Morgunblaðið - 29.10.1957, Blaðsíða 14

M
MOKCUNBT. ABIB
Þrlðjudagur 29. oVt. 1957
Óskar Bjarnasen
umsjónarmaður Háskólans
ANDI bvgginganna er að veru-
legu leyti andi þeirra manna, sem
5 þeim búa eða starfa. Ég man,
b-vað það var bjart yfir Háskóla-
kyggingunni sumarið 1948, þegar
ég kom hingað til Islands í fyrsta
»inn. Það var ekki bara bygging-
im sjálf, sem verkaði aðlaðandi
á mig; það var miklu meira vin-
gjarnlegt viðmct þeirra manna,
»em bárust mér þar fyrir sjónir.
Og einn þeirra —, einn þeirra
tpiðmótsþýðustu, var sjálfur um-
•jónarmaður hússins, Óskar
Bjarnasen. Hann var hress þetta
•umar, alltaf á ferð og flugi. Ég
var sjálfur bíllaus, en hann ók
bil og bauð mér sæti. Fyrsta bíl-
ferð mín í Reykja\rík var ferð
okkar til pósthússins.
Óskar kunni vel við Norðmenn.
Frá þeim tímum, er hann átti
heima í Eyjum, gat hann sagt
margt skemmtilegt um sambúð
Islendinga og Norðmanna, þar á
meðal um hinn ógleymanlega
skipstjóra, kaptein Hansen á
Lyru, sem þótti afar gott að fá
*ér snaps, en sigldi jafn stöðugt,
þótt sjórinn væri ekki alveg slétt-
ur. I þá daga munu margir Vest-
mannaeyingar hafa getað talað
sæmilega vel norsku; svo mikið
var skipasambandið milli land-
anna, þar til allt breyttist í verra
horf. Óskar talaði norsku mæta
vel; og móðurmál sitt, íslenzk-
una, talaði hann svo fallega og
skýrt, að ég átti auðveldast með
að skilja hann af öllum þeim
mönnum sem ég fyrst reyndi að
tala islenzku við á þessum fyrstu
og erfiðustu dögum erlends
manns á Fróni.
I Alltaf var Óskar hjálpfýsin
sjálf. Ekki sízt gaf hann sér gott
! næði til að vinna, þó að vinnu-
I tíminn vegna hinnar stuttu dval-
j ax og hinna miklu anna gæti
j dregizt nokkuð lengra fram á
kvöldið en strangtekið var leyft
að sitja á bókasafninu. En Ósk-
ari var mannúðin allri reglugerð
meiri, ef hann bara treysti þeim
mönnum, er hann sýndi sína vel-
vild. Og ekki er Háskólabygging-
in brunnin til þessa dags vegna
ófullkominnar umsjár Óskars
Bjarnasen umsjónarmanns!
Þegar maður kemur til annarra
landa, kemur honum í fyrstu í
hug að dæma um þjóðina eftir
þeim mönnum, sem hann fyrst
hittir. Og dómur .mirm um ís-
lendinga eftir kynnum mínum
af Óskari varð hinn ákjósanleg-
asti. Hann var ekki bara vin-
gjarnlegur og hjálpfús, jafnvel
yfir takmark ráðandi reglna;
hann var svo blessunarlega ó-
hátíðlegur, óþvingaður og eðli-
legur í framkomu, að maður var
eins og heima í samvist hans.
Allt dramb var honum ógeðfellt.
■á bezti, sem framleiddur hefir verið, miðað við verð. 1
hann eru aðeins notuð beztu fáanleg efni ...
gull, ryðfritt stál, beztu gæði
og ennfremur frábært plastefni. Þessum efnum
er svo breytt, af málmsérfræðingum, efnafræðing-
«m og verkfræðingum í frægasta penna heims . . .
Parker „51“
Veljið Parker, sem vinargjöf til vildarvina.
Til þess að ná sem beztnm árangri
við skriftir, notið Parker Quink
í Parker 61 penna.
