Morgunblaðið - 07.05.1949, Blaðsíða 8

8
M O H <» í B L A Ð I Ð
Laugardagur 7. maí 1949.
Ötg.: H.L Arvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgCarm.X
Frjettaritstjóri ívar Guðmundsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Simi 1600.
Askriftargjald kr. 12.00 á mánuði, innaniands.
kr. 15.00 utanlands.
1 lausasölu 50 aura eintakið, 75 aura með Lesbók
Myndii og tölur
EFTIR skrílsárás kommúnista á Alþingi þann 30. mars s.l.
voru birtar allmargar myndir hjer í blaðinu af nokkrum af
grjóthandlöngurum Brynjólfs Bjarnasonar að verki. Enn-
fremur myndir, sem sýndu vegsummerki utan og innan
dyra í þinghúsinu.
Þessar myndir sýndu fyrst og fremst eitt, raunveruleik-
ann. Þær sýndu kommúnista vera að kasta grjóti og með
barefli á lofti, brotna glugga, glerbrot og hraungrýti á þing-
bekkjum og forsetastól o. s. frv.
M. ö. o. myndirnar sýndu sannleikann, sögðu sögu atburð-
anna, sem gerst höfðu eins og hún raunverulega var.
★
Aldrei hafa nokkrir menn orðið jafn gjörsamlega óðir og
ókvæða eins og kommúnistar, þegar þeir sáu þessar myndir.
Blað þeirra trylltist gjörsamlega. Hinn skelfilegi sannleikur
um framferði þeirra, sem þúsundir höfuðborgarbúa höfðu
horft upp á, og nú kom einnig fyrir augu allrár þjóðarinnar
í myndum Morgunblaðsins, feykti þeirri litlu glóru, sem
eftir var í rithöfundum Þjóðviljans, út á gresjur algerrar
forheimskunnar. Þar hefur hún haldið sig síðan.
Næsta áfallið, sem kommúnistar fengu er svo það, að
þann 1. maí skyldi vera kastað tölu á lið kröfugöngu þeirra.
Vikum saman höfðu þeir lýst því yfir að „þjóðin“ myndi
sameinast undir merkjum kommúnistaflokksins þennan dag.
En mikil urðu vonbrigði þessara manna, þegar „þjóðin“
reyndist aðeins 1300 menn, sem söfnuðust saman í Vonar-
stræti og trítluðu þaðan um bæinn í sólskininu.
★
Alla þessa viku hafa kommúnistar helt úr skálum reiði
sinnar yfir Morgunblaðið fyrir að hafa sýnt þá ósvífni að
telja lið þeirra í eymdargöngunni. Það má ekki á milli
sjá, hverju þeir eru reiðari, myndunum af þeim og verkum
þeirra 30. mars eða talningunni og upplýsingunum um hina
1300 manna „þjóð“. En vanstilling og upphrópanir komm-
únista vegna myndanna frá 30. mars og talningarinnar á
liði þeirra þann 1. maí gefa merkilega og táknræna mynd
af allri baráttu þeirra og starfsaðferðum.
★
Kommúnistar eru í stöðugu stríði við sannleikann. Þess
vegna hljóta myndir og tölur, sem sýna og segja raunveru-
leikann að vera þeim fjandsamlegar. Þeir hljóta að heyja
stríð við slíka hluti vegna þess að af þeim fær almenningur
rjetta og raunverulega mynd af því, sem gerst hefur.
Brynjólfur Bjarnason og Þjóðviljinn höfðu lýst því yfir
fyrirfram að þann 1. maí myndi „þjóðin“ fylkja liði undir
merkjum kommúnista. Sú staðreynd að aðeins 1300 manns
mæta sannar það enn einu sinni, að kommúnistar eru varla
flokkur lengur á íslandi, heldur klíka fárra fimmtuherdeild-
armanna, sem gjörsamlega hafa losnað úr tengslum við
þjóð sína.
