Morgunblaðið - 25.05.1954, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 25.05.1954, Blaðsíða 2
2 MORGUNBLAÐIÐ Þriðjudagur 25. maí 1954 ; Tónleikar Þjóðleikhússins 1 Verk Emils Thoroddsens. ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ efndi til tón- leika 11. þ. m. í tilefni af 10 ára ártíð Emils Thoroddsens, tón- .skálds, sem er nú í sumar. Þessir tónleikar mega teljast til stór- ■viðburða í íslenzku tónlistarlífi, <og ber fleira en eitt til þess: í fyrsta lagi er það fátítt hér á landi, að efnt sé til tónleika með jnnlendum tónverkum eingöngu, •ívað þá þegar um er að ræða verk eftir eitt og„sama4ónskáld. í*á var hér flutt í “fyrsta skipti •cina stórverk Emils, Alþingishá- tíðarkantatan 1930, eftir að hafa legið í þagnargildi rétt um aldar- íjórðung. Loks hefur Þjóðleikhús ið hingað til að mestu leitt hjá sér að punta upp á starfsemi sína með tónleikahaldi, og er ánægju- legt, ef breyting á því er í vænd- «m, ekki sízt ef framhaldið yrði <eftir þessum tónleikum um efnis- yal. Það er því miður staðreynd, að áslenzkt tónlist — hvort sem hún <er vegin í pundum eða mæld í metrum — er ekki mikil að vöxt- wn. Þess er ekki heldur að vænta, og ástæðulaust að reyna að hilma yfir það. Þegar fyrsta tónskáld okkar, sem það nafn getur borið með réttu, Svein- björn Sveinbjörnsson, var að komast til þroska, höfðu tón- skáld annarra þjóða þegar samið mestalla þá tónlist, sem enn er í mestum hávegum höfð. Frá og með þeim tíma eru varla nema am 30 íslenzkir menn, sem lagt hafa stund á tónsmíðar í nokk- urri alvöru, og ekki nærri allir þeirra hafa lagt til atlögu við hin slærri tónlistarform, enda lengst af engin skilyrði hér á landi til ílutnings stórra tónverka. Loks *er þess að geta, að nær allir þess- ara manna hafa ævilangt orðið að stunda önnur störf sér til lífs- iframfæris, og allir vita hve tor- velt og tímafrekt brauðstritið •tefur lengt af verið í þessu bless- aða landi! Nei,, það er ástæðu- laust að draga fjöður yfir það, að afköstin eru ekki mikil, enda munu starfsskilyrði tónskálda ó- víða á byggðu bóli vera lakari, og eru þó víða talin bágborin. Það er þá einnig skiljanlegt, þegar þessar aðstæður eru hafðar í huga, að meginhluti afurðanna verði í smáum formum, naumar og dreifðar tómstundir leyfa ekki nnnað. Einmitt af þessum ástæðum mtti nýtt stórverk eftir íslenzkan höfund að vekja eftirvæntingu meðal þjóðarinnar, og það má teljast furuðlegt forvitnisleysi, að stórverk eftir eitt af snjöllustu tónskáldum okkar, sem ófullgert hafði hlotið mikið lof hinna dóm- bærustu manna, skyldi fá að liggja óáreitt í skúffu, fyrst 15 ■ár að höfundinum lifandi og svo 10 ár að honum látnum, án þess að gangskör væri gerð að því að koma því fyrir eyru almennings. Okkur hefur nýlega gefizt til- <;fni til að íhuga, hvers.virði tón- list lítillar þjóðar getur verið henni í skiptum við aðrar þjóðir. Hér er haldin finnsk iðnsýning, og frá Finnlandi kemur hópur manna til þess að opna sýning- una með viðeigandi viðhöfn. Það kemur ráðherra, sendiherra og xæðismaður, og svo tveir tónlist- armenn. Það mun vera mál margra þeirra, sem fylgdust með þessum hátíðahöldum, að þau hafi náð hámarki á tónleikum þeim, sem Pákisútvarpið hélt í Þjóðleikhúsinu, þar sem þessir ágætu listamenn túlkuðu tónlist þjóðar sinnar. Margir munu og telja, að tónleikarnir hafi gert meira til að skapa sanna og var- anlega sambúð og skilning milli þjóðanna heldur en öll önnur við höfn í þessu sambandi. „Fin- landia" er ekki stórbrotnasta tón- •verk Sibeliusar, en þó hefur ver- ið sagt, að