Morgunblaðið - 28.10.1955, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIB
Föstudagur 28. okt. 1955
| Brynningartæki ■ : nýkomin : | Kristjáii G. Gístason & Co. h.f. I : Hverfisgötu 4 — sími 1555. : m TIL LEIGIl Vil skifta á tveggja herb. íbúð, í Hlíðunum, fyi’ir eitt herbergi og eldhús, í eða við Miðbæinn. Tilb. sendist blað inu fyrir laugard., mei’kt: „Ibúðaskifti — 211“.
: :
— Morgmnbfaðið með morgunkaitinu — I
BEZT 4Ð AVGLfSA
t MOfíGVJSBJ.AÐim
f
O. Johnson & Kaaber h,f.
DIF hreinsar auðveldlega flest
óhreinindi.
DIF er fljótvirkt, auðvelt í
notkun og betra en allt,
sem þér hafið áður reynt.
DIF er ómissandi á öllum
vinnustöðvum og á hverju
heimili.
PB-U-9
nso þvær áva/t
og kostaryíur minna
Sá árangur, sem þér sækist eftir, verður að veru-
leika, ef þér notið Rinso — raunverulegt sápuduft.
Rinso kostar yður ekki aðeins minna en önnur
þvottaefni og er drýgra, heldur er það óskaðlegt
þvotti og höndum. Hin þykka Rinso froða veitir
yður líndursamlegan árangur og gerir allt nudd
þarflaust, sem skemmir aðeins þvott yðar.
Óskaðlegt þvotti og héndum
Þorsteinn Arnason trésmíða-
meistari í Kefiavík sjötugur
VAFALAUST mundi það vekja
undrun margra, sem komið hafa
inn á trésmíðavinnustofu Þor-
steins Árnasonar x Keflavík, ef'
þeir vissu, að hann hefir í dag
fyllt sjöunda tug ævi sinnar. —
Hin snöru og öruggu handtök,
ásamt óbilandi starfsorku, benda
sízt til þess að þar sé sjötugur
maður að starfi. En þótt ótrúlegt
megi virðast, þá er hér um að
ræða óhrekjandi staðreynd.
Þorsteinn er borinn og barn-
fæddur Suðurnesjamaður. Hann
fæddist að Gerðum í Garða-
hreppi. — Foreldrar hans voru
hjónin Guðrún Ingjaldsdóttir og
Árni Árnason, búendur þar. Þeir
bræðurnir eru þrír, og er Þor-
steinn þeirra elztur.
Árið 1908, hinn 28. febrúar,
gftkk Þorsteinn að eiga Guðnýju
Helgu Vigfúsdóttur, sem ættuð
var norðan úr Skagafirði Þau
hjónin bjuggu í Gerðum til árs-
ins 1928, en þá fluttust þau hing-
að til Keflavíkur. Þeim hjónum
v-arð 10 barna auðið, og komust
þau öll til fullorðinsára. Einn
sonur þeirra, Ingólfur, lézt af
slysfórum árið 1938. Hin eru öll
á lífi og búsett í Keflavík, að
einum bróður undanskildum, sem
býr í Reykjavík.
Það lætur að líkum, að ekki
hafa þau hjónin alltaf setið auð-
um höndum, á meðan þau voru
að koma þessum stóra barnahóp
upp. Enda voi'u þau samvalin og
samhent dugnaðarhjón, sem börð
ust hlið við hlið í blíðu og stríðu.
En þau uppskáru líka ríkuleg
laun erfiðis síns. Þegar börnin
uxu upp, þá gat þar að líta glæsi-
legan hóp, sem í hvívetna varð
foreldrum sínum til sóma og
gleði
Framan af ævinni var Þor-
steinn harður sjósóknari, enda
var hann formaður bæði á eigin
bátum og annarra um margra
ára skeið. En á þeim árstímum,
sem ekki var stundaður sjór, þá
var hann sívinnandi við hvers
konar tx’ésmíðar, enda dverghag-
ur. —
Eftir að fjölskyldan fluttist til
Keflavíkur, þá lagði Þorsteinn
sjómennskuna að mestu leyti á
hilluna, en helgaði sig smíðun-
um eingöngu. Og um margra ára
skeið hefir hann rekið trésmíða-
xærkstæði með miklum myndar-
brag og þar starfar hann enn af
slíkum þrótti, sem margur æsku-
maðurinn mætti vera hreykinn
af. —
Hinn 8. janúar 1943 skyggði
ský fvrir sólu í lífi Þorsteins, en
þá andaðist Guðný, kona hans.
