Morgunblaðið - 27.10.1957, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 27.10.1957, Blaðsíða 12
12 MORGVHBI 4ÐIÐ Sunnudagur 27. okt. 1957 atttiSitÞIðMfe Eítg.: H.t Arvakur. Reykjavík. Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson. Aðauitstjórar: Valtýr Steíánsson (óbm.) Bjarní Benediktssor- Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur. Einar Asmundsson. Lesbók: Arni Ola, simi á3045 Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson. Ritstjórn: Aðalstræti 6. Auglýsingar og algreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480 Askriftargjald kr 30.00 á mánuði mnaoiands. t lausasölu kr. 1.50 emtakið. NY LOFORÐ BÆTA EKKI ÞAU SVIKNU UPP Miðstjórn Alþýðusambands- ins og efnahagsmála- nefnd þess hafa gefið út yfirlýsingu um að þessi samtök leggi til að „samningum verði ekki að þessu sinni sagt upp til þess að knýja fram almennar kauphækkanir". Segir ennfremur i yfirlýsingunni að „augljósir og miklir erfiðleikar steðji að árang- ursríkri framkvæmd verðstöðv- Unarstefnu verkalýðshreyfingar- innar og almennar kauphækkanir mundu eins og nú standa sakir auka á þá erfiðleika“. Það væri góðra gjalda vert, ef kommúnistar, sem stjórna nú Al- þýðusambandi íslands hefðu gert sér ljóst, að hækkun kaupgjalds felur enga kjarabót i sér fyrir launþega, þegar framleiðsla þjóð- arinnar getur ekki risið undir henni og þegar hæklsun verðlags fylgir jafnhax-ðan í kjölfar kaup- hækkanna. Á undanförnum árum hafa kommúnistar einmitt talið slíkar kauphækkanir heillaráð fyrir verkalýðinn. En þá hafa þeir verið í stjórnarandstöðu. Nú þegar kommúnistar eru í ríkisstjórn segja þeir verkalýön- um hins vegar að „almennar kaup hækkanir“ „auki erfiðleika" hans og leggja þess vegna til að samn- ingum sé ekki sagt upp. Auðvitað er þetta ein staðfest- ingin á hinni póltísku misnotkun kommúnista á verkalýðshreyf- ingunni. StórfelJdar verðlags- hækkanir „En við höfum stöðvað hækkun veiðlagsins", segja kommúnislar, og ætlast til að almenningur trúi þeim. Sannleikurinn í málinu er sá, að á þessu ári hafa orðið stór- felldar verðlags hæKkanir. Hin falsaða og niðurgreidda vísitala hefur hækkað um 5 stig á árinu. Niðurgreiðslur á verðlagi hafa ’ verið auknar um milljonatugi. Hver borgar þessai milljónir? Almenningur í landinu. Og hver borgar þaer 300 milljonir króna, sem efnahagsmálaráðstafanir rik- isstjórnarinnar kröfðust um síð- ustu áramót? Auðvitað borgar almenningur þessar 300 millj. kr. Hver einasta 5 manna fjölskylda verður að borga 9500 kr. í nýjum sköttum og tollum. En blað kommúr.Ista og for- seti Alþýðusambandsins scgja að hækkun verðlagsins hafi verið stöðvuð og kaupmátíur launa tryggður. Svona hyldjúp er fyrirlitning kommúnista fyrir dómgreind fólksins. Hver einasti maður veit og finnur, nvernig siaukin dýrtíð og auknar opinberar álögur rýra laun hans. Kapphlaupið heldur áfram Það er líka staðreynd, því mið- ur, að kapphlaupið mlih kaup- gjalds og verðlags heldur áfram hröðum skrefum. V erkalýðsfé- lög með um 14 þús. ineðlimi hafa íengið kauphækkanii á þessu ári. Jafnvel á meðan kauphækkanir voru bannaðar með lögum siðari hluta sl. árs reið Samband ís- lenzkra samvinnufélaga, undir ' forystu Eysteins Jónssonar, á vaðið og hækkaði kaupgjald starfsmanna sinna um 8% Síðan hefur hvert verkfallið og kauphækkunin rekið aðra, blaða- menn, farmenn, sjomenn, fiug- menn, yfirmenn á kaupskipum, verkfræðingar, verksmiðjufólk og fjöldi annarra starfsstéttahafa fengið kauphækkanir Margar þessara kauphækkana hafa num- ið um og yfir 10%. En mesta hækkun fékk þó ein hæst launaða stéttin. Það voru flugmennirnir, sem fengu 30—40% hækkun. Það er því reginblekking, sem haldið er fram af hálfu vinstri stjórnarinnar, að kapphlaupið milli kaupgjalds og verðlags hafi verið stöðvað. Það er því miður í fullum gangi. Vinstri