Terð: Parker ”51" með gullhettu: kr. 580. — Sett: kr. 846, —
— Parker ”51“ með lustraloy hettu: kr. 496.00. — Sett: kr. 680
JCinkaumboðsmaður: Sigurður H. Egilsson, P. O. Box 283 Reykjavík
Viðgerðir annast: Gleraugnaverzlun Ingólfs Gíslasonar, Skólavörðustíg 5, Rvík
7-51*4
Hann hafði þvert á móti glöggt
auga fyrir mörgu, sem er há-
mæltari mönnum hulið huliðs-
hjálmi. Þess vegna var einmitt
sérstaklega gaman að tala við
hann. Hann skildi flestum bet-
ur, að gagnrýni, öllum lofræð-
um fremur, leiðir á framfara-
braut.
Oskar var gestrisinn. Og þó
enginn samkvæmismaður. Hann
var gestrisinn á þann hátt, að
ætíð var hans hús opið, þótt
maður hefði ekki sent skilaboð
um komu sína með hæfilegum
fyrirvara. í húsi Óskars Bjarna-
sen gat góður vinur stígið fæti
sínum inn um dyr, án þess að
berja að dyrum eða hringja. Og
þar var griðastaður fyrir sál, sem
þjáðist af andúð gagnvart öllum
kerfisbundnum venjum.
„Þú kemur aftur til íslands!“
sagði Óskar oft við mig hið um-
talaða sumar. Honum fannst eg
eiga eftir að vera hér — lengi.
Og ég kom aftur og varð hér
miklu lengra en ég bjóst við í
upphafi. Hin hlýju orð íslenzks
vinar míns voru ekki sízt mikil-
vægur þáttur í þeim áhrifum,
sem orsökuðu, að mig langaði
hingað á ný.
En smám saman dapraðist andi
hússins. í nokkuð mörg ár varð
Óskar að þjást af æ versnandi
heilsuleysi. Þetta setti svip sinn
á bygginguna. Þar var enginn
umsjónarmaður lengur að flýta
sér til verka. í hinni töluvert
niðurgröfnu og þess vegna ó-
hollu kjallaraíbúð lá hann oft
sárþjáður vegna máttleysis.
Hann kvartaði aldrei, en þó mátti
skilja óánægju hans, að geta ekki
sinnt störfum sínum eftir óskum.
Sá harmur varpaði líka skugga
á líí hans, að Rannveig, hans
ágæta, líknarfulla eiginkona, lézt
í apríl í fyrra.
Óskari þótti gaman af að mála,
og hann var snjallur teiknarL
Vatnslitamyndir málaði hann oft
mjög góðar. — En á síðustu ár-
um var lestur góðra bóka mesta
huggun og skemmtun hans. —
Sem Norðmaður var mér mikið
gleðiefni, hvað áhugi hans á
norskum bókum var lifandi og
sterkur. Ég þekki engann mann
íslenzkan, sem hefur lesið jafn
margar norskar skáldsögur á
þessum árum, þó að þær væru
ekki einu sinni orðnar metsölu-
— Sölutækni
Framh. af bls. 11
bókasafni, en stofnunin mun
halda um hann sérstaka skrá og
eru öllum félagsmönnum heimil
afnot bókanna innan þess ramma
sem settur er um aðrar bækur
hennar. Nauðsynlegt er félaginu
að efla þennan bókakost og fé-
lagsmönnum að hagnýta hann.
Kvöldskóli fyrir verzlunarfólk
Félagið hefir nú á prjónunum
áætlanir um að koma upp kvöld-
skóla fyrir starfandi verzlunar-
fólk hér í bænum. Eins og nú
horfir er helzt í ráði, að komið
verði upp föstu 8—10 vikna nám-
skeiði eða kvöldskóla, sem mun
hefjast um miðjan janúar nk. —
Munu þar væntanlega annast
kennslu bæði innlendir og erlend
ir kunnáttumenn.
Maður sem vinnur vakta-
vinnu, óskar eftir
aukavinnu
3—4 tíma á dag, hefur bfl.
