Morgunblaðið - 05.02.1955, Blaðsíða 11

Laugardagur 5.febrúar 1955
MORGUN BLAÐIÐ
11
Sift af hverjy úr
effir Pélur Sigurðsson
1 REYKJAVlK liggur spaugsyrði
á vörum manna, þeir segja, að (
þetta eða hitt gerist á Islandi og
í Kópavogi. Svo nafntogaður er |
Kópavogurinn okkar orðinn að
Ihann er talinn veldi út af fyrir
sig. Eitt sinn hét hann Litla-
Palestina og seinna Litla-Kórea.
Sennilega einkenna nú marga
bletti á jarðríki svipaðir kostir
og gallar sem Kópavoginn. Ýmis-
legt má segja hreppnum til ágætis,
hér er líf og starf, húsin þjóta
wpp unnvörpum og fólkinu f jölgar,
bæði með miklu landnámi og á eðli-
legan hátt. Hér er sérlega fallegt
og fyrir það er einnig nokkuð gef-
andi, en svo koma nú allar áð-
finnslur okkar, sem búum hér í
hreppnum.
SAMGÖNGURNAR
Síðustu fjögur árin hefur orð-
ið mikil breyting til batnaðar í
Bamgöngum okkar og má ekki (
vanþakka slíkt. Við fengum hér í
jólagjöf nýjan, vandaðan og mik-
snn vagn. Engin ástæða er til þess
að ætla, að Landleiðir vilji ekki
okkar hlut sem beztan í þessum
efnum, en samt erum við alls ekki
ánægðir. Ferðirnar eru of fáar og
hringurinn allt of langur. Okkur
þykir of mikil tímaeyðsla að eyða
oft hálfri klukkustund í ferðina
milli Reykjavíkur og heimila okk-
Br. Svo mannmargt er nú orðið í
hreppnum, að við ættum brátt að
geta búið við svipuð kjör, hvað
lumferðina áhrærir, eins og Hafn-
firðingar.
Einn slæmur galli er á vagnferð
Unum, að ekki skuli þeir hafa
fasta áætlun, nema aðeins frá
Eeykjavík. Eru þeir þá stundum
Bvo fljótir í förum þegar vegir
eru góðir, að fólk missir af þeim,
en stundum eru þeir mjög lengi.
Vissulega ætti að vera áætlun á
yztu vagnstöð á Kársnesinu og
innst á hálsunum, á meðan hring-
leiðin er svona löng, væri þá auð-
veldara að ætla vögnunum tím-
ann. Það er allt annað en nota-
legt að standa fimm upp í tíu mín
útur stundum í köldu veðri eða
rigningu og stormi, á bersvæði, að
bíða vagnanna. Stutt er síðan ég
beið í hálf köldu veðri og var að
fylgja gesti, hálfgerðum sjúklingi,
þar til vonlaust var orðið um
vagninn, og sneri heimleiðis aft-
ur, en loks kom vagninn og hafði
þá verið 50 mínútur á leiðinni. —
Hálka olH þessu á örstuttum veg-
spotta, og er slíkt ófyrirgefanlep-t
hugsunarleysi að bæta ekki úr
því, þegar um er að ræða aðeins
nokkra faðma. Annað sinn biðnm
við hjónin og margt annað fóik,
í nenju kulda, suð-austan hvass-
viðri og skafrenningi, en aldrpi
kom vagninn. Við gátum ekki
sleppt ferð í hæinn, genvum móti
storminum í næsta skvlí, en þar
var ekki líft, því að allir glng<rar
voru brotnir, np’ héldum v'ð svn
áfram niður á Hafnsr^m’-ftavvepr.
Fyrir karlmann í fullu fi'óm er
þetta auðvitað ekki nei4-*- umkvört
unarefni, en nm alduTt'vi^vnv knn
ur gegnir öðru máli. TJndir hess-
um krineumstæðum er ömvrlegt.
að annað hvort skuli ekki vera
nein biðskvli, eða þau gntmslaus.