stjórnin getur ekki breytt yfir þessa staðreynd, með því að halda því fram að rætur vaxandi dýrtíðar liggi í efnahags- málastefnu fyrrverandi ríkis- stjórnar. Það er staðreynd, að á tímabilinu 1952 tii miðs árs 1955 hækkaði vísitalan minna heldur en á fyrsta valdaári vinstri stjórn arinnar, þrátt fyriv gífurlega aukningu á niðurgreiðslum verð- lagsins. Það var verkfallsbrölt kommúnista, sem hratt dýrtíð- aröldunni á stað árið 1955. Ný loforð Eina úrræðið, sem vinstri stjórnin á nú, eftir að hún hefur gefizt upp við að finna nyjar leiðir í efnahagsmálunum og eft- ir að stórfelldar verðlagsha-kkan- ir hafa orðið í landinu, er að gefa ný loforð. Nú skýrir máigagn kommúnista frá því að ríkis- stjórnin hafi lofað verkalýðssam- tökunum því að fella ekki gengi krónunnar. Hins vegar hafi „ýms ir ráðamenn AlþýðuflokKsins og Framsóknarflokksins nalaið geng islækkun mjög á lofti“ Þá er nú einnig lofað, ð ríkis- stjórnin tryggi 40 millj. króna á t næstu þremur mánuðum til íbuða ' lána, lækka tekjuslíatt á lág- tekjum, lagfæra skattinnlieirctu og hefja smíði stálskipa innan- lands. Þessi loforð, sem seunilega verða einnig svikin, bæta ekki upp svikin við gömlu lofoiðin. Það er líka auðsætt að forsætis- ráðherrann, sem ræðir i gær við blað sitt um hin nýju loforð ríkisstjórnarinnar, vill hafa allan fyrirvara á um efndir þeirra. Hann lýsir því yfir að stjórnin vilji „beita sér fyrir lækkun tekjuskatts á lágum tekjum, enda reynist slíkt samrímanlegt af- greiðslu greiðsluhallalausra fjár- laga“. Þá segir forsætisráðherr- ann að stjórnin vilji vinna að því að tekjuskattur vcrði greidd- ur af launatekjum jafnóðum og þær falla til, „að svo miklu leyti, sem hún telur að athuguöu máli að það sé fært“. Þannig er sjálfur forsætisráð- herrann að útbúa smugur tii þess að sleppa í gegnum frá hinum nýju loforðum um leið og þau eru gefin.P Við hraða ljóssins stöðvast timinn HÉR birtist síðari hluti grein- ar I. M. Levitt um geimferðir framtíðarinnar. Upphaf síðari hlutans er miðað við árið 2500. Þá verður farið að hugsa til hreyfings til þess að fara lengra og kanna reikistjörnurnar. Mars verður þá fyrstur fyrir valinu. Einhvers konar andrúmsloft virð- ist umlykja Mars og sá sem þetta ritar telur, að þar sé einnig lif- andi verur að finna. Þar eð vxð sjáum yfirborð Mars greinilega mun verða hægt að lenda eld- flaug þar. En reikistjörnurnar sem við getum kannað í okkar sólkerfi eru færri en a.'tla mætti, því að Mercur virðist sá eini að Mars undanskildum. Mercur er það nálægt sólu og það lítill, að andrúmsloftið, sem hefur hulið hann, er fyrir löngu horfið. Þess vegna verður jafnauðvelt að setj- ast á hann i eldflaug og að setjast á tunglið. Xil annarra sólkerfa Allar hinar reikistjörnurnar eru huldar það þéttum „lofthjúp" að ekki verður gerð tilraun til þess að lenda á þeim. Ef til vill verða einhverjir fylgihnettir þeirra rannsakaðir. Þegar við höf um numið „land“ á tunglinu og tveim reikistjörnum mun enn verða ráðizt í stórræði Þá mun hefjast þriðji páttur geimferða okkar og tækni þess tíma rnun taka öllu því fram, sem snjöll- ustu geimferðasögunöfuridar nú- tímans hafa látið sig dreyma urn. Þá verður hafinn undirbúningur að för til annars solkerfis — í leij að lífi. Stjörnufræðingar hafa þegar komizt að raun um það, að í okkar sólkerfi er ekki til neitt líf hliðstætt lífinu á þessari jörðu. Hins vegar leiðir það að sjálfu sér, að á reikistjörnum annarra sólkerfa getur þrifizt líf hliðstætt lífinu hér, jafnvel mjög líkt. Margt þykir benda til þess. Til þess að leysa þessa spurningu verðum við að senda mannað geimfar til annars náiægs sól- kerfis, en enn sem komið er virð- ast slíkar fyrirætlanir draumóra- kenndar. Ónógur hraði Hugsanlegt væri að byggt yrði geysistórt geimfar til þessarar ferðar, geimfar, sem yrði „Örkin hans Nóa“ loftsins, ef