Morgunblaðið - 30.06.1950, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagui’ 30. júní 1950.
r—— FramhaSdssagan 69 ........................""""""""""j
2
Gestir hjá „Antoine4* I
Cffir Frances Parkinson Heves
' ___ i
|,ll—„ —nnn ----------......unmmmiiMHi IH fllHfl
Sabin hristi höfuðið og Ruth
sagði að hún kærði sig ekki um
það. Schaefer setti aftur á sig
dökku gleraugun en stakk húf-
unni í vasann.
„Jæja, jeg vona að þið fyrir-
gefið þó að jeg fái mjer einn
lítinn. Jeg þarf hans með“. —
Hann bað þjóninn að gefa sjer
aftur í glasið og tæmdi úr því
í einum teig. „Tvö ár eru þá
víst orðin ansi fljót að líða“,
sagði hann eins og við sjálfan
sig.
„Heyrðu, Dutch, jeg skil þetta
ekki“, sagði Sabin með nokk-
urri gremju. „Jeg bið þig auð-
mjúklega fyrirgefningar, ef jeg
man það ekki rjett hvenær við
hittumst síðast. Það er enginn
ástæða fyrir þig að taka því
svona. Hvar var það þá, sem
við sáumst sfðast? í Karachi?
Eða Liberíu?"
„Er þjer alvara“, sagði Dutch
efablandinn. „Jeg geri ekkert
nema það sem jeg álít rjettast“.
„Vissulegá er mjer alvara“.
„Jú, mjer var það ljóst að þú
varst vel fullur, en jeg hjelt að
þú hefðir ekki verið svo auga-
fullur að þú myndir hreint
ekkert eftir mjer“, sagði Scha-
efer og tók aftur a'f sjer gler-
augun og benti á búlgu og bláan
blett við vinstra auga sitt. —
„Það ert þú sem berð ábyrgðina
á þessum blett og það skeði á
laugardagskvöldið var á veit
; ingastaðnum „The Diamond
Horseshoe". En segðu mjer nú
alveg eins og satt er. — Manstu
.ekkert eftir því að við vorum
'saman mest alia laugardags-
nóttina?“
Sabin leit snöggvast á Ruth
en hún ljet engar svipbreyting
ár á sjer sjá. „Hvernig væri að
jeg gengi út á svalirnar og þá
getið þið talað um þetta í ró
og næði“, sagði hún. „Þetta
kemur víst várla öðrum við. . “
; „Nei, Ruth, jeg vil heldur að
f>ú sjert kyrr. þó að þig langi
háttúrlega heldur til að fara.
Það er eins og við getum aldrei
;settst saman við borð á veit-
ingastað án þess að síðasta láug
ardagskvöld þurfi að koma á
dagskrá“.
'"„Jeg spurði þig að því áðan,
hvort þú viJdir að jeg hjeldi
kjafti", sagði Schaefer. „Jeg
ætlaði ekki að segja neitt sem
betur hefði kyrrt legið“.
Þjónninn gekk til Sabins og
•sagði honum að maturinn væri
"tilbúinn. Hann kinnkaði kolli.
„Komdu og borðaðu með okk-
ur“. sagði hann við Schaefer.
„Það er eins gott að útkljá þetta
mál. Ef þú getur hjálpað mjer
til þess að koniast að því, hvar
jeg var á laugardagskvöldið og
hyað jeg aðhafðist, þá. ...“
„Þakka þjer fyrir, en jeg er
"Buíhn að borða. Jeg er að bíða
eftir Ted Marsfiéld frá lög-
fræðideild „The Blue Fleet“. —
Við áetlum að hiffast hjer og..“
„Jæja, þú gefur þá setið hjá
okkitr .... er þjer ekki sama
um bað, Ruth?“
■- ■ „Jó, auðvítað. Nema þið ætl-
ið að tala um eitthvað sem jeg
rriá ekki heyra“.
,,Jæja, við skulum þá koma“.
Þau settust við borðið úti við
gluggann og jónninn bar fram
matinn. Scha :fer. bað um að fá
aftur í glasið.
„Jaeja, eftir hverju bíðum
við“, sagði Sabin. „Farðu að
byrja“.
„Byrja á hverju?“ sagði
Schaefer.
„Það veitst þú en ekki jeg“.
„Jæja, svo að jeg byrji á byrj
uninni, þá var jeg víst búinn
að fá mjer töluvert neðan í því
líka áður en jeg hitti þig“, sagði
Schaoefer. Hann leit á Ruth og
sagði afsakandi: „Ef jeg minn-
ist eitthvað á frænda yðar, þá
er það aðeins vegna þess að þess
þarf með. Jeg meina ekkert illt
með því“.