★
En tilraunir Þjóðviljans til þess að koma í veg fyrir að
myndir og tölur tali sínu máli um atferli kommúnista og
afstöðu fólksins til þeirra, hafa mistekist hrapalega. Um
allt ísland er litið á þessar myndir og tölur, sem raunveru-
leikann sjálfan. Almenningur leggur ekki trúnað á hinn
tryllta málflutning kommúnista. Blaði, sem svo gjörsamlega
er stjómað af umboðsmönnum erlendrar harðstjórnar, að
það boðar líflát andstæðinga sinna, þegar Rússar hafi sigrað
lýðræðisþjóðirnar, trúir enginn heiðarlegur maður á íslandi.
Þess vegna getur Þjóðviljinn ekki falið sannleikann um
það, sem er að gerast í íslenskum stjórnmálum fyrir al-
menningi á íslandi. Þjóðin sjer að leiðtogar kommúnista
eru nú sjálfir á reiki um gresjur forheimskunnar í öllum
málflutningi þeirra eins og villt og örvita steppudýr. Þeim
mun halda áfram að fækka og næst þegar fyrsti maí renhur
upp er ólíklegt að tala þeirra, sem fylkja liði í Vonarstr'æti
nái 1300. Heilþrigð skynsemi fólksins mun halda áfram að
einangra þetta rótlausa lið uns því hefur verið eytt eins og
meini úr heilbrigðum líkama.
\khar öhrifar:
ÚR DAGLEGA LÍFINU
Brjef villist.
MORGUNBLAÐIÐ fjekk skrítið
brjef í gær. Það var frá fyrir-
tæki, sem heitir Caterpillar
Tractor Co., og hefur aðsetur í
Peoria í Ulinoisfylki, Banda-
ríkjunum.
Brjefið var að því leyti ein-
kennilegt, að það hefur lent í
geysimiklum villum. Það átti
ekki að ’fara til Morgunblaðs-
ins, það átti ekki að fara til
Reykjávíkur og það átti ekki
einu sinni að fara til íslands.
•
Utanáskrift
brjefsins.
SAMKVÆMT utanáskrift
brjefsins' átti það að fara til
United Tractor & Eq., Ltd. Fyr-
irtækið United Tractor og svo
framvegis hefur (enn sam-
kvæmt utanáskriftinni) skrif-
stofur sínar í Colombo á Ceylon.
Ceylon er við suðurodda Ind-
landsskaga, þar sem Hindúar og
Múhameðstrúarmenn ráða nú
ríkjum.
Island er hinsvegar . .. Nei,
það þarf varla að fara út í þá
sálma.
•
Sama númer á
póstboxunum.
HVERSVEGNA kom þá brjef-
ið, sem ætlað var United Trac-
tor & Eq., Ltd. í Colombo á
Ceylon til skrifstofu Morgun-
blaðsins í Reykjavík? Astæðan
er einfaldlega sú, að Morgun-
blaðið og United Tractor o. s.
frv. hafa sama póstboxnúmerið.
Annað póstboxið er að vísu á
Ceylon í Indlandshafi og hitt
á Islandi í Norður-Atlantshafi,
en hingað er brjefið komið frá
Caterpillar Tractor Co. í Illi-
noisfylki.
Brjefið er sett í póst 25. mars.
Á umslaginu eru leiðbeiningar
um að endursenda það, ef það
komist ekki til skila innan fimm
daga. Nu eru liðnir 42 dagar
frá því það lagði af stað. Það
er komið til íslands. Það er best
að ýta því af stað aftur. Verst
er að vita ekki, hvar það lend-
ir næst. Kannske það komist að
lokum til Colombo, Ceylon
Kannske mennirnir í United
Tractor & Eq., Ltd fái að lesa
það einhverntíma í sumar.
•
Flæktur í
gaddavír.
FOLK, sem var á ferðinni uppá
Kjalarnesi síðastliðinn sunnu-
dag, kom þar að hesti, sem
flæktur var og fastur í gadda-
vír. Það losaði hann, en auðvit-
að veit það ekki, hversu lengi
hesturinn hefur verið í prís-
undinni.
