Morgunblaðið - 06.08.1954, Blaðsíða 2
MORGUTSBLAÐIÐ
Föstudagur 6. ágúst 1954
ekki sofiiaðt...
Uadarleg tilfiiminá áðvíiMa hvmi
1 V) O , ; J J
ameriskan Mi í h&p^dræUi
i. 1
éé
Jóhannes Þorsteinsson og fjölskylda hans við hliðina á happ-
drættisbílnum. (Ljósm, R. Vignir).
j!dðrskilvindð“, sem hausar oy
slópdreyur 200 siEdar á míniítu
rli^n sænski upfinninaamaður hennar sfaddur hér
MEÐ GULLFOSSI komu hingað til Reykjavíkur í gærmorguu
Svíar tveir að nafni Bror Wallström og Erick Thorson. ErU
þetta eigendur sænska fyrirtækisins Sill- och Fiskmaskiner
Aktiebolag. Erindi þeirra hingað er að kynna fyrir íslenzkum
síldarútvegsmönnum og fyrirtækjum nýja uppfinningu, sem Erick
Thorson hefur gert, en það er nokkurskonar „síldarskilvinda“ eða
vél sem hausar og slógdregur mikið magn síldar á örskömmum
tíma. Átti Mbl. stutta viðræðu við þá í gærdag.
2
99Eg gat
f — ÉG gat ekki sofnaS, hvernig
sem ég reyndi, nóttina, sem
mér var tilkynnt, að ég hefði
unnið í happdrætti nýjan amer
iskan bíl. Það er kynleg til-
finning, eins og það fari ein-
hver undarlegur og ókennileg-
’ ur fiðringur urn mann, þegar
það ótrúíega gerist og máður
fær svona stóran virming. Ailt
í ein.u er svo mörgmn áhyggj-
um af manni létt og maður
fer að hugleiða, hvað cigi að
gera við vinninginn. Svo bæt-
ist v.ið tilhugsunin am það að
e. t. v. sé aðeins verið að gera
gablt að manni. Þetta sé ekki
satt, eða e.t.v. að maður týni
i nú happdrættisseðiinum með
þessu dýrmæta númeri.
Þannig fórust Jóharmesi Þor-
steinssyni bílstjóra á BSR orð við
Mbl.' En það var hann, sem var
sá heppni og hlaut Chevrolet-bíl-
inn í öðrum drætti Sjómanna-
liappdrættisins. Jóhannes er að
■eins 23 ára, yngsti bílstjórinn á
BSR. Hefur hann ekið leigubif-
reið í nærri 3 ár.
KEYPTI 2 MIDA
— Hvað keyptirðu marga miða?
— Aðeins tvo. Ég hef aldrei fyrr
■unnið í happdrætti. Spilaði um
tíma í Háskólahappdrættinu, en
vann aldrei neitt og lét öðrum
«eftir miðann. Hef stundum keypt
■miða í bílahappdrættum en aldrei
unnið. Keypti þessi tvo miða, eins
<og alla hina bara af rælni. Maður
•trúir því ekki, þegar maður kaup
ir miða, að nokkur vinningur
Ikomi á hann. Og svo þegar um
igott málefni er að ræða, þá er
anaður ekki að hugsa um það, þó
anaður snari út 20 krónum. Þó er
rVvíst að ég hefði keypt nokkra
aniða, nema af því að afgreiðslu-
tnaðurinn á stöðinni Sveinbjörn
Tímóteusson var að pranga þeim
á okkur. (En Sveinbjörn vann
einu sinni sjálfur bíl í happ-
«Irætti).
TIL IIAMINGJU — MEÐ
MVAÐ?
— En hvenær fékkstu fyrst að
vita um að þú hefðir hlotið vinn-
ínginn?
— Það var nóttina eftir að
dregið var. Svo undarlega vildi
til að litla dóttir mín, Sigríður
Magný átti þriggja ára afmæli.
En seint um kvöldið fór ég í
leiguakstur suður í Hafnarfjörð
og lcom ekki þaðan fyrr en kl.