það hafi haft meiri áhrif í frelsisbaráttu Finna held- | ur en þúsund flugrit og hvatn- I ingarræður. Og víst er um það, að á þessum finnsku tónleikum skildi „Finlandia“ eftir djúp og varanleg áhrif í hjörtum allra viðstaddra. Við íslendingar höfum ekki enn eignazt okkar „Finlandia“ eða aðra þá tónlist, sem á svipaðan hátt sameini okkur inn á við og veki athygli og virðingu út á við. En vonir standa ti'l þess, að sá dagur geti komið, þótt síðar verði, og í voninni um þann dag ætti í rauninni að hlýða hverju nýju íslenzku tónverki Alþingis- hátíðarkantöturnar frá 1930 hafa kannske komizt næst því að ná þessu marki, og kaflar úr þeim eru það, sem jafnan er gripið til, þegar á þarf að halda íslenzkri tónlist við hátíðleg tækifæri. — Gildir þetta fyrst og fremst um hátíðarkantötuna sjálfa, verk Páls ísólfssonar, og einnig um önnur þau verk, sem samin voru af þessu tilefni. Kantata Emils Thoroddsens skipar vel sæti sitt við hlið þessara verka, kaflar úr henni eru tvímælalaust meðal þess allra bezta, sem eftir tón- skáldið liggur, og meðal þess frumlegaiíta og áhrifamesta, sem íslenzk tónlist hefur að bjóða. Verkið í heild er mikill fengur íslenzkum tónbókmenntum, og eiga þeir sem stóðu fyrir og stuðl- uðu að flutningi þess nú, fyllstu þakkir skildar fyrir það Allir, sem fram komu á þess- um tónleikum, skiluðu hlutverk- um sínum með fyllsta sóma: Þjóðleikhúskórinn og Sinfóníu- hljómsveitin undir stjórn dr. Victors Urbancic; sem einnig hafði lagt síðustu hönd á kantöt- una eftir uppkasti tónskáldsins, einsöngvararnir Guðrún Á. Sím- onar, Ketill Jensson og Guðmund ur Jónsson, og þulurinn, Jón Að- ils, leikari, auk Alþingishátíðar- kantötunnar lék strengjaflokkur Sinfóníuhljómsveitarinnar „And- ante in memoriam“, Ketill Jens- son söng kafla úr hátíðaljóðum við háskólavígslu 1940, og Guð- rún Á. Símonar söng þrjú alkunn sönglög eftir Emil, sem stjórn- andinn hafði fært í smekklegan hlj ómsveitarbúning. Tónleikarnir voru fluttir í samráði við Tón- skáldafélag Islands. J. Þ. Var vfir Norðnr- j pólmim kL 5,30 í o'ær KLUKKAN 5,30 í gærdag barst flugumferðarstjórninni á Reykja- víkurflugvelli skeyti frá Cloud- masterflugvél frá S.A.S., svo- hljóðadi: Erum yfir Norðurpóln- um í 8000 feta hæð á leið til Fairbanks í Alaska. — Flugvél þessi er í fyrsta. áætlunarflugi milli Skandinavíu og Los Angel- es. Lagði hún af stað frá Bodö í Noregi kl. 10,55 í gærmorgun með 50 farþega innanborðs og var áætlað að lenda í Fairbanks kl. 14, 13 klst. síðar. Fjölsóttsr leiksýn- ingar hjá Leikiél. LEIKFÉLAG Reykjavíkur sýndi bæði leikrit sín á sunnudaginn og var húsfyllir á báðum sýn- ingunum, k! 3 á Frænku Char- leys og um kvöldið á Gimbli. í þessri viku verða sýningar hjá Leikfélaginu á hverju kvöldi nema laugardagskvöld og skipt- ast á sýningar á Frænku Chab- leys og Gimbli. f kvöld verður Frænkan sýnd í 22. sinn, en næsta sýning á Gimbli er annað kvöld. Fengu 10 þús. kr. hlut á rúm- um miáiiuði AKRANESI, 24. maí. — Á sunnu- daginn reru héðan 4 trillubátar. Var afli þeirra frá 500—1700 kg. í dag, mánudag, voru allir trillu- bátar héðan á sjó. Afli var frá 700 kg. og upp í 2 smál. Trillubáturinn Höfrungur er bú inn að afla 31 smálest, síðan hann byrjaði í vor. Hefir hann ein- göngu notað færi, eins og aðrir trillubátar, sem róið hafa héðan. A Höfrungi eru 3 menn, Ágúst Ásbjörnsson, sem er formaður, og eigendur trillunnar, Ársæll Ey- leifsson og Gunnar Erlendsson. Hafa þeir nú hver um sig fengið á einum mánuði og 5 dögum bet- ur, 10 þús. kr. í hlut. — Oddur. Fyrsfi fúnMefturinn