Morgunblaðið - 30.06.1950, Blaðsíða 6

6
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 30. júní 1950.

ÚR DAGLEGA LÍFINU
Útg.: E.f. Árvakur, Reykjavfe.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgCarjfc.l
Frjettaritstjóri: íyar Guðmundsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinssoa.
Ristjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Áskriftargjald kr. 14.00 á mánuði, innanlands.
í lausasðlu 80 aur* eintakið. 85 aura með Lesbók.
Svívirðileg móðgun
við kennarastjettina
KOMMÚNISTAR hafa gerst sekir um svívirðilega móðgun
við íslenska kennarastjett. Blað þeirra, Þjóðviljinn, segir
frá því fyrir nokkrum dögum að fulltrúaþing sambands
íslenskra barnakennara hafi samþykkt að lýsa yfir „ein-
clregnum stuðningi sínum“ við skrípasamþykkt þá, sem
kommúnistar kalla „friðarávarpið“ og flugumenn þeirra
leggja nú allt kapp á að tæla fólk til þess að undirrita á
sama tíma, sem heimsfriðurinn hangir á bláþræði vegna
innrásar og ofbeldis leppstjórnar Rússa í Norður-Kóreu.
Morgunblaðið hefur aflað sjer upplýsinga um það hjá
forseta þessa fulltrúaþings barnakennara, Snorra Sigfús-
syni fyrrverandi skólastjóra, hvernig þessa tillögu komm-
únista bar að. Aðferð þeirra var þessi:
Þegar fulltrúaþinginu var að Ijúka, um það bil 15 mín-
útum fyrir fyrirfram ákveðin fundarslit tókst kommúnist-
nm að fá meirihluta einnar nefndar þingsins til þess að
flytja tillögu um að lýsa yfir stuðningi við skrípasamþykkt
Kominformmanna. Voru þá um 30 manns á fundinum af
rúmum 50, sem sátu hann.
Kom þessi tillaga mönnum mjög á óvart enda enginn
tími orðinn til þess að ræða hana. Bar þá forsefi fundarins
fram dagskrártillögu um að vísa henni frá. Sú tillaga var
felld með 15 atkvæðum gegn 12, en tillaga kommúnista
síðan samþykkt með sömu 15 atkvæðum. Síðan láta komm-
únistar blað sitt blása það út að samtök íslenskra barna-
kennara hafi lýst yfir „eindregnum stuðningi sínum“ við
hið einstæða hræsnisplagg frelsisræningjanna, sem nú hafa
hafið árásarstyrjöld austur í Asíu til þess að þreifa fyrir sjer
um möguleika á frekari illvirkjum í öðrum hlutum heims!!!
Fimmtán kommúnistar og „nytsamir sakleysingjar" á full-
trúaþingi sambands íslenskra barnakennara, þar sem um
R0 manns eru mættir á fundi hafa að áliti kommúnistablaðs-
ins talað fyrir mimn allrar kennarastjettarinnar og lýst yfír
fylgi við jafn einstakt plagg og „friðarávarp” friðrofanna
og frelsisræningjanna.
Þetta er mikil móðgun við íslenska kennarastjett. Bak við
hana liggur einnig takmarkalaus ósvífni og fyrirlitning á
almennri dómgreind íslendinga. En þetta er aðferð komm-
finista í öllum fjelagssamtökum. Lítil klíka er látin vinna
moldvörpustarfið og síðan reynt að klína stimpli hennar á
samíökin.
Það er óhætt að fulyrða að íslensk kennarastjett telur
sjer mikla svívirðingu sýnda með því að orða hana við
skrípasamþykkt Kominformmanna. Yfirgnæfandi meirihluti
stjettarinnar vill áreiðanlega hvergi koma nærri landráða-
brölti kommúnista.
Einn af minni
spdmönn un um
EINN af hinum minni spámönnum Framsóknarflokksins,
margfallinn frambjóðandi úr Austur-Húnavatnssýslu, sem
fvrir nokkru hefur yfirgefið bú og jörð norður þar og flutt
á mölina í Reykjavík, hefur undanfarið skrifað langhunda
í Tímann og miðlað þjóð sinni þar landsföðurlegum ráð-
leggingum. Kjaminn í boðskap hans er sá að eina leiðin ti
þess að sigrast á érfíðleikum þeim, sem nú steðja að, sje
að skilja það, að öll vandkvæði líðandi stundar spretti af
því að Ólafur Thors hafi haft stjórnarforystu árin 1944
—1947.
Þetta er úrræði þessa afkastamikla Tímarithöfundar. Fyrr
en að þjóðin hefur gert sjer það ljóst, að öll hennar vand-
kvæði nú stafi af því að við keyptum 32 nýja togara, verk-
smiðjur, landbúnaðarvjelar o. s. frv. fyrir gjaldeyrissjóði
okkar í stríðslokin, getur Framsóknarframbjóðandinn ekki
ímyndað sjer að við sigrumst á erfíðleikunum!!!
