Morgunblaðið - 09.02.1958, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 9. febrúar 1958
wu aí reilzan di
Eftir
EDGAR MITTEL HOLZER
33
ÞýSii.g:
Sverrir Haraldsson
komu hennar og viðmóti: einhvers
konar niðurbælda reiði. — „Ég
virðist hafa fallið í ónáð hjá
þér“, sagð; hann. — „Á ég að
skilja það sem svo, að þú sért
hætt að treysta mér?“
„Treysta þér?“ Hún hristi höf-
uðið og tautaði: „Hér er ekki um
neitt slíkt að ræða. En ef þú vilt
endilega fá að vita það — ja, þú
virðist hafa fremur spilltan
kimnismekk“.
„Spillt .... Oh. Svo þú heldur
það? En þegar maður er nú í
Róm....“
Hún sagði ekki neitt, en viðmót
hennar varð kuldalegra.
„Eigum við nú að fara?“ spurði
hann.
Hún kinkaði kolli þrjózkulega
og sagði: — „Sama er mér —
ef þú vilt það. En ekki út um
skrúðhússdymar".
Rödd föður hennar náði þeim,
þegar þau voru á leiðinni með-
fr’am hliðarstúkunni, í áttina til
vestur-dyranna.
„Gregory, komdu og heilsaðu
upp á tvo af mínum heztu vinum
og samverkamönnum".
Gregory sneri sér við. Heil hers
ing af engisprettum féll niður
úr sperrunum. Þær störðu á hann
með grænum, hatursfullum aug-
um, ailar með krókbognar grip-
tengur, til þess að klipa sneiðar
af sál hans.
„Já“, sagði hann.
„Hr. Hendrik Buckmaster og
frú Sophie Buckmaster".
Fölur og titrandi virti Gregory
hinn hörundsgrófa, gamla mann
fyrir sér, með hrokkið, hvítt hár.
Hann brosti glettnislega um Leið
og hann greip framrétta hönd Gre
gorys. — „Nýr félagi í okkar á-
gæta hóp, eh?“ sagði hr. Buck-
master. — „Verð samt að segja,
að þú ert líkastur blóðlausri vofu
í útliti". Og aftur brosti hann
sama glettnisbrosinu.
Frú Buckmaster rétti honum
höndina og sagði lágri röddu: —
„Gleður mig að kynnast yður“.
Hún var kursteis og frjálsleg í
framkomu. — „Mjög venjuleg
manneskja", hugsaði Gregory
með sér. — „Of venjuleg“.
„Ég er búinn að heyra söguna
um hanann", sagði hr. Buck-
master.
„Jæja, eruð þér búinn að heyra
hana?“ sagði Gregory brosandi.
„Já, Gerald var einmitt að
segja mér hana. Frændi þinn held
ur að yður muni líða ágætlega
hérna hjá okkur. Hann á, sko, við
það, að þér hafið hinn rétta anda
— ekki eins og þessir náttúru-
lausu. .. .“
„Hendrik. Góði minn. Ekki
neitt klám“.
„Alveg rétt, Sophie, ástin mín.
Það var ekki ásetningur m/inn. —
Það var heldur ekki ég, sem sagði
það. Það var þessi bölvaður tví-
fari minn“.
„Tví.kváði Gregory undr
andi.
„Tvífari", sagði hr. Buckmast
er og drap tittlinga framan í
hann. — „Ég er svo ógæfusam-
ur, að hafa gersamlega kynóðan
tvífara, drengur minn. Hann ger
ir ekkert annað en að eignast
lausaleikskrakka. Á hverri nóttu
dreymir mig hræðilegustu
drauma". Hann bankaði með
fingrinum á bringuna á Gregory.
„Ég er konungur svefngenglanna
hér í nágrenninu — tvífari minn
er það, vildi ég sagt hafa. Og
hvort ég sé aðgerðalaus í þessum
svefngöngum mínum — ja, þú
getur bara reynt að spyrja ein-
hverjar af Indíánakonunum uim
það, og vitað hverju þær svara“.