Hún kinnkaði kolli. „Jeg
skil“.
„Jæja, jeg er að labba upp
Canal Street, þegar jeg rekst
á þig“, hjelt hann áfram og
sneri sjer aftur að Sabin. „Þú
þekktir mig strax þá og við á-
kváðum að fá okkur vænan
viskýsjúss og halda daginn há-
tíðlegan. En þú þvertókst fyrir
að ganga niður Precinct street
af því að þar væri þriðja lög-
reglu.varðstofan. Þú sagðir að
það vissi ekki á gott að ganga
framhjá lögreglustöð fyrir
myrkur. En þú varst til í svall-
ið og þú sagðist ætla að vera
blindfullur að minnsta kosti í
mánuð samfleytt. Styttri tími
mundi ekki duga þjer og svo fór
um við inn á fyrstu knæpuna
.... jeg man ekki hvað hún
hjet“.
„Það skiptir ekki máli. Það
eina sem jeg vil vita, er, hvort
við gerðum nokkuð annað um
kvöldið en að drekka eða hvort
jeg sagði þjer nokkuð um það,
hvar jeg hafði verið fyrr um
kvöldið“.
„Nei“, sagði Schaefer. „Það
var aðallega jeg sem hafði orð-
ið og jeg gerði þjer tilboð ....
eða nokkurskonar tilboð að
minnsta kosti“.
„Hvernig þá?“
„Það er þar, sem frændi ung-
frú Avery kemur til sögunnar.
Jeg skal segja þjer söguna eins
og jeg sagði þjer hana um
kvöldið. Það stóðu einhver ó-
sköp til. Og það getur verið að
það standi ennþá til. Jeg er ein-
mitt að bíða eftir Ted Marsfield
til þess að hann geti sagt mjer
það. Þannig var mál með vexti
að herra Foxworth vildi gefa
góða borgun ef hann gæti feng-
ið nokkra flugmenn til að
fljúga uppgjafa C-47 vjelum
suður á nýjan flugvöll við Cerro
del Hule Rance og það átti að
vera flugvöllur sem sárafáir
vissu um. Þú veist hvernig
landslaginu er háttað þarna
suður frá. Dalirnir eru stund-
um alveg flatir á milli þver-
hnýptra kletta og það er hægt
að gera þá að fyrirtaks flug-
völlum á stuttum tíma“.
„Já, en hvað kemur það okk-
ur við?“
„Jæja, jeg vissi ekki annað
en það að jeg átti að fara út til
Bud Craddocks sem býr í litlu
húsi við Little Woods alveg út
við vatnið. Jeg fór þangað. —
Þegar þangað kemur labbar ein
hver náungi að mjer og segist
vera sá sem hafi með bátinn að
gera svo að við förum niður að
bryggjunni. Jeg stíg út í bátinn
og hann setur mótorinn í gang
og við siglum út að stórri skútu
sem liggur við akkeri úti á vatn
inu. Jeg þekkti ekki nema einn
af körlunum þar fyrir utan Fox
worth og það var Cecil Brew-
ster. Hann var í Manos þegar
við vorum þar. Þú manst
kannske eftir honum líka“.
„Jeg kannast við nafnið“.
„Mig fór að gruna margt úr
því það var svona mikil leynd
yfir þessu öllu. Mjer datt í hug
að það væri lítill vandi að vopna
flugvjelarnar þegar búið væri
að koma þeim á þennan óþekkta
flugvöll. Það er stutt niður til
Lorando frá Cerro del Hule og
það mundi vera hægur vandi
með nokkrum vopnuðum flug-
vjelum og smávegis aðgerðum
á landi að steypa stjórninni og
frelsa lýðinn“.
„En hversvegna þessi mikla
launung?“
„Tímarnir hafa breytst. —
Manstu eftri Dick Corliss?“ -
„Já“.
„Veistu hvar hann er núna?“
„Nei. Er hann ekki heima hjá
sjer í Pascagoula?“
„Hann bíður dóms fyrir bylt
ingartilraun eða eitthvað þess-
háttar. Hann og tveir aðrir ná-
ungar frá skipasmíðastöðinni,
sem þeir áttu hjerna í New
Orleans. Dick var ágætur ná-
ungi, en hann hugsaði of hátt
og nú er hann undir lás og slá
af því að þeir komust að því að
hann var með fullfermi af bryn
drekum og þessháttar á leiðinni
út flóann, undir því yfirskyni
að það ætti að nota þá við laríd-
búnaðarstörf. Þeir eru orðnir
varir um sig hjá leyniþjónust
unni“.
