Morgunblaðið - 15.08.1952, Síða 8

MORGUflBLAÐIÐ
Föstudagur 15. ágúst 1952 'J
SSÍ CMÁIL
t;
f
I
t
*
Frh. af bls. 5.
aði Rússum leið til að notfæra sér
(eða arðræna) norðurhluta
Manchúríu. (Lítið á landabréfið).
Rússlandi líkaði ekki vel að
Japan hafði völd í Líaotung
skaga, með því að það óskaði að
fá þc-tta góða land og hina góðu,
íslausu höfn í Ðairen til eigin af-
nota. Með aðsíoð Þýzkalands og
Frakklands lét Rússland Japan
láta þetta land af hendi við Kína.
En svo tók Rússland skagann og
höfnina í Dairen á 25 ára leigu
1893, og lagði járnbraut frá Har-
bin til Dairen. Rússland tók
einnig að rækta landið meðfram
.-járnbráutitrni eins og, það væri
• þess eígn. Þá tók Rússland einnig
að þenja sig út til Chosen, sem
var undir stjórn Japana. Japanir
voru mjög reiðir yfir því að Rúss-
land slcyldi hafa náð bezta „ráns-
• feng stríðsins“ (Líaotung skaga).
Rúss’and hélt einnig nær og nær
Chosen. Japan bjó sig undir styrj-
öld við Rússland og allan heiminn
stórfurðaði á því að Japarv vann
sigur 1905.
Með sigri sínum yfir Rússlandi
eignaðist Japan járnbrautina frá
Changchun allt til sævar og líka
öll þau „réttindi" sem Rússland
hafði á skaganum. Eftir' það hefir
Japan sent fé og menn til að
byggja upp Dairen og endurhæta
þá járnbraut, sem nú heitir ,,Suð-
ur-Manchúríu járnbrautin“ ásamt
öðrum járnbrautum og iðnstöðv-
um í nágrenni þeirra. Rússar
hörfuðu undan til norðurhluta
Manchúríu.
Hvar var Kína meðan allar þess
. ar styrjaldir _ voru háðar um
Manchúríu? í fyrsta lagi var
Manchú, keisaraættin svo þrótt-
laus að hún gat ekki gert neitt til
að aftra því að þannig væri ráð-
ist á land Manehúríu. I öðru lagi,
þegar lýðveldi var stofnað í Kína,
þá var miðstjórnin ekki nógu
sterk til að segja við þessi lönd:
„Burt með ykkur“. Sat þá Kína
og horfði á og lét Rússland og
Japan ,,éta“ þetta mikla land-
svseði upp til agna? Nei, Kína fór
þá skynsömustu leið og þegar til
lengdar^ lét, þá öruggustu leið,
sem farin varð til þess að halda
landinu undir valdi Kínverja.
Hvernig? Með því að hvetja menn
til landnáms í þessum fylkjum
(íbúatala Manchúríu 1907 var 10
milljónir). Sagan um landnámið
í Manchúríu er mjog merkileg en
hér er ekki auoið að segja hana“.
AUÐUGT LAND
Þannig greiíidi kínverskur
menntamaour frá um 1S33. Tel-
ur hann að íbúatala Manchúríu
hafi þá verið um 30 milljónir.
Heimildir frá 1943 gera ráð fyrir
44,5 milljónum í Manchúríu, að
Jehol-fylki meðtöldu.
Saga Japana í Manchúríu eftir
þe.tta er svo vel ku.nn að ekki þarf
að endurtaka hana. E n áhrif
þe-irra náðu einnig langt inn i
Mongólíu. Hefðu Japanar notað
list Kínverja — að fylla
Manchúríu fólki og rækta landið,
hagnýta stórskógana í stað þess
að hefja hina miklu útþennslu-
styrjöld — þá hefðu þeir haft tögl
og hagldir í Manchúríu enn þann
dag í dag.
Arangurinn af þessarri tog-
streitu er í fyrsta lagi að
Manchúría hefir betra skipulag á
ssmgöngumálum en nokkur ann-
ar hluti Kínaveldís. Sömuleiðis
rneira af verksmiojum, rafmagni
o. s. frv. Frá náttúrunnac hendi
er Mánchúría afar auðugt land.
Þar eru kol, málmar, skógar, foss-
ar og síðast en ekki sízt, ágæt
akurmold og úrkoma víðast hvar
nægileg. Enginn erfi er á því að
valdhafar Kína gera sitt allra
ýtrasta til þess að þetta landsvæði
gangi ekki aftur undan Kína.
RÚSSAR RÆNDU
VERKSMIÐJUVÉLUNUM
Ég var í Vestur-Kína þegar
fréttir bárust um að Rússar hetðu
•teki.ð vélgrnar úr yprl^snjiðjti^-
um í M. og flutt inn í Siberíu.
Voru þá mikil Iæti og miklar
ínótmælasamkomur haldnar.
