Morgunblaðið - 22.01.1959, Síða 18

18
MORGVISHLAÐin
nmmtudagur 22. Jan. 1959
í Skálafelli
Glatt er á hjalla „á kvöldvökunni“.
Vetrarríki á Siglufiröi
Cötur iHfœrar
SIGLUFIRÐI, 21 jan. — Mik-
ið vetrarríki er hér á Siglu-
firði, frost dag eftir dag og mik-
ill snjór, og hefur það haldizt
síðan um jól. Aðalgötunum er
haldið opnum með ýtum, og mok
aðar traðir, en fljótlega vill skafa
í þær aftur.
Ekkert bílfæri er nt úr bæn-
um, og Siglufjarðarskarð hefur
verið stöðugt lokað síðan í haust.
Kalt er í veðri í dag, norðaust-
an stormur með snjókomu og
frosti. Hafa engir bátar verið á
sjó í dag.
Katla er að losa hér um 20.000
tunnur til Tunnuverksmiðju rík-
isins og mun halda héðan inn
til Akureyrar. — Guðjón.
A skíðuir.
I.jósin á bílnum hans Georgs
höfðu um stund leitað eftir og
þrætt veginn í Mosfellsdal. Þau
máttu sín lítils í baráttunni við
myrkrið þetta fagra kvöld, næst
síðasta kvöld hins liðna árs.
Allt í einu sást í bjarma ljós-
anna skilti er vísaði til fjalla og
á því stóð „Skíðaskáli KR“.
Georg sveigði út af þjóðveginum
og nú ókum við veg, sem KR hef
ur lagt tugþúsundir króna í, og
sem margar hendur KR-inga
hafa án endurgjalds unnið að.
Já, Georg, sá er bílnum ók.
Það er Georg Lúðvíksson og í
bílnum voru auk okkar og Ijós-
myndarans Inga Magnússonar,
Þórir Jónsson, og Magnús blikk-
smiður Thorvaldsen í vinnuföt-
um sínum og með blikkrörsbút í
hendi, sem gegna áttu einhverju
mikilvægu hlutverki í skíðaskál-
anum, og svo var þarna Ágúst
prentnemi í Gutenberg, senni-
lega bara forvitinn eins og ég.
í kuldagjósti á Kýrhólahæðum
Vegurinn versnaði og Georg
sagði afsakandi. „Já, hérna eig-
um við eftir að bera ofan í“ —
og síðan bætti hanri við öllu hróð
ugri, þegar við komum á vegar-
enda. „Og héðan frá og upp í
skála eigum við eftir að leggja
veg, en hann kemur“.
Við stóðum á Kýrhólahæðum
við Skálafell og bundum trefla
okkar og brettum úlpukragana
upp í háls. Síðan hófst gangan á
hjarninu og tunglið lýsti veginn
þessa 3—4 km sem ólagðir eru
að skálanum. Þórir fór fyrstur
léttur í spori, stiklaði á þúfu-
kollum eða frosnum moldar-
hryggjum, sem myndazt höfðu
er bílar fóru í frostleysu með
byggingarefni og vistir eftir veg-
leysunni. Þórir þekkti sýnilega
hvern þúfukoll. Já, hve oft skyldi
hann hafa gengið þetta áður. Það
var erfitt að halda í við hann.
Og innan 15 mín. komum við að
hinum nýja og glæsilega skála
KR. Bjarminn frá upplýstri
brekkunni ofan skálans sló ævin-
týrlegum blæ á umhverfið.
Glatt á hjalla
Það var allmargt fólk í brékk-
unni, þó klukkan væri að ganga
10. En sýnilega höfðu margir kos
ið hvíldina, því innan frá skálan-
um barst ómur söngs og gítar-
leiks og ljós var í hverjum glugga
hins glæsta skála. Það var sann-
arlega líf og fjör þarna mitt í
ríki vetrar konungs.
Við tróðum okkur inn. Fyrstan
hittum við landsins mesta skíða-
garp, Eystein Þórðarson. Förin
var einmitt til að hitta hann og
hans fólk — kynnast starfi hans
þessa daga milli jóla og nýárs.
Það starf var fólgið í að kenna
Eysteinn í svigi. Hann er sagð-
ur í meiri og betri þjálfun en
nokkru sinni áður.
fólki á skíðum og stóðu þeir að
kennslunni sameiginlega Ey-
steinn og Valdimar Örnólfsson,
sem þetta kvöld hafði farið til
Reykjavíkur. Þeir tóku að sér
þetta kennslustarf á vegum Skíða
ráðs Reykjavíkur, sem efndi til
námskeiðs fyrir þá er skíðaíþrótt
um unna, þessa daga milli jóla og
nýárs. Alls voru þarna um 40
manns og hópurinn var „bland-
aðir ávextir" því þarna voru sum
ir af snjöllustu skíðamönnum
landsins, t.d. Guðni Sigfússon og
Karolína Guðmundsdóttir, auk
kennaranna og þau voru þarna
mitt í hópi óreynds ungs fólks,
sem sumt var algerlega byrjend-
Námskeiðsfólkið lét ekki náttmyrkur á sig fá. Klukkan er senn ellefu er myndin er tekin. —
— og þá notið vistar í hlýjum
skála, ekið í hlað og haft góðan
viðurgerning. En að slíkt skuli
hægt að veita, byggist á fórnfúsu
starfi örfárra manna — oftast
nær. Og Georg Lúðvíksson og
Þórir Jónsson eru „harðjaxlarn-
ir“ í þessum efnum í KR. Það er
ekki sízt þeirra verk að nýr skáli
reis er hinn brann, í stað þess að
allt legðist í eyði í landnámi KR
í Skálafelli. En nánar um það
eftir vígsluna. — A.St.
