Morgunblaðið - 15.08.1952, Side 10

10
MORGVNBLAÐIÐ 1
Föstudagur 15. ágúst 1952
EINU SINNI VAR
Skaldsaga eítir I.A.R. WYLIE
bnmiMiiHiiMmimiiiiiimfMimiiiHtmfiHiHiiiiiiiiiiiiioitiiiifiMiiiMiiiiiiiiMiiiimiiii
Frarahaldssagan 22
Hún var svo skjálfhent að það
helltist úr glasinu yfir pils henn-
ar. Hann bauð henni vasaklút
sinn og hún tók við honum. Hún
kannaðist við ilmvatnslyktina úr
honum. Það var dýrt ilmvatn.
Hún hafði orðið að hafa fé út úr
Lucy frænku til að kaupa það
handa honum. Lucy frænka henn
ar hafði vitað ,til hvers pening-
arnir voru ætlaðir og hún hafði
brosað hæðnislega.
Lou horfði rannsakandi á hana.
„Þú ert fallegri en nokkru
sinni fyrr, Chris“, sagði hann.
„En þú hefur breytzt. Dálítið föl-
leit. Líkar þér. ekki að vera kom-
in í virðingars.töðu?" Hún svaraði
ekki. Hún horfðist í augu við
hann og reyndi að berjast gegn
tárunum. Hann þejtkti hana nógu
vel til að geta getið sér til um
hugsanir hennar. ,,Einmitt“, sagði
hann. „Á ég að óska þér til ham-
ingju? Ætti ég að vera ánægður.
Frederik Radnor gæti að minnsta
kosti verið það ....“.
„Nei . . ..“ stundi hún en þagn-
aði aftur. Þögnin varð löng og
hún tók eftir því að roði hljóp
fram í andlit hans. Hún hafði
aldrei áður séð hann komast úr
jafnvægi, nema ef vera skyldi
þegar hann fpétti að Lucretia
Hythe lá á banasærtginni og Chris
þurfti að fara með henni til
Fortuna City. Ef til víll þafði
hann verið hræddúr um að missa
hana þá?
„Hvernig átti mér að detta það
í hug“, sagði hann. „Vesalings
Chris. Vesalings barnið mitt. Og
ég sveik þig. Þú hlýtur að hafa
fyrirlitið mig, — .., þú hefur
sennilega ekki gert það einusinni
Þú hefur skilið mig. Ég gat ekk-
ert gert hvort eð vaE, ., ,rf. mann-
leysa eins og ég er. En þú ert þó
í öruggum höndum“.
Svo bætti hann við hæðnislega.
„Það særir engan, það sem hann
ekki veit“.
„Hann fær að vita það.... “.
Hún gat ekki þagað lengur. Það
lifnaði ekki í gömlu glæðunum.
Þær voru „sennilega álgerlega
slokknaðar. Hán var þreytt og
henni leið illa. „Lou .... honum
og mér stendur alveg á sama
hvoru uffi annað ... . Ég veit ekki
hvers vegna hann giftist mér ..
nema vegna þess að honum hefur
fundizt hann þurfa að gera það.
En hann veit'Vá'rla af því að ég er
til. Hann elskár aðra.... “
„Og þú elskar mig og ég þig
og þá er allt í lagi....“,
11111H M M H M111MIMIMII Ml ICM Hl Mll IMMMMIMMIIIMMIIII j| IIIIH1111IIIIII Hll H11MIII11 lltl •
hennar. Hún tók hann af sér og’gátu ekki borgað fyrii\það
„Gerðu það fyrir mig að lofa
mér að koma með þér“, sagði hún.
„Núna strax .. bara eitthvað
burt . . langt í burt. Ég get ekki
afborið að sjá hann framar. Hann
er ókunnugur maður. Stundum er
ég hrædd við hann .... við okk-
ur bæði. En ef ég færi burt,
mundi hann ekki telja það ómaks
ins vert að athuga hvað um mig
hefði orðið“.
Hann horfði enn í augu henn-
ar og það brá fyrir gömlu glettn-
inni í augum hans.
„Chris, þú verður að vera skyn-
;söm. Ég gæti ekki gifst þér ..
ekki eins og ég er. Ef til vill er
ég of gamaldags. Fyrr á öldum
hefði ég getað orðið farsæll sjó-
ræningi eða stríðshetja. En nú er
ég ekkert .... byrði á þjóðfélag-
ínu. Ég verð að sætta mig við að
vera eins og ég er. Þú iíka. Haltu
fast við það sem þú hefur eignast.
Það er ekki öll nótt úti enn um
það að þú getir leikið á þennan
sveitakurf þinn. Og ef hann elsk-
ar einhverja aðra, þá er honum
sama.“ Hann lagði hönd sína aft-
ur á hönd hennar og handlék
stóra gimsteinahringinn á fingri
rétti honum hann.