Vesalings maðurinn. Það er sannarlega ekki að furða þótt
Áustur-Húnvetningum litist ekki á að senda slíkan spámann
á þing.
FYRIRMYNDAR VINNUBRÖGÐ
ERLENDIR kvikmyndatökumenn voru við
vinnu sína í gærmorgun niður við höfn. —
Þeir tóku myndir af starfandi verkamönnum,
en virtust hafa mestan áhuga fyrir nýtísku
vinnuvjelum, sem verkamenn nota hjer við
hleðslu og affermingu skipa.
Verkfærin vöktu athygli þessara útlendu
manna, enda eru þau til fyrirmyndar. Hafa
orðið miklar breytingar til hins betra á vinnu
vjelum hjer á landi hin síðari árin, sem kunn-
ugt er.
•
ÞEGAR KOLAKRANINN KOM
STÓRVIRKASTA vinnuvjelin við höfnina er
enn kolakrani Kol og Salt, sem Hjalti Jóns-
son ljet reisa. Fyrst í stað var mikil andúð
gegn krananum meðal. verkamanna og kvað
svo ramt að því. að talað var um, að verka-
menn ættu ekki að leyfa, að láta reisa slíkt
verkfæri hjer. Kraninn myndi taka frá þeim
vinnu og gera fjölda manns atvinnulausa.
•
ÖLDIN ÖNNUR
NÚ ER öldin önnur. Verkamönnum hefir fyr-
ir löngu skilist, að það er ekki hægt að standa
á móti þróuninni og stórvirkar vinnuvjelar
eru þeim sjálfum til hags. Þær ljetta þeim
störfin til muna.
Við íslendingar höfum verið fljótir til að
taka í okkar þjónustu nýjustu tækni og við
þurfum á fleiri vinnuvjelum að halda í okkar
erfiða landi.
•
GAMALL SIÐUR
ENDURVAKIN
FYRIR síðustu heimsstyrjöld var það ein
besta skemmtun Reykvíkinga, að fara í hóp-
um niður að höfn þegar skipin voru að koma
eða fara. í stríðinu lagðist sá siður að mestu
niður, bæði vegna þess, að lítið var um far-
þegaflutninga og eins af hinu, að skipaíerð-
um var yfirleitt haldið leyndum.
En nú er þessi siður að vakna á ný. Sjer-
staklega er mannmargt við höfnina þegar
Gullfoss hinn nýi er að koma, eða fara.
•
BETRA FYRIRKOMULAG
TIL ÞESS að fyrirbyggja þröng og veita
mönnum, sem vinna að því að taka á móti
landfestum,’ svigrúm, hefir lögreglan tekið
upþ þáð ráð,' að girða svæði, þar sem skipið
legst upp að. Er þetta sjálfsögð og enda nauð-
synleg ráðstöfun.
Ekki er ætlast til að annað fólk fari um
borð í skip en farþegar og að þeir kveðji vini
og vandamenn, áður en þeir fara um borð.
Öðru vísi er ekki hægt að koma þessu við. —
En betra fyrirkomulag mætti hafa við slík
tækifæri en nú er.
•
TVÆR LANDGÖNGUBRÝR
ÞEGAR farþegaskip, eins og Gullfoss koma,
fullskipuð farþegum, fer ekki hjá því, að
menn úr landi þurfi að fara um borð til þess
að aðstoða við flutning farangurs farþega og
í öðrum erindagerðum. Farþegar þurfa og
sjálfir að fára fleiri en eina ferð um borð til
að selflvtja töskur sínar og pínkla.
Væri því gott, að hafa tvær landgöngubrýr,
aðra til að ganga á um borð, en hina til að
fara í land á. Þegar brúin er aðeins ein, vill
verða troðningur og þrengsli þegar hóparnir
mætast, sem eru að fara um borð, eða ætla
í land.
ÓLGA í ÍÞRÓTTAMÖNNUM
STÓRTÍÐINDI standa fyrir dyrum hjá íþrótta
mönnum í bænum og þeim, sem íþróttum
unna. Flokkar erl. íþróttamanna eru vænt-
anlegir á næstunni til að keppa hjer í frjáls-
um íþróttum og í knattspyrnu.
í tilefni af þessum heimsóknum virðist
einhver ólga í íþróttamönnunum, ef dæma má
eftir brjefum sem „Daglega lífinu“ hafa
borist.
•
TRAUST
ÞVÍ MIÐUR get jeg ekki skift mjer af þess-
um málum að neinu ráði. Hvort þessi eða
hinn er látin keppa verða forráðamenn íþrótta
fjelaganna að fá að ráða. Eða, hvort rjett er
að ræsar sjeu innlendir menn, eða útlendir
í millilandakeppni.
Við, sem utan við íþróttirnar stöndum,
verðum að treysta því, að forráðamennirnir
geri það, sem rjettast er.