Höfðu skólapiltar komið fótgand-
andi og gengið í þrjá daga, 90
lí á dag, til þess að komast til
höfuðborgarinnar og láta í Ijós
reiðí sína. Nú geri ég ráð f.yrir
því að þeir æpi: „Lifi Stalin í
10,000 ár“. Einn allra fróðasti
maður um Asíumál licldur bví
frarn að þetta hefðu Rússar aldrei
gert ef þeir hefðu búizt'við sigri
kommúnista. Hugsást getur þó
allt annað. KíéSán Kinverjar
sungu og æptu iVpéjði sijjni yfir
þessu ,.athæfi“. potuðu Rússar
tækifærið til að sjá kommúnist-
um fyrir vopnum, einkum
japönskum. Og þótt þjóðernis-
EÍnnar mótmæltu, þá voru all-
margir þeirra ekki betri en svo
að þeir seldu kommúnistum
amerísk vonn, en kommúnistar
héldu þeim átveizlur.í staðinn.
Enginn valdhafi Kína getur
verið kserulaus um Manchúríu.
Hún er einssta svæðið, sem enn
getur tekið við íbúaaukningu
Kina í stórum stíl, án þess að
Kínverjar hefji útþenslustyricld.
A.nnað mál er það, hvort bæt
þjóðir, Rússar og Japanir, sem
mest hafa gert fyrir verklega ný-
tizkumenpingu Manchúríu, hafi
með öllu Iokað augum sínum. En
Kinveriar eru meir en 90 af
hundraði meðal íbúanna, Manchú
þióoin er nálefa rtmnin sarnan
■'úð Kínverja. Mongólíumenn oru
á pvðtmerkursvæðum og gras-
londisiöðrpm eyðimerkurinnar,
Frá kynflokka- og menningar-
siónanníði cr Manchúría kín-
verskt tanrl.
ísiendíngar töpuðu
fyrir Argentfnu- ■
mönnnm
SAMKVÆMT útvarpsfrétt töp-
uðu íslendingar, fyrir Argentínu
á Ólympíuskákmótinu með %
vinningi gegn 3 y2, en sveit Arg-
entínu er ein sú sterkasta á mót-
i inu.
I Eggert Gilfer tapaði á fyrsta
borði fyrir stórmeistaranum
Najdorf. Friðrik Ólafsson gerði
jafntefli á öðru borði, en Guðjón
M. Sigurðssön og Guðmundur
Arnlaugsson töpuðu á 3. og 4.
borði.
Nýr biaSafulltrúi hjá
Hinn nýi blaSafulltrúi
DR. Nils Olsson, blaðafulltrúi hjá
banaaríska sendiráðinu hér á
landi, mun láta af því starfi og
hefja vinnu hjá bandaríska sendi-
ráðinu í Svíþjóð. Við hans störf-
um hér tekur M. Lorimer Moe,
sem hefir að baki sér 23 ár sem
blaðamaður. Hann hefir starfað
m. a. í Svíþjóð, Noregi, Finnlandi
og Danmörku. — Hr. Moe er vænt
anlegur hingað til lands n. k.
mánudag.
I GÆR var kunnugt um sjötta
umsfekjandann við væntanlegar
prestkosningar í hinni nýju sókn,
Bústaðaprestakalli. Það er sára
Þórarinn Þór, prestur á Reyk-
hólum á BarSaströnd.
SIGLUFIRÐI, 14. ágúst. — Nokk-
ur skip hafa komið hingað í dag
með ufsa til bræðslu. — Voru það
Arinbjörn með 162 mál, Marz Re
188, ísbjörn 114 og Von TH 80. —-
Til Rauðku kom Dagný rneð 228
mál.
Þá simaði fréttaritari Mbl. á
Raufarhöfn í gær, að þangað
hefðu komið með ufsa Helga RE
með 222 mál, og Guðmundur
Þorlákur 156.
„GUDDA vill frá mörgu segja, en'
gefura sér ekki nægan tíma til að
hlusta, hvað þá að hugsa“, — er
haft eftir manni eintim um grann-
konu sína.
Þetta sama mætti líka segja um
dagblöðin stu.ndum.
Eitt af umtalsefnum sumra blað
anna var fyrir stuttu: „óvenjuleg
ur gestur“ á Akureyri. Maður,
sem „kvaðst vilja kaupa bygging-
arefni fyrir 2 millj. til að byggja
upp Vopnafjörð“. Taldi sig eiga
tvo skip, — „annað svo stórt, að
það mundi ekki komast inn á
Akureyrarhöfn” o. s. frv.
Ef blöðín hefðu spurzt fyrir,
— blaðamennirnir gefið sér „næg
an tíma til þess að hlusta, hvað þá
að hugsa“ — þá hefðu bloðin ekki
frá manni þessum sagt á þann
hátt, sem þau gerðu, af því að
hér var harmsaga að gerast en
ekki gamansaga. Geðbilaður mað-
ur á ferð, ,,útskrifaður“ af Kleppi
áður en heilsa hans leyfði.
Morgunblaðið gerir nokkra
grein fyrir þessu s.l. sunnudag.