„Hendrik, nú held ég að nóg
sé komið í bráðina“, sagði frú
Buckmaster, en Gregory sá glettn
isglampa í augum hennar. Hún
tók i handlegg manns síns og
brosti til Gregorys. — „Nú sr
bezt að ég fari með hann, Gre-
gory, áður en hann þreytir yður
'meira, með málæði sínu“.
„Hann þreytir mig ekki“, sagði
Gregory. — „öðru nær. Ég hefði
einmitt mjög gaman af að hitta
Ihann oft. Mér finnst hressandi að
'spjalla við hann“.
Buckmaster veifaði til hans. —
„Jafnvel karlmennirnir falla fyr
ir mér“, sagði hann borginmann-
lega og rak upp hrossahlátur, orð
•unum til áréttingar. — Og svo
úeiddi konan hans bann af stað, í
áttina til norður-dyranna.
„Sannarlega galgopi“, sagði
■séra Harmston brosandi. „Mjög
■viðfeldinn og skemmtilegur karl“.
„Það finnst mér líka“, sagði
■Gregory og kinkaði kolli til sam-
þykikis.
„Mikill lærdómsimaður", bætti
séra Harmston við alvarlegur. —
„Þú mátt trúa þvi, að þetta klúra
tal hans, er bara uppgerð og
ávani“.
„Pabbi, ég ætla að skreppa yf-
ir í Indíánaþorpdð með Gregory",
■sagði Mabel.
„Ætlarðu að gera það? Ágæt
hugmynd, telpa mín. Þið verðið
bara að gæta þess að koma ekki
of seint heim í hádegisverðinn“.
Við vestur-dyrnar stanzaði Oli-
via þau: — „Mabel, í þínum
sporum myndi ég ekki fara með
honum fyrr en ég hefði fengið
örugga vissu um það, að hann
hefði ekki rakhnífinn sinn með-
ferðis“, sagði hún og svo var hún
þotin, ein3 og eldibrandur í
burtu.
Gregory virtist hafa hið mesta
gaman af þessu: — „Kannske þú
viljir rannsaka það strax, hvort
UTSALAN
heldur átram
Baðmullarpeysur — margir litir og stærðir
Aðeins kr.: 15.00.
Þýzkar smábarna-sokkabuxur, bláar, bleikar.
Verð aðeins kr. 25.00—30.00 og 35.00.
Kuldagallar, bláir og rauðir, áður 98.00, nú kr. 65.00
Kvensokkar, silki, ísgarn, baðmull.
Eitt verð, kr. 15.00 parið.
Skriðbuxur — áður kr. 69.00 — nú kr. 25.00
Fallegt úrval af barna- og kvenhúfum
20% afsláttur.
Hvítar hosur — kr. 5.00 parið o. m. fl.
SÓLRÚN
Laugavegi 35.
ég er með rakhnífinn?“ sagði
hann.
„Við skulum nú reyna að koma
okkur af stað“, sagði Mabel þurr
lega.
Þau gengu þegjandi þangað til
þau beygðu inn á stíginn, sem
opnaðist skammt frá skóla-benab.
Þá rauf Gregoi-y þögnina: —
„Hvers vegna ertu reið við mig,
Mabel ?“
„Ég hélt að það gæti nú hver
maður skilið", sagði hún.
„Ekki sá, sem er veikur, bæði
á líkama og sál“.
„Þú ert hvorki vitlaus né veik-
ur, fremur en. éig er það“, sagði
hún þykkjulega og bætti svo við,
eftir örstutta þögn: „Þú ert bara
að gera gys að okkur og ekkert
annað“.
„Þú ert svo gáfuð", sagði hann
brosandi og kreisti saman hend-
urnar, eins og hann væri að reyna
að bæla niður gleði sína. — „Það
er nákvæmlega það, sem ég er að
gera“.
„Og þú hefur kjai’k til að viður
kenna það“.
