Morgunblaðið - 24.12.1952, Síða 7

Morgunblaðið - 24.12.1952, Síða 7
Miðvikudagur 24. des. 1952 MORGUNBLAÐIÐ Eieimsókn flóttafóiks sð raaður þessi kvaðst hafa verið bóndi. Fyrst bjó hann á býli sínu í Pommern, en síðar í Branden- burg, skammt frá Prenzlau. , — — Því næst skýrði ég þessum kunningjum mínum frá því, að ég væri blaðamaður frá íslandi, hingað komimí til að kynna mér ailar aðstæður. — Hvað viljið þið segja íslenzkum blaðlesend-j um? Við þessa spurningu var eins <og hleypt væri tappa úr ólgandi' goshver. — Segðu þeim óþveginn sann- leikann um helvítis harðstjórana í Austur-Þýzkaiandi. Þessa kúg- ara, sem svipta okkur frelsi og svipta okkur brauði, ræna og <deyða, dæma sakiausa í margra ára fangelsi, senda enn aði'a í þi aelkunarvinnu í úraníum- námum. Það komu gremjutár fram í augnkróka þessara manna og þeir krepptu hnefana og börðu í borðið. Mér liðu um huga upplýsingar frú Fischer. 230 þúsund flótta- xnenn til Berlínar á þremur ár- iim. 230 þúsund hnefar sem berja í borðið. — 10 milljón flcttamenn í Vestur-Þýzkalandi ©g milljónir manna í allri Aust- ur-Evrópu, sem þjást úndir ok- ínu. Hvílíkt ógnar hatur. Hafa r.okkrir valdhafar verið hataðir svo margfalt og mikið, sem þess- ír rauðu harðstjórar? Borðfélagar mínir halda á- fram máli sínu: — Okkur þykir líka kaldar ,rr,óttökur, þegar við komum hing at, þá erum við kallaðir „óviður- kenndir flóttamenn", þegar við böfum flúið kúgunina. Við meg- um ekki flytjast til Vestur- Þýzkalands, Við megum ekki vinna, við megum ekkert gera. Hérna bókstaflega grotnum við niður. Einn þeirra hélt máli sínu á- fram á þessa leið: — Ég vil fara til Kóréu og -berjast þar. En ég fæ það ekki. — Ja, hvort ég skyldi berjast, b.vort ég skyldi hefiia harma minna. Bróðir minn situr í Boutzen fangelsinu og móðir rr.ín var — var myrt af rúss-1 neskum hermönnum í stríðslok. i -— Þessum svínahundum. Ég hef verið nógu lengi meðal Þjóðverja til að skilja þann al- vanalega atburð, þá sorgarsögu, sem þarna hefur gerzt. Það er hræðilegra en svo, að það verði útskýrt hér nánar. Þarna í byrginu við Fischer- strasse dvaldist ég í rúma fjóra tíma. Fór niður í jörðina, mig minnir að kjallarinn hafi verið í fjórum gólfum niður í jörðina. Þarna var mikill fjöldi af smá- klefum sitt til hvorrar handar við þrönga ganga. í hverjum klefa voru tvær svefnkojur, fjög- ui rúm og varla hægt að snúa sér við á gólffletinum sem eftir var. Öll voru híbýli þessi frek- ar óhugnanleg og íbúarnír sátu hnípnir í daufum rafmagnsljós- tim, lásu bækur, voru að spila, eða þeir móktu í fletunum. — ★ — Flestir flóttamennirnir virtist n'.ér vera bændur. Þessi var saga eins þeirra: — Ég bjó í Slesíu. Pólverjar ráða þar nú ríkjum. Ég var rek- inn brott af búi mínu. Þá var jerðeignum skipt i Austur-Þýzka landi. Það sem frarfi yfir var 20 hektara var tekið bótalaust af fcændum. Ég fékk þá 10 hektara jörð í Saxlandi. En kommúnistarnir þraut- pýndu qkkur smábændurna, hélt hann áfram. — Þeir settu upp skrá yfir þær afurðir, sem bónda á 10 hektara jörð bæri árlega að skila stjórnarvöldunum í hend- ur fyrir mjög lágt verð. Skráin var svona: 13 centarar (650 kg) af svínakjöti, 1300 egg, 3000 lítr- ar af mjólk, 180 centarar (9000 lcg) af kartöflum og 60 centarar (3000 kg) af fiöfrum. Það var svona <hér um foil úti- sieSaæ Jarðarbyrgi sætur’Kerlám hafa verið dæmdar til að þjást. Þaðan varð ekki snúið til baka og leiðin fram var lokuð. — ☆ — Ég hef verið að hugsa um það þessi jól, að það væri gaman að geta skroppið eins og augnablik austur í byrgið við Fichter- strasse. Hvernig skyldi vera þar umhvorfs núna? Ég veit, að í borðsalnupi hefur verið sett upp eitt stórt jólatré. Hátíðamatur verður á borðum og Rauði kross- inn sér um, að enginn verði