3 um nóttina. Fór ég þá beina
leið heim og sé þá að heldur
«er gestkvæmt í stofunni hjá mér,
l>ví að þar sitja Sveinbjörn af-
jgreiðslumaður og bílstjórar, fé-
lagar mínir. Höfðu þeir komið
heim um miðnætti og beðið eftir
»aér allan þennan tíma.
Þegar ég kom inn, spyettur
Sveinbjörn upp, tekur í hendina
á mér og segir: — Óska þér til
hamingju.
-— Ég hélt, segir Jóhannes, að
liann væri bara að óska mér til
hamingju með afmæli dóttur
minnar, en fannst Sveinbjörn þó
.svo íbygginn á svip, að ég spurði
svona til málamynda. — Til ham-
ingju með hvað?
-— Og þá sprakk bomban!
— Náttúrlega með nýja bílinn.
— Ég hélt fyrst, aff þeir væru
aff gera aff gamni sínu, en þeg-
ar ljósið rann upp fyrir mér,
held ég aff ég hafi orffiff held-
ur þögull. Satt að segja kom
1 ég varla upp nokkru orffi. Ég
átti þó erfitt meff aff trúa þessu
þangaff tii ég las númeriff
skýrum stöfum í Mogganum.
| Þá vissi ég, aff mér var óhætt
i aff treysta því.
Það sem er e. t. v. skemmti-
legast við þennan happdrættis-
vinning er, að það var leigúbíl-
Ætjóri, sem hlaut bílinn. Oft er
aim það talað, að það séu sjaldn-
.ast þeir sem þurfa, sem hljóta
stóru vinningana. Oftast séu það
hálfgerðir milljónamæringar, er
hljóti hnossgætið. En nú gildir.
öðru máli.
ÞURFTI AD FÁ NÝJAN BÍL
— Gamli bíliinn minn, segir
Jóhannes, var Ford 1946. Að vísu
nokkuð góður vagn, en að því
var komið, að ég þurfti að fara
láta í hinn nýtt áklæði o.fl. og svo
er það staðreynd, að eftir því,
sem fleiri nýir bílar koma á stöðv
arnar, verður æ erfiðara að vinna
með vögnum af eldri árgöngum.
Það blasti því við sá erfiði hjalli
að útvega mér nýjan vagn ef
ég ætti að haldast áfram í at-
vinnunni og slíkt er engin barna-
leikur, því að amerískar bifreiðar
kosta meir en 100 þúsund krónur.
Þetta hefur því létt mjög þungum
áhyggjum af mér.
SEL HANN ALDREÍ
— En nú máttu búast við þvi,
að fá fjölda mörg ofurhá tilboð
í bílinn úr öllum áttum. Held-
urðu þá ekki að þú seljir bílinn
ef þú t. d. fengir 150 þús. kr.
tilboð eins og sagt er að sumir
bílarnir séu seldir á?
— Nei, ég held að ég láti slík
tilboð ekki bíta á mig. Það er
óskadraumur hvers bílstjóra að
fá nýjan bíl í hendur og hananú,
ég hef fengið hann og ég þurfti
nauðsynlega á honum að halda
við vinnu mína. Hitt er annað
mál, að nú get ég selt gamla bíl-
inn og get e. t. v. farið að vinna
að því að byggja íbúð.
UMSÖGN DÓTTURINNAR
Það ríkir að sjálfsÖgðu gleði
á þessu litla heimili. Og litla Sig-
ríður Magný hélt, þegar allir
voru að óska pabba hennar til
hamingju, að afmælið hennar
stæði í tvo daga. En þegar hún
settist í framsætið á nýja bíln-
um á milli pabba síns og mömmu,
var það fyrsta sem hún hafði
hönd á flautuhringurinn á stýr-
inu. Þegar flautan gall við hvellt
og skýrt, sagði hún: „Pabbi, flaut-
an á bílnum þínum er komin í
lag.
*
Skömmu eftir að ég talaði við
Jóhannes, tók ég mér far stuttan
spöl með elzta bílstjóranum á
BSR, Magnúsi Ólafssyni, sem
margir þekkja.