sleginn 20. maí SAUÐÁRKRÓKI, 24. maí. — Svo mikill gróður er orðinn hér á Sauðárkróki, að einsdæmi má telja. Er það í frásögur færandi, að fyrsti túnbletturinn var sleg-. inn hér hinn 20. maí, sem er 200 fermetra spylda, eign Óskars Stefánssonar verkstjóra. — Var á engan hátt borið meira á tún- blett þennan í vor en undangeng- in ár, en allt að einu var vel sprottið á honum. Þá er einnig almennt farið að taka upp kálmeti, sem rækað hef- ur verið í görðum hér í vor, til dæmis spínat, og salat og ýmissar fleiri tegundir eru vel á veg komnar. Rabarbara var farið að taka upp fyrir nokkru síðan. Má gera sér vonir um margfalda kál- uppskeru ef þessi einmuna tíð helzt. — Guðjón. Leikfélag Sigluij. á SauSárkróhi SAUÐÁRKRÓKI, 24. maí. Síðast liðinn laugardag kom Leikfélag Siglufjarðar hingað og sýndi sjónleikinn Hamingjuf jölskyld- an. Leikstjóri var Björn Davíðs- son. Var leiknum prýðisvel tekið og var hann endurtekinn á sunnu daginn. Að lokinni þeirri sýningu hafði Leikfélag SauðárkrókS boð inni fyrir gestina, en að því búnu hélt leikfélagið áleiðis til Siglu- fjarðar. — Guðjón. Broltflufningi fanga ’angl komið HANOI, 24. maí. — Franski flugherinn vonar að Ijúka brott- flutningi fanga frá Dien Bien Phu eftir 4 daga, en kommún- istar hafa leyft að flytja þaðan um 860 fanga. Um helgi höfðu 420 manns verið fluttir burt frá virkisbænum. Innlenf lyftMisif er sízt laknra en erlent - og auk þess allmikhi ódýrara. FRÁ ÞVÍ er skýrt í „Neytendablaðinu", að gæðamatsnefnd Neyt- endasamtaka Reykjavíkur hafi látið fara fram samanburðai- rannsókn á erlendu og innlendu lyftidufti. Var þar bæði um efnafræðilegar og tæknilegar rannsóknir að ræða. Iðnaðardeild Atvinnudeildar Háskólans rannsakaði loftmyndanir lyftiduftsins, en Húsmæðrakennaraskóli íslands annaðist bakstur á brauðum og kökum í tilraunaskyni. Niðurstaðan var sú að öll is-( lenzku lyftiduftin voru sæmileg eða góð, en þó reyndist eitt er- lent lyftiduft lítið eitt betra en það bezta íslenzka. Langlakasta lyftiduftið var aftur á móti er- lent. Þegar á verðið er litið, eru innlendu lyftiduftin yfirleitt tals- vert ódýrari en þau erlendu, enda vel skiljanlegt, þar sem tollar á innfluttu lyftidufti er 55% af inn flutningsverðmæti þeirra, en að- eins 13—14% #f hráefnum í þau. Þessi samanburðarrannsókn á lyftiduftum var gerð m. a. vegna þess, að það var tæknilega og fjárhagslega framkvæmanlegt. „í sambandi við mat á þessu verk- efni er rétt að hafa það hug- fast,“ segir í Neytendablaðinu, „að enda þótt lyftiduft séu þó nókkur kostnaðarliður við bakst- ur, þá er þó hitt enn mikilvæg- ara, hversu dýr önnur efni eru, sem bakað er úr, sérstaklega við hátíðabakstur, en lyftiduftið hef- ir mjög mikil áhrif á árangurinn, kökugæðin." 6óð mynd í Auilur- bæjarbíói AUSTURBÆJARBÍÓ sýnir um þessar mundir þýzka mynd, sem nefnist Holl læknir. Er þetta bæði áhrifamikil og vel leikin mynd, sem er byggð á sannri sögu eftir dr. H. O. Meissner. Sú saga var fyrir nokkru framhaidssaga í danska vikublaðinu Familie Journal. Hefur engin þýzk mynd, sem sýnd hefur verið á Norður- löndum eftir stríð, gengið jafn lengi og Holl læknir. Kvikmyndir um líf og starf lækna hafa oft yfir sér sérstakan blæ. Starf læknisins og hjúkrunar konunnar er mannúðarstarf, sem krefst fórna og ósérhlífni. Mynd um slíkt efni knýr því á dyr í rúmi hins góða í áhorfandanum á þann hátt að hann hlýtur að hrífast með og fylgjast með sög- unni af athygli allt til loka. Myndin um dr. Holl fjallar um ástir hans, sjúklingsins og hjúkr- unarkonunnar og sigri læknisins yfir illræmdum