar, Bol- ungavíkur og ísafjarðar á þriðjudag og miðvikudag. — Vörumóttaka við skipshlið. — Sími 5220. Sigfús Guðfinnsson. Mx Drnnnint) Aleitandnne fer til Færeyja og Kaupmanna- hafnar í dag kl. 6 síðd. (Far- þegar komi um borð kl. 5V2. Tekið á móti vörum til hádegis. Skipaafgreíðsla Jes Zimsen. — Erlendur Pjeturssox. — Vöriabíll til sölu er 3ja tonna vöru bíll með stóru 3ja manna húsi. Til sýnis á bálastæð- inu við Lækjargötu, milli j kl. 4—5 í dag. iiimimiiinuiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiHiitiiiiiiiiiiiiiiiin Skólastræti 3. Hefir andlitsböð, hand- snyrting, fótaaðgerðir, fótanudd og diathermi- aðgerðir. Sími 80 415. Kolakyntur Dvottapottur með eldstó til sölu. Uppl. í síma 5084. Bílaskifti Við skipta á nýlegum Ford, model ’46 og góð- um fólksbíl. Má vera 4ra manna. Uppl. í síma 81 408. 1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 ritun Kenni vjelritun við vægu verði. Námskeið og ein- stakir tímar. Sími 6585. Herbergi Gott kjallara herbergi til leigu, Miðtún 11. 11mm111111mm1mm1mm1111111111mmm111.mil Loysuðutæki óskast til kaups. — Uppl. í síma 2363 og 5685. •mmimmmimmiimmim*nm*Mimmi»miimi Tapað Brún barnahúfa með köfl óttu „deri“, tapaðist s.l. sunnudag í nánd við Landakotsspítala. Finn- andi gjöri svo vel að gera aðvart í síma 4262. imiiiimiiiiiimiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiimmmmmi Ullurefni í dragt eða kjól, silki- og bómullarefni. dömuskór nr. 37, ásamt barnakáp- um og kjólum á 2—4 ára, til sölu, alt miðalaust og sem nýtt. Eskihlíð 11, I. hæð, eftir kl. 11. iimTHiinmmiiiiirmiiniiiinfiinirm imiiimimiimmimmmimmmmmmimmmmmiiiiiiiimmmiiiiiiiimniiiiiiiiitiiimiimiiiimmnimiiiiiiiiliiiiiiiiiiiimifiiiiiiiiiitlli «iitiiiiimmmiiiiiiMmiiimiimiiiiiiiiiiimiiiiimiimiiiimimiiMimiifiiiiiiiiiimiiiiiimhiiiiimiiiimliilimnmimmimir^(tiirrnirnnrim |

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.