Morgunblaðið - 17.02.1959, Qupperneq 13

Þriðjudagur 17. febr. 1959
MORCUNBLAÐIÐ
13
Leikfélag Akureyrair:
„Forríkur fátæklingir"
Leikstjóri Jóhann Ögmundsson
ÞRIÐJUDAGINN 3. febrúar
frumsýndi Leikfélag Akureyrar
þýzkan gamanleik, er hlotið hef-
ir nafnið „Forríkur fátæklingur".
Þessi leikur er gerður eftir þýzkri
sögu er nefnist á frummálinu
„Drei Mánner im Schnee“ eftir
Erich Kástner. Sagan hefir komið
í íslenzkri þýðingu bæði í bókar-
formi og sem framhaldssaga í
mörgum leikjum sem þessum.
Guðmundur Gunnarsson leikur
Schlúter aðalforstjóra mjög
skemmtilega og hressilega en
þó hvergi yfirdrifið. Vera kann
að hann mætti vera nokkuð
eldri í útliti, því eins og hann
er hefir maður ekki nokkra
samúð yfir meðferð dyravarðar-
ins á honum. Búningur hans í
Við fjallahótelið. Anna Þriíður
ur Hat aldsson sem doktorinn.
tveimur dagblöðum landsins,
ýmist undir nafninu „Þrír menn í
snjónum", eða „Gestir í Mikla-
garði“. Efni það, sem hér er fjall
að um er því næsta kunnugt. f
leikskrá segir að leikritið hafi
Robert Neuner gert, en þýðing-
una „Vilhjálmur Eyjólfsson", sem
sé dulnefni á vel þekktum leik-
húsmanni í Reykjavík.
Leikurinn er í fjórum þáttum
Og gerist 1. þáttur á heimili
Schluters forstjóra en hinir þætt
irnir á fjallhóteli Tammenhof.
Með þessu er nokkuð vikið frá
efni sögunnar og ennfremur er
nöfnum breytt. Hins vegar er
söguþráðurinn hinn sami: Ríkur
maður í gervi fátæklings, þjónn
í gervi auðkýfings, fátækur
menntamaður tekinn fyrir millj-
ónamæring, fallega dóttir ríka
mannsins trúlofast fátæklingn-
um, hinn mikli mismunur á fram
komu hótelyfirmanna við þann
sem ríkur er og þann sem lítils
er megnugur, skemmtilegur mis-
skilningur á miskilning ofan og
endirinn allra beztur.
Jafnan er ærinn vandi á hönd-
um er snúa skal skemmtilegri
sögu í leikrit. Oftast nær leikrit-
ið ekki sögunni til hlítar. Svo er
einnig hér.
Leikurinn fer hægt af stað. 1.
þátturinn er of daufur, nema end
irinn. 2. og 3. þáttur eru báðir
líflegir og skemmtilegir og hæst
rís leikurinn í lok 3. þáttar .— og
þar hefði hann í rauninni mátt
hætta. Að vísu er eftir að greiða
úr flækjunni, en til þess er varið
of miklum tíma. í 4. þætti ger-
ist nánast ekkert skemmtilegt.
Áhorfandinn veit allan tímann
hvað hlýtur að koma fram og há-
tíðleikinn er hundleiðinlegur.
Hér er áberandi smíðisgalli á
leiknum og leikstjóra og leik-
endum tekst engan veginn að
bæta úr honum.
Sviðsetning Jóhanns Ögmunds
sonar er á margan hátt liðleg,
stöður eðlilegar og nýting for-
senunnar ágæt. Hraðinn er víða
góður þótt sums staðar mætti
hann vera meiri og þá fyrst og
fremst í þeim köflum, sem léleg-
astir eru frá höfundarins hendi.
Slíka galla geta góðir leikarar og
smekkvís leikstjóri oft hulið.
Vera kann að hér ráði nokkru
um að margir leikendanna eru
lítt sviðsvanir. Skortur þjáfaðra
leikara hér á Akureyri kemur
auðvitað skýrast í ljós í mann-
sem forstjóradóttirin og Hauk-
Frú Mensing ráðskona er leik-
in af frú Kristínu Konráðsdóttiur.
