Morgunblaðið - 02.02.1956, Side 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 2. febrúar ’56

SYSTURM ÍAR ÞRJÁR
[ EFTÍR IRA LEVIN - kr^ ^ -rv- - Fyrsti hluti: DOROTHY
e 4MJUÚ aúCn
Frcimhaldssagan 8 l Það minnti hann á myndir af | Hann leit á það, sem ]
f bjarglögum í jarðfræðibókum. hafði hripað niður í minni
Dorothy gekk eftir sólglitraða Minningar frá liðnum tímum,
stignum og hár hennar glóði sem dánum tímum.
gull. Hann horfði á eftir henni, Að nokkurri stundu liðinni
bar til hún hvarf fyrir hornið á gekk hann hægum skrefum burt
husinu- frá brúnni.
Bifreiðar komu brunandi á
móti honum og þutu fram hjá,
hvæsandi og snöktandi.
Hann rölti inn í tötralegt veit-
ingahús, niðri við fljótið og bað
Því næst tók hann saman bæk-
ur sínar og gekk í burtu, gagn-
stæðan veg.
Fánhvers staðar í nánd heml-
aði bifreið svo snöggt að hvein
hemlunum, og ónota bevgur , -*,_* ■*
.. ■ . um kaffi og smurða brauðsneið,
æsti sig um hann allan við hið . & ... . , ’
skerandi hljóð. j
Það minnti hann svo óþægi-
tega á garg fuglanna suður í
frumskógunum.
Án þess að hann ákvæði það
nokkuð með sjálfum sér, þá
-.krópaði hann úr öllum kennslu-
•tundunum, sem eftir voru þenn-
an dag.
Hann gekk alla leiðina, þvert
í gegnum bæinn og niður til
■ ijótsins, sem ekki var blátt,
heldur gruggugt og leirgult á lit-
inn.
Hann nam staðar úti á miðri
brúnni við Morton Street, hallaði
sem hann neytti við lítið horn-
borð.
Meðan hann sat og sötraði kaff
ið, tók hann minnisbók og lind-
arpenna upp úr vasa sínum.
í fyrstu hafði honum dottið í
hann
hripað niður í minnisbók
sína:
1. Skammbyssa (kemur ekki
til greina).
2. Eitur
a) Tegund.
b) Útvegun.
c) Inngjöf.
d) Lítur út sem:
1. Slys.
2) Sjálfsmorð.
Enn var þessi hugmynd hans
ekki annað en hugþraut. Hann
ætlaði að rannsaka smáatriði of-
urlítið nánar.
En þegar hann yfirgaf veitiriga
stofuna og gekk aftur i gegnum
bæinn, þar svipur hans ekki leng
B
■
,■
:
Unglinga
vantar til að bera blaðið til kaupenda í
Fjólugötu
Kringlumýii
Seltjarnarnes (vestri hluti)
Tómasarhaga
Sörlaskjól

, . ur ahyggjufullur og kviðinn,
hug Colt 45 skammbyssan, sem . ,, ,, x-
, , . , ,x ' , ’ heldur rolegur og akveðmn.
hann hafði tekið með ser, þegar
hann hvarf heim úr hernum.
Kúlur var hægt að fá í hana,
án mikillar fyrirhafnar eða erfið-
leika.
En svo framarlega sem hann
ætlaði ekki sjálíur að fram-
kvæma verkið, var skammbyssan
gagnslaus.
Það varð að líta út sem slys
;ér út yfir handriðið, reykti vind e®a sjálfsmorð og þá mvndi
fing og starði niður í iðandi skammbyssan gera það allt of
•strauminn
Nú kom að þvi. Nú yfirbuguðu
flókið.
Hann hugsaði um eitur.
En
5. kafli.
Hann kom klukkan þrjú inn í
háskólagarðinn og gekk rakleiðis
til bókasafnsins.