Tilboð sendist Mbl., xner.kt:
„Aukavinna — 3146“.
bækur. Öskar mat þær bækur,
sem lýsa lífi og örlögum hinna
óbreyttu starfandi manna, sem
ekki aðeins byggja handa sjálfum
sér, heldur að þjóðargagni. Hann
leit ekki upp til stórvelda heims-
ins í takmarkalausri, gagnrýnis-
lausri aðdáun. Hann leit fyrst og
fremst austur um haf til nánustu
frænda sinna, Norðmanna, þar
sem hann fann verðmæti, sem
vel mætti bjóða mönnum jafnvel
á dögum dollara og gervitungla.
Svo er þinn þáttur í að gera
anda hússins sem viðkunnanleg-
astan, góði vinur. — Andi
landsins er líka orðinn hlýjum
geisla fátækari um leið og vet-
urinn ríður í garð. En á meðan
við lifum, sem þekktum þig, gefst
snjónum og kuldanum ekkert
athvarf hjá endurminning þinni.
Þú varst skemmtilegur, tryggur
og góður maður, og við skulum
vona, að andi Háskólabjrggingar-
innar fái að dafna um ókomin
ár, eins og hún dafnaði á þínum
sólskinsdögum. í þeim góða
frjálsa anda bróðernis og um-
burðarlyndis verður hún aldrei
kalt og dautt lærdómssetur, held-
ur háskólabygging lifandi og
hlýrrar menningu hjartans. Við
kveðjum þig og þökkum þér,
kæri Óskar. Vertu ætíð bless-
aður.
Ivar Orgland.
Danskur veður-
fræðingur kynnir sér
veðu rfarsra n nsókn ir
hér
DANSKUR veðurfræðingur, Ern-
est Hovmöller að nafnL sem er
starfsmaður sænsku vcðurstof-
unnar, hefur dvalizt hér á landi
í röskan mánuð, sem ráðgjafi ís-
lenzkra stjórnarvalda og veður-
stofunnar um þau mál er varða
veðurfarsrannsóknir á íslandi.
Verkefni Hans er m.a., að gera til-
lagur um starfrækslu veður-
stöðva og nýjar aðferðir til að
vinna úr þeim athugunum, sem
gerðar eru, þannig að þær r.ýtist
sem bezt í þágu vísmdanna og
atvinnuvega landsmanna.
Veðurstofustjóri æskti þess fyr-
ir nokkrum árum, að ríkisstjórn-
in fengi hingað sérfræðinga frá
Alþjóðaveðurfræðistofnuninni til
aðstoðar við skipulagningu hag-
nýtra veðurfarsranr.sókna hér á
landi, og var þá sótt um tækni-
aðstoð til Alþjóðaveðurfræði-
stofnunarinnar og Sameinuðu
þjóðanna. í fyrra dvaldizt Dr. A.
Ángström hér um mánaðarskeið
til að kynnast aðstæðum almennt,
og nú hefug Alþjóðaveðurfræði-
stofnunin sent Ernest Hovmöller
hingað til að gera endanlegar til-
lögur, Ernest Hovmöller starfaði
í dösku veðúrþjónustunni árin
1937—46. Síðan hefur hann starf-
að í Svíþjóð og er nú yfirmaður
veðurfarsdeildar sænsku veður-
stofunnar.
Hið islenzka náttúrufræðifélag
bauð Hovmöller að flytja
erindi á vegum félagsins og fjall-
aði fyrirlesturinn um veðurfars-
rannsóknir og möguleikana á því
að fullnægja þeirn kröfum, sera
gerðar eru uxn hagnýl gildi slíkra
rannsókna. Fyrirlesturinn var
haldinn í gær í fyrstu kennslu-
stofu Háskólans. Hovmöller flutti
mál sitt á dönsku, og nefndist
erindi hans Klimatologien i gár,
i dag og i morgen: en gamrael
videnskab overfor nye opgaver.
(Frá Veðurstofunni).