til vill tíu mílur að breidd. Geimfarið yrði að verða stórt, því að ef til vill tæki ferðin aðra Jeiðina 250 ár, fram og til. baka 500 ár. I ferðum milli reikistjarnanna í okkar sólkerfi veröur tíu mílna hraði á sekúndu talinn ósköp hæfilegur, en það samsvarar 36.000 mílna hraða á klukku- stund. En þessi hraði mundi hvergi nægja okkur til bess að komast til nálægustu stjörnur.nar, sem nefnd er Alpha Centauri. Fjarlægðin til hennar er á fimmta Ijósár (25.000.000.000.000 mílur). Með geimfavi, sem færi með tíu míina hraða á sekúndu yrðum við því 80.000 ár að kom- ast til Alpha Centauri. Á 6.000 milna hraða á sek. í 250 ár En við verðum að gera okkur grein fyrir því, að einn goðan veðurdag munum við sigrast á þeim hindrunum, sem nú eru í vegi okkar hvað hraöanum við- víkur. Þá munum við sennilega eiga loftskip sem farið geta með 6.000 mílna hraða a sekúndu, eða 21.600.000 mílur á klukkustund. Með þessum hraða yrðum við 133 ár að komast til Aipha Centauri. Stjörnufræðingar hafa hins vegar ekki mikinn áhuga á þessari stjörnu miðað við aðrar tvær, 61 Cygni og 70 Ophiuchi, sem þeir segja að liggi í miðhluta sólkerfa- hópsins. Með sarca hraða yrðum við hins vegar 250 ár að komast þangað. Niðjarnar koma til baka Meðalaldur mannsins er um 70 ár. Hvernig dettur okkur þá í hug að hægt verði að leggja upp í 500 ára geimferð? Geimfararnir mundu allir verða ellidauðir áður en þeir væru komnir hálfa leið til áfangastaðar. Visind.amenn hafa leyst málið á þann hátt, að byggt verði risastórt geimfar, sem flutt geti margar fjölskyldur og í geimfarinu verði allt, setn fólk- ið þarfnast sér til viðurværis og menntunar samkvæmt nútíma- kröfum: Nytjadýr, nytjajurtir, bókasöfn, háskólar og þar fram eftir götunum. Síðan getum við látið geimfarið sig a sinn sjó, segja þeir. Það keinur til baka með niðja hinna upphaflegu geimfara. Kynslóðir sem aldrei líta móður jörð í þessari nútíma „Nóa-örk“ mundu því börnin fæðast, vaxa upp og deyja í elli, kynslóð fram af kynslóð. Hinir upphaflegu stjórnendur geimfarsins mundu kenna börnum sínum að fara með tækin, mennta þau og gera þeim tilgang fararinnar ljósan. Þegar til áfangastaðar kæmi mundu ■þeir látnir fyrir löngu — og þegar geimfarið kæmi aftur til jarðarinnar mundu margar kynslóðir hafa lifað lífi sínu I því án þess að hafa nokkru sinni litið móður jörð augum. Geimfararmr yiðu að vera sjálfum sér nógir í öllu. Eftir að lagt væri af stað mundi nkki vera um neitt annað að ræða en halda ferðinni áfram hvað sern fyiir kæmi. Nytjadýr yrði að ala innan borðs og nytjajurtir yrði einnig að rækta innanborðs. Kjarnorka yrði orkulind alls — og nieira segja yrði sólarljósið, sem jurt- irnar þarfnast í svo ríkum mæli, framleitt með kjarnorxu Ykkur finnst slíkt ferðalag ef til vill fjarstæðukennt og hugsið sem svo, að ferðalangarnir, geim- fararnir, yrðu ekki öfundsverðir. Þegar tíminn stendur í stað En við getum farið aðra leið. Það er fræðilegur möguleilci á því, að mannleg vera geti ferðazt um geiminn í 100 ár, en þegar til jarðarinnar kemur aftur sé hún ekki nema þrem árum eldvi en þegar hún fór — einungis ef hún fer nógu hratt. Er þetta byggt á hinni almennu afstæðiskennmgu Einsteins. Kenn ingin gerir og ráð fyrir því, að rúmmál efnisheildar vaxí i réttu hlutfalli við hraðann — og þegar hraða ljóssins er náð, 186.282 míl- um á sekúndu, er rúmmál efnis- heildarinnar ótakmarkað. Þetta gætum við kallað „ljósmúrinn“. Önnur niðurstaða kenningar- innar er sú, að stærð hlutar í hreyfiáttina fer minnkandi með auknum hraða — og þegar hraða ljóssins er náð hefur hluturinn enga stærð í hreyfiáttina. Og að lokum: Klukka, sem væri í geim- Framh. á ols. 19 P rá tunglinu. Búizt til ferðar aftur til jarðarinnar. Teiknarinn gefur þessari mynd ártalið 2000.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.