— Hann var heppinn hann Jói,
sagði Magnús, aff fá þennan
nýja bíl. Munaði minnstu að
ég fengi hann. Ef ég hefffi ekki
verið búinn að kaupa tvo miða
fyrir í happdrættisumboðinu í
Austurstræti, þá hefffi ég
keypt fjóra miffa af Svein-
birni. En nú keypti ég aðeins
tvo, og vinningsmiðinn var
næstur. Þó þykir mér reglu-
lega vænt um aff hann Jói fékk
vinninginn. Hann þurfti að fá
bíl. Og ég fæ þá bara næsta ,
vinning. Já, ég er alveg viss
um aff ég fæ næsta vinning.
Þannig getur ein tilviljun ráð-
ið öllu. En þó að við missum af
tækifærunum, þá missum við
aldrei vonina.
Þ. Th.
Ungur skipsljóri af
sænsku skipi !ézl
á Akranesi
AKRANESI, 5. ágúst. — Skip-
stjórinn á sænska skipinu Ingrid,
er hingað kom í fyrradag með
kolafarm, lézt af hjartaslagi í
nótt. Hann var 43 ára að aldri og
lét eftir sig konu og 4 börn.
Það var um kl. 1 í nótt að hann
fann til verkjar og elnaði hon-
um sóttin svo að læknir var sótt-
ur. Fyrirskipaði læknirinn flutn-
ing mannsins á sjúkrahús, en er
sjúkrabíllinn rann að skipshlið-
inni, andaðist skipstjórinn.
Framh. af bls. 1
valin til þess að skapa slíka sam-
vinnu. — Fyrirlestri Árna var
sérstaklega vel tekið.
RÁÐSTEFNUSLIT
Var síðan gengið í hátíðasal há-
skólans og þar sleit Ólafur Thors
forsætisráðherra, þessari fjórðu
norrænu fiskimálaráðstefnu.
Kvað hann fulltrúana hafa reynt
að sameina það ánægjulega og
það gagnlega. Kvaðst hann hafa
haft óblandna ánægju og gagn af
ráðstefnunni og kvaðst vona að
svo væri um aðra fulltrúa sem
ráðstefnuna sóttu. Ólafur Thors
kvað íslendinga, Dani og Norð-
menn hafa haft allnáið samstarf
sín á milli á sviði fiskrannsókna,
en minna samband hefði verið
við Svíþjóð og Finnland, þar til
á síðustu árum, að Norðurlanda-
þjóðirnar hefðu tekið upp náið
samstarf sín á milli á þessu sviði,
og lýsti ráðherrann þeirri von
Sinni, að það samstarf mætti
verða eins náið og gott og sam-
starf íslands, Danmerkur og Nor-
egs hefði verið og væri.
Lagði ráðherrann síðan til að
ráðstefnan fæli sérstökum fundi
formanna sendinefndanna á ráð-
stefnunni — fundi fiskimálaráð-
herra Norðurlanda — að draga
ályktanir af því, sem fram hefði
komið á ráðstefnunni. Lagði
hann og til að sá fundur fjallaði
einnig um dagskráratriði næstu
ráðstefnu, sem haldin verður í
KAUPA ÁRLEGA 15 ÞÚS.
TUNNUR AF ÍSL. SÍI.D
Bror Wallström >er síldarút-
vegsmönnum hér áður kunnur,
þar sem segja má að hann og
bróðir hans, Fritjof, sem einnig
er meðeigandi í fyrirtækinu Sill-
och Fiskmaskiner Aktiebolag,
hafa verið hér á íslandi með
annan fótinn síðan 1924, að
Fritjof kom hingað fyrst. Bror
kom hingað í fyrsta skipti 1933.
Síðan hafa þeir á hverju ári
keypt síld í stórum stíl hér og
selt hana í Svíþjóð að stríðsár-
unum undanskiidum. Á síðustu
árum hafa þeir fest kaup á um
það bil 15 þús. tunnum af síld
hér, og auk þess um 6 þús. tunn-
Helsingfors, að boði Finna. Sá
fundur verður haldinn í dag.
