Morgunblaðið - 05.11.1955, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 5. nóv. 1955
RafveHa Hafjiar-
fjariar oprsar raf-
í DAG opnar Rafveita Hafnar-
fjarðar rafáhaldaverzlun í hús-
næði sínu að Hverfisgötu 29 í
Hafnarfirði, undir nafninu Raf-
veitubúðin. Bauð rafveitustjóri
Valgarð Thoroddsen blaðamönn-
um að skcða vcrzlunina í gær-
kveldi.
RAFMAGNSJIEIMILISTÆKI
Er verzlunin hin smekklegasta,
þótt húsnæði sé fremur af skorn-
um skammti. Hefur fordyri að
skrifstofu rafveitunnar verið
stækkað nokkuð og innréttað fyr-
ir verzlunina. í verzluninni verða
á boðstólum alls konar heimilis-
rafmagnstæki, svo sem ísskápar,
þvottavélar, ljósatæki og fleira.
Kvað rafveitustjóri, að verzlunin
myndi kappkosta, að hafa fjöl-
breytt úrval af alls konar raf-
rækjum, innlendum sem erlend-
um og útvega þær vörur, sem
fólk óskaði eftir.
MITN ANNAST ÚTVEGUN
RAFMAGNSFLUTNINGA-
OG LVFTITÆKJA
Þá mun Rafveitubúðin einnig
annast útvegun á rafmagnsflutn-
inga- og lyftitækjum og þegar
komizt í samband við erlent fyr-
irtæki í því skyni.
Sveinn Kjarval, húsgagnaarki-
tekt, hefur gert teikningar að inn-
réttingu verzlunarinnar og haft
umsjón með fyrirkomulagi öllu.
Trésmíðavinnu hefur verkstæði
„Benna og Skúla“ annazt, máln-
ingarvinnu hefur Kristinn Magn-
ússon séð um, gólfdúkalagningu
Gunnlaugur og Stefán Jónssynir,
járnsmíði Vélsmiðjan Klettur h.f.,
neoljós Karl Jóh. Karlsson, en
raflagningavinnu starfsmenn raf-
veitunnar.
Vmnusfofa fyrir nfja gerð
skart- oo skraufmuna opnuð
Mynirnir þsgar komnir í verzlanir
IGÆR áttu fréttamenn viðtal við hjónin frú Sigrúnu Gunnlaugs-
dóttur og Hrein Steingrímsson, Ásvallagötu 60, en þau hafa
fyrir nokkru opnað smeltivinnustofu. Hefur frú Sigrún numið þá
iðn erlendis undanfarin þrjú ár í Frakklandi og Austurríki.
SKARTGRIPIR OG SKÁLAR
Eru það aðallega skartgripir
ýmiss kcnar, svo scm hálsmen,
nælur, eyrnalokkar og armbönd
og einnig skálar og öskubakkar,
sem framleiddir eru á vinnustof-
á listiðnaðarskóla í Vín og lauk
prófi þar eftir tvö ár. Hér heima
hafði hún stundað nám í Hand-
íðaskólanum tvo vetur. Þann
tíma er hún var við nám í Vín,
dvaldist maður hennar þar einn-
ig við tónlistarnám. Komu þau
hingað heim í sumar og opnuðu
vinnustofu sína nokkru síðar.
GÖMUL OG NÝ
LISTMUNAGERÐ
Listmunagerð þessa má nefna
bæði gamla og nýja. Hefur hún
fyrir alllöngu verið mikið stund-
uð í ýmsum löndum, en síðan
legið niðri nokkurt tímabil þar
til nú. Er hún til dæmis talsvert
stunduð í Austurríki og er að
ryðja sér mjög til rúms, m. a.
á Norðurlöndum. Kvaðst frú Sig-
rún hafa í hyggju að fara í vor
til Noregs og Frakklands til þess
að kynna sér listmunagerð þessa.
Frú Sigrún Gunnlaugsdóttir
unni og vinna hjónin bæði að
því. Munirnir, skartgripirnir, eru
þegar komnir í verzlanir og eru
einnig gerðir eftir pöntunum. —
Háir það þó talsvert framleiðsl-
unni, að hjónunum hefur ekki
ennþá tekizt að fá nægilega stór-
an brennsluofn fyrir stóra muni,
en kveða þó, að fleiri munir
mundi koma í verzlanir nú á
næstunni.