„Og vorum við að tala um
þetta á laugardagskvöldið?“
„Við töluðum ekki um arínað.
Þú varst til í tuskið. Þú stágíað
ist á því að þú vildir komast
burt úr þessari borgarholu og
gæfir f jandann í allt og alla sem
þar voru. Og þú varðst alltaf
háværari og háværari og híóp-
aðir að það væri ekki lifandi í
þessari viðbjóðslegu. borg og þú
hrópaðir húrra fyrir bylting-
unni og spurðir hvar við ættum
að lenda flugvjelunum. Jeg var
á nálum og reyndi að þagga nið
ur í þjer og afgreiðslumaður-
inn sagði að þú fengir ekki
meira vín .... og þá fjekk jeg
þetta glóðarauga með kærri
kveðju frá þjer. Þú ert nokk-
uð sterkur í höndunum, karl
minn. Það mætti segja mjer að
þú gætir unnið verðlaun-fyrir
hnefaleika eftir nokkra æf-
ingu“.
11 ii ii1111 ii ii
iiiiiiiimiu
Peningamenn!
Vill ekki einhver lána tVéilff ■ É
ungum mönnum 15—20 þus.
kr. gegn góðu veði og góðum
vöxtum. Sinnendur leggi vm-
samlegast tilboð á afgr. Mbl.
fyrir laugardagskv., merkt:
„Fljót hjálp — 18“. — Þag-
mælsku heitið.
llltllllllllflllMllllllllllllllllllflllll
IIIIIIIIIIIIIll111111111111111111111
iiiitiiiiiiiiur?
Blómapienfyr
Stórar og fallegar Nellikur,
Belerar, Morgunfrú o. fl. plönt-
ur til sölu Staðarhól við '
Dvngjuveg, Langholti. Simi
2541, sent heim ef keypt er
fyrir 50 kr. minnst.
Illllll lll111111111111111111111ll IIll
••11111111111111111111111111111111111
| Rafha
| eldavjel til sölu. Tilboð merkt: É
| „Rafha — 24“ sendist afgr. :
= Mbl. fyrir mánudagskvöld.
111111111111111111111111111111
Lokað
vegna sumarieyfa fi! 17. iúEí
Eirlkur Sæmundsson & Co. H.f.
j 2. heffi er komi§ úf og flyfur afarspennandi
■
j [eyni3ögreg3usögur er heifir
■
■
■
■
Svartca kóngulóin
Takið Spaðaásinn með ykkur í sumarleyfið.
Málverk, Irjesf'urðarmynilir teikningar jj
os raderingar jj
n
eftir Engilberts, Örlyg. Jón Þorleifsson, Blöndahl, Kjartati 3
Guðjónsson, Kristinn Pjetursson og marga fleiri. ;;
Einnig allskonar tækifærisgjafir. ;;
n
ri
Lisfvershmin Hverfisgöfu 26
Sími 7172. — Gengið inn frá Smiðjustíg.
■ a«5juuc« « • »• * »**• .M.WaK.KW.ifiöar.*»:««>» . MAtim
LÖGMANNAFJELAG ÍSLANDS:
Fundarboð •
Aðalfundur fjelagsins vérður haldinn í Tjarnarkafíi,
uppi, föstudaginn 30. þ. mán. kl. 5 síðdegis.
D A G S K R Á :
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Tillögur um brcytingar á gjaldskrá fjelagsins.
3. Önnur mál.
Eorðhald eftir fund.
STJÓRNIN.
lofiileiiiSiiíspöp
Nýkomin, útskorin borðstofuhúsgögu,
tvær failegar gerðir. — Sama lága verðið.
Húsgagnaverslun
Guðmundar Guðmundssonal.,
Laugaveg 166
Rafmagnsvindii
Ný amerísk rafmagnsvinda til sölu. Vindan er drifin
af 5 ha. rafmagnsmótor, með 115 volt, er með sr.ekkú' >
drifi og tveim koppum.
:iiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiii»iii*iiiiiii«fiiiiiiiiiiiiiii
S K E R M A R
I Ð J A, Lækjarg. 10.
iiiiiiiiieiKiiiiiiiiiiiiiiiiiitfiiaiiiKitiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiKiiiiiy
\)jelómúiavi ^JJletL
öfan
Hafnarfirði.
UP
Sími 9139,