Morgunblaðið - 19.02.1959, Blaðsíða 6

Ö
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 19. febr. 1959
♦ *

ÚRSLIT í 7. umferð sveitakeppni
meistaraflokks hjá Tafl- og
Bridgeklúbbnum urðu þessi:
Svavar vann Ragnar 87:46
Sófus vann Björgvin 72:54
Jón vann Ingólf 75:35
Björn vann Sigurleif 66:55
Hjalti vann Hákon 77:34
Úrslit í 8. umferð:
Svavar vann Hákon 88:35
Hjalti vann Björn 59:46
Sófus vann Ragnar 71:36
Ingólfur vann Sigurleif 55:46
Jón vann Björgvin 73:46
Að loknum 8 umferðum er
sveit Hjalta efst með 16 stig.
Níunda og síðasta umferð verð-
"ur spiluð í kvöld. — Jafnhliða
sveitakeppninni fór fram tví-
menningskeppni og urðu þar sig-
urvegarar Bjarnleifur og Haf-
steinn, hlupu 509 stig, í öðru
sæti urðu Guðjón og Helgi með
503 stig.
Endanleg úrslit í sveitakeppni
I. flokks hjá Bridgefélagi kvenna
eru nú kunn. Röð 5 efstu sveita
varð þessi:
1. Þorgerður Þórarinsdóttir 11
2. Ásta Bjarnadóttir 11
3. Ásta Guðjónsdóttir 9
4. Margrét' Ásgeirsdóttir 9
5. Lovísa Þórðarson 8
Úrslit í 6. umferð sveitakeppni
meistaraflokks hjá Bridgefélagi
kvenna urðu þessi:
Lovísa vann Elínu 48:37
Vigdís vann Eggrúnu 54:24
Bagbjört vann Margréti 60:36
Ásta G. vann Unni 53:46
Þorgerður vann Ástu B. 51:40
Úrslit í 7. umferð:
Þorgerður vann Lovísu 61:19
Vigdís vann Dagbjörtu 50:35
Eggrún vann Unni 61:31
Margrét vann Ástu B. 72:24
Elín vann Ástu G. 69:25
8. umferð fer fram annað kvöld
og verður spilað í Sjómanna-
skólanum.
Spilið, sem hér fer á eftir, kom
fyrir í 4. umferð leiks Banda-
ríkjamanna við ítali í nýafstað-
inni heimsmeistarakeppni. Spilið
er einkum sýnt hér til að menn
geri sér ljóst, að margt getur
komið fyrir í hörðum keppnum,
sem þessum.
Spilið, sem hér fer á eftir,
kom fyrir í 4. umferð leiks
Bandaríkjamanna við ítali í ný-
afstaðinni heimsmeistarakeppni.
Spilið er einkum sýnt hér til að
menn geri sér ljóst, að margt
getur komið fyrir í hörðum
keppnum, sem þessum.
ítalarnir Avarelli og Bella-
donna sátu N—S og sögðu 3
grönd. Suður (Belladonna) var
sagnhafi og lét Vestur út hjarta
fimm. Nú skulum við athuga
hvernig hjartaliturinn skiptist
milli handanna, aðrir litir skipta
ekki máli.
Sigvrgeir Sigurjónsson
hæstarétlarlögmaður.
Aðalstræti 8. — Sími 11043.
Málflutningsskrifstofa
SVEINBJÖRIN DAGFINNSSON
EINAR VIÐAR
Hafnarstræti 11. — Sími 19406.
I.O.G.T.
St. Andvari 265
Fundur í kvöld kl. 8,30. Fjöl-
breytt skemmtiatriði. — Æ.t.
♦ *
V D 7 4
y Á ío 9 N
532 V A V G 8
S
♦ K 6
Norður gaf hjartafimmið, Aust-
ur lét gosann og Suður drap með
kóngi. Nú tók Suður 2 slagi á
lauf og þegar laufinu var spil-
að í þriðja sinn, þá komst Aust-
ur inn og lét nú út hjartaáttu.
Suður setti tigultvist í, Vestur
lét í hjartaníu og Norður drap
með drottningu. Nú heyrðist í
Avarelli, sem sat yfir og spurði
hann hvort Suður ætti virkilega
ekki fleiri hjörtu. Suður svaraði
því játandi og skipti á tigultvisti
og hjartasexi. Þetta er leyfilegt,
ef það er gert áður en sá, sem
rangt hefir látið í, spilar út aft-
ur eða gefur í annan slag. Borð-
vörðurinn varð því að fara eftir
alþjóðareglum, og bjóða þeim,
sem látið hefir í, á eftir þeim,
sem skiptir um spil þ. e. a. s.