Svíi keppir um
heimsmeistaratitil
í hnefaleikum
NEW YORK, 21. jan. — Svo horf-
ir nú að samningar um keppni
um heimsmeistaratitilinn í hnefa
leikum milli heimsmeistarans
Floyd Patterson og Svíans Inge-
mars Johanson verði undirritaðir
á föstudag. Það var framkvæmda
stjóri JPattersons heimsmeistara,
sem tilkynnti þetta í dag. Búizt
er við að kappleikurinn verði í
júnímánuði í Bandaríkjunum.
Ingimar Johannsson er núver-
andi Evrópumeistari.
Guðni Sigfússon tekur
beygjuna létt.
Cuömundur P Cuömunds
son bóndi á Melum
hraði, léttari sveigjur í brekk-
unum, meiri ánægju og yndi af
verunni í þessu himnaríki fjall-
anna.
Svipmyndir ljósmyndarans
sýna lífið og fjörið í Skálafelli.
★ 150 tnanna skáli
Við gengum um skálann, stóran
sextugur
GJÖGRI, Ströndum, 20. jan. —
Guðmundur Pétur Guðmundsson,
bóndi á Melum, verður 60 ára
22. þ.m. — Guðmundur er son-
ur hjónanna Elísabetar Guð-
mundsdóttur og Guðmundar Guð-
mundssonar bónda á Melum hér
í hreppi.
Elísabet, móðir Guðmundar,
missti mann sinn árið 1923 frá
12 börnum, og Guðmundur þeirra
elztur. Mörg systkina hans voru
þá í ómegð. — Þá var það ekki
farið að tíðkast, að ekkjur fengju
með börnum sínum eða væri
veittur ekknastyrkur, eins og nú
er. — Tók Guðmundur að sér
að vinna fyrir heimili móður
sinnar og koma upp systkinum
sínum. Gerði hann það af slíkri
sæmd og prýði, að engin orð fá
lýst.
öll systkini Guðmundar kom-
ust til mennta, nema hann sjálf-
ur, því að honum fannst það
skylda sín að vera alltaf heima
hjá móður sinni og sjá heimilinu
farborða. Hefi ég aldrei kynnzt
við eins mikinn innileik og skiln-
ing milli móður og sonar eins og
hjá þeim Elísabetu og Guðmundi,
enda mega þau varla hvort af
öðru sjá.
Guðmundur er fæidur á Mel-
um og hefir alltaf átt þar heima.
Hann er kvæntur Ragnheiði Jóns
dóttur frá Broddadalsá, mestu
greindar- og myndarkonu. Eiga
þau eina dóttur Elísabetu að
nafni.
Guðmundur er maður vel gef-
inn og vel sjálfmenntaður. Hefir
hann gegnt ýmsum störfum í
þágu þessa byggðarlags og leyst
þau öll vel af hendi. — Guðmund-
ur er gestrisinn og góður heim
að sækja, skemmtilegur og ræð-
inn og víða vel heima. Og rétt-
sýnn er ha»n í öllum málum.
Guðmundur er mikill og góður
búmaður. Heima hjá honum er
snyrtimennska í hávegum höfð,
bæði utanhúss og innan.
Regína.
★ Skíðaskáli — og það sem
að baki býr
Georg gaf mér aðspurður ör-
litla hugmynd um þá örðugleika,
sem eru á byggingu, viðhaldi og
rekstri slíkra skála fyrir félög,
sem byggir starf sitt á starfi á-
hugamanna. Ég fór að velta því
fyrir mér hve oft þetta áhuga-
mannastarf er lítils metið. Reyk-
víkingum flestum þykir sjálf-
sagt að geta brugðið sér á skíði
ur í „faginu". Þarna undu allir
vel, byrjendur, sem aðrir. Þarna
var dæmi um gildi íþróttanna
fyrir fjöldann — dæmið um það
hvernig „stjörnurnar“ laða að og
vinna uppbyggingarstarf.
Eysteinn hrósaði námskeiðs-
fólkinu. Hann sagði að það æfði
um 5 klukkustundir á dag í þrem
ur lotum. Eftir slíka iðkun væru
allir búnir að fá nóg — kraftarn-
ir þrotnir. Þá er sezt í skálann
og upphafinn söngur og glað-
værð unz fólkið leggst þreytt eft-
ir dagsins skemmtun og ánægju
til hvíldar fyrir næsta dag, alveg
eins — nema kannski svolítið
skemmtilegri af því að kunnátt-
an er þá meiri á skíðunum, meiri
og vistlegan, en þó ekki að öllu
fullgerðan. Við litum inn í her-
bergi hans sem eru fjögur og
rúma 6—8. Uppi er svefnloft fyr-
ir um 100 manns. Allt er vel út-
búið — eða verður það þegar
skálinn verður vígður eftir rúm-
an mánuð. Þá lýsum við nánar,
þessu þrekvirki — og stolti —
skíðamanna KR.
Við þáðum góðan kaffisopa af
stúlkunum sem af rómuðum
dugnaði sáu um matargerð handa
námskeiðsfólki Skíðaráðsins. Og
þegar við gengum aftur að bíln-
um hans Georgs, sagði hann mér
að þessi nýi skáli stæði við betr'i
brekkur en hinn gamli, sem
brann fyrir nokkrum árum. Nýi
skálinn stendur í miðjum hlíðum
Skálafells, í um 400 m hæð yfir
sjó.