FIMMTA hefti sænska tímaritsins „Svenska them i ord og
bi.lder11 í ár er helgað íslandi og íslenskum heimilum. Rit þetta
birtir einkum greinar um listiðnað og híbýlaprýði og er eitt
sf vönduðustu ritum í Evrópu um slíkt efni. Eintak af íslands-
hefti ritsins hefur borist blaðinu og er þess getið hjer, vegna
þess að frágangur allur og efnissöfnun er mjög framúrskarandi.
Glöggar greinar.
Inngangsorð heita: Gerið svo
vel að ganga í bæinn og eru þau
eftir Helga P. Briem, sendiherra
íslands í Stokkhólmi. — Síðan
fylgja fjölmargar greinar um ís-
land, íslenska list og íslenska
heimilaprýði, prýddar um 120
ágætum ljósmyndum. Þarna eru
yfirlitsgreinar um íslenska hús-
gagnagerð, útskurð o. f 1., sem eru
Ijósari en flest sem ritað hefur
verið um þetta hjer á landi, enda
skortir hjer á landi almennar
fræðslugreinar um slíkt.
Efni í þetta íslandshefti hefur
verið safnað af Þorleifi Kristó-
ferssyni, starfsmanni við Reykja-
víkurbæ. Er þetta vissulega mik-
ilvægt starf, sem hann hefur unn
ið, því að eins og hvimleiðar eru
ýmsar rangar ýkjusagnir um ís-
land, sem birtast í erlendum
blöðum, eins er lofsverð slík ná-
kvæm og rjett lýsing af landi og
þjóð, og til mikils gagns.
Þorleifur skýrir Mbl. svo frá,
að 1948 hafi hann setið norrænt
list- og handiðnaðarmót, sem
tímarit þetta og samband list-
iðnaðarfj elaganna í Stokkhólmi
efndi til. Þar kynntist hann rit-
stjóra tímaritsins, Stig Björk-
man, sem er hinn besti íslands-
vinur. Varð það árangurinn af
kynnum þeirra, að ritstjórinn bað
Þorleif að safna efni til slíks ís-
landsheftis. Hefur Þorleifur síð-
an eytt flestum frístundum sín-
um í þetta verk. Hann segir að
verkið hafi verið honum mögu-
legt, aðeíns vegna þess, hve allir,
sem hann sneri sjer til, voru
hjálpfúsir og góðviljaðir. Einkum
vill hann þakka nokkrum mönn-
um, sem hafa af góðfýsi opnað
heimili sín og leyft honum að
sýna myndir af þeim og lýsingar,
svo og ljósmyndurum og þeim,
sem skrifuðu greinar i heftið.
Þessir m. a. eiga greinar í rit-
inu: Jón Eyþórsson, Björn Th.
Björnsson, Peter Hallberg, Kurt
Zier, Á. Sigurmundsson, Laufey
Vilhjálmsdóttir, Sigurður Þórar-
insson, Vilhjálmur S. Vilhjálms-
son, Inga Þórarinsson, Guðlaugur
Rósinkrans, Maj Sigurðsson,
Helgi Hallgrímsson, Áskell Löve
og svo Þorleifur Kristófersson
sjálfur.
Aðalfundur Ljós-
mæðrafjelags
fslands
ÞANN 10. júní s. 1. var aðal-
fundur Ljósmæðrafjelags ís-
lands haldinn í Reykjavík. —
Voru þar rædd ýmis áhugamál
ljósmæðrastjettarinnar, þar á
meðal að fá lengdan námstím-
ann við Ljósmæðraskólann. —
Var eindreginn áhugi um það
mál og var stjórninni falið að
vinna markvisst að því við hlut
aðeigandi forráðamenn, að náms
tínii skólans verði lengdur sem
fyrst upp í 2 ár.
Samþykkt var að Ljósmæðra
fjelag íslands gjörðist þátttak-
andi í stofnun bandalags nor-
rænna Ijósmæðra. Var á s.l.
vetri hafinn undirbúningur að
stofnun þessa bandalags, og ís-
landi boðin þar þátttaka. Verð-
ur aðal stofnfundur haldinn í
Svíþjóð nú í byrjun júlí, og
voru kosnir 2 fulltrúar til að
mæta þar, þær Jóhanna Frið-
riksdóttir og Sigríður Sigfús-
dóttir.
Liósmæðrafjelag íslands tel-
ur nú hátt á annað hundrað
meðlimi víðsvegar um landið.
Stjórn þess skipa nú þær: Jó-
hanna Friðriksdóttir, Þórdís
Ólafsdóttir og Ragnhildur Jóns
dóttir. Meðstjórnendur: Ása Ás-
mundsdóttir.
Reynir Ermarsund aftur
LONDON: — Bandaríska sund-
konan May France, sem er 17 ára
og í fyrra mistókst að synda ýfir
Ermarsúnd, hefir riú affáðið að
reyna aftur í suxcuu'.