Morgunblaðið - 28.11.1953, Page 11

Laugardagur 28. nóv. 1953
MORGVNBLAÐ1Ð
11
Sigurbjörg Sigurðardóflir
' 1 „Fæstir njóta eldanna
sem fyrstir kveikja þá.“
ÞÚ ERT vonandi svo hamingju-
samur að hafa kynnzt kærleik-
anum í dulargervi umburðar-
lyndis og hógværðar.
En það eru fáir svo skyggnir,
að þeir skynji og meti tign hans
í þeim klæðum.
Þú kannast við dýrð hans í
fórnandi mætti stjórnskörungs-
ins. Þú hyllir móðurástina og
yrkir ódauðlegar sonnettur um
ástina. En hversu ótrúlega fáir
idá kærleikann, ef hann er hul-
inn tötrum þjónustuseminnar. En
hvenær er hann sam fegri?
Fjöldi fólks hefur kynnzt engl-
um. Það er að segja sendiboðum
Guðs og þjónum hins góða á
jörðu.
En samt hefur það ekki hug-
mynd um þá. Þessir englar sjást
aldrei með vængi. Þeir sjást
aldrei í litklæðum. Þeir fyrir-
finnast ekki með geislabaug um
ennið. Þeir eiga raunar allt þetta
skart. En það er ósýnilegt hvers-
dagsaugum þeirra mörgu, sem
dæma hugsunarlaust eftir um-
búðum og yfirborði.
Yndislegustu englar jarðar hafa
oftast hnýttar og hrjúfar hend-
ur í stað vængja. Stundum eru
klæði þeirra fornfálegar flíkur í
stað glithjúps, oft hreinar, en oft
líka óhreinar.
Og geislabaugurinn, sem þú
sérð er raunalegt bros á hrukk-
óttu andliti, eða glit í ofurlitlu
tári, sem þerrað var í skyndi með
margvelktu svuntuhorni.
Og söngur þessara eiginleg-
ustu engla á jörð eru gömul,
gleymd ljóð og enn eldri og
gleymdari bænir, sem engin nú-
tímamanneskja telur sig nokkru
skipta.
En þessi ljóð og þessar bænir
eru sungin af svo ómlausri rödd,
að hún er ekki af þessum heimi,
heldur ofar hverjum ómi jarð-
ar, og á aðeins bermál í æðri
heimum, þar sem hið smáa er
stórt hið smáða virðulegt, hið
ósýnilega ofar hverri fegurð.
Og störfin, þau eru ekki um-
talsverð á mælikvarða hins mikla
og fráega:
Kveikja upp eld í kulda og
myrkri meðan aðrir sælir sofa,
er seinna eignast frægð og hylli.
Þvo og þrífa, bæta og staga, færa
einhverjum þetta, sækja eitthvað
fyrir hinn. Fá svo þakkir? Ekki
alltaf.----‘
Krefjast einhvers handa sér.
Já, gleðjast yfir einu brosi, tár-
ast af fögnuði yfir einu ósviknu
handtaki, sem túlkaði með
þögninni orðlausri ofurlitla við-
urkenningu, en engin laun.
Hún Bjarga var ein af þess-
um undarlegu engilverum. Ég
hika ekki augnablik við að segja
það. Og ég er mjög glaður yfir
því að hafa sagt það, meðan hún
enn lifði og starfaði. Hún var
svo undarlega sterk þessi lág-
vaxna viðkvæma stúlka. Hún
vó upp björg á sinn veika arm
og vissi ei hik né efa.
Hún var lífi gædd fullyrðing-
in fallega og óskiljanlega, sem
birtist í orðunum:
„Kærleikurinn vonar allt,
trúir öllu og umber allt.“
Ég minnist hennar af orðfárri
kynningu, sem áhorfandi að dap-
urlegum harmleik, þar sem hún
lék hlutverk sitt af snurðulausri
snilld. Og henni fataðist ekki
augnablik í geðró og fórnfýsi í
takmarkalausu trausti á hand-
leiðslu Guðs — hins góða — góða
Guðs.
Og ég vissiýað hún gat gefið
allt, jafnvel iíf sitt til að þeim
liði betur, sem hún unni. Ham-
ingja þeirra var hennar gleði,
hennar þrá, hennar líf.
Hvort það voru börn hennar.
Hún átti engin börn, fáa ætt-
ingja. Þetta voru húsbændur
hennar, vinir hennar. Það var
nóg. Með titrandi höndum,
stundum sjúk og þreytt og særð
gat hún unnið sín fábreyttu og
þó margbrotnu störf. Með tár í
augum en bros á vör og sefandi
Hinningarorð
orð á tungu gat hún tekið von-
brigðum og vandræðum.
