Morgunblaðið - 25.02.1955, Qupperneq 11

Föstudagur 25. febr. 1955
MORGUNBLAÐIÐ
11
NÝ SENDING
Kvöldkjólar
GULLFOSS
• Effirmiðdagskfélar
stór númer
GULLFOSS
AÐ ALSTBÆTI
....................
| Ný gEæsiSeg sSiúð j
a ■
■ ■
■ 4 herbergi og eldhús, ásamt geymslu og þvottahúsi til j
; leigu í Hlíðunum l. marz. Sá, sem getur útvegað 50-—60 ;
* þúsund króna lán, gegn l. veðrétti í íbúðinni, gengur ;
■ •
■ fyrir. Tilboð, er greini mánaðarleigu og fyrirframgreiðslu j
í sendist Mbl. fyrir hádegi þ. 28. þ. m. merkt: „2—3 ár-384“ ■
* • •
Byggingarfélagi
■ I
Iðnaðarmaður, sem getur lagt fram allt að 400 þusund :
■ :
Z krónur, óskar eftir byggingarfélaga, sem hefur ráð á loð. 2
■ :
jj Tilboð merkt: „Húsbygging —383“, sendist afgreiðslu ;
■ blaðsins fyrir 28. þ. mán. ;
l . !
MÓTAVÍR
nýkominn.
H. Benediktsson & Co. h.f.
Hafnarhvoll — Sími 1228.
Vil kaupa, leigja eða gerast meðeigandi í
„Veitingastofu46
Tilboðum sé skilað á afgr. Morgbl. fyrir 3. marz.
Merkt: „Ungur fagmaður —38l.“
Enskir
tweed-frakkar
teknir fram í dag.
Eros
Hafnarstræti 4 — Sími 3350.
Félagsme
Munið að skila kassakvittunum fyrir l. marz.
Pöntunarfélag Náttúrulækningafélags
Reykjavíkur.
Málarasveinar
óskast. Uppl. í síma 2572
Sö/ til manneldis
kl. 12 og l og 6—8 e.h.
Bíll óskast
Plymouth 1946—48 óskast
til kaups. Tilboðum sé skil-
að til afgr. Mbl. fyrir laug-
ardag, merkt: „Bíll — 392“
TIL SÖLIJ
l sófi, 3 djúpir stólar, 2
kollar og l sófaborð, í einu
lagi eða hvert fyrir sig, eft-
ir kl. 7 á kvöldin, að Bjarg-
arstíg 15, uppi.
SbúÓ óskast
til kaups, 2ja—3ja her-
bergja, helzt á hitaveitu-
svæðinu í Vesturbænum. —
Sími 2752.
Saumakona
sem lengi hefur unnið sjálf-
stætt, saumar heima hjá
fólki. Hentugt fyrir ferm-
ingarnar. Hringið í síma
82648 frá kl. I—7 í dag.
Kona óskar eftir
Skrifstofuþvofti
lielzt í miðbærmm. Tilboð
sendist afgr. Mbl. merkt:
„Ábyggileg 1955 — 378“.
SÉÐ OG

.jf SHfYNSUi • HtNHRAUNIR • 1WTÝRI|
Marz-blaSiS er komið út.
Tannsmiður
Tannsmiður óskast.
PÁLL JÓNSSON
tannlæknir.
Selfossi. — Sími 138.
Sá, scm vill kaupa
3{a herb. íhúð í
á hitaveitusvæðinu og getur
borgað út 200 000.00 kr.,
sendi afgr. Mbl. tilbc.ð fyrir
28. þ. m., merkt: „Fasteign
— 387“.
íbúð —
^ÍiSiIiiðaSaust
1:—3ja herb. óskast til kaups
milliliðalaust. Útb. 50—60
þús. og góð afborgun. Góð
risibúð kemur til greina, en
ekki kjaliari. Tilboð sendist
afgr. Mbl. fyrir 2. marz,
merkt: „íbúð — 388“. —
Einnig uppl. í síma 7450 frá
kl. 9 f. h. til 17 e. h.
Stúlka óskast til afgreiðslu-
starfa í brauðsölubúð. Til-
boð leggist inn á afgr. Mbl.
fyrir mánaðamót, merkt:
„Áreiðánieg — 390“.