Það eru börn skattgToiðpndannn
hér, sem ein« og aðrir kvarta und-
an hávm á1m. sem evo'lvco
upneldi sit.t i hví að brjóta allar
rúður i biðskvlvnum. einniv hmjtn
þau strax to—50 rúðtv*- í hógum
við hinn nýiu hafnarrrerð —
TJm skvlin er einnig (mnodð hnnr-
ig, að ekki p«>mir siðnðn tólki -—
Óþarfi er r°vndar að hafa r'“r '
þessum RmirItMrrprm, y, -i,-11,r-‘-
væri eð hapa rernihlem oð inv.
an. G"*t.p ""ni þó. séð út og lok-
að eftir vild.
VEGIRNIIÍ
Ekki skal fjölyrt hér am vega-
gerð og viðhald í hreppnum. Það
er vafalaust all erfitt viðfangs-
— Hvalfjörðni
Framh. af bls. 6
fyrir munn allra Borgfirðinga, er
ég sendi með línum þessum til-
mæli til samgöngumálaráðuneyt- langt skeið verið gjöful
isins um, að nú þegar verði hafin góðlaekna til handa alþjóð. Einn
Sextugsafmæli Pals KoEka læknis
H
ÚNAVATNSSÝSLA hefur um
efni. Oft hefur mig þó undrað
stórum, hvernig viðhaldið er
framkvæmt, til dæmis vegheflun,
en að minnast á það enn einu sinni
er víst að berja höfðinu við stein-
inn, og þá bezt að spara höfuðið.
En sem sýnishorn af ágöllum leyfi
ég mér að benda á, að snemma í
sumar var gerð gata hér fram
hjá húsi minu. Hún heitir Mel-
gerði og er samgöngubót, þegar
hún er fær. 1 haust var grafið frá
einu húsi í gegnum götuna og er
skurðurinn enn að miklu leyti ó-
fylltur og gatan því ófær bílum
mánuð eftir mánuð, en engin
merki á götuendum, er sýna að
gatan sé ófær, nema gangandi
mönnum. Þetta mundi ekki vera
umborið hvarvetna, enda stór-
furðulegt kæruleysi.
GÖTLLJÓSIN
Rétt fyrir síðustu kosningar
kviknuðu all mörg götuljós hér í
innanverðum hreppnum. Þau loga
dag og nótt, en svo höfum við hér
úti á Kársnesinu engin götuljós
enn og er þó orðið all-þéttbyggt
hér. Illt er oft að paufast áfram
í glóandi háiku og svartamyrkri
árla dags, á vagnstöðvarnar, en
hjá hví kemst ekki vinnandi fólk.
Hefði hér verið um hernaðarnauð-
syn hjá stórveldum að ræða, hefði
áreiðanlega verið hægt að viðhafa
svo mikla, tækni, að ijósin í innan-
verðum hrepnnum þyrftu ekki að
loga um hábjartan daginn, og
einnig um hásumar, en við hér úti
á nesinu fengið einhverja týru.
En menn eru hér umburðarlyndir
og seinir til í kröfugöngur.
STOFNAÐ TIL SLYSA
• Hér kemur oft mikið suð-austan
rok og er þá stundum lítt stætt á
vegum úti, en varla bregst það, að
slíkum veðrum fylgi skæðadrífa af
þakjárnsplötum. Veit ég til þess
að þær hafa brotið glugga í tveim
húsum hér í nágrenni, og eitt sinn
tíndi ég upp all-margar á lóð
minni. Stundum getur þetta verið
lítt eða óviðráðanlegt, en oftast er
hér að verki hirðuleysi, er gengur
glæpi næst. Eitt sinn munaði sára
litlu að ein slík fjúkandi járnplata
dræpi konu hér i nágrenninu. —
Menn vilja styðja slysavarnir,
eins og sjálfsagt er, en geta svo
verið óskiljanlega kærulausir um
eitt og annað, er valdið getur
slysum.
HUNDAPLÁGAN
Hvað eftir annað hef ég átt tal
við hreppstjóra okkar og tvívegis
við sýsluskrifstofuna, um hunda-
pláguna hér. Þeir vaða hér um allt,
einnig um matjurtagarða okkar, og
allir kannast við hætti hunda. —
Þessu viljum við alls ekki una. —
Vilji menn ekki losa sig við þessa
hunda sína, verður að krefjast
þess, að þeir haldi þeim heima hjá
sér og venji þá af að stökkva í
alla vegfarendur. Þótt hundarnir
séu sennilega allir meinlausir, er
þetta ókunnum óþægilegt og öll-
um til leiðinda. Vafasamt er,
hvort hundar þessir eru nokkum
tíma hreinsaðir eins og lög mæla
fyrir. Ýmsir hafa kvartað sáran
við mig og óskað, að þetta yrði
gert að almennu umtalsefni hér í
hreppnum, og eitt er víst, að við
munum ekki una þessu framvegis
eins og það nú er.