Með hógværð og lipurð gat hún
tekið skilningsleysi. Og með
Ijúflátum, hjartans fögnuði sem
ljómaði úr augunum gat hún tek-
ið þökkum samúð eða vináttu.
Slíkar gjafir gat hún launað með
ævilangri þjónustu og skilyrðis-
lausri hollustu og tryggð.
Það er ekki auðvelt að segja,
hvar Sigurbjörg starfaði mest.
En fáir munu vera henni þakk-
látari að leiðarlokum en Sigríð-
ur Sæmundsdóttir á Selfossi,
börn hennar og tengdabörn.
Enda munu fáir hafa skilið
hana betur, svo líkar sem þær
eru í fórnarlund, ástúð og kröfu-
leysi sér til handa.
Og á Selfossi var Sigurbjörg
í 20 ár. Fjölskyldan öll vill flytja
henni hugheilar hjartans kveðj-
ur og þakka hvern einasta dag
og stund, sem hún helgaði þeim
krafta sína.
Til þess að túlka þær þakkir
eru þessar fátæklega línur rit-
aðar.
Sigurbjörg Sigurðardóttir var
fædd að Nethömrum í Ölfusi 17.
nóv. 1875.
Síðustu áratugina átti hún
heima í Reykjavík og þar hafði
undirritaður kynni af henni. Og
ég vil ljúka þessum orðum með
þökk til Guðs fyrir að gefa ís-
lenzku þjóðinni slíkar manneskj-
ur. Meðan þær verða á vegi
manns, e~ ekki hægt að efast um
sigur hins góða, og að kærleik-
urinn í engilsgervi þjónustusemi
og hógværðar er áreiðanlega
æðstur í himni og heimi, þótt
fæstir njóti eldanna, sem fyrstir
kveikja þá. Og enn sé langt unz
fjöldinn verður skyggn á dýrð
hinna fegurstu dyggða mannssál-
ar í klæðum skilyrðislausrar
fórnfýsi.
Rvík, 26. nóv. 1953.
________Áraláis Nieiscen'.
Kveðja:
Dr. fheo!. Sigurgeir
Slgurðsson biskup
SEM systursonur Sigurgeirs Sig-
urðssonar biskups, og sem skáld
hefi ég fundið köllun hjá mér, að
semja lítið minningaljóð um
hann. Því miður er ég ekki fær
um að semja það á mínu móður-
máli. Samt bið ég um rúm fyrir
það í Morgunblaðinu, sem kveðju
frá móður minni, frá mér og
Danmörku.
Sigurður Madslund.
Sigurgeir Sigurðsson, biskup
In memoriam.
Nu kommer det store M0rke,
den evige Vinternat,
hvor Kuiden paa Hjertet aander,
og Lyset har os forladt.
Og ind gennem dybe Dale
j gaar dunkende Mþrkets Flod
* og damper om Bjergets Sider
* sem Menneskers mþrke Blod.
I
Og dybt i de lave Huse,
en klagende, sagte Graad,
der gynger paa Nattens Bþlger
som ensomt en Fiskerbaad.
| Men op over Flodens Vande,
der stiger det h0je Fjæld
med Lys om den stolte Pande,
paa Skuldrenes brede Hæld.
i
H0jt staar over Angst og M0rke
den lysende, hvide Tind,
der vidner um Gud og Frelse
og Tr0st for det bange Sind.
! Du kom med din lyse Pande,
med Smii som en solblank S0.
Du vidnede for os alle,
at Lyset skal aldrig d0.
Sigurður Madslund
ROTTiB
Gísli Jónsson
Þegar fjáröflunarnefnd Sundlaugar Vesturbæjar skilaði fjárupp-
hæð þeirri — kr. 150 þús. — sem nefndin hafði safnað meðal íbúa
Vesturbæjar og meðal fyrirtækja. Á myndinni sjást Sveinn Þórðar-
son, Gunnar Friðriksson, form. nefndarinnar (heldur ræðu), Gunn-
j ar Thoroddsen, borgarstjóri, Gísli Halldórsson, form. Í.B.R. og
Birgir Kjaran form. byggingarnefndar sundlaugarinnar. — Á
1 borðinu má sjá bankabókina, sem fjáröflunarnefndin skilaði.
i
150 jjíiis kr tilbyggingar
sundalaugar í Vesturbæ
Fláríifiiinarnefndm skÉfaði af sér í fyrradag
FJÁRÖFLUNARNEFND sú, er á sínum tíma var skipuð til að afla
fjár vegna sundlaugarbyggingar i Vesturbænum hefur nú lokið
störfum.