Á FYRRI HLUTA þeirrar aldar,
sem nú er að líða, fór þeim æ
fækkandi fæðutegundunum, sem
íslenzka þjóðin fékk af lífsfram-
færi sitt, og fékk af sinn alkunna
þrótt og líkamshreyst.i. En inn
í landið komu nýjar matreiðslu-
aðferðir algjörlega óskyldar þeim
gömlu, og í kjölfar þessara
breyttu lifnaðarhátta fór að bera
á allskonar sjúkdómum, sem fyr-
ir fáum áratugum voru óþekktir
hér á landi
Nú viðurkenna allir læknar að
rétt mataræði sé undirstaða allr-
ar heilbrigði, og að það sé hættu-
iegt að breyta snögglega til um
mataræði Má í því sambandi
benda á nágrannaþjóð okkar
Grænlendinga, þar þekktust eng-
ir sjúkdómar fyrir nokkrum ára-
tugum, en nú hrynja þeir niður
eins og flugur fyrir ýmsum
menningarsjúkdómum, er þeir
hverfa frá sínu upprunalega mat-
aræði.
Eitt af því. sem sérstaklega
setti svip sinn á mataræði for-
feðra okkar voru fjallagrös og
söl. Um fjallagrösin verður ekki
rætt hér sérstaklega, þau virðast
aftur vera að riðja sér til rúms,
og verða það þekkt fyrir ágæti
sitt, og að því er margir telja
fyrir sinn dulda lækningamátt
fyrir ýmsum magasjúkdómum, að
því verður sleppt hér að ræða
um þau frakar
Það er um sölin, sem ég vildi
fara fáeinum orðum. Söl virðast
hafa verið þekkt á söguöld sem
fæðutegund eða sælgæti. Alkunn
er sagan um það er öndvegis-
skáldið og ævintýramaðurinn
Egill Skallagrímsson á Borg ætl-
aði að svelta sig til bana af sorg
yfir missi sona sinna í sjóinn,
þá kom Þorgerður dóttir hans
til hans í lokrekkjuna og þóttist
líka ætla að svelta sig. Eftir
nokkra stund, varð gamli mað-
urinn var við að hún tuggði eitt-
hvað og þótti það grunsamlegt.
En Þorgerður sagðist aðeins
tyggja söl, og bauð föður sínum.
Afleiðingin varð að karl þyrsti,
og fer þá Þorgerður og sækir
honum mjólk, og svalg þá karl
stórum, og var þar með þeirri
sjálfsmorðstilraun lokið, en eftir
það orkti Egill hið ódauðlega
kvæði sitt Sonatorr-ek.
Fyrir nokkrum áratugum voru
sölin gjaldgeng verzlunarvara,
sem sjávarbændur skiftu við
landbændur á ýmsum landbún-
aðarafurðum, þannig dreifðist sá
þróttur, sem án efa býr í sölv-
unum um landið þvert og endi-
langt. En það átti fyrir sölvunum
að liggja, eins og fleiri kjörrétt-
um, sem bjóðin sótti í lífsþrótt
sinn, að þjóðin týndi sölvunum í
flóði allskonar danskra og
franskra létta, sem hafa mjög
vafasöm áhrif á heilsufar manna.
Því miður er mér ekki kunn-
ugt um að söl hafi verið efna-
greind, eða fóðurgildi þeirra
rannsökuð vísindalega eins og
margra annarra fæðutegunda.
