Morgunblaðið - 28.01.1958, Blaðsíða 12

12
MORCVNBLAÐIÐ
T>riðjudagur 28. janúar 1958
nu ci í reiLctn di
Eftir
EDGAR MITTEL HOLZER
ÞySii.g:
Sverrir Haraldsson
í
22
u

ct
Einhvers staðar niðri við fljótið
rak api upp reiðilegt öskur og eft-
ir örstutta stund svaraði annar í
sama tón og einu sinni, þegar ekki
heyrðist nokkurt hljóð, hvorki
uppi á lofti né niðri í eldhúsinu,
gátu þau greint hinn dularfulla,
seiðandi nið fljótsins. Örlítill vind
hlær barst inn í stofuna, í gegn-
um suður-gluggana, og flutti með
sér rakan vatnsþef, blandaðan
myglulykt frá rotnuðum greinum
og laufi, sem þakti allt yfirborð
skóglendisins.
Berton varð fyi'stur til að rjúfa
þögnina. — „t\Tú heyrist ekk. neitt
til hans lengur. Hann er sjálfsagt
háttaður".
„Við skulum gefa honum aðr-
ar fimm mínútur, til viðbótar",
sagði faðir hans og leit á úrið
sitt.
Þegar þessar fimm mínútur
voru liðnar, reis hann á fætur,
ineð hátíðlegum tilburðum og
sagði: — „Nú förum við upp“. Og
allir fóru að dæmi hans.
Stóra stofan var stór, aðeins í
samanburði við hin herbergin.
Hún var ekki nema tuttugu fet
á lengd og tólf á breidd og hún
virtist allt annað en rúmgóð, þeg-
ar búið var að koma húsgögnun-
um fyrir í henni: breiðu og viða-
miklu hjónarúmi, kommóðu,
snyrtiborði, þvottaborði, hand-
klæðahengi, tveimur stórum
bókaskápum, ruggustól og tveim
ur djúpum hægindastólum. Hins
vegar virtist hún alls ekkert yf-
irfull að húsmunum, vegna þess
að þeim hefði verið raðað niður
af mikilli hagsýni og fyrir-
hyggju. Og á veggjunum héngu
aðeins tvær myndir: Lítil vatns-
litamynd af ungum, röndóttum
tapir, standandi hjá stórum fölln-
um pálma. Hitt var olíumálverk,
átján þumlunga langt og tólf
þumlunga breitt, í gráum ramma,
sem sýndi stóra kippu af banön-
um og tvær sawari-hnetur, liggj-
andi á borði. Þegar betur var að
gáð, kom i ljós, að stóra stofan
var hvorttveggja í senn, rúmgóð
og notaleg.
Olivu fannst lyktin í henni
góð. Hún var sannfærð um það,
að engin stofa önnur í öllum
heiminum, gæti framleitt slíka
lykt. Hún var blanda margra ó-
líkra þefja, af gömlum fatnaði,
bókum, jurtagróðri og kreosoti.
(Faðir hennar hafði það fyrir
fasta venju, að bera kreosót inn-
an á bókahillurnar, til útrýming-
ar skordýrum og móðir hennar
hafði innilegar mætur á viutum
burknum og blómum og fyllti
jafnan tvo kommóðuvasa af slík-
M úrhúðunarnet
verð pr. rúlla kr. 225,75
H. Benediktsson hf.
Lóugata 2 — sími 11228
Tungubomsur
Fyrir konur og börn
Hlifðarskófafnaður
Á karia, konur og börn -
CRVAL
Sendum í póstkröfu.
HECTOR
Laugaveg 11 — Laugaveg 81
um gróðri). Stundum yfirgnæfði
kreosótið allt annað, stundum
gömlu fötin óg bækurnar — og
stundum var það ilmur burkna og
blóma sem mettaði loftið í stof-
unni.
1 kvöld eru það blómin og villtu
burknarnir, sem öll völdin höfðu.
Jafnvel parafínlampinn á snyrti-
borðinu fékk þar engu breytt,
enda þótt frá honum kæmi, öðru
hverju, reykur og olíustybba.
Berton hrukkaði nefið: —. „Það
er víst mál til þess komið að þú
skiptir um vatn í blómavösun-
um, mamma“.
Móðir hans brosti: — „Hvers
vegna tíndirðu ekki nokkur ný
blóm handa mér í dag, þegar skól
inn var búinn? Annars eru þessi
blóm yndisleg ennþá“.
„Það er nú tæplega hægt að
kalla þau yndisleg, sýnist mér.
Þau eru farin að rotna“.
„Burt með þig úr þessum stól,
sláninn þinn. Þú veizt að ég vil
sitja í ruggustólnum“.
„Eg var bara að stríða þér“.
