Morgunblaðið - 10.02.1954, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 10.02.1954, Blaðsíða 8
8 MORGVNBLAÐIÐ Miðvikudagur 10. febrúar 1954 uublú Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavflt Framkv.stj.: Sigfús Jónason. Ritstjórl: Valtýr Stefánsaon (ábyrgðarm.) Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur. Lesbók: Árni Óla, simi 3049. Auglýsingar: Árni Garðar Kristinaeon. Ritstjórn, auglýsingar og afgreiOala: Austurstræti 8. — Sími 1600 Askriítaxgjald kr. 20.00 i mánuði lnnanlands I lausasölu 1 krónu eintakiO ÚR DAGLEGA LlFINU Dúían í dagsljósinu — — njósnir að næturþeli í ALLRI Vestur-Evrópu er einn aðgreindur hópur manna, sem berst gegn öllum hervarnarráð- stöfunum lýðræðisþjóðanna. Þar er sama hvort um er að ræða At- lantshafsbandalag, Evrópuher, eða auknar hervarnir einstakra landa. I Hvar sem þeir geta komið máli sínu á framfæri berjast kommúnistar eins og trylltir gegn þessum hervarnarráðstöf- unum sem yfirgnæfandi meiri- hluti lýðræðisþjóðanna sér að eru nauðsynlegar og óhjákvæmi- legar vegna stöðugrar hervalds- ógnunar Rússa. Það er athyglisvert að kynna sér, hvernig kommún- istar rökstyðja þessa and- spyrnu sína við hervarnir vestrænna þjóða. Allt stafar þetta, að þeirra eigin sögn, af góðmennsku, allt að því kristilegum kærleika og þrá eftir frið. Þegar stofnun At- lantshafsbandalagsins var til umræðu, hófu kommúnistar upp mikil hróp. Þeir héidu friðarráðstefnu í Stokkhólmi og út um allan heim gekk friðardúfuherferð þeirra. Á hverju ári síðan hafa þeir haldið friðarráðstefnur, þar sem aðalumræðuefnið hefur verið harðvítugar árásir á varnarsamtök vestrænu þjóð- anna. j Hér á landi stofnuðu kommún- istar félagsskap, sem þeir nefndu „friðarsamtök kvenna“, sem tók sér það verkefni helzt fyrir hendur að gefa út Kóreu-skýrsl- una, sem hefur hlotið þann sess í íslenzkum bókmenntum, að vera ógeðslegasta plagg, sem út hefur komið. Meðan kommúnistar halda uppi þessari harðvítugu „friðar“- baráttu gegn hervarnarsamtökum lýðræðisþjóðanna er það athygl- isvert að í mörgum sömu lýð- ræðisríkjunum hefur komizt upp um aðra starfsemi þeirra, sem þeir láta að vísu ekki bera eins mikið á. Fyrir um það bil tveimur ár- iim varð uppvíst um stórfelldar njósnir kommúnista í Svíþjóð. Varð ljóst að kommúnistinn Niels Enbom og stór klíka ann- arra kommúnista höfðu haldið uppi skipulögðum njósnum í þágu Rússa. Um miðjan nóvember s. 1. komst af tilviljun upp um njósnahring kommúnista í Norð- ur-Noregi. Kommúnistarnir gerðu sér mjög tíðförult yfir landamær- in til Murmansk og afhéntu leyni þjónustumönnum Rússa upp- drætti, ljósmyndir og ítarlegar skýrslur um varnarvirki Norð- manna. Ný njósnamál eru enn á döf- inni í Noregi. Hefur nú verið Ijóstrað upp um stærsta og hættulegasta njósnahringinn, sem starfaði í Ósló og nágrenni höfuðborgarinnar. Hafa 13 manns þegar verið handteknir en miklu fleiri munu vera riðnir við málið. Hér hefur verið minnzt á stærstu njósnamálin á Norður- lörtdum að undanförnu. Auk þeijrra mætti telja nokkur smærri en af öllu þessu er ljóst, að Rúss- ar ^tanda á bak við víðtækar hernaðarnjósnir á Norðurlönd- urn. Halda menn nú að það sé nokkur tilviljun að það eru einmitt sömu hópar kommún- ista, sem halda uppi íriðar- dúfutali í dagsljósinu, en læð- ast að næturlagi kringum varnarvirki föðurlands