150 ÞUS. KR. |
Á fundi íþróttabandalags
Reykjavíkur í fyrradag, þar sem!
viðstaddir voru borgarstjórinn í
Reykjavík, Gunnar Thorodd-1
sen, íþróttafulltrúi ríkisins,
fræðslufulltrúi Reykjavíkur svo
og byggingarnefndin og fjáröfl-
unarnefndin, skilaði fjáröflunar-
nefndin íþróttabandalaginu rúm-
lega 150 þúsund krónum. Alls
höfðu safnazt um 160 þúsund kr.
en af því fóru 10 þúsund í kostn-
að, aðallega vegna útgáfu og
dreifingu auglýsingarits þess, er
nefndin gaf út og dreift var um
Vesturbæinn.
BYRJAÐ HIÐ BRAÐASTA
Gunnar Friðirksson formaður
fjáröflunarnefndar lét þau orð
fylgja skilagreininni, að Vestur-
bæingar legðu fram upphæð
þessa í fullu trausti þess, að byrj-
að yrði á framkvæmdum hið
allra bráðasta.
STAÐUR ÁKVEÐINN
Þá upplýsti form. Byggingar-
nefndar, Birgir Kjaran, að um
þessar mundir væri verið að
vinna að skipulagsuppdráttum
varðandi staðsetningu laugarinn-
ar og mundi væntanlega áður
en langt um líður, verða unnt
að ákveða hvar hún skuli byggð.
Borgarstjóri, Gunnar Thorodd-
sen færði fjáröflunarnefndinni
þakkir sinar fyrir framúrskar-
andi vel unnin störf og kvaðst
mundu stuðla að því, að bæjar-
yfirvöldin gerðu það, sem í þeirra
valdi stæði til að flýta fyrir fram
gangi þessa nauðsynjamáls, er
kæmi bæði skólunum og íþrótta-
félögunum að verulegu gagni og
ekki sizt Vesturbæingum í heild,
þar sem góð sundlaug væri hinn
ákjósanlegasti heilsubrunnur.
undur Frjálsí
fór fram 23. nóv. s.l. í félags-
heimili KR. Fundarstjóri var Er-
lendur Ó. Pétursson, en fundar-
ritari Bragi Friðriksson. Formað-
ur, Ingi Þorsteinsson, flutti ýtar-
lega og greinargóða skýrslu
stjórnarinnar, sem sýndi gott
starf ' og vaxandi gengi frjáls-
íþróttanna í héraðinu. Fjögur
félög eru innan ráðsins með um
700 meðlimum.
Á s.l. ári var sú nýbreytni tek-
in upp að gera Meistaramót
Reykjavíkur að stigamóti og
tókst það vel. — Ármann varð
stigahæsta félagið á mótinu. Þá
fór fram á árinu keppni Reyk-
víkinga og utanbæjarmanna. Var
keppni sú skemmtileg og lauk
með knöppum sigri Reykjavíkur.
I Utanfarir voru engar á sumrinu.
I Ráðið gskkst fyrir fræðslufundi
I og er í ráði, að fleiri slíkir fundir
j verði haldnir á næsta ári.
TILLÖGUR
i Ýmsar tillögur voru samþykkt-
ar á aðalfundinum og má þar
nefna m. a. áskorun um að koma
sem fyrst á fót merkjakeppni,
áskorun til stjórnar FRÍ um að
efna til keppni drengja úr Reykja
vík og utan af landi. Samþykkt
var að leggja niður mótanefnd
félaganna. Gengið var frá reglu-
gerð Meistaramóts Reykjavíkur
og eru helztu nýmæli þau, að
mótið er nú stigamót og fá sex
fyrstu menn hverrar greinar stig
eftir reglunni 7-5-4-3-2-1. Frá-
farandi stjórn var síðan þakkað
gott starf. Þessir skipa hina nýju
stjórn: Halldór Sigurgeirsson,
form., Jóhann Jóhannesson, Guð-
mundur Hermannsson, Marteinn
GRrðjónsson, Gunnar Snorrason.
BIKARAR GEFNIR
Á fundinum voru flutt kveðju-
orð til Braga Friðrikssonar, sem
er á förum til Canada. Þakkaði
fundurinn honum góð störf í
þágu íþróttanna. í fundarhléi
Framh. á bls. 12.