ÝMISLEGT ER F.FTIR
Sennilega er hyggilegast að
telja ekki fram fleiri vandkvæði
að svo stöddu. Talið er full víst,
að sumir menn greiði hér lítt, eða
alls ekki opinber gjöld sín, þó ekki
vegna fátæktar. Lögtaki sé hótað,
en það aldrei framkvæmt, enda ó-
skemmtileg athöfn. En illt mun
þó að ala upp siðleysi í mönnum
á þessu sviði. Hver veit, nema
þeir, sem standa í skilum og fá
gjöld sin hækkuð árlega, þótt
drjúgum fjölgi í hreppnum, kunni
að smitast af spillingunni og
rannsókn þessa máls. Gerðar
verði strax I vor nauðsyniegar
jarðfræðilegar rannsóknir á botni
Hvalfjarðar og jarðlögum undir
honum, og ennfremur verði gerð
kostnaðaráætlun og athugaðar
leiðir til að afla fjármagns til
mannvirkisins, ef það þykir fram
kvæmanlegt að vel athuguðu
í þeirra hópi er Páll Kolka, er
um langt árabil hefur verið hér-
aðslæknir okkar Húnvetninga.
Hann varð 60 ára 26. jan. s.l.
Það er löngum talið gott og vel,
að menn standi þannig í skyld-
unnar starfi, að ágætt sé, en því
meira má telja manngildið, og
þrótteigra, hjá þeim mönnum er
............til viðbótar annaríku, ábyrgðar-
mali. Nu er í raði að lata byggja fyiista skyldustarfi, gerast um-
nýjan Laxfoss sem kosta mun Svifa
og athafnamenn, til fram-
gangs stórþrifamála til almenn-
ingsheilla. Það hefur Páli Kolka
tekizt, svo sem síðar skal á bent.
Ekki dylst okkur það, Hún-
vetningunum, að þann veg er bú-
inn kostunum og fjölhæfninni
hann Páll Kolka læknir okkar,
að fágætt mun teljast, ekki ein- mönnum, eða mannheildum, betri
asta á sviði læknisstarfs, heldur lífskosti og þægari kjör. Vissu-
um fjölmargt annað. j lega nær þetta ekki sízt til þeirra
Ég, sem þessar línur hripa með mfnna’ sem með alefli, vits og
hlýjum þakkarhug til þessa Vllja berjast til kjarabota fyrir
ágæta fjölgefna manns, hef lík- hlð aldna °S sjukdomum þjakaða
hátt í milljónatug. Ef til vill gæti
það fé orðið fyrsta framlag í
jarðgöngin. Ekki er óalgengt er-
lendis að láta samgöngutæki
greiða brúartolla, sem eru látnir
standa undir nokkrum hluta af
byggingarkostnaði stórbrúa. Slíkt
gæti einnig komið til greina hér,
ef nauðsynlegt væri, þótt það sé
ekki skemmtileg fjáröflunarleið.
En það kostar mikið að aka vöru-
bíl með 5 tonnum af varningi 100
km. leið, og ekki væri ósann-
gjarnt að láta greiða brúartoil af
hverju tonni, sem næmi helmingi
af kostnaðinum við að fara lengri
leiðina.
Ég sendi svo samgöngumála-
ráðherranum, Ingólfi á Hellu,
kveðju mína og Borgfirðinga, og
við treystum honum til þess, að
hann beiti sér fyrir, áð mál þetta
verði tekið til rannsóknar af sér- ' þannig vera, að aldrei kynnist, „ , _ _, ,,
fræðingum hið allra fyrsta. Hann I menn betur göllum og gildi hvors eJ, ha . ,m?, , ° a’ Sem
hefur síðan hann tók sæti á Al-' annars> en 1 harðvítugum svift- » , , J.+höfrmrn0 Tup0 °g
jþingi, reynzt einn af aiira beztu , “ú afkoZ
~ 1 lífsstörfum-Þar koma konur
' en hitt, hve skýr, átakaskarpur,
lega einn Húnvetninga þá sér-
stöðu að hafa á fyrstu starfsár-
um hans hér í héraði, verið harð-
vítugur andstæðingur hans, að
vísu ekki persónulegúr andstæð-
ingur, heldur málefnalegur, — , _ .... , .