HÓF NÁM í PARÍS
Frú Sigrún hóf nám sitt í
París fyrir þrem árum. Dvaldist
hún þar eitt ár. Síðan fór hún.
Skemmfanir án
áfengis
VEGNA þráláts orðróms skorar
Áfengisvarnanefnd kvenna í
Reykjavík og Hafnarfirði alvar-
lega á skólastjóra og aðra þá, er
bera ábyrgð á uppeldismálum
þjóðarinnar, að gera allt, sem í
þeirra valdi stendur og með öll-
um tiltækilegum ráðum, til þess
að skemmtanalíf skólaæskunnar
hafi á sér fullkomið menningar-
snið, og að sjá um að ungmenn-
unum sé kennt, að hægt sé að
njóta heilbrigðra skemmtana, án
þess að áfengi sé haft um hönd.
(Frá Áfengisvarnanefnd
kvenna í Reykjavík og
Hafnarfirði).
Bókafregn —
„Pétmssögsirnar4
MIKIÐ varð ég glaður, þegar
Gunnar í ísafold, sem nú hefur
keypt Leiftur, sýndi mér nýút-
komna bók, sem er að koma á
markaðinn hjá forlagi hans. |
Þetta er gamall kunningi, sem
ekki hefur sézt árum saman,
„Smásögur", sem Pétur biskup
Pétursson safnaði og gaf út á
sínum tíma. Hann var að öllu ,
hinn mætasti maður og var sýnt
um útgáfu bóka. Vildi gjarnan '
koma fögrum kenningum og hugs I
unum á framfæri við þjóð sína.'
Er og mikið vafamál, hvort
margir hafa gjört meira á því
sviði, þegar litið er á, að pré-1
dikanabók hans nær yfir alla
helgidaga ársins og hugvekjur'
hans yfir öll kvöld virkra daga
frá veturnóttum til hvítasunnu.
En Pétur biskup gleymdi ekki
ungu kynslóðinni. Hann gaf
æsku landsins sögurnar • sínar. j
Óhætt er að fullyrða, að fáar ís-
lenzkar bækur hafa haft meiri
áhrif á siðrænt uppeldi en ein-
mitt þessar látlausu og skemmti-
legu sögur. Hefur hver einstök
þeirra sinn boðskap að flytja í
ákveðnu og hnitmiðuðu formi.
En þessar sögur eru þó þannig
sagðar að þær verða aldrei hvorki
i væmnar né leiðinlegar, eins og
því miður er algengt með sögur
; og smárit um svipað efni, sem
ýmsir trúflokkar hafa dreift út
um landið á síðustu árum. Þótt
I margt af því sé góðra gjalda vert,
’ ef rétt er notað.
| Ég man það, hve okkur krökk-
unum heima fannst gaman að
lesa „Péturssögur". Þar kynnt-
umst við svo mörgu fólki og
margs konar atvikum. En pabbi
setti strangar reglur um notkun
bókarinnar. Hún eignaðist því
vissa helgi og sérstöðu í vitund
okkar. Og nú er hún í öndvegi
í læstum skáp gamla mannsins.
Og satt að segja hefur bessi
litla bók eignast sérstöðu í vitund
þeirrar kynslóðar, sem nú ræð-
ur mestu í landinu, og veit ég
því, að margir hljóta að gleðjast
með mér yfir útkomu hennar.
Hún hefur fyrst og fremst orðið
okkur dýrgripur, nokkurs konar
perlufesti, sem varpað hefur
ljóma yfir mörg siðræn viðfangs-
efni og vandamál á lífsleiðinni
og hefur leiðsögn sagnanna allt
af orðið til gæfu og heiðurs. —
Hún er tengd björtustu minning-
um bernsku og æsku þeirrar kyn
slóðar, sem ekki hafði neina of-
nægð af skemmtunum ná
skemmtilestri. En svo má ekki
gleyma, hvað hún er og getur
verið fyrir nútíðina.
Öllum kennurum og prestum,
sem sinna samkomum og skemmt
unum ungs fólks í stúkum, sunnu
dagaskólum, æskulýðsþjónustum
og unglingafélögum, er bókin
hreinasti fjársjóður, sem hugs-
andi kennari getur unnið stór-
virki með. Foreldrum er hún
einnig mesti fengur til leiðbein-
ingar börnum sínum við uppeidi
til trúmennsku, sannsögli og
drenglundar. Og börnum, sem
eru óspillt af glæpasagnarusli og
æsimyndum, verður hún góður
skemmtilestur og hollur um leið
og sögurnar kenna þeim skil góðs
og ills á látlausan og kjarnmik-
inn hátt.