út- undan með jólagjöf, ofurlítinn jólaglaðning. Og ég hef verið að vona, að á þessari helgu stund fái augu flóttamannanna að ljóma af gleði, eitt kvöld. lokað að uppfylla þessar kröfur. Engin undanþága eða lækkun var hugsanleg. Ef við höfðum ekki afhent hið áliveðna magn af eggjum, þá var engin útleið önnur en að kaupa eggin i ríkis- verzluninni fyrir 5. sinnum hærra verð, en við fengum fyrir þau, þegar við seldum þau sömu verzl j un. Allt stefndi þetta að hinu j svívirðilegasta arðráni. Ég kom I t. d. einu sinni að má'i við stjórnarfulltrúann og sagði, að mér væri lífsins ómögulegt aó afhenda hið ákveðna kjötmagn þetta ár. Þá var mér bent á, að ég ætti grísi. — Ég ætla að setja þí á, ef ég slátra þeim nú, hvern- ig á ég þá að uppfylla liröfur I skyndi verður að koma upp nýjum flóttamannabúðum fyrir þúsundir nýrra flóttamanna. Engin rúm eru lengur til svo fólkið verður að Iiggja á gólfinu á hálmdýnum. ykkar næsta ár? —■ Það er ekki okkar að sjá um það, var mér svarað. Og ég varð að slátra grísunum. Þannig hélt þrautasagan á- fram, unz allt komst í þrot og bóndinn tók þá ákvörðun að kcmast undan á flótta. Bænda- ofsóknirnar hafa staðið yfir í Austur-Þýzkalandi í þrjú ár. Óskapleg fátækt ríkir meðal bændanna. Og nú standa mörg býli auð og yfirgefin. Það var orðið álitið dags, er ég gekk upp úr undirdjúpunum. Eg hvarf frá staðnum, þar sem líf og sálir hundraða rnanna En ég óttast, að sú von mín í^fctist ekki. Lífið hefur verið bit- urt og sorgin skorið djúpar rún- ir í svip þeirra. Og þegar tón- arnir af jólasálminum, sem við heima á Islandi og flóttamenn í Fichter-strasse eigum sameigin- lega — Stille Nacht, heilige ISiacht — þegar fyrstu tónarnir hljóma gegnum salinn, þá óttast ég að minningin vakni um fyrri jól, glataða hamíngju, glatað heimili. Þá óttast ég að hjörtu fullorðinna karlmanna bifist, andvarp líði um salinn og tárin falli hljótt til jarðar í kyrrð jólanæturinnar. Þ. Th. B ó /< asala Utgáfa óskar eftir afgreiðslu- og söiumanni. Þarf að hafa bilpróf, vere duglegur sölumaður, áreiðanlegur, stundvís og kunnugur í bænum. Tilboð með uppl. um menntun og fyrri störf, sendist afgr. Mbl. fyrir 31. des., merkt: ,,LTtgáfa—559“. SB eru væntanlegar um miðjan janáar Pöntunum veitt móttaka nú þegar O. J/oLnson ÍC VLaaLr Lf. Dansk Gadtfeneste Ordinationsbiskop séra Bjarni Jónsson prædiker i Domkirken lste juledag kl. 2. — Vi beder Dem venligst meðbringe salmebog. DET DANSKE SELSKAB I REYKJAVÍK TJARIMARCAFÉ Jólafagniiður 2. jóladag (26. þ. m.) kl. 9. — Dansað uppi og niðr Tvær hljómsveiíir. Aðgöngumiðar seldir frá klukkan 5—7. • I ■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■>■■■■ Jálats’ésskessiBsitim j Knattspyrnufélagsins FRAM verður í Sjálfstæðishúsinu í fimmtudaginn 8. janúar. ; Útsölustaðir á aðgöngumiðum auglýstir síðar. ■■■■■■■■■ ■■■■«•■■■■ ■ ■■■■■■■■■■■■!>■■■■■ ■ ■■■•■■■■■■■■■■■■•■■•■■•■■■■■■■■■■■■•■■■■■•■■■ »' 111111 Lðnaðarmannafélags Hafnarfjarðar, verður í Alþýðuhús- inu sunnudaginn 28. des., fyrir yngri börn kl. 3 og eldri kl. 8 e. h. Aðgöngumiöar í Alþýðuhúsinu í Hafnarfirði sama dag. SKEMMTINEFNDÍN Óskum öllum (e/iíecjna j,ó(c ci og farsæls, komandi árs. Þökkum viðskitin á líðaíidi ári. 'Vcifáiqaátisið I buo fil leigu • > „ Sá, sem getur greitt fyrirfram upp í leigu kr. 25.000,00, getur fengið leigða góða 2ja herbergja íbúð, sem verður tilbúin 14. maí n. k. — Tiiboð merkt: „íbúð—52 — 558“, sendist blaðinu fyrir 30. þ. m. Tz&mYmmmG \ m frá Hitaveitb) ReYkjavíkut : ■ Ef alvarlegar bilanir koma fyrir um hátiðarnar verður ' kvörtunum veitt viðtaka í síma 5359, fyrsta og annan i ■» jóladag og nýjársdag, kl. 10—14. j JJitaumt* Ueijijavíbur : i i i - o r c c i

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.