Hann spratt hlæjandi fram úr
stólnum og rak móður sinni
rembingskoss á kinnina. — „Ég
sezt á gólfið eins og venjulega.
Það er engin hætta á því, að mað
ur detti niður af gólfinu".
Þetta getur nú kallazt gáfu-
leg og frumleg ályktun“, drafaði
í Garvey.
„Mjög, mjög gáfuleg og frum-
leg“, sagði Berton og kinkaði
kolli. — „Ætlið þið ekki að gefa
mér svolítíð lófaklapp?" Hann
klappaði saman höndunum.
„Ég er búin að skrifa niður hið
væntanlega umræðuefni fundar-
ins“, sagði Olivia, er hún hafði
setzt á gólfið, við hlið Berton.
„Ég gerði það strax seinni part-
inn í dag“.
Faðir hennar hafði setzt í ann-
an hægindastólinn og eftir nokk-
urt þref hlömmuðu þau Garvey
og Mabel sér bæði í hinn hæg-
indastólinn.
Olivia fletti sundur saman-
brotnu blaði úr stílabók og las
upphátt: — „Fyrsta atriðið, sem
tekið verður til umræðu, er Log-
an. Árangurinn af rannsóknum
og yfirheyrslum“.
„Ég hélt að þessi ráðstefna væri
viðvíkjandi Gregory“, sagði
Garvey. — „Hvað kemur Logan
þessu máli við?“
„Þú færð nú fljótlega að heyra
það, ef þú getur haldið túlanum á
þér lokuðum, svolitla stund“,
hreytti Olivia út úr sér.
„Nú viljum við fá að vita hvað
Logan sagði þér“, mælti frú
Harmston og hallaði sér fram
í ruggustólnum, alvörugefin á
svip.
„Hættu að ýta olnboganum í síð
una á mér, Garvey“, nöldraði Ma-
bel.
„Hvernig á ég að geta það,
þegar þú treður þér svona niður
í stólinn hjá mér“.
„Svona, Garvey. Svona nú“,
sagði séra Harmston í umvönd-
unartón.
„Hvers vegna seztu ekki á
gólíið hjá systkinum þínum,
Garvey?“.
„Hvernig geturðu vænzt þess,
að slíkt ofurmenni fari að lítil-
lækka sig svo mjög, mamma?“
„Ég settist hérna fyrst. Hvers-
vegna getur Mabel ekki setið á
gólfinu?“
„Það er ekki satt. Þú settist
alls ekki fyrs't 1 stólinn“, mót-
mælti Mabel. — „Ég var rétt að
setjast, þegar þú tróðst þér fram
fyrir mig og hlassaðist í stólinn“.
„Það er nú engin ný saga. Hann
er vanur að troða sér þar sem
hann á sízt að vera“.
„Svona, Berton. Svona nú“.
Olivia krosslagði handleggina
með uppgerðar þolinmæði í svipn
um og byrjaði að raula Sigur-
marsinn úr Aidu.
„Ég vona að þið skiljið það,
börn“, sagði frú Harmston og
lækkaði róminn — „ veggirnir
hérna eru mjög þunnir. Ef þið tal
ið svona hátt, þá vekið þið Greg-
ory — ef þið eruð þá ekki þegar
búin að því“.
„Ég er alveg viss um það, að
hann stendur núna á hleri, með
eyrað við skráargatið“, sagði
Garvey glottandi.
„Jæja, nú er nóg komið af
heimskupörum", sagði séra
Harmston brúnaþungur. „Láttu
okkur nú heyra, hvað þú hefur
að segja, Olivia".
„Já, ég spurði Logan spjörun-
um úr“, sagði Olivio, „og hann
sagði mér allt. Hin leyndardóms-
fulla gáta er ráðin. Hann gerði
það bara að gamni sínu. Hann
laumaðist inn um aðaldyrnar í
gær þegar við vorum að borða,
Frystitœkja eigendur
nú er erfitt að útvega lítil stálhylki undir „freon“.
Höfum enn nokkur hylki óseld. —
Stærðin er 6 til 7 lítrar.
Véla- og pBötusmið|an
ATLI H.f.
sími 1387 — Akureyri
læddist svo upp á loft, tók morg-
unsloppinn sem hékk við hurðina
í svefnherberginu okkar Mabels
og lét hann undir rúmið hjá
Gregory. Og í morgun hafði hann
svona hátt fyrir neðan glugga
Gregorys, til þess að telja okkur
trú um að hann hefði raunveru-
lega séð eitthvað voðalegt í nótt.
Þetta var bara einn af hans venju
legu hrekkjum.“
„En hvers konar rekistefna er
þetta eiginlega með sloppinn
hennar Mabels?“, spurði Garvey.