síns og eru reiðubúnir að gerast föð- urlandssvikarar hvenær sem kallið kemur? í heimsstyrjöldinni síðustu voru vinnubrögð hjá fylgismönn- um annarrar ofbeldisstefnu ákaf- lega áþekk þessu. Allar aðgerð- ir nazistanna miðuðu að því að veikja varnaraðstöðu lýðræðis- þjóðanna. Fyrst var haldið uppi látlausum áróðri fyrir afvopnun og vitnað til kristilegra lögmála um að aldrei skyldi draga sverð úr slíðrum. Síðar þegar stormur- inn skall yfir kom hinn sanni til- gangur fram, þegar nazistarnir opnuðu hliðin innan frá að næt- urlagi fyrir árásarliðinu. Njósnamálin á Norðurlönd- um bregða alveg nýju ljósi yfir starfsemi kommúnista- flokkanna. Þau varpa sterkri grunsemd yfir þá, þannig að hver borgari hlýtur að krefj- ast svars um það, hvort komm- únistar séu á sama hátt og nazistarnir reiðubúnir að gegna hlutverki svikaranna. Þau bregða einnig ljósi yfir friðardúfna áróður þeirra, því að hann er sömu ættar, ætlaður til þess eins að veikja hervarnir lýðræðisþjóðanna gegn hinni rússnesku her- veldisógn, en á ekkert skylt við mannkærleika. ★★ *VLLT frá því að ábóti einn, islamtrúar, fyrst reyndi undramátt kaffisins hefur á- hrifum þess og undramætti verið lýst í sögum, sögnum og kvæðum. Það hefur borið mörg nöfn, allt frá arabíska nafninu „kawah“ (þ.e. það sem örvar) til „vín Islams“. Kaffi er eftirlæti þjórdrykkju manna — manna, sem stöðugt vilja vera í vímu. Það er drykkur náttúrunnar og á sér marglita sögu. O-----□-----O ★★ ÞAÐ var ábótinn í Sjehod- et-klaustrinu í Yemen, sem af forvitni sauð súpu úr hinum JCf'fi uppntvii ocý óacja beisku ávöxtum kaffijurtarinnar — og hann komst í gott skap, einkennilega vímu og glaðvakn- aði. Munkarnir í klaustrinu tóku upp kaffidrykkju og kölluðu drykkinn „kawah“. Ábótinn hafði heyrt sagnir um það hjá geitahirðunum, að geiturnar ætl- uðu vitlausar að verða þegar þær Farnir í fýlu 31. JANÚAR fóru fram bæjar- og sveitarstjórnarkosningar víða um land. Það var dagur hinna almennu kjósenda, þegar þcir kveða upp dóm yfir störfum bæj- arfulltrúa sinna. Og þau urðu úr- slitin almennt un? land allt, að kjósendur lýstu ranþóknun sinni á bæjarmálapó’.xtik kommúnista og krata. — Fylgistap þessara flokka var r.okkuð jafnt um allt land. Að morgni sáu broddar þessara flokka hvert stefndi. Og að sjálfsögðu var gert ráð fyrir því að þeir sættu sig við dóm kjósendanna. En, nei, annað hefur nú komið í ljós. Það er oft sagt um óþægðar- krakka, þegar þeim gengur illa í leik, að þeir fari í fýlu, setji á sig skeifu og fari heim. Alveg eins ferst þeim "tjórn- málaflokkum nú, sem biðu ósig- ur. Þessu höfðu þeir ekki reikn- að með. Hér i Reykjavík greiddu yfir 30,000 manns atkvæði og þús- undir manna í kaupstöðum út um land. Er það eðlilegt að í svo miklum aragrúa atkvæða verði eitt eða tvö mistök. Við talningu atkvæða voru fulltrúar þessara rauðu flokka viðstaddir og sáu þessi örfáu mistök, sem urðu eins og venjulega. Þá hreyfðu þeir ekki mótmælum. Mótmælin koma hvergi fyrr en eftir ó, þegar þeir sjá að þeim hefur gengið illa. Alveg eins og óþægu krakkarnir fara þeir í fýlu. Þetta verður vonandi ekki í síðasta sinn sem íslenzkir kjós- endur láta þessa fugla fara í fýlu. íslenzk alþýða mun héðan í frá sem hingað til sýna þeim að hér á landi gildir ekki hin rússneska regla um „viss“ 99% atkvæða. ULÁ andi ólrij-ar: Kaffisala