Það álasar réttilega Alþýðublað-
inu fyrir „flimtingar um gjörðir
geðveiks manns“, vill segja “rá
staðreyndum, en verður þó sjálfu
á, að líkjast Guddu of mikið í
ónákvæmni skýrslu sinnar um
málið. Blaðið segir t. d. að mað-
urinn sé „Húsvíkingur að ætt“,
en það er hann alls ekki. Hann er
Vopnfirðingur að ætt (enda kem-
ur fram í óráðshjali hans, er blöð-
in segja frá, að hann langar til
„að byg'gja upp Vopnafjörð").
Hann dvaldizt um skeið á Húsa-
vík og vann sér með því sveit þar,
en fluttist þaðan aftur fyrir ca.
10 árum til Reykjavíkur og hefir
átt í Reykjavík „heimkynni“ síS-
an. Ekki komið til Húsavíkur
— svo ég til viti — í þessi 10 ár
fyrr en s.l. vor. Þá var hann sena-
ur sturlaður austan úr Vopna-
firði til Ilúsavíkur. Sveitfesti
hans í Húsavík hafði viðhaldist
öil þessi ár, sökum barnaupp-
eldis og hæliskostnaðar, er sveit-
arsjóður Húsavíkur hafði orðið
að borga hans vegna.
Bæjarstjórinn í Húsavík sendi
strax með manninn suður á geð-
veikraliælið að Kleppi, svo sem
sjálfsagt var. En þaðan var hann
„útskrifaður“ litlu seinna, þótt
ótrúlegt sé. Hélt hann þá til Ak-
u.reyrar og kom þangað í því
ástandi, sem frásögur blaðanna
herma.
Sendi bæjarstjórinn í Húsavík
hann auðvitað aftur að Kleppi,
svo fljótt sem við varð komið.
A'llir hljóta að sjá, að maður
þessi og brjálsemi hans, er hvorki
skemmtiefni fyrir dagblöð, né
furðufréttir, enda myndu engir
blaðamenn hafa haft ógæfu hans
til frásagna í flimtingum, ef þeir
hefðu gefið sér „nægan tíma til
þess að hlusta, hvað þá að hugsa“.
Vil ég ætla að þessi fljótfærni
blaðamannanna megi verða þeim
til nokkurs lærdóms.
Hins vegar gæti verrð efni fyrir
blaðamenn að vekja athvgli á
því, hvað alvarlegar afleiðingar
þao getur haft, ef geðveikir menn
eru „útskrifaðír" . af Kieppi áð-
ur en heilsa þeirra leyfir.
Að þessu sinni varð það sjúkl-
ingnum til mikilla þjáninga, öðr-
um mönnum r.tórkostleg fyrir-*
höfn og framfærslusveitinni
óheyrilegur kostnaður.
Húsvíkingur.
SalfaS var í rúmlega
R.AUFARHÖFN, 14. ágúst. —
Hér var í dag saltað í 653 tunnur
síldar, er Arsæll Sigurðsson kom
með 3 tunnur, Víðir AK 180, Guð-
rnundu1' Þorlákur 220 og Snæíell
var með 180 tunnur. — E.
AKRANESI, fimmtudag. — Síð-
ustu Akranesbátarnir komu aS
norðan fyrir þremur dögum. —
Mótorbáturinn Farsæll kom í
gær. Formaður á honum er Ragn-
ar Friðriksson, sem árum sarnan
hefur verið aflakóngur Akraness.
I sumar fékk báturinn einar 70
tunnur síldar. Aflaðist þao fyrir
austan land (út af Seyðisfirði).
______________________— Oddur.
Sluppu úfandi
MAINZ, 14. ágúst. Tveir banda-
rískir flugmenn sluppu nær ó-
meiddir, er flugvél þeirra féll í
Rínarfljót. Hafði kviknað í vél-
inni. — Tveir flugmnn fórust.
LOFTLESÐSS MEO LOFTLEIÖUM
Viliulcgar ferSir: REYKJA\ ÍK—NEW YORK
KAUPMANNAHÖFN
STAVANGER — og áfram með semu flugvél til
HAMEOEG
GENF
RÓM — og Austurlanda
FYRIRGREIÐSLA GÖÐ — FAEC-JÖLD LÁG
LOFTLEIÐIR H.F.
LÆKJARGATA 2
SIMI 81440
Markúa:
&
&
eför Ed Dcél,
r\ i
' JftEPEB, DON
PAPER...LET
SOCIETV
ANOTHER MA5KG0 BALL AT
RIVERSIDE. I OFTSN WONDER.,
WHV !S !T, JASPER,
1) — Ég veit það, að Vígborg
frænka þín hefur lítið viljað hafa
2) — Ég skal gera eins og þú j — Jósep, haltu ekki blaðinu grímuball á Fljótsbakka. Hvern-
segir. Ég skal skrifa henni í dag svona lengi fyrir mér. Eg vil ig stendur á því, að við höfum
saman við okkur að sælda. En og senda henni mynd af mér með. fá að sjá félagslífsdálkinn
hún er þó eina skyldmennið, sem
við eigum í borginui-
3) Á meðan inni í borg.
4) — Ó, elskan. Það á að halda klúbb?
1 aldrei fengið inngöngu í þann