við deildum án hlífimennsku um mer að °f fair seu sllklr menn'
viðkvæmt hagsmunamál tveggja Sem Ko'ka’ er taka baðum hond-
andstæðra heilda. _ Það tel ég Um °S hlklausum a ymsu nutim-
ans endemi.
fólk. — Kolka er hvorutveggja
í senn, með afbrigðum pennafim-
ur og orðsnjall og þykir sumum
úndan sviða stundum, er hann
tekur á ýmsum þjóðfélagslegum
vandkvæðum, — en hitt finnst
þessu ekki í kot vísað.
Gunnar Bjarnason.
rökfimur og rökfastur hann var,
varð mér óþægilega ljóst þá. |
Síðan þessi deila stóð, hefur
mér með árum og auknum kynn-
um af honum, orðið æ ljósara, að
einmitt þessir eðliskostir þessa
fluggáfaða manns hafa orðið hon-
um máttugt haldreipi í ýmissi
lífsins og málefnanna baráttu. i
Ég hef sjúkur legið undir hendi
hans og veitt athygli hve einhuga
og markviss hann er í læknis-
starfi. Ég hef kynnzt honum sem
skáldi, rithöfundi og fræðimanni.
Ég hef kynnzt honum sem
ákveðnum sækjanda í framtaki
og félagsmálum, og síðast en ekki
sízt, hef ég orðið þess var, hve
þelheitur ræktarsonur héraðs
síns og æskustöðva hann er, og
þessum — einmitt þessum síðast-
talda kosti hans, — eigum við
Húnvetningar það að þakka,
hversu vel okkur hefur haldizt á
_ , , , . _ . honum og lengi fengið að njóta
mmn. Þa er þatturmn: „Þeir lögðu iæknishæfni hans og mannkosta.
og er þessi um
• Blöð og tímarit •
Skinfaxi, tímarit U.M.F.I., er
nýkominn út. Efni: Norræna æsku-
lýðsmótið á Laugarvatni eftir
Guðjón Jónsson — Kveðja frá
Noregi eftir Andrés Skásheim —
Þegnskaparskóli eftir Sigurð
Gunnarsson — Gnilna hliðið —
Starfsíþróttir og Umf. eftir Ste-
fán Ól. Jónsson — Jakob Thor-
arensen o. fi.
Heiniilisbluðið Haukur, janúar-
blaðið, er nýkomið út. Það hefst (P
nýjum greinaflokki um fræga
menn og fagrar konur, og er þesssi
grein um Mette Gauguinay Theura
Gauguin. Þá er smá-sagan Celía
eftir Ann Anderson. Landrokið,
saga af íslenzkri stúlku (dulræn
saga). Tékkneski sambandinginn
land undir föt“
oftast við sögu, þótt of sjaidan
sé að gætt. Frú Guðbjörg Guð-
mundsdóttir, kona Páls er ein af
ágætustu mannkostakonum, skör-
ungur að gerð, búin mildi kær-
leikshugar, ætíð til staðar á vett-
vangi hinna góðu mála, sífeilt
með útrétta hönd til iíknar og
örfunar þeim bágstöddu. Henni
eru sprottin þau lífgrös í sál og
hjarta, sú mýkt í hönd, er dregið
fær úr sviðasárum sorgar og
beiskju hins þjakaða manns. _
Þessi kona er lífsförunautur hins
mæta manns, Páls Kolka. Slíkar
konur eru hin mesta náðargjöf
mannheimum, hvar sem er, en
þó ekki sízt við hlið ágæts lækn-
is, og það veit' ég, að frú Guð-
björg Kolka hefur verið bónda
sínum ómetanlegur styrkur í
erfiðu læknisstarfi og allri lífs-
baráttu.