„Ég á ejkkert annað“.
„Þakka' þér fyrir. Fallegur
bringur.Gallalaus. Lucy fræ’nka
kunni-að velja sér skartgripi-na.
Þetta ætti að nægja .mér um
stund. Ef ég verð heppinn færðu
hann aftur frá mér í jólagjöí“.
Brosið hvarf af vörum hans.
„Ég kom annars ekki bara til
að hafa af þér eitthvað fémætt.
Þú mátt ekki halda það. Þér e'r
óhæ'tt að trevsta því að einn góð-
an veðurdag skal ég koma þessum
iækni þínum fyrir kattarnef. Við
skulum fá hann með • okkur til
^tórborgarjnnar. Hann verður
blindaftiir ’ af Ijósadýrðinni þar
eins og allir aðrir .... og það
endar með því að við höfum hann
í vasanum .... sannaðu til“.
Hann var orðinn ákafur eins
og drengur og var auðsjáanlega
hrifinn sjálfur af því sem hann
sagði. Hún stóð á fætur en var svo
óstöðug á fótunum að hann greip
undir handlegg hennar. Hann
fylgdi henni út að stóra bílnum
og hjálpaði henni upp í. „Kona
sem er gift fátækum lækni ætti
ekki að ferðast um í svona bíl“,
sagði hann stríðnislega. En farðu
varlega, vina mín. Við megum
ekki gefast upp. Við hættum ekki
fyrr en sigurinn er vís. Mundu að
lífið er bara leikur .. og við ráð-
um því sjálf hvort við tökum þátt
í leiknum
Hún treysti sér-ekki til að líta
á hann eða kveðja hann. Það var
farið að rigna . . og regnið lamdi
utan framrúðuna á bílnum. Hún
ók hratt eins og bifreiðin komst.
Einhvem veginn varð hún að fá
lausn á vandamálum sínum, en
nú voru hugsanir hennar allar á
ringulreið.
rrr■■■■ ■ ■■■ ■■■■■■■! y » ■■■■«»»■■■■«»■»■«■ ■ ■■■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■■ ■ ■■■ •*.■ * * ■"■
UNG STÚLKA
ht
í:
Dreek kom út úr skrifstofu
borgarstjórans, eftir harða orða-
sennu á milli hans og forráða-
manna bæjarins. Hann gekk hratt
því honum var mikið niðri fyrir.
Hann hafði orðið reiður en hafði
verið rólegur og bolinmóður.
Hann hafði þó ekki látið undan
beiðni Dreek. Það gat verið að j um hálsinn á sér.
þeir þyrftu á nýju skólahúsi aðjhenni hana. Hún
halda og nýju skolpræsi, en þeir áreiðanlega.. . .“.
vegna varð það að bíða seinnf
tíma. Nei, það var ekki að marka
lengur það sem Dreek sagð;..
Dreek hafði sagt, að sú hefði ver-
ið tíðin, að hann hefði getað skor-fí:
ið þá á háls alla með tölu og þeir
hefðu þakkað honurp f-yrjr og
samsinnt allir að það* værf það
eina rétta. Hann væri góður lækn
ir .og vissi hvað hann var að fara. _ .
Þeir höfðu hlegið að því. Og ein- U
hver hafði sagt: „Nú ert þú orð-Á* .
inn. stóreignamaður og braskari“.
En Dreek hafði snúið sér snögg-'1 r I
lega að honum og hreytt út úr “•*
sér. ,,Ég er bara læknir og er að. .
reyna að gera það sem rétt ér" ••
fyrir bæinn og 'bæjarfélagið.'1 : f«
En þeir trúðu honum ekki leng* h;
ur. Hann hafði misst öll tök á^ •
þeim. Þeir höfðu líka að vis.su... ;
leyti á réttu að standa. Og þaðT;
var að verða honurn sjálfum Ijós.’ :
ara með hverjum degi. Einhver'?';
dyggð sem hafði búið innra með|.'
honum . . sem hinir höfðu treyst* :
. . var horfin með öllu.
Hann staðnæmdist fyrir utar^, .
gluggann á „La Parisienne“, og< •
opnaði dyrnar eftir dálfcgg prnj||-;
hugsun. Það var skuggsýnt inni í-- ■
litlu búðinni. Hattar sem löngu ’
voru komnir úr tízku hengu upp
um veggina. En ungfrú Jenny sat
teinrétt innan við glerdiskinn.
Hún virtist ennþá smávaxnari en
fyrr .... hún var eins og lítill;
fugl sem hefur misst allar fjaðr-í
irnar og á ekki eftir að fljúga^
lengi. -
„Það er gaman að sjá þ:g.