„En“, sagði hann. — „Þú hef-
ur rangt fyrir þér, viðvíkjandi
hinu andlega heilsufari mínu“.
„Nei, það er ég einmitt viss um
að er rétt álit hjá mér. Vitfirring
ar vita ekki að þeir eru vitfirr-
ingar“.
„Þannig hugsaði ég líka. Þang
að til....“
Greinileg fyrirlitning sást í svip
hennar.
Stígurinn var þakinn hvitum
sandi og leiðin lá upp sívaxandi
bratta, svo að þau gengu fremur
hægt og ferðin sóttist seint.
„Þangað til ég myrti Brendu“.
Hún hrasaði, staðnæmdist og
virtist næstum tapa jafnvæginu
í hvítum sandinum, en svo hló
hún stuttum hlátri og hóf göng-
una að nýju. — „Það getur verið
að ég sé heimskuleg í útliti“, sagði
hún — „en svona auðveldlega get
urðu nú samt ekki gabbað mig“.
Hann hættd að brosa og allur
roði hvai'f úr kinnum hans. „Þú
trúir mér þá ekki? Álíturðu mig
þá ekki hættulegan?"
„Nei, ég held að þú gætir ekki
gert flugu mein“. Allt viðmót
hennar var ögrandi, feimni og ó-
framfærni sást ekki lengur í
svipnum. Varirnar voru saman-
herptar og í augum hennar, sem
áður höfðu verið svo vingjarnleg,
var nú f jandsamlegur glampd.
Hann fór aftur að brosa og hör
undslitur hans varð eðlilegur að
nýju. — „Þú vekur áhuga minn“,
tautaði hann. — „Meira og meira.
Kannske ert það þú, sem þjáist
af sehizophreniu, en ekki ég“.
„Nei, þar skjátlast þér alger-
lega. Ég er bara ósköp venjuleg
manneskja, sem kann ekki vel við
það, að gert sé gys að mér. Slíkt
þoli ég alls engum manni“.
Hann greip í handlegginn á
henni og sneri henni við, svo að
hann gæti horft framan í hana:
„Ég ætla að drepa þig, skera úr
þér hjartað og troða á því“.
„Viltu gera svo vel að sleppa
mér“. Að baki sér, hinum megin
við bugðuna á stígnum, heyrðu
þau mannamál. Kirkjugestirnir
voru á leið heim til sín. En hann
hélt jafnfast í handlegginn á
henni og starði rannsakandi á
andlit hennar.
Þannig stóðu þau hreyfdngar-
laus og ldkust því sem líkamar
þeirra hefðu skyndilega stein-
runnið.
Eðla — eða skordýr — lét til
M A R K Ú S Eftii Ed Dodd
1) _ Það verður erfitt að kom | skyldi hafa vaðinn, hann gerir I 2) — Hvað er þetta, ég sé ekkii 3) . .. . hann er hér ekki leng-
Mt upp aftur. Ég er feginn að ég I mér þetta auðveldara. kaðalinn .... I ur.
sín heyra, inni í þéttum burkna-
klasa, öðrum megin við stíginn,
skammt frá rótum gamals pálma-
trés, og höfuðið á Gregory hreyfð
ist nærri ómerkjanlega eins og
hann langaði til að líta í áttina
til pálmans.
Raddir fólksins færðust nær.
Hún gat þokað sér um hálft skref
aftur á bak, en þá dró hann hana
til sín og kyssti hana. En hann
var ekki heppnari en það, að koss
inn lenti ofurlítið ofar en til var
ætlazt, eða nánar til tekið, beint
á nefbrodd stúlkunnar, svo að
hann flýtti sér að kyssa hana aft
ur — í þetta skiptið á munninn.