Framh. af bls. 7.
að hún kosti tæpar 46 þús. krón-
ur næsta ár. Ef alls staðar er jafn
mikillrar hagsýni gætt í rekstr-
inum, þá er svo sem engin furða
þó að ávallt halli meira og meira
á ógæfuhliðina. Annars get ég
fullvissað forstjórann um það að
hann fær engan mann, sem þekk-
ir mig til þess að trúa því, að mig
hafi svo skort verkefni í lífinu,
að ég hafi þurft að leggja hatur
á einn eða annan fyrir það að
ekki hafi tekizt á einhverjum.
tímum samningar um það að af-
henda mér einhver störf.
★
í tilefni af þessari getgátu for-
stjórans, þykir mér einnig rétt
að benda á, að eftir 8 áta starf,
sem formaður fjárv.nefndar var
ekki unnt að komast hjá þvi, að
vita ýmislegt um rekstur í hin-
um ýmsu stofnunum ríkisins. Og
þó að í ýmsum þeirra sé margt,
sem betur mætti fara að mínu
áliti, þá þekki ég þó ekkert, sem
jafn auðvelt er að spara milljónir
á og það að leggja Skipaútgexð
ríkisins niður. Fjárlög undanfar-
inna ára hafa farið síhækkandi,
m.a. vegna þess, að þjóðin krefst
lausn nýrra og stórra vandamála,
! svo sem að koma raforku um all-
l ar sveitir landsins, svo að aðeins
eitt dæmi sé nefnt, en á sama
tíma standa heilar hjarðir vörð
um allar þær stofnanir, sem einu
sinni þótti rétt að koma á fót, og
það alveg eins þótt breyttir tím-
ar hafi gert þær óþarfar, standa
vörð um sérhvert embætti, sem
stofnað hefur verið og hlaða múr
um hver þau fríðindi, sem einu
sinni hafa verið veitt, og það
alveg eins þótt eng'in frambæri-
leg ástæða sé til að endurveita
þau. Fólkið í landinu og fram-
leiðslan stynur undan óhæfileg-
um sköttum, og fjármálaráðherra
getur ekki séð af nokkurri krónu
til nýrra nauðsynlegra fram-
kvæmda fram yfir það, sem þeg-
ar hefur verið ákveðið. 1 hvert
sinn og ný fjárlög eru afgreidd
hrópar hann til þjóðarinnar:
„Það er hvergi hægt að spara,
nema á sama tíma að minnka
þjónustu ríkisins og gera ykkur
lífsbaráttuna erfiðari“. Þao er
þetta ástand og þetta eitt, sem
valdið hefur því, að við flrfi. höf-
um borið fram tillögu um að rík-
issjóður hætti að starfrækja
strandfhrðirnar og við höfum
fært full rök fyrir því, að allir
aðilar verði betur settir eftir en
áður. Þessi krafa verður ekki
kæfð með tómum orðaflaumi
þeirra manna, sem skipa sér í
varðsveitirnar til þess að verja
grenin vegna persónulegra hags-
muna. Almenningsálitið verður
að síðustu miklu þyngra á voga-
skálunum en svo, að nokkur von
sé til að þeirra málstaður sigri.
Þegar tekjurnar minnka af er-
lendri aðstoð og erlendri vinnu,
og þjóðin þarf meira en, enn er,
að velta hverjum eyri til þess að
láta tekjur og gjöld standast á,
þá eru það fyrst af öllu þessir
varnarmúrar, sem þarf að brjóta
niður. Varnarmúrarnir, sem ein-
stakir pólitiskir gæðingar hafa
hlaðið umhverfis sig og sitt
skyldulið á kostnað fólksins í
landinu. Það er því alveg eins
gott og hollt að byrja á því að
fikra sig niður stigann nú þegar.
Fyrsta þrepið var sérleyfisrekst-
ur póststjórnarinnar, sem lagður
var niður vegna baráttu ckkar
Sjálfstæðismanna, næsta þrepíð
verður Skipaútgerðin, sem fyrr
eða síðar fer sömu leið, og síðan,
hvert það fyrirtæki ríkisins, sem
liggur eins og miliusteinn um
háls þjóðar, er á að vera frjáls i
hugsun og athöfnum.
Gísli Jónsson.
Enn á .Tamaica
LUNDÚNUM — Brezku konungs
hjónin hafa undanfarið dvalist á
Jamaica, en halda innan skamms
til Asíuríkja brezka heimsveldis-
ins.