Morgunblaðið - 07.05.1949, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 07.05.1949, Blaðsíða 12
12 M ORG VNtíLAÐttí Laugardagur 7. maí 1949. MMgarorö: Guðrún fnaiifdsdófli Haraldur Böðvarsson í DAG verðuf Guðrún Ingjalds dóttir, fyrrv. símstjór^ í Gerðum, jarðsungin að Útskálakirkju. Langur æfidagur er liðinn, en minningin lifir um merka og góða konu, sem var vinsæl og vel mefin af öllu fólki. — Guð- rún var fædd að Kolbeinsstöðum á Miðnesi 22. febrúar 1864 og voru foreldrar hennar Guðrún Sigurðardóttir og Ingjaldur Tóm- asson. Tvær dætur þeirra hjóna náðu fullorðins aldri, Guðrún og Margrjet, elckja Jóns heit. Bjarna sonar bónda að Stórahólmi í Leiru. Býr hún nú með börnum sínum í Reykjavík. — Þegar Guðrún íngjaldsdóttir /ar 18 ára vistaðist hún á heimili Guð- rúnar Þórarinsdóttur er bjó í Gerðum um langan aldur með milkum dugnaði. Þar var svo framtíðarheimilið upp frá því. Giftist Guðrún Ingjaldsdóttir Árna Árnasyni, fóstursyni Guð- rúnar Þórarinsdóttur og bjuggu þaU í Gerðum um langt skeið á fyrirmyndarheimili, sem margir miffhast vegna ánægjustunda er þeir úttu þar við söng og heil- brigða gleði. En sambúð þeirra lauk árið 1911 er Árni ljest eftir að.hafa verið árlangt rúmfastur á gýúkrahúsi í Reykjavík. Var það óbætanlegt tjón fyrir heim- ili hans og bygðarlag, slíkur ági&tismaður sem hann hafði ver ið að öllum hlutum. Þau hjón tóku mikinn og góðan þátt í öllu f jela'gslífi í Garði, en einkum var það bindindismálið, sem þau unnu fyrir af frábærum áhuga. Útskálakirkju helguðu þau einn- ig krafta sína. í mörg ár voru þau bæði í söngflokk kirkjunn- ar og studdu starfsemi safnaðar- ins og öll málefni hans af kost- gæfni á allan hátt. — Eftir and- lát eigimnanns síns vann Guð- rún fyrir þessi sameiginlegu hugðarefni þeirra hjónanna af sívakandi áhuga og trúmensku. Urff áfátugi hefur hjer í Garði staffað kvenfjelag og uriiíið mikið og fagurt verk. Guð- rún var ágæt fjelagskona í kven- fjelaginu og heiðursfjelagi um mörg ár. • Árni Árnason var fyrsti stöðvarstjóri við landsíma- stöðir.a i Gerðum og eftir lát hans tók Guðrún við þeirri stöðu. Rækti hún starf þetta af eiristakri lipurð og þeirri kost- gæfni, sem lengi mun í minnum haft. Enda hlaut hún þakkir fyr- ir, bæði írá yfirboðurum og sím- ncáendum. I heiðurssamsæti, sem henni var iialdið, er hún ljet af símstjórástarfinu 1939 eftir 28 ára þjónustu, var starfs hennar mínnst e* verðieikum. — Þeim hjónum Árna og Guð- rúnu fæddust þrír synir: Þor- steinn, trjesmíðameistari í Kefla vík, hann var kvæntur Guðnýju Vigfúsdóttur, er andaðist 8. jan. 1943, Sveinn bóndi og útvegsmað ur, Gerðum, kvæntur Guðrúnu Eyjólfsdóttur frá Hákoti á Álfta- nesi og Kristinn skipstjóri og út- vegsmaður í Gerðum, kvæntur Kristínu Eyjólfsdóttur, systur Guðrúnar, konu Sveins. — Eru þeir bræður vel metnir dugn- aðarmenn, eiga prýðileg heim- ili og myndar börn. Um nokkur ár rak Guðrún bú- skap og útgerð í Gerðum með Sveini syni sínum, þar til hann tók við atvinnurekstrinum, en alla tíð hafði Guðrún sitt eigið heimili, snoturt og aðlaðandi. — Hún naut góðrar heilsu og starfs- krafta um langa æfi þar til síð- astliðið sumar, að heilsu henn- ar hnignaði mjög ört; dvaldist hún í sjúkrahúsi í Hafnarfirði í níu mánuði og fjekk þar hægt andlát þriðjudaginn 26. apríl s.l. Margir minnast í dag góðrar konu, sem var sívakandi í störf- um sínum, reiðubúin til þess að leggja á sig meira erfiði en skyld an bauð. — Allir, sem henni kynntust, báru til hennar hlýjan hug og vinir hennar vissu, að vináttu hennar gátu þeir treyst, því hún var einlæg og sönn. Fyrst og fremst minnast hennar