Ég mundi telja það menning-
arvott, ef bókin yrði metsölubók
í barnabókaflóði jólanna. Sann-
arlega \íerður enginn svikinn,
sem fær Péturssögurnar að gjöf
á jólunum, þótt þær séu hvorki
dýrar né fyrirferðarmiklar. Og
það bezta er, að þær gætu verið
jafnheppileg gjöf handa kennara
og barni, presti og leikmanni.
Öllum hafa þær heppilegan boð-
skap að flytja, en helzt þeim,
sem eiga að leiðbeina öðrum í
félagslífi og skólum og vel gætu
prestar fellt þessar perlur í pré- j
dikanir sínar svo af þeim lýsti
um alla kirkju fslands, hinum
virðulega biskupi, sem gaf æsku j
íslands þennan fjársjóð sinn áð
Ný brú yfir Svarflá
TUNGUSVEIT, 28. okt. — Ný-
verið er lokið smíði brúar á
Svartá, undan Reykjum í Tungu-
sveit. Er hún gjörð úr járn-
bentri steinsteypu, og er heild-
arlengd hennar 42 m. en breidd
3.80 m. Milli stöpla eru 26 m,
sem er talið vera það lengsta,
sem hafa má. Brúarsporðarnir
eru þannig gerðir, að þeir mynda
mótvægi gegn þunga hellunnar.
Mun þetta vera önnur brúin hér
á landi, sem þannig er gerð.
Yfirsmiður við verkið var Þor-
valdur Guðjónsson brúarsmiður
á Akureyri.
Þessa dagana var verið að ljúka
við uppfyllingu að brúnni, undir
stjórn Gísla Gottskálkssonar
vegaverkstjóra. Er það mikið
verk, þar sem leggja þurfti upp-
hækkaðan veg yfir 130 m. breiða
eyri austan árinnar og brúar-
sporður þar í 5 m. hæð.
Brúin er mikið mannvirki og
glæsilegt og sömuleiðis vegurinn
að henni. Eru íbúar Tungusveit-
ar harla fegnir þessum miklu
samgöngubótum og þakklátir
fyrir þær.
Auk þess sem meginhluti
sveitarinnar átti yfir Svartá að
sækja, bæði að barnaskólanum
og til samkomuhúss síns, þá hef-
ir nú sjö bæjum, sem þurftu
yfir Svartá um alla aðdrætti,
] verið komið í gott vegarsam-
band.
NÝ RÉTT AÐ MÆLIFELLI
Þá má geta annarrar fram-
kvæmdar, sem hér var gerð í
1 sumar. En það er smíði Mæli-
j fellsréttar. Gamla réttin, sem
I var af torfi og grjóti og ónot-
, hæf orðin, var jöfnuð við jörðu,
en önnur steypt á rústum henn-
! ar. Er því verki að vísu ekki
j fulllokið enn, en þó því sem
næst og varð að fullum notum
á þessu hausti. Réttin er ellefu
kanta marghyrningur, með „al-
menning“ í miðju og 27 „dilka“
j út frá honum. Almenningur er
30 m. í þvermál og á að taka
3000 fjár. Þvermál allrar rétt-
arinnar er 70 m. og á hún að
rúma 14000 fjár. Veggir eru
þannig gerðir að þeir þynnast
upp. Járngrindur eru í öllum
dyrum, ágætt smíði. Gerði þær
Jóhann Jóhannesson járnsmiður
á Reykjum. í byggingarnefnd-
inni voru þeir Jóhannes Kristj-
ánsson hreppstjóri á Reykjum,
Páll Sigfússon bóndi á Hvíteyr-
um og Magnús Helgason í Hér-
aðsdal fjallskilastjóri. Verkstjóri
og yfirsmiður viö réttarsmíðina
var Kristján Guðmundsson í
Gilhaga og er það mál manna, að
honum hafi farizt það mæta vel
úr hendi.