Ég hef ekki séð frú Kristínu á
.sviði í mörg ár og finnst mér
það leitt, svo ágætlega sem hún
leikur þetta hlutverk. Þó mun
ekkert hafa vakið eins mikinn
hlátur og þegar hún kemur inn
örlítið „hýr“, en mörgum hættir
til að yfirdrifa sliíkt. Kristín
missir ekki eitt augnablik vald
á þessari einföldu og umhyggju-
sömu, en þó röggsömu pérsónu,
sem hún á að túlka. Gervið er
gott.
Sviffsmyhd úr fyrsta þætíi. Anna Þruffur, Kristín Konráffsdóttir
— Myndirnar tók Eðvarff Sigurgeirsson.
fyrsta þætti er of „blátt áfram“.
Anna Þrúffur Þorkelsdóttir leik
ur forstjóradótturina. Hún er
falleg stúlka, sem sómir sér vel
í þessu hlutverki. Víða er leikur
hennar ágætur, en á stöku stað
gætir skorts á framsagnarþjálf-
un. Beztur er leikur hennar á
móti unnustanum í 3. þætti.
Júlíius Oddsson leikur Seidel-
bast þjón oft skemmtilega, enda
kann Júlíus ýmislegt til verka
á sviði. Þó finnst mér hann óþarf
lega sperrtur og harður á brún-
ina, sem umhyggjusamur þjónn.
Gervið er allgott, nema hvað hár
kollan er fremur tuskuleg.
Jóhann ögmundsson leikur
klæðskera, lítið hlutverk en lag-
legt.
Þráinn Karlsson leikur hótel-
stjórann. Þráinn mun áreiðanlega
geta gert ýmislegt á leiksviði,
en í þetta hlutverk fellur hann
ekki. Hann skröltir innan í föt-
unum og málrómurinn samrým-
ist engan veginn því gervi sem
á hann er sett. Hins vegar er
framsögn skýr og oft góð og lodd-
aratilþrif skemmtileg, en þarna
eiga þau ekki við. Það væri gam-
an að sjá Þráin í hlutverki við
hans hæfi.
Kjartan Ólafsson leikur hótel-
dyravörðinn af mikilli snilld.
Þetta syfjaða rolumenni, sem
hímir í pontu sinni heila þætti
án þess að segja svo sem nokkurt
orð eða hafast nokkuð að. Þó er
persónan grátkómísk og Kjartan
og Guffmundur Gunnarsson.
missir aldrei tök á henni. Gerviff
er ágætt og hreyfingarnar í fullu
samræmi við þær.
Haukur Haraldsson leikur heim
spekidoktorinn Georg Scheinp-
fluy. Haukur er ungur og óreynd-
ur leikari. Hann er frjáls á svið-
inu og geðþekkur ungur maður.
En hann er óþarflega rolulegur
og framsögn víða ábótavant, jafn
vel svo að ekki skilst allt sem
hann segir. Það má tala hratt án
þess að tafsa. Mér finnst Hauk-
ur of unglingslegur til þess aS
falla í hlutverk manns sem er
orðinn doktor í heimspeki. Ann-
ars er hlutverkið frá höfundar-
ins hendi vandræðaskapnaður. ^
Frú Sigurveig Jónsdóttir leikur
frú von Haller með ágætum, þótt
ef til vill megi segja að stundum
nálgist hún það að yfirdrífa. En
„typan“ er skemmtileg.
Páll Helgason leikur barón
Framh. á bls. 17
Hvítur 0 M 0 - þvottur
Þarna er hún að flýta sér í matinn.
Hvað er það, sem vekur athygli þína?
Kjóllinn, OMO-þveginn, auðvitað. Öll
hvít föt eru hvít tilsýndar, en þegar
nær er komið, sést bezt, hvort þau eru
þvegin úr OMO.
Þessi fallegi kjóll er eins hreinn og
Blátt OMO skilar yður
þolir allan samanburð
verða má, hvítur, mjallahvítur. Þegar þú
notar OMO, ertu viss um að fá hvíta
þvottinn alltaf verulega hreinan, og
mislitu fötin einnig.
Láttu þvottinn verða þér til sóma, —•
láttu ekki bregðast að hafa ailtaf OMO
í eldhúsinu.
hvitasta þvotti í heimi —
einnig bezt fyrir mislitan!