En það er staðreynd, að pau hafa
mjög góð áhrif á hægðirnar. Þau
eru mjög rík af joðsamböndum
(fá sennilega lit sinn af því). En
eins og kunnugt er, er joðið und-
irstaða unoir réttri efnaskiftingu
í líkamanum, en efnaskifta sjúk-
dómar eru einmitt mjög algengir
með þjóðmni. Væri nú nokkur
fjarstæða að láta sér detta í hug,
að sölin hefðu í sér fólgm lækn-
ingamátt einmitt við þessum
efnasjúkdomum. Nú er það svo
að þeir sem ekki hafa bragðað
söl kunna ekki í byrjun við hið
friska sjávarbragð sem af þeim
er. Franskur konungur þurfti að
hafa kartöflur á borðum hjá sér,
til þess að kenna löndum cínum
að borða þær, áður þóttu þær
aðeins svínafæða. Þegar sá sem
þetta ritar bragðaði fyrst tómata
hrækti hann þeim fljótlega út úr
sér. En eftir nokkrar tilraunir
varð þetta eitt mesta sælgæti er
hann lætur inn fyrir sínar varir,
og svo mun um fleira vera. Ef
þú lesandi góður langar til þess
að reyna pessa fæðutegund, vii
ég ráðleggja þér eftirfarandi:
Fáðu þér einn pakka af sölvum,
þau fást nú í mörgum matvöru-
verzlunum í Reykjavík. Fáðu þér
svo góðan harðfisk og íslenzkt
smjör. Veldu svo mjúkt og voð-
felt sölblað úr pakkanum og
tyggðu, og drekktu mjólk með,
og ég veit að þú verður íljótur
að læra að nota þau. Það væri
óneitanlega þjóðlegra og hollara
að sjá unglingana tyggja söl cn
horfa uppá þá innfluttu og óþjóð-
legu íþrótt, sem nu er mjög
stunduð af unghngum, að vera
síjórtrandi tyggigúmmí við öll
möguleg og ómöguleg tækifæri.
Að lokum vil ég svo geta þess,
að heildverzlun Magnúsar Th. S.
Blöndal h. f., hefur haft forgöngu
með að hafa ávallt söl og fjalla-
grös vel mnpökkuð i hæfilega
stórum cellófan pokum fyrirliggj
andi til sölu til apótekara, kaup-
manna og kaupfélaga og á það
firma þakkir skildar fyrir þá
framtakssemi.
Ó.
-------------------- ;
Eyðing refa oq
minka
BÚNAÐARÞING ályktar að
mæla með frumvarpi til laga um
breytingu á lögum nr. 56/1949
um eyðingu refa og minka frá
landbúnaðarnefnd Neðri deildar
Alþingis og óskar eftir að við lög-
in verði teknar upp í frumvarpið
eftirfarandi breytingar:
Eftir I. gr. iaganna komi ný
grein svohljóðandi:
Heimilt er Búnaðarfélagi ís-
lands, með samþykki landbúnað-
arráðherra, að ráða 1 eða 2 menn,
er hafa sérþekkingu, eða góða
séraðstöðu til refa og minkaveiða.
Yrðu menn þeir, er Búnaðarfé-
lag fslands réði til þessara hluta
til virkrar aðstoðar sveitar- og
sýslufélögum við refa- og minka-
veiðar. Þeir, sem ráðnir eru,
samkv. þessari grein, starfa und-
ir umsjón Búnaðarfélags íslands.
Eftir 10. gr. laganna komi ný
grein svohljóðandi:
Skylt er sveitarstiórnum að
senda Búnaðarfélagi íslands urn
hver áramót, skýrslu um árangur j
refa- og minkaveiða í hreppnum,
svo og yfirlit um heildarkostnað, j
sem af þeim hefur orðið á árinu.
Búnaðarfélagið sendir sveitar- *
stjórnum skýrsluform til þessara i
nota.
Aftan við 12. gr. laganna bæt-
ist:
Kaup þeirra manna, er um ræð ]
ir í 2. gr. greiðist að öllu úr ríkis- l
sjóði.
GFEINARGERÐ
Allsherjarnefnd hefir haft tilS
athugunar erindi sýslunefndar ;j
Árnessýslu, erindi.Páls Pálsson-
ar og frumvarp til laga, er liggur
fvrir Alþingi um breytingar á
lögum um evðingu refa og minka.
Nefndin hefði talið æskilegast,
að í frumvarpi því, er nú liggur
fvrir Alþingi um hækkun verð-
launa fyrir drepin hlaupadýr,
hefði verið farið eftir tillögum
Búnaðarbings frá 1954, en getur
eftir atvikum sætt sig við þá upp-
hæð, er nú er í frumvarpinu cg
telur hana vera til bóta frá því
sem áður var. Þá leggur refndin
til, að nokkrar aðrar breytingar
verði gerðar á löeunum, er sú
heUt, að Búr.aðarfélagi fslands sé
veitt heimild til að ráða 1 eða 2
me”n, er hafi séraðstöðu ti 1 refa- *
veiða t. d. með hundum, er tamd- 1
ir væru til slíkra hluta. Yrði það *
jafnframt verkefni þeirra manna 1
að gera nýjar tilraunir á því •
sviði. ,