„Eg hefi ekkert um það heyrt.“
„Það er heldur ekki von“, sagði
Berton, „vegna þess, að í morg-
un, þegar mamma gerði uppgötv-
unina, þá varst þú stokkinn af
stað yfir til Indíánanna, til þess
að hjálpa stelpunum þar að grafa
upp rætur.“
Mabel roðnaði og fór að hlæja,
en Garvey brást hinn reiðasti
við þessum aðdróttunum. „Þú ert
eins mikill lygari og Logan. Eg
fór út í gufuskipið, strax eftir
morgunverð".
„Og eftir það, hvert hvarfstu
þá?“
„Hljóð“, skipaði faðir þeirra.
„Gerið þið svo vel að gefa hljóð,
undir eins“.
„Nokkur áríðandi spurning,
sem krefst svars?“ spurði Olivia.
„Sagði hann þér nokkuð um
það, hvort hann hefði dreymt
eitthvað sérstakt, Olivia?"
„Nei, hann sagði að sig hefði
ekki dreymt eitt, mamma?“
„Ég held að hann ljúgi því“,
sagði Berton. — „Logan dreymir
eitthvað á hverri einustu nóttu
— og hann gengur í svefni og
gerir eitt og annað í svefni,
líka“.
Nei, ég er alveg viss um að
hann segir alveg satt“, sagði
Olivia. „Eg hefði séð það á hon-
um, ef hann hefði sagt ósatt".
„Það held ég líka“, sagði séra
Harmston og kinkaði kolli. „Það
nægir oftast að selja hann í fjötra
stundarkorn, til þess að pína
sannleikann upp úr honum.
Jæja, Olivia. Hvert er svo atriði
nr. tvö“.
„Atriði nr. tvö“, sagði Olivia
og athugaði stílabókarblaðið, „er
Gregory. Árangur af mörgum
rannsóknum og mjög nákvæmri
yfirheyrslu".
aitltvarpiö
Þriðjudagur 28. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 Útvarpssaga barnanna: —
„Glaðheimakvöld" eftir Ragnheiði
Jónsdóttur; VIII. (Höfundur les).
13,55 Framburðarkennsla í dönsku
19,05 Óperettulög (plötur). 20,25
Daglegt mál (Árni Böðvarsson
kand. mag.). 20,30 Erindi: Akstur
í ^njó (Sigurjón Rist vatnamæl-
ingamaður). 21,05 Tónleikar
(plötur). 21,30 Útvarpssagan: —
„Sólon íslandus" eftir Davíð
Stefánsson frá Fagraskógi; I.
(Þorsteinn ö. Stephensen). 22,10
Leiðbeiningar um skattframtal
(Þorsteinn Bjarnason bókari). —
22.30 „Þriðj udagsþátturinn ‘. —
Jónas Jónasson og Haukur Mort-
hens hafa umsjón hans með hönd-
um. 23,30 Dagskrárlok.
MARKÚS
Eftii Ed Dodd
1) — Hinar þrjár sonardætur
írú Önnu eru komnar heim eftir
skemmtiferðalag til Evrópu.
— Komdu sæl amma mín. Loks
ins erum við komnar heim.
— Við erum orðnar svo leiðar
á evrópskum karlmönnum.
— Þið eruð allar líkar mér,
viljið stöðugðt vera á ferðalagi.
3) — En ég er búinn að finna
ungan mann sem mér geðjast að.
Hann er nú að sækja fjallageitur
upp í Alaska. Hann er bráð-
myndarlegur maður.
Hvað er hann gamall? —
Er hann hár og dökkhærður? ug
laglegur?
Miðvikiidugur 29. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 „Við vinnuna': Tón-
leikar af plötum. 18,30 Tal og tón
ar: Þáttur fyrir unga hlustend-
ur (Ingólfur Guðbrandsson náms-
stjóri). 18,55 Framburðar-
kennsla í ensku. 19,05 Óperulög
(plötur). 20,30 Lestur fornrita:
Þorfinns saga karlsefnis; III. —-
(Einar Ól. Sveinsson prófessor).
20,55 Baráttan við höfuðskepnurn
ar, samfelld dagskrá flutl að til-
hlutan Slysavarnafélags Islands.
Gils Guðmundsson rithöfundur
tekur saman. 22,10 Iþróttir (Sig-
urður Sigurðsson). 22,30 Frá Fé-
lagi íslenzkra dægurlagahöfunda:
Neó-tríóið leikur lög eftir Stein-
grím Sigfússon, Svavar Benedikts
son og Tólfta september. Söngvar
ar: Guðrún Á. Símonar, Haukur
Morthens og Sigurður Ólafsson.
Kynnir Jónatan Ólafsson. — 23,10
Dagskrárlok.