Næstu árin á eftir hélt hann
heimili með ráðskonum, en 22.
júlí 1950 gekk hann að eiga Ing-
veldi Pálsdóttur, sem þá var
barnakennari í Keflavík. Og hafa
þau hjónin eignazt tvo drengi.
Það má óhikað fullyrða, að
Þorsteinn hefir verið gæfumaður
í lífi sínu. Ekki þó fyrir þá sök,
að lánið hafi leikið við hann öðr-
um fremur, heldur vegna hins að
hann hefir kunnað að hagnýta
sér þann skerf, sem honum hefir
x-erið í hendur lagður og löngum
hafa hinar björtu hliðar lífsins
verið honum hugstæðari heldur
en hinar dekkri.
Méð alúð og hlýju hefir hann
hlúð að þeirri hamingju, sem
honum hefir fallið í skaut, og því
brosir hún við honum enn þann
dag í dag og slíkt hið sama mun
hún vafalaust gera um ófarna
ævidaga.
Enda þótt Þorsteinn hafi jafnan
verið víkingur á vinnustað og
vinnudagurinn oft æði langur, þá
befir hann gefið sér góðan tíma
til að sinna margs konar hugðar-
efnum, sem liggja utan hins dag-
lega verkahrings. Hann hefir
jafnan fvlgt Sjálfstæðisflokkn-
um að málum og gegnt ýmsum
trúnaðarstörfum á þeim vett-
vangi. Þá hefir bindindisstarfsem
ín verið hans hjartans mál, enda
hefir hann lagt henni það lið, er
hann mátti. í byggingarnefnd
Keflavíkur hefir hann átt sæti
frá upphafi, og jafnan í’eynzt
bæði raunhæfur, réttsýnn og ráð-
hollur.
Hér hafa verið dregin fram í
dagsljósið örfá og sundurlaus
brot úr sjötíu ára ævidegi. Þessi
ósamstæðu brot eru hrifin af
handahófi út úr mikilli starfs-
sögu stórra og djarfra átaka. —•
Söguhetjan þar er enn í þeirra
hópi, sem allir geta treyst, —■
þar er á ferðinni vammlaus vin-
ur vina sinna.
Að endingu vil ég svo sérstak-
iega minnast eins þáttar í lífi
Þorsteins, en það er sönghneigð-
in. Hann var ungur að árum,
þegar hann læi’ði að leika á orgel
og árið 1903, þá aðeins 17 ára,
gerðist hann organisti við Út-
skálakirkju og því starfi gegndi
hann til ársins 1916. Frá því að
hann kom til Keflavíkur hefir
hann svo sungið í kirkjukórnum
þar. Söngur Þorsteins er að því
leyti sérstæður, að hann býr yfir
sigurvissu. Það er svo auðheyrt,
að þar er túlkað hið hulda mál
hjartans. Enda er guðsþjónustan
honum heilagt alvörumál. Kefla-
víkurkirkja og söfnuður skulda
honum vissulega mikla þökk fyr-
ir fórnfúst starf í þágu safnaðar-
söngsins.
Þorsteinn var glaður og reifur
að vanda, þegar ég hitti hann að
máli og fór að spyrja hann spjör-
unum úr um liðna daga. En þeg-
ar hann minntist á síðasta þátt
ævi sinnar, þá sagði hann aðeins:
„Ég veit ekki hvar ég væri stadd-
ur, ef ég hefði ekki núna góða
konu mér við hlið“.
Heill og hamingja fylgi þér,
kæri vinur, héðan í frá eins og
hingað til.
B. J.
ilarnBaus hjón
óska eftir að fá gefins barn,
eigi eldra en 5—6 mánaða.
Tilboð merkt: „32-38 — 210‘
sendist afgr. Mbl.
N. S. U.-
til sölu. — Upplýsingar í
síma 5379, milli 2—5.
Austin 10
SendiferðabifreiB
til sölu og sýnis í dag. Bif-
reiðin er í mjög góðu standi
BIFREIÐASALAN
Njálsgötu 40
Sími 5852.
A BEZT AÐ AVGLTSA A
f I MORGVmLAÐim “