Garðarnirogbörnin á oöfnnni
NÚ ER svo komið að næstum daglega lesum við í dagblöðunum
um dauðaslys af völdum bifreiða. Það fer ekki hjá því að
fólk verði uggandi bæði um sitt eigið líf, svo ekki sé talað um hve
foreldrar eru hræddir um börn sín, sem verða víða að leika sér
á götunni, — jafnvel þótt garðar séu á bak við húsin, þá eru þeir
víðast hvar ekki ætlaðir fyrir börnin, heldur til þess að eigendurn-
ii fái verðlaun fyrir skrautblóm og jurtir.
AUGLJÓST MÁL
Það er ekkert undarlegt að
garðeigendur vilji halda görðum
sínum fallegum og vel hirtum,
en þeir verða að gera það upp
við sjálfa sig, hvort er heppilegra
fyrir börnin að leika sér á göt-
I unni eða í garðinum. Svarið virð-
ist manni liggja í augum uppi.
j Það er mesti misskilningur að
I börnin geti ekki lært að ganga
vel um garðana, -— þau verða að
! læra það sem virðist í fljótu
I bargði umfangsmeira, t.d. að tala,
lesa og skrifa.
GARÐURINN EANNSVÆÐI
Síðasta dauðaslysið varð s.l.
fimmtudag á Birkimelnum, rétt
við simamannabústaðinn, sem er
þar á horninu. — Bak við það hús
er stór og vel hirtur garður, en
nú nýlega var sáð i hann og öll-
um börnunum í húsinu, sem eru
um 30 talsins, stranglega bannað
að stíga fæti sínum í garðinn. —
Hvar eiga þau að vera?
Á götunni, og þar er ekki einu
sinni gangstétt og meira að segja
tveir bílasímar skammt frá. —
Kona nokkur sem býr í þessu
húsi hefur tjáð blaðinu að er bif-
reiðarnar aka fram hjá húsinu
á gatnamótunum hægi þær all-
flestar ekkert ferðina, heldur
þjóta fram hjá, jafnvel þótt
urmull af smábörnum séu að leik
þarna á götunni. — Þar er ekkert
aðvörunarskilti frá lögreglunni.
Þar er engin gangbraut afmörk-
uð og götulýsing ófullnægjandi.
Allir hljóta að sjá hversu lífs-
hættulegt þetta er og þótt segja
mætti að nú séu barnaleikvellir
orðnir það margir hér í bænum,
eru fjölmargar mæður, sem ekki
geta farið með börn sín á leik-
vellina, eða fengið einhvern til að
fara með þau. Gg þá er ekkert
nema gatan.
Bifreiðastjórar höfuðstaðarins
ættu að gæta vel að sér, þetta
verður alrei nógsamlega brýnt
fyrir þeim, — börnin eru óvitar
og fljót að hlaupa fyrir og enginn
veit hver verður næstur!
laust við Ilellis-
sand
HÉR í Stykkishólmi og á Hellis-
sandi hefur verið norðaustan
stórviðri síðastliðinn sólarhring,
aðallega þó á Sandi, og hafa þar
orðið talsverðir skaðar af völd-
um veðursins.
SÍMASAMBANDSLAUST
Hefur Sanuur verið símasam-
bandslaus í rúman sólarhring, en
símalínan þangað er slitin. Einnig
fauk niður og slitnaði innanbæj-
arkerfið og í kvöld hafði sím-
stöðin þar aöeins samband við
eitt númer í þorpinu.
BÁT RAK Á LAND
Þá slitnaði bátur, Bryndís SH
136, upp frá legufærum á Sandi
og rak upp í fjöru. Skemmdir
bátsins hafa ekki verið fullkann-
aðar, en þær munu vera miklar.
— Árni.
Nýr héraðsiæknir
skipafe á Paireks-
gæfugjöf, til heiðurs um ókomin
ár og aldir.
Rvík 2. nóv. 1955.
Árelíus Níelsson.
PATREKSFIRÐI, 2. nóv,—Skip-
aður hefur verið nýr héraðs-
læknir hér á Patreksfirði og er
það Hannes Finnbogason, er
dvalizt hefur við nám í Svíþjóð
s. 1. ár. Friðrik Friðriksson hefur
verið settur héraðslæknir s. 1. ár
hér en er nú á íörum til Blöndu-
óss. — Þá hafa einnig orðið skóla
stjóraskipti hér við barna- og
unglingaskólann. Hefur Guðbjart
ur Gunnarsson látið af skóla-
stjórn en við tekur Jón Þ.
Eggertsson. ■—Karl.