Það Skýrir svo frá, að þarna
hafi girðingarstaurar og gadda-
vír legið niðri við veginn á all-
löngu svæði. Því þykir, sem von
legt er, að þetta sje vítavert.
Þarna er að öllum líkindum
)) rðuleysi um að kenna, og
heldur er það óhugnaðarlegt að
vita til þess, að skepnumar geti
fests í föllnum gaddavírsgirð-
ingum og megi standa þannig
á sig komnar, þar til einhvern
þann bér að, sem gefur sjer
t ma til að hjálpa þeim.
•
Stútfullar og í skín-
andi skapi.
ÞEIR, sem eru seint á ferð í
Reykjavik, sjá oft hina furðu-
legustu hluti. Eftir miðnætti
núna í vikunni hefði vegfarand
inn þannig getað rekist á tvær
ungar stúlkur í Aðalstræti, sem
voru vægast sagt Stútfullar óg
í skínandi skapi.
Þær leiddust og rauluðu dans
lag fyrir munni sjep, horfðu
íbygnar á þá, sem framhjá þeim
gengu, og hlógu hátt og inni-
lega að öllu, sem bar fyrir augu
þeirra.
•
Illátrar og dans.
ÞÆR munu hafa verið liðlega
tvítugar. Vel klæddar og sjálf-
sagt laglegar undir „venjuleg-
um kringumstæðum“. En þarna
voru þær stútfullar, og á milli
þess sem þær ráku upp skæru
hlátrana, stigu þær í takt ljett
dansspor eftir gangstjettinni.
Þær voru fremur hlægileg-
ar, blessaðar. En þær ráku með
harðri hendi frá sjer manninn,
sem reyndi að fá að tala við þær
og taka þátt í skemmtun þeirra.
En hann var líka fullur.
•
Er klúbburinn
dauður.
DAGLEGA lífinu hefur boi'ist
eftirfarandi brjef:
,.Kæri Víkar,
í fyrravor (1948) var stqfn-
aður hjer klúbbur, sem nefnd-
ist Kvikmyndaklúbbur Rcvkja
víkur. Hann hafði það víst á
stefnuskrá sinni að sýna kvik-
myndir, sem voru teknar á mjó-
filmu. Almenningi var gefinn
kostur á að gerast meðlimur í
honum, með því að kaupa með-
limakort á tíu krónur, sem gilti
fyrir 12 sýningar.
Jeg var einn af þeim, sem
keypti kort, og bjóst jeg við,
að sýningar yrðu brátt hafnar,
t. d. var búið að auglýsa, að
fyrsta kvikmyndin yrði um ævi
Handels. En nú er jeg búintt að
bíða nærri heilt ár eftir sýn-
ingum, og enn eru þær ekki
hafnar. Nú langar mig að biðja
þig að segja mjer, hvernig
standi á þessu.“
•
Máske svarar
einhver.
ÞAÐ er von að spurt sje. En jeg
get því miður ekki svarað bessu.
Hinsvegar get jeg komið spurn-
ingunni á framfæri og geri það
hjermeð. Máske einhver verði
til að svara.
Það má ef til vill orða spurn-
inguna svona: Hvemig er það,
góðir hálsar, er Kvikmynda-
klúbbur Reykjavíkur dauður?
itniamiaitmiamMiiiiiiiiMi iiMiiiiuiininaHMHHB'
vmiiMiiinriiiiifm^iiiiiilllillRtniiniiiiiiiii
MEÐAL ANNARA ORÐA . . . .
• iMiiMMmiimmmMiMimmiMmMMMMiMiiiiiiiiiiiiiiiiiMMMmmmmmMMMiiMiMMiMiiMMimimm
Tekur leopcld aftur við konungdómi í Beigíu!