Enda ég svo þessar línur með
þeim hugheilu óskum, að augu
forsjónar megi ætíð vaka, hér
eftir sem hingað tii, yfir öllum
velfarnaði þeirra á ógenginni
Þorbjörn Björnsson,
Geitaskarði.
j Guðmund „dúllara". — Áuk þess 1 Vissulega hafa Kolka lækni oft lífsleið.
eru danslagatextar, krossgáta og staðið margar dyr opnar til hæg-
bridge og fjölmargt fleira fróðlegt ara> umfangsminna læknisstarfs,
og skemmtilegt að finna í „Hauk“. en hlð oft svo erfiða læknisum-
* Kirkjuritið, jan., hefur borizt dæmi hans- Húnaþing, er, en eng- (
blaðinu. Efni: Fram í Jesú nafni in t^lllhoð hafa megnað að slíta
eftir Ásmund Guðmundsson — Til hmar djúpstæðu rætur átthaga- N bl kyrí|||<
kirkjufundar og biskupsvígslu eft- astar hans- | llJCII llwl ItM
ir Ásm. Guðmundsson — Ræða1 Nu er að verða fnllskaPað hið * WASHINGTON, 2. febr.: _
eftir vígslu Hofskirkju eftir Pál myndarlega heraðshæli Húnvetn- Tilkynnt hefur verið í Was-
Þorsteinsson — Elzta islenzk lnga a Blönduósi. Eg hika ekki hington, að sent hafi verið enn
kirkja í Vesturheimi eftir Richard Vlð að segia að engum einum eitt herfylki stórskotaliðs, búið
Beck — Húsvitjanir eftir Kristján manm. eigum við Húnvetningar kjarnorkuvopnum, til meginlands
S. Sigurðsson — Bréf frá mál- Jafnrmkla þakkarskuld að gjalda Evrópu til að auka herstyrk At-
sem Koika lækni fyrir afskipti iantshafsbandalgsins. M. a. eru
hans og atok til framgangs þess . hergaenasendingu bessari sex
stóra nauðsynjamáls, sem bygg- . g „ g
ing héraðshælis, eða nánar sagt fallhyssur>. 8erðar fyrlr notkun
sjúkrahúss og elliheimilis í sam- bæðl venIuleera sPrengja og
einingu, er fyrir hérað okkar. I kjarnorkusprengja. Fimm her-
. v. .. . ,. , Allir þeir menn, er átt hafa fylkl Atlantshafsbandalagsins
EJm' N".er.bjart yÞí' flugmalum eða eiga áhugamál og framtaks-1 eru hegar buin slíkum íúHbyss-
okkar eftir Agnar Kofoed-Hansen þ þekkja hve sterk sú lön um. _
__ KUflnnQhoflHiw cnivitiðn«invin« °
flutningsmanni, frá Einari Ás-
mundssyni — Innlendar fréttir —
Altaristöflur eftir Magnús Jóns-
son — Kórlög eftir Sigurð Birkis
o. m. fl. i
Samtíðin, febr., er komin út. >
hætta einnig að greiða gjöld sín
til fulls. Á öllum sviðum borgar
trassamennskan sig illa. Út af
slíku eru fleiri óánægðir en þeir,
sem tala um það upphátt, eins og
ég, og koma sér þar með sennilega
illa hjá einum og öðrum, en ekki
er karlmannlegt að hræðast slíkt,
og vonandi er, að vægar aðfinnsl-
ur verði teknar til greina eftir
því, sem tök eru á.
Kópavogi 7. jan. 1955.
Pétur Sigurðsson.
_ Kvennaþættm samtiðannnar - eða þrá að fá að gjá útlinur;
Þrju a ferð (saga) _ Kattarrófan áforma sinna taka fast form hu I
eftir Þon þogla _ Br,dge o. m. fl. aðrar framkvæmdar.
Við Húnvetningar vitum vel,
— og þökkum Kolka, —, hve sí-
vökuli, athafnasamur og óþreyt-
andi hann hefur verið í fram-
kvæmdabaráttu fyrir sjúkrahús-
og elliheimilismálið. Hitt er okk-
ur einnig ljóst, sumum, að oft
hafa þungir steinar og erfiði leg-
ið á framkvæmdabraut þessa
máls ->- en þeim hefur Koika
jafnan frá stjakað.
Ekki mun þáð fjær sanni reyn-
ast, að þeir menn megi teljast
gæfumenn mestir, er með ráðum
sínum og verknaði skapa öðrum
Asígíýsendur
afhugið!
ísafold og VörSur er
vinsælast.i og fjölbreytt-
asta blaðið í sveitxun
landsins.
Kemúr út einu sinnl til tvísvar
f viku — 16 síður.