Ólafur Thors kvað íslendinga
hafa reynt að taka eins vel á móti
hinum norrænu vinum og efni
stóðu til. Kvaðst hann vona að
þeir hefðu haft ánægju og gagn
af þessari heimsókn sinni til ís-
lands. Þakkaði hann síðan fundar
mönnum komuna og bað þá sam-
einast í ósk um að sem mest
gagn mætti verða af þessari ráð-
stefnu.
ÁRANGURSRÍK RÁÐSTEFNA
Þá tóku til máls formenn sendi
nefnda hinna Norðurlandaþjóð-
anna. Christiansen fiskimálaráð-
herra talaði af hálfu dönsku full-
trúanna, Wikström skrif stof u-
stjóri fyrir hönd hinna finnsku,
Peter Holt, fiskimálaráðherra
fyrir hönd norsku fultlrúanna og
Hj. R. Nilson, fiskimálaráðherra
f. h. sænsku sendinefndarinnar.
Luku þeir allir upp lofsorði um
móttökurnar hér og um land og
þjóð, og voru sammála um að
þessi ráðstefna hefði vel tekizt
og margvíslegt gagn hefði þegar
af henni leitt og ætti eftir af
henni að leiða í framtíðinni.
Sagði Ólafur Thors síðan ráð-
Stefnunni slitið. Síðdegis í gær
fóru fulltrúarnir í sjóferð á varð-
skipi út í Faxaflóa.
▲ BEZT AÐ AUGEÉSA ±
T / MORGUNBLAÐINU T
ur af sykursöltuðum þorskhro'- .i-
um. Bræðurnir hafa gelsimikla
síldarsölu í Gaútaborg og eiga
þar tvö önnur slík fyrirtæki.
„SÍLDARSKILVINDAN"
Vél þiessi, sem þeir félagar hafa
meðferðis og bjóða íslendingum
til kaups, er eins og fyrr segir
fundin upp af Erick Thorson. Er
hún gerð af ryðfríu stáli og er
95 sm há og 85 sm að hringmáli,
Er hægt að nota hana bæði á
landi og sjó og setja hana í sam-
band við bæði rafmagn og eins
mótor. Hún er að því leyti frá-
brugðin öðrum slíkum vélum að
ekki þarf að nota vatn í hana
er hún vinnur, en það er talinn
mikill kostur að síldin fari ekki
í vatn áður en hún er söltuð. Af-
köst hennar eru 200 síldar á mín-
útu, sem þýðir allt að 40 tunnur
af síld á klukkustund. Tvær
stúlkur þarf til að „mata“ vélina
og skilar hún síldinni hausaðri
og slógdregnri. Hefur hún verið
reynd um tveggja ára skeið í
Gautaborg og í Fisketangen. sem
er síldveiðibær á vestursírönd
Svíþjóðar og hefur hún rcynzt
mjög vel. Sagði Wallström að
kappkostað yrði að halda verði
henns.r innan við 20 þús. kr. ísL
VERÐUR SÝND Á
ÝMSUM HÖFNUM
Er það að tilhlutan Síldar-
útvegsnefndar, að Wall-
ström og Thorson komu hingað
með vél þessa, en auk þess hafa
þeir mikinn áhuga á síldar-
vinnslu hér, þar sem þeir skipta
mjög mikið við landið í þeim
efnum. Þeir munu, ásamt Frið-
rik Guðjónssyni, framkvæmda-
stjóra á Siglufirði, ferðast með
vélina á ýmsar hafnir hér á landi,
svo sem til Siglufjarðar, Raufar-
Kafnar og á nokkrar Faxaflóa-
hafnir. Munu þeir á þessum stöð-
um kenna mönnum meðferð á
vélinni og vinnubrögð öll. Ætla
þeir sér að vera hér á landi í
2—3 vikur en hverfa síðan heim
til Svíþjóðar aftur.
Wallström gat þess að lokum
að þeim bræðrunum líkaði mjög
vel viðskipti þeirra við íslend-
inga og þeir mundu kappkosta
að auka verzlunina við þá. Það
væri þeim þessvegna sérstakt
gleðiefni ef íslendingar gætu fært
sér í nyt þessa uppfinningu
þeirra, og aukið þannig afköst-
in við síldarsöltunina.
MTh. J