með innilegu þakklæti synir hennar og allt skyldfólk og tengdafólk. En með þeim eru fjölda margir, sem láta í Ijós þakkir fyrir vináttu og alla við- kynningu. í kirkjunni, sem var hennar kirkja alla hennar æfi, verður flutt kveðja í dag. Þar hafði hún kvatt hinstu kveðju eiginmann, foreldra og fjölda margt samferðafólk. Nú er það hún sem tekur á móti hinstu kveðju skyldfólks og vina. — „Kynslóðir koma og kynslóðir fara“. — Þakklátar hugsanir fylgja Guði’únu Ingjaldsdóttur til- þeirra heimkynna dýrðarinn- ar þar sem sál hennar lifir eilíf- lega. Blessuð sje minning hennar. Eiríkur S. Brynjólfsson. Monfy í Hoíiandi LONDON, 6. maí: —Montgo- mery marskálkur kom í dag til Welschep-flugvallarins í Hollandi, á leið sinni til Haag, þar sem hann mun dvelja fimm daga. Mun hann ræða við háttsetta hollenska herforingja. (Framh. af bls. 9) framleiða góða vöru. Og við sendum t. d. nú með Goðafossi 85—90.000 heildósir af hrogn- um til Englands. Við feðgarnir höfum haft mikla fyrirhöfn af niðursuðuvörunum, rekið okk- ur margsinnis á, og margt lært af reynslunni. En niðurstaða okkar er sú, að tryggur mark- aður í stórum stíl er ekki fá- anlegur fyrir niðursuðuvörurn- ar ennþá í heiminum. — Er það þá ekki af bví, að framleiðslan hjer sje of dýr? — Jeg kenni því ekki um. En þó menn út um víða veröld virðist vilja gerast kaupendur, þó koma oftast upp einhverjir örðugleikar. Neitanir um inn- flutningsleyfi í viðkomandi lönd, ef ekki annað. Við höfum sent niðursuðu vörurnar til reynslu um víða veröld, til Suður-Ameríku til landanna við botn Miðjarðarhafs, og suð- ur um alla Afríku. En jeg get ekki sagt, að við gerum okkur von um mikinn markað, þó varan hafi reynst óaðfinnan- leg. Við höfum selt sykursölt- uð hrogn til Sviþjóðar, á síðari árum og eins er hægt að selja talsvert af hrognum til Eng- lands, Frakklands og Spánar. Þeir vildu ekki hraðfrysta fiskinn Fyrir nokkrum árum hugs- uðum við mikið um það, að reisa nýja niðursuðuverksmiðju með fullkomnum vjelum á alla grein. Hún hefði með öllu sam- an kostað 3—4 milljónir króna. En að athuguðu máli, hættum við við það. — Hvaða útveg og verkunar- aðferðir teljið þjer tryggastar í framtíðinni? — Jeg tel vjelbátaútgerðina öruggasta. Því hún verði alltaf viðráðanleg. En aflinn verður verkaður eftir því, hvernig hann er útgengilegastur, í það og það skiftið. Jeg hef mesta trú á hraðfrysta fiskinum er fram í sækir. Eftir að neyslu- þjóðirnar komust upp á að borða hann. Það gekk seint. Það var t. d. ekki fyrr en á styrjaldarárunum að Bretar fengust til að vilja hraðfrysta fiskinn. Á árinu 1937 sendi jeg t.d. góðum kunningja mínum, fisk- kaupmanni breskum allmarga kassa af hraðfrystum fiski. Ýms ar tegundir. Og sagði honum, að þetta væri framtíðarfiskur- inn. Fjekk það svar frá honum, að þessi vara væri gersamlega óseljanleg. Jeg sagði honum þá, að hann skildi gefa þeim, sem líklegast- ir væru til að geta selt slíkan fisk í íramtíðinni, sinn kassann hverjum. Með því einu skilyrði, að þeir segðu til, hvernig þeim líkaði þessi matur. Og svo var gert. Allir lofuðu fiskinn, en enginn vildi kaupa. Árið 1942 fjekk jeg m. a. brjef frá þessum kunningja mínum og sagðist hann þá vera búinn að sjá, að jeg hafi haft rjett að mæla 1937. Mesta gæfan En úr því jeg fór að rabba um þetta við yður, segir Har- aldur, verð jeg að enda mál mitt, með því að minnast þess, sem hefur verið mjer dýrmæt- ast af öllu á starfsævinni. Til mín hefur valist framúrskar- andi gott starfsfólk, sem hefur ekki hirt um að skifta um at- vinnu eða verustað, heldur unnið hjá mjer í áratugi. Þá hefur það lán mitt, viðvíkjandi