kvenstúdenta. ÞAÐ var margt um mannxnn um kaffileytið í Sjálfstæðis- húsinu s.l. sunnudag, enda er þar ekki á hverjum degi annað eins um að vera. Félag kvenstúdenta hafði efnt þar til almennrar kaffi sölu til ágóða fyrir eitt stefnu- mál sitt, sem tekin hafði verið ákvörðun um á fundi þess s.l. haust, að stofnaður skyldi sjóð- ur til styrktar erlendum mennta- konum til að stunda nám í nor- rænum fræðum hér á íslandi, einni í senn. Þetta er ágæt hug- mynd, sem óskandi væri, að kom- ast megi í framkvæmd sem fyrst, og bera ríkulegan ávöxt í fram- tíðinni. Einmitt slík menningar- mál eiga að vera verkefni og markmið þessa félagsskapar. Er ekki að efa, að hinn fjölmenni hópur kvenstúdenta muni geta fengið miklu áorkað ef einhugur og röggsamleg forysta er fyrir hendi. Láu ekki á liði sínu. OG það var auðséð, að þeir — það er að segja þær! — höfðu ekki legið á liði sínu á sunnu- daginn og jafn auðséð var það og auðfundið að latínulærdómur og æðri menntun kvenna sem samnefnari við brennda grauta og klesstar kökur eiga sér enga stoð í veruleikanum. Allt sem þarna var borið fram, höfðu stúd entarnir búið til sjálfir, hver þeirra lagði fram sína heima- bökuðu köku eða tertu, hverja annarri girnilegri og gómsætari og hver gestanna fékk eins og hann vildi of öllum kræsingun- um fyrir 12 krónurnar, sem sett var upp fyrir kaffið. — Ég held, að engum hafi fundizt það of hátt gjald. Eldri og yngri „stúd- ínur“ lögðu þarna hönd á plóg- inn, við undirbúning og fram- reiðslu veitinganna, þær yngstu gengu um beina, hvikar og léttar upp á fótinn. Var kaffisalan í eitt og allt með mesta myndarskap og kven- stúdentunum til sóma. M' Til athugunar fyrir verðlaunaskeggja. OSASKEGGUR hefir orðið: „Velvakandi sæll! Ég las fyrir nokkrum dögum í einu víðlesnu heimsblaði — þetta blað er hið vandaðasta í öllum sínum skrifum — nokkuð sem ég vildi gjarnan, að komið gæti fyrir augu þátttakenda í skegg-keppni þeirri, sem stofnað var til hér um jólaleytið. Ég hygg nefnilega, að hér sé um að ræða merkilegt athugunarefni fyrir þá og íslenzka verðlauna skeggja í i'ramtíðinni. En svo að ég komi mér nú að efninu: Blaðið greinir frá því að hans háVirðulegheit, sendiherra Pakistans í París hafi fyrir skömmu mætt í embættislegu samkvæmi með skegg sitt, sem kvað vera mikið og fagurt, al- skreytt demöntum og öðrum eðal steinum. Þeim var komið fyrir í þar til gerðu neti, sem fest var haglega í skegg hans. Skeggskreytingin eigi sinn þátt. EKKI verður ráðið af fréttinni, hvort sérlegir sendimenn annarra ríkja í París hafi þegar farið að dæmi kollega síns frá Pakistan, en mér, fyrir mitt leyti, datt í hug, hvort ekki færi vel á, að íslenzku verðlaunaskeggjarnir tækju upp einhvern svipaðan sið, úr því að þeir eru að reyna að hressa eitthvað upp á skegghirð- ingu og skeggtízku okkar hér norður frá. Væri þá vel til at- hugunar, að verðlaunin verði veitt með hliðsjón af glæsileg- ustu skeggskreytingunni, jafn- framt fegurð og rækt skeggsins sjálfs. Eða hvað finnst öðrum? — Mosaskeggur". Skessan í Víkur- skarðsmúla. AMILLI Svalbarðsstrandar við Eyjafjörð og Fnjóskadal er skarð, sem nefnt er Víkurskarð, og er bæði stutt leið og góð um það milli sveitanna. Austan til í skarðinu norðanverðu er múli allmikill, en vestan til í múlan- um eru eins og dyr inn í bergið, og sjást þær glöggt, þegar um