í spjaldskránni hafði hann
fundið nöfn á sex bókum, sem
allar voru líklegar til að geyma
eitthvað af þeim upplýsingum,
sem hann var að leita að.
Fjórar þessar bækur voru
venjulegar fræðibækur um eit-
urtegundir, verkanir þeirra og
eðli.
Þessi vandræði og öngþveiti hvar atti hann aff útvega það? j H’ihar tvær voru handbækur í
ÚTSALA
Enskar, franskar, þýzkar og hollenzkar
IMODEL KÁPUR
I
I
emnig
SAMKVÆMISKJÖL/VR
»*
jiann gersamlega, helltu sér yfir
hann, eins og gruggugt fljóts-
vátnið, sem gnauðaðist við stein-
'töpla brúarinnar.
Hann hafði um tvennt að velja
Hjá Hermy Godsen? Nei. En
kannske í lyfjafræðideild háskól-
ans?
Það gat varla verið svo miög
erfitt að komast inn í lyfja-
— að giftast henni eða yfirgefa geymslu deildarinnar. En fyrst
Jiana — að eiga konu og barn og
enga peninga eða vera hundelt-
ur og sjá föður hennar loka öll-
um framaleiðum hans.
Honum varð hugsað til móður
varð hann að lesa í sérstökum
bókum í háskólasafninu, til þess
að kynna sér betur, hvaða eit-
ur....
Það varð að líta út eins og slys
dnnar. Eftir ár, full af stærilæti | eða sjálfsmorð, því ef hið sanna
og sjálfstrausti, full af háðsku : kæmi í Ijós, þá myndi hann verða
•ítillæti gagnvart börnum ná- sá fyrsti, sem lögreglan grunaði
grannanna, átti hún svo að sjá j um morðið.
hann sem afgreiðslumann hjá
kaupmanni og ekki aðeins eitt
mmar, heldur stöðugt.
Eða kannske yrði hann verka-
í dag var þriðjudagur. Brúð-
kaupinu yrði ekki hægt að fresta
lengur en til föstudags, því að
annars kynni Dorothy að verða
maður í einhverri dauníllri verk- ( óróleg og þá gæti hún jafnvel
tekið upp á því að hringja til
föstudag yrði
rannsóknum sakamála og spjald-
skrárnar sýndu, að sumir kafl-
arnir í þeim fjölluðu um eitur.
Til þess að þurfa ekki að láta
einhvern bókavörðinn sækja bæk
urnar fyrir sig, þá ritaði hann
sjálfur nöfn þeirra í útlána-
skrána og gekk svo í bókasafnið,
til þess að leita þeirra.
Bókasafnið var á þrem hæð-
um, sem allar voru yfirfúllar af
bókahillum og skápum, en snún-
ir járnstigar lágu á milli ha-ð-
anna.
Ein af bókunum sex var í út-
láni, en hinar fimm fann hann
fljótt og fyrirhafnarlítið í hill-
unum á þriðju hæðinni.
Hann settist við eitt af hinum
litlu lestrarborðum, sem stóðu
meðfram veggjunum, kveikti á
lampanum, lagði pennan sinn og
vasabókina á borðið og hóf svo
lesturinn.
smiðju.
Var það þetta eða þessu likt, systur sinnar.
sem hann gat búist við að fram- j Næstkomandi
cíðin bæri í skauti sínu, honum sem sagt fresturinn útrunninn.
til handa?
Guð minn góður, hvers vegna
höfðu ekki þessar bölvuðu pillur
bundið endi á líf hennar?
Gæti hann bara fengið hana
til þess að samþykkja uppskurð.
En, nei. Hún var staðráðin "í því i
að giftast og þótt hann reyndi að
telja henni hughvarf, sárbændi
hana og kallaði hana „litlu stúlk-
una sína“ héðan í frá og allt til
dómsdags, þá myndi hún áreiðan-
(ega samt sem áður ráðfæra sig
við Ellen áður, en hún stígi svo
áhrifamikið spor. Þegar veizlan stóð sem hæst, átti flokkur hermanna leið
Og hvaðan ættu þau annars að um staðinn, þar sem kaupmennirnir lágu bundnir. Voru þeir
fá peninga? þegar leystir, og skýrðu þeir þá frá því, sem hafði hent þá.