FUNDUR í BERN
FYRIR nokkrum dögúm hitt-
ust þeir á fundi í Bern, Leo-
pold fyxv. konungur Belga,
Charles prins, núverandi ríkis
stjóri, Spaak, forsætisráðherra,
og de Melen, dómsmálaráð-
herra. Vitað er, að þeir ræddu
um það, hvort ráðlegt væri, að
Leopold sneri aftur til konung
dæmis síns. En ekki er vitað að
hvaða hiðurstöðu þeir hafa
komist. Lausafregnir herma,
að Spaak og de Melen og jafn-
vel ríkisstjórinn, Charles prins,
hafi að-svo stöddu ráðið Leo-
pold fr§, að hverfa heim. —
En heyrst hefir, að kon-
ungur . hafi hugsað sjer að
koma til Brussel í miðjum
þesum rriánuði.
DREGUR TIL ÚRSLITA
NAUMAST er hægt að draga
úrslitin í konungsmáli Belgíu
öllu lengur. Það verður að
koma til ákvörðunar, fyrr en
síðar, þvort Leopold eigi að
hverfa aftur til ríkis síns, eða
eigi. Hann mun hafa vænst
þess, að óánægjan í hans garð,
frá uppgjöfinni 1940, myndl
hverfa rneð tímanúm. En það
mál ætlar ekki að leysast með
drættinúm.
Charles prins hefur áunnið
sjer vinsældir, sem ríkisstjóri.
Margir landsmanna óska áreið
anlega eftir því, að Charles
prins verði ríkisstjóri áfram.
Að minnsta kosti næstu tvö ár,
þangað til sonur Leopolds
Baudoin prins, verður orðinn
fullveðja, og getur tekið við
konungdómi.
• •
PRINSESSAN I
BRUSSEL
ÞETTA hefur gert Leopold ó-
rótt innanbrjósts. Því hann
telur að hann hafi orðið fyrir
ómaklegum árásum, og ásök-
unum í samband) vi® uppgjöf
Belgíu 1940. Hann vill því fyr-
ir hvern mun, hverfa aftur til
konungdæmis síns, og virðist
vera staðráðinn í því, að gera
tilraun í þá átt.
Nýlega sendi hann dóttur
sína, Josephine Charlottu, til
Brussel. Þar var henni tekið
með kostum og kynjum. En
þetta vakt) vonir Leopolds um,
að hann myndi geta fengið
almenning á sitt band, ef hann
kæmi sjálfur til höfuðborgar-
innar.
En jafnáðarmannaflokkur-
inn í Belgíu er enn sem fyrr
þvíí mótfallinri, að Leorióld;
hverfi heim, og taki við k!on-1
ungdómi. Hefur flokkurinn
endurtekð þá yfirlýsingu sína,
að hann efni til allsherjarverk
falls, ef Leopold kæmi, til þess
að setjast í konungssæti.
• •
TREYSTIR
KVENÞJÓÐINNI
LEOPOLD vill hraða úrslitum
þessa máls, m.a. vegna þess,
að brátt fara fram kosningar
í Belgíu, og konur fá kosninga-
rjett. En það er fullyrt, að hann
njóti meiri hyllj meðal kven-
þjóðarinnar, en karla.
I kosningum þessum getur
farið svo, að Flamlendingar
vinni meirihluta með þjóðinni.
En Vallonar hafa verið í meiri
hluta, og mestu ráðið í land-
inu. Verði þeir smeykir um
völd sín, getur svo farið, að
þeir heimti, að stofnað verði
sambandsríki, þar sem hver
þjóðflokkurinn fái sitt fylki í
sameiginlegu lýðveldi. — Og
þannig verði Leopold og kon-
ungsdæmið úr sögunni. En
konungur hefur haft meira
fylgj með Flamlendingum en
meðal Vallona.
Flamlendingar gætu að vísu
héimtað Leopold sem sinn
könúrig. En þá væri málið
: korriið ut í ófæru, sem gæti
haft örlagaríkar afleiðingar
fyrir þjóðina alla.