veginn er farið. Fyrir innan dyr þessar á að vera hellir, og hefst þar við skessa ein. Það eru munn mæli í Fnjóskadal, að ef einhver opnar dyrnar, þá eigi allar kirkj- urnar í Fnjóskadal að standa í ljósum loga, en kirkjurnar eru þrjár: Aðalkirkja að Hálsi, en útkirkjur að Illugastöðum og Draflastöðum. _____ Þegar ástin fær sjónina, sér hún að jafnaði of vel. átu dökkbrúna ávexti ákveðinn- ar jurtar. Það voru þessar geitur sem með athæfi sínu urðu þess valdandi að mannkynið tók upp kaffidrykkju. O-----□----O ★ ★ FYRIR hina heittrúuðu muhamedstrúarmenn, sem urðu að afneita vínanda, var kaffið „guðaveigar", sem gerði þeim kleift að komast í vímu — en vera þó ódrukknir. Og kaffið ruddi sér til rúms. Kaffihús risu upp í Austurlöndum eins og gorkúiur á haug. Sum þeirra hlutu nafnið „skóli vizkunnar“, því oft þótti mönnum segjast vit- urlega, er þeir sátu í vímu yfir svörtu og beizku kaffinu. O-----□----O ★★ POLACKEN KOLSJITZKY hét maðurinn, sem kom kaffinu á borð Vesturlandabúa. Þegar Tyrk ir herjuðu á Vínarborg hertóku A usturríkismenn nokkra sekki, sem voru fullir af fíngerðu dufti. Þeir tóku einnig h’öndum mann að nafni Kolsjitsky og hann ijóstraði upp um það til hvers duftið væri notað. Hann setti og á fót fyrsta kaffihúsið í Vín, en fékk Vínarbúa ekki til kaffi- drykkju fyrr en hann setti mjólk og hunang í hinn beizka di’ykk. O-----□----O ★★ Heimurinn tók sín viðbrögð, menn vildu fá sitt kaffi og engar refjar. Smyglarar mökuðu krók- inn — en síðar varð kaffið stór liður í heimsverzlUninni og Suð- ur-Ameríka tók við af Austur- löndum sem kaffiforðabúr heims- ins. Þetta svarta duft er nú gull Suður-Ameríku. Coffeinið, eitur kaffisins, eyk- ur mjög hjartastarfsemina. Hinir sönnu kaffidrykkj umenn þekkja og hver áhrif það hefur á hug- myndaflugið og talandann — og þreytan hverfur. O-----□----O ★★ FYRIR allan fjölda manna er kaffið „guðaveigar“, drykkur, sem veitir fjöldanum gleði og ánægju undir ýmsum kringum- stæðum. Enginn rannsókn hefur leitt það afgerandi í ljós að kaff- ið sé verulega óhollt. Sumir vís- indamenn segja að vísu að það sljóvgi kynhvöt manna — aðrir bera á móti því. Að minnsta kosti er ósönnuð sagan um Mohamet Kos-Win Persakonung, sem var sagður hafa drukkið svo mikið kaffi, að hann missti alla löngun til kvenna. Kaffið er í dag sá drykkur sem flestir sækja til uppörfun og styrk. — f landi hins kalda og langa vetrar hefur það mikil- vægu hlutverki að gegna. Bikarglíma Ái« maims er í kvöld í SAMBANDI við 65 ára aimælis hátíðahöld Glímufélagsins Ár- manns fer fram Bikarglíma Ár- manns í íþrcttahúsi Jóns Þor- steinssonar í kvöld kl. 8,30. Glímumót þetta er innanfélags- mót og dregur nafn sitt af veg- legum bikar, sem þeir bræðurn- ir, Kristinn og Bjarni Péturs- synir, gáfu. Á þessu glímumóti er dæmt samkvæmt hæfni glímu- manna, þ. e. hver glíma stendur í 2. mín. og er ekki hætt, þó að bylta verði, en hver glímumað- ur fær að lokinni hverri lotu stig, sem reiknast út samkv. þvi, hve margskonar brögð hann tek- ur, hve oft hann veldur andstæð- ingi byltu og ennfremur eru varnir taldar, en kraftur, lipurð og framkoma metið til stiga. Ætlunin er að bjóða skóla- drengjum til mótsins, 10—16 ára, til þess að kynna þeim glimu. Verða þeim afhentir aðgöngu- miðar við innganginn. j

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.