Dreek. \
„Gaman að heyra þig seg.ja»
það“. |
„Ég var víst dálítið snúðug við
konuna þína, þegar hún koné
hérna inn í gær. Mér leið ekkert..
vel. Þú verður að færa henni
þetta frá mér“. Hún tók upp
öskju með perlufesti og strauk af
þeim með klút. „Þær eru gamal-,.
dags, og það notar enginn perlu-j
festar nú á dögum. En ef til vilfc
notar hún hana“.
„Þakka þér fyrir“. Honum
fannst eins og ósýnileg hendi tæki
■
V t
.t ?
helzt eitthvað vön vélritun, óskast til að-
stoðar á skrifstofu og til að irmheimta reikn-
inga. — Eiginhandarumsókn, er tilgreini
menntun, fyrri störf o. s. frv., sendist blað-
inu eigi síðar en miðvikudaginn 20. þessa
mánaðar merkt: VÖNDUÐ —955.
Wöruiiutim£ne#ar
Reykjavík — Akureyri
Vörumóttaka daglega. Ferðir flesta daga.
Aframhalds flutningur tekinn til Seyðisfjarðar, Norð-
fjarðar, Eskifjarðar og Reyðarfjarðar.
Afgreiðsla í Reykjavík hjá Frímanni Hafnarhúsinu.
„Ég skal fá
notar hana
jJétur ÚT* Walclimar li^.
Akureyri.
H. F. EIMSKIPAFELAG ISLANÐS
66
M.s. „GULLFOSS
fer frá Reykjavík laugardaginn
16. ágúst kl. 12 á hádegi til Leith
og Kaupmannahafnar.
Tollskoðun farangurs og vega-
bréfaeftirlit byrjar í tollskýlinu
vestast á hafnarbakkanum kl.
10,30 f. h. og skulu allir farþegar
vera komnir í tollskýlið eigi síðar
en kl. 11 í. h.
?£>
LLJ i-Istfengu bræðurnir
eítir Grimmsbræður
2.
Nú víkur sögunni til annars bróðurins. Hann hitti mann,
sem spurði hann hvert hann væri að fara. „Ég er ekki að
fara neitt sérstakt,“ svaraði pilturinn.,
„Þu skalt koma með mér,“ sagði maðurinn. „Ég skal gera
þig að stjörnuspámanni. Það er engin vinna skemmtilegri,
því að sá, sem kann hana, er ekkert hulið.“ Piltinn langaði
mjög til að læra list þessa. og fór því með manninum. Á
stuttum tíma varð hann svo leikinn i list sinni, að kenn-
arinn hans gaf honum sjónauka og sagði, að með honum
gæti hann séð allt, sem gerðist á himni og jörð.
Þriðji bróðirinn fór í vist til veiðimanns, þar sem hann
lærði veiðimennsku. Hann varð með tímanum sérlega slung-
inn veiðimaður. Og þegar hann í'ór úr vistinni, gaf kennar-
inn honum byssu og sagði, að hann myndi alltaf hitta í
mark með henni.
Yngsti bróðirinn hitti sömuleiðis mann, sem spurði hann
hvert hann væri að fara. Pilturinn gaf ekkert út á það.
Spurði maðurinn hann þá hvorf hann vildi ekki læra
skraddaraiðn.
„Ég hefi enga löngun til þess,“ svaraði pilturinn. „Þá verð
ég að sitja hálfböginn frá morgni til kvölds.“ — „Það getur
vel verið,“ svaraði þájnaðurinn., „Én ef þú lærir iðnina af
mér, þá verður þú mjög frægur maður.“
Pilturinn gaf loks undan og réðst til skraddarans. Hann
lærði svo af honum iðnina. Þegar þeir kvöddust, gaf kennar-
inn honum nál og sagði, að með henni gæti hann saumað
hvað sem væri — hvort heldur það væri mjúkt eíns og vax
eða hart eins og steinn. Og væri ekki hægt að sjá sauminn.
Fiygí
Mjög vandaður og velútlítandi Bechstein-flygill
TIL SÖLU. — Mætti borgast með afborgunum.
Uppl. í síma 5740 fyrir hádegi og milli kl. 6—7.
mrHHnam
IMJlíKAfHli ÁVfXTIR
Iþífc SVESKJUR 40/50 og 80/90.
SVESKJUR í pk. 24x1.
i/y vi. RUSINUR, dökkar, steinlausar.
RÚSÍNUR í pk 48x15 oz.
KÚRENNUR 30 Ibs. í ks.
FERSKJUR, 12,5 kg. í ks.
BLANDAÐIR ÁVEXTÍR 12,5 kg. í ks.

Verð.ið Enfög hagkvæmt
(Lq&ert ^JJriótjánóóon C’JT* (Jo. L.