útgerðinni, verið það mest, hve sjaldan hafa slys borið að hönd- um á öllum bátum mínum. Að- eins einu sinni hefur mann tekið út af bát, sem jeg átti. En þar vildi líka alveg sjer- staklega slysalega til, því þetta gerðist í góðu veðri. í öllu mínu erilsama starfi, hefur það verið mjer óumræði- leg gæfa, að eiga ágætt heim- ili, elskulega konu og börn. Og nú þegar jeg er sjálfur tekinn að þreytast og eldast, er það mjer sífelt ánægjuefni, að Stur- laugur sonur minn, sem alist hefur upp með fyrirtæki mínu, skuli nú hafa tekið forystuna í stjórn þess. Hann var rúmlega tvítugur, er hann hóf starf sitt við stjórn fyrirtækisins, og á það nú að hálfu leyti á móti mjer. Hans góðu hæfileikar í starfi hans, eru þegar löngu kunnir, sagði Haraldur að lok- um. V. St. ROM, 6. ma : — Sjötíu þúsund Rómverjar fögnuðu Margaret, Bretlandsprinsessu, er hún kom til þess að horfa á veðreiðar hjer í dag. Forseti Ítalíu, Ein- audi, tók á móti henni. Markác £ Eftir Ed Dodd Frh. af bls. 6. synjavörur sje gerð að pólitísku bitbeini og stjórnmálaástæður sjeu látnar ráða hverjir þá verslun hafa með höndum, án tillits til verðleika. Almenningur hefur fyrir löngu metið og ljettvægt fundið allt hjal um að samvinnuversl- anir sjeu „fyrir fólkið“ en aðrar verslanir starfi gegn hagsmun- um sinna eigin viðskiftavina. Áróður S. í. S og annara í þess- um anda er fyrir löngu orðinn dauður bókstafur. Það er miklu fremur svo komið, að almenn- ingur er tekinn að átta sig á því að til eru í landinu pólitískar verslanir, sem lifa að verulegu leyti á bæði beinum og óbein- um styrkjum frá ríkisvaldinu og almenningur er váknaðu.r til hugsunar um að það sje eklú rjett að borgararnir sjeu gerðir að skattþegnum, sem greiða þessum verslunum styrktarfje í hærri sköttum og skyldum, er leggja þarf á til að bera uppi fríðindi samvinnufjelaganna. „Samvinnan“ ætti að gera sjer það ómak að athuga hver er hugur almennings í þessurn málum, því það getur verið var hugavert til lengdar að ge::a sjer gyllivonir um lýðhylli, sern ekki er til og almenningstraust, sem ekki á sjer stað í veru- leikanum. Ræstæga- i kona óskast. HRESSINGARSKÁLINN I! Supsr-lkðRfa-C Tessar 3,5 og Compur | rapiet 6x9 og 4!/2x6 jj til sölu. ;j Ljósmyndastofan Engólfs Apóteki | Kaupf gu!![ i i I hæsta verði. | Sigurþór. Ilafnarstræti 4. li I « ----qmr---IT'5 PRF.TTY ^ SOGN) 5WEIL OF YOU TO 1 \HELP ME, /VVARK...IÚL : our) pay you well l m caejiiNo n_i NEED IT, GEORGE, IF CHERRY AND I ARE TO MARRY SOON.... OTHERWISE I'D 5AY J FORGET IT f HOLY MACKINAW/ OLD MAN TOWNF AND HIS SOnZ... I JES' WOULDN'T A' BELIEVED IT f HE^ JOE, LOOK AT THI5 , PAPERf •— Komdu fljótt aftur Mark- ús, jeg sakna þín svo mikið. — Jeg kem aftur strax og jeg hef horoid Tov/ne út úr þessum vandræðum. —Mikið er jeg þakklátur þjer, Markús, sð þú skulir vilja ki na með mjer. Jeg skal ein- hverntíma borga þjer það vel. — Jeg þarf einhverntíma á því að halda, ef við Sirrí eig- um að geta gift okkur. En nú víkur sögunni upp í Stíflugarða. — Heyrðu Jói, sjáðu hvað stendur hjer. — Nei, heilagur Þorlákur hjálpi oss. Gamli Towne og sonur hans. Eru þeir grunað- ir. Jeg hefði aldrei trúað þessu, ef jeg sæi það ekki á prenti. GEIR ÞQRSTEINSSON HELGIH. ÁRNASON verkfrœðmgar p Járnateikrnngar Miðstöðvateikningar ■ Mœlingcr o.fl. TEiKNISTOrA AUSTURSTRÆTl H.S.hœó Kt. 5-7 maiin<WM»iiiammntmi»n.8i,:nuaáHinntiiiniiniBi Annasi S ! KAUP OG SÖLIJ r\STFIGNA | Ragnar Jó.’.json b æstar jettar I ögmaður | Laugavegi 8. — Simi 7752. ViB | | talstími vegna facteignasölu kl. r | 5—6 daglega.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.