Hún titraði og opnaði munninn,
til þess að segja eitthvað, um leið
og hún reyndi að keyra höfuðið
aftur á bak, en ekkert hljóð kom
frá henni. Hann var svo mörgum
sinnum sterkari en hún, að öll
mótspyrna frá hennar hálfu var
tilgangslaus. Hann horfði á fölt
andlit hennar litla stund, brosti
svo og sleppt- henni skyndilega
og hélt áfram göngu sinni upp
stíginn — og eftir andartaks hik,
lagði hún af stað á eftir honum,
með klaufalegum tilburðum, lík-
ust ölvaðri manneskju.
Fólkið var enn ekki komið fyrir
bugðuna á stígnum.
Stígurinn beygði nú skyndilega
til hægri og þau komu út á víð-
áttumikið, rutt svæði, ræktað og
SHÍItvarpiö
Sunnudagur 9. febrúar:
- Fastir liðir eins og venjulega,
11,00 Messa í HalLgrímskirkju —=
(Prestur: Séra Sigurjói. Þ. Árna-
son. Organleikari: Páll Halldórs-
son). 13,05 Erindaflokkur útvarps
ins um vísindi nútímans; II. Eðlis
fræðin (Þorbjörn Sigurgeirsson
prófessor). 14,00 Miðdegistónleik-
ar (plötur). 15,30 Kaffitíminn: a)
Carl Billich og félagar hans
Leika b) Létt lög af plötum. 16,30
„Víxlar með afföllum" eftir Agn-
a; Þórðarson; 3. þáttur endurtek
inn. — Leikstjóri: Benedikt Árna
son. 17,00 Tónleikar: Lög frá
Mexíkó (plötur). 17,30 Barnatimi
(Skeggi Ásbjarnarson kennari),
18,30 Hljómplötuklúbburinn —
(Gunnar Guðmundsson). 20,20
Hljómsveit Ríkisútvarpsins leik-
ur; Hans-Joachim Wunderiich
stjórnar. 20,50 „Rizpa", kvæði eft
ir Alfred Tennyson í þýðingu Ein
ars H. Kvaran (Steingei'ður Guð-
mundsdóttir leikkona). 21,00 Um
helgina. — Umsjónarmenn: Egill
Jónsson og Gestur Þorgrímsson.
22,05 Danslög (plötur). — 23,30
Dagskrárlok.
Mánudagur 10. febrúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Búnaðarþáttur: Búnaðar-
fræðsla (Júlíus J. DaníeLsson). —
18.30 Fornsögulestur fyrir börn
(Helgi Hjörvar). 18,50 Fiskimál.
19.10 Þingfréttir. — Tónleikar.
20.30 Um daginn og veginn (Bene
dikt Gröndal alþingismaður). —;
20.50 Einsöngur: Kristinn Halls-
son syngur; Fritz Weisshappel
leikur undir á píanó. 21,10 Erindi!
Krabbameinsrannsóknir og krabba
meinsvarnir (Gunnlaugur Snæ-
dal læknir). 21,35 Tónleikar (pl.).
22.10 Passíusálmur (7.). — 22,20
Úr heimi myndlistarinnar (Björn
Th. Björnssc" listfræðingur). —•
22.50 Kammertónleikar (plötur),
23,20 Dagskrárlok.
ÞriSjudagur 11. febrúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 Útvarpssaga barnanna: —•
„Hanna Dóra“ eftir Stefán Jóns-
son; III. (Höfundur les). — 18,55
Framburðarkennsla í dönsku. —
19.10 Þingfréttir. — Tónleikar.
20.30 Daglegt mál (Árni Böðvars
son kand. mag.). 20,35 Erindi:
Vísindin og vandamál mannfé-
lagsins; síðara erindi (Dr. Björn
Sigurðsson). 21,00 Tónleikar
(plötur). 21,30 Útvarpssagan:
„Sólon íslandus” eftir Davíð
Stefánsson frá Fagraskógi; V.
(Þorsteinn Ö. Stephensen). 22,10
Passíusálmur (8.). 22,20 „Þriðju-
dagsþátturinn". — Jónas Jónas-
son og Haukur Morthens hafa
stjórn hans með höndum. — 23,20
Dagskrárlok.