sjúklingi. Er myndin í alla staði þess verð að sjá hana. —Spectator. Fékk I6Ö kg láðu STYKKISHÓLMI, 24. maí. — í dag kom úr róðri, eftir um sólar- hrings útivist, trillubáturinn Gísli Gunnarsson, en á honum eru fjór ir menn. -— Bátsmenn höfðu dregið um hálft annað tonn af fiski, en þar að auki dró einn þeirra, Sigvaldi Indriðason, feikn stóra lúðu, sem var álíka löng og fullvaxinn maður. Lúðan vóg um 160 kg. og mun Indriði fá fyrir lúðuna um 4 kr. fyrir kg., eða 640 krónur. Héðan stunda nú róðra tveir dekkbátar og þrjár trillur. Há- setar á þilfarsbátunum hafa dreg ið upp í hálf tonn í róðri. Afli trillubátanna hefur verið sæmi- legur. — Árni, Monn Keys Á LAUGARDAGINN kom hingað til Reykjavíkur hinn vinsæli norski dægurlagakvartett Monm Keys, með flugvél Lofleiða.. — í kvartettinum eru auk stjórnand- ans, Egils Monn Iversens, þrír ungir menn og tvær ungar stúlk- ur. Allt eru þetta einsöngvarar og vel þekkt í Noregi. Þau munu dvelja hér þar til á miðvikudag, og alls halda 5 söngskemmtanir, Fyrstu söngskemmtunina hélt Monn Keys kvartettinn á laugar- dagskvöldið og var mjög vel fagns að. Þá hélt kvartettinn einnig aðra sÖngskemmtun á sunnudag- inn kl. 5 og 11 síðd. — Þá söng kvartettinn einnig í gær og í kvöld verður síðasta skemmtun- in. Allar skemmtanirnar hafa ver ið í Austurbæjarbíói. HEFUR SUNGIÐ SAMAN í ÞIÍJÚ ÁR Þetta unga fólk, sem er frá Osló og Tönsberg, hefur sungið saman í þrjú ár. Eins og áður hefur verið sagt, eru þetta allt einsöngvarar og hafa hvert í sínus lagi sungið inn á hljómplötur, bæði í Noregi og Danmörku. Þá hefur kvartettinn einnig verið í Danmörku og fengið góða dóma. Sagði Egil IVÍonn Iversen í stuttu viðtali við Morgunblaðið, að kvartettinn ætti mjög erfitt um utanfarir, þar sem meðlimir hans er allt fólk sem sinnir daglegum störfum og á ekki heimangengt, allt á sama tíma. Söngmót kirkjukóra Eyja- fjarðarprófastsdæmis SIGLUFIRÐI, 24. maí. — Næst- komandi sunnudag, hinn 30. maí, halda kirkjukórar Eyjafjarðar- prófastsumdæmis söngmót á Siglufirði. Eru kórarnir 9 talsins og eru í þeim 140 manns. Mun þetta verða stærsta söngmót, sem haldið hefur verið hér á Siglu- firði til þessa. HÁTÍÐGUÐSÞJÓNUSTA ÁSUNNUDAG Kórarnir munu koma árdegis á sunnudaginn með skipi til Siglu- fjarðar og fer fram í tilefni að komu þeifra hátíðaguðsþjónustá í Siglufjarðarkirkju á sunnudag- inn. Þá mun bæjarstjórn Siglu- fjarðar einnig hafa inni kaffiboð fyrir kórana að Hótel Hvanneyri og mun þangað einnig boðið sóknarnefnd Siglufjarðar. MESTA ÞÁTTTAKA SEM VERIÐ HEFUR Kórarnir munu hafa samsöng í Siglufjarðarkirkju, og einnig syngja hver í sínu lagi. Nánara fyrirkomulag mótsins hefur ekki enn verið ákveðið. Þetta er í ann- að sinn sem kirkjukórasamband- ið hefur söngmót, en þag var stofnað 1950. — Stefán. ER AÐEINS 26 ÁRA GAMALL Stjórnandi Monn Keys kvart- ettsins, Egil Monn Iversen, er ungur að aldri, aðeins 26 ára gam- all. Hann er fæddur og uppalinn í Osló. Aðrir í kvartettinum eru; Erik Diesen, Sölvi Wang, Nora Brockstedt, Pcr Aspil, Frederik Cornandi og Oddvar Sörensen. SKÓLASYSTKINI Þótt kvartettinn sé aðeins tal- inn þriggja ára gamall, varð hann samt sem áður upphaflega til, þegar þetta unga fólk gekk í skóla. Þá æfði það saman, en kom ekki opinbcrlega fram. Þá köll- uðu þau sig „fimm geðvond“. — Seinna leystist svo hópurinn upp og hver fór sína leið. En vorið 1950 var þráðurinn tekinn upp að nýju og þá varð til hinn vinsæli Monn Keys kvartett, sem nú er staddur hér í Reykjavík. — M, Th.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.