Og segjum nú svo að eitthvað Hermennirnir þurftu ekki að fara langt til þess að heyra
kæmi fyrir. Segjum ,svo að hún hávaðann í ræningjunum. Réðust þeir þegar til atlögu við
dæi. Þá vrði honum blándað i þá Qg hófst nú hinn grimmilegasti bardagi. Ræningjarnir
voru reyndar miklu færri og þa að auki ofurölvi sumir
hverjir, en þrátt fyrir það börðust þeir af mikilli heift.
Jón ræningjaforingi felldi marga hermenn, en nú fór
Ræningjamir
UTSALA
■ á frönskum og
: ítölskum
■
IKJÓLAELIMUM

j Bankastræti 7
UTSALA
á margs konar
REGIMKÁPUM
Laugavegi 116
:
málið, af því að hann hefði út-
vegað henni læknishjálpina.
Og þá værí hann kominn í
sömu úlfakreppuna — hefði föð-
..... ógnandi yfir sér eins og lsk.y£gúega að halla á hans menn, og hann sá, að við svo
einhvern refsivönd. | mátti ekki öllu lengur standa. Hann kallaði skipunar-
Nei, dauði hennar kæmi hor- orð til manna sinna og sagði þeim að flýja hverjum, sem
um ekki að neinu haldi, a. m. k. j betur gæti. Sjálfur komst hann út úr hópunum og á bak
ekki, ef hún létist á þennan hátt. hesti, sem var nálægur. Og áður en hermennirnir gátu fest
Einhver hafði teíknað mynd af hendur á honum, vrar hann þotinn í burtu frá þeim og út í
hjarta á svartmálað handriðið og 1 myrkrið.
það voru upphafsstafir báðum 1 ElcHi þýddi fyrir hermennina að veita þeim ræningjum,
örina’ sem stoð 1 gegn‘ | sem undan komust, eftirför, því að þeir voru ekki nægilega
. kunnugir skóginum. En ræningjarnir þekktu hins vegar allar
krókaleiðir í honum og gátu því falizt víða. |
Jón faldi sig um nóttina í helli nokkrum, sem mjög erfitt
var fyrir ókunnuga að finna. Þessi hellir var nokkurs konar
varabækistöð fyrir ræningjana, og leið ekki á löngu þar
menjurautt, svart, til fleiri ræningjar birtust í hellismunnanum. Og þegar
komið var undir morgunn, voru þeir orðnir 10 talsins. Biðu
■ ■ • ■■ •••■■■•■-•«■■••■ ••■■■■■■•
.......*....................•»••»••»».•.............».»,1001
ÚTSALA - ÚTSALA
á margs konar kjólefnum, blússum, bómullarpeysum,
undirfatnaði, brjósthöldum, nælonsokkum o. fl o. fl.
Mikil verðlækkun.
\Jerzlvmm OóL
Laugaveg 82, gcngið inn frá Barónsstíg.
uam það.
Hann beindi allri athygli sinni
að teikningunni, rispaði í hana
vmeð nöglunum, svo að hann gat
séð hvernig hvert málningalagið
iá ofan á öðru, svart. menju-
yautt, svart
-"benjurautt.
'<njt
Stofnfundur
verzlunarsparisjóðsins
verður haldinn næstkomandi laugardag 4 marz kl. 2 e.h.
í Leikhúskjallaranum. — Þeir, sem lofað haf i stofnfiár-
framlagi, eru beðnir að greiða það fyrir kl. 5 r. k. fðstu-
dg samkvæmt útsendu fundarboði.
U ndir búningsncf n din.
:
1
UM.ia.MJAX