Vestur, að skipta einnig um spil.
Bandaríkjamaðurinn Starkgold
var Vestur og þáði hann það og
skipti á hjartaás og níunni. Þeg-
ar Vestur skipti um spil, vildi
Suður einnig skipta um spil í
borði. í alþjóðareglum stendur
ekki, að þetta sé leyfilegt og var
því úrskurðað, að drottningin
skyldi falla í ásinn, því þegar
væri búið að láta hann í. Töpuðu
ítalirnir því spilinu, en á hinu
borðinu unnu Bandaríkjamenn 3
grönd. — Sýnir þetta spil ljós-
lega, hve nauðsynlegt er fyrir
bridgespilara að kynna sér öll
lög og reglur.
Undanrásir fyrir Reykjavíkur-
meistaramót í sveitakeppni hefj-
ast n. k. þriðjudag. öllum sveit-
um er heimil þátttaka og ber
að tilkynna um þátttöku hið
fyrsta til stjórnar Bridgesam-
bands Reykjavíkur, en í stjórn-
inni eru þau Hjalti Elíasson,
Vigdís Guðbjörnsdóttir og Eirík-
ur Baldvinsson.
íslendingar verða sföðugt
háðari Sovétríkjunum
Ummœli norska blaðsins ,,Aftenposten
EFTIRFARANDI forystugrein
birtst í „Aftenposten", víðlesnasta
blaði Noregs, 10. febrúar sl.:
Hinn alvarlegi ágreiningur
milli íslendinga og Englendinga
á miðunum kringum ísland, hef-
ur lengi verið efst í hugum okkar.
Nú vekja íslenzk blöð athygli á
því, að í sambandi við fiskveið-
ina ér líka til íslenzkt-sovétrúss-
neskt vandamál, sem krefst þess
að því sé gaumur gefinn. Þar er
ekki um fiskveiðitakmörkin að
ræða, heldur fiskútflutninginn til
Sovétríkjanna.
Á seinni árum hafa Rússar lát-
ið í Ijós sívaxandi áhuga á
kaupum á íslenzkum fiski. f nýút-
kominni útflutningsskýrslu er
skýrt frá því, að stjórnarvöldin
beini þriðjungi til helmingi
af fiskframleiðslu fslendinga til
Sovétríkjanna. Út af fyrir sig er
engin ástæða til að harma það þó
Sovétríkin séu orðin stór og vax-
andi markaður fyrir íslenzkar
sjávarafurðir. En íslendingar eru
farnir að velta því fyrir sér hvað
það gæti undir vissum kringum-
stæðum þýtt fyrir landið, fjár-
hagslega og pólitískt, að verða
þannig í sívaxandi mæli háð hin-
um rússneska markaði.
Um leið og kaup Rússa á ís-
lenzkum sjávarafurðum hafa stöð
ugt orðið fyrirferðarmeiri, hafa
íslendingar afrækt sír.a gömlu
markaði í öðrum hlutum heims.
Á sama tíma hafa orðið gífurleg-
ar framfarir á fiskveiðiaðferð-
um Sovétríkjanna sjáfra, og sú
þróun heldur áfram samkvæmt
áætlun. Og nú spyrja margir ís-
lendingar sjálfa sig, hvað verði
ef Sovétríkin hætti að kaupa ís-
lenzkan fisk.
Þetta er ákaflega alvarlegt mál.
Síðasta stjórnarkreppa í Finn-
landi gefur hugmynd um það,
hvernig málinu er háttað og
hversu alvarlegt það er. Við-
skiptasamband Finnlands og Sov-
étríkjanna hefur þróazt í þá áttað
Finnland er orðið því alveg fjár-
hagslega háð að viðskiptin haldi
óhindrað áfram. Þegar Krúsjeff
geðjaðist ekki að þeirri stjórn,
sem settist að völdum í Finnlandi,
stöðvaði hann sovézk vörukaup í
Finnlandi og hætti sovézk-finnsk-
um umræðum um viðskiptasamn-
inga.
Þetta leit ekki út fyrir að vera
eins mikið mál og framkoma
brezkra herskipa í íslenzkri land-
helgi. En það hafði í reyndinni
meiri áhrif en nokkur herskip við
íslenzku landhelgislínuna. ís-
lenzka stjórnin heldur óhindruð
áfram störfum þrátt fyrir land-
helgisdeiluna.
En Krúsjeff notaði sér það, hve
Finnland er háð viðskiptunum
við Sovétríkin, til að gera finnsku
stjórninni ólíft. Viðskiptin fóru
ekki aftur að ganga sinn eðlilega
gang fyrr en komin var ný stjórn,
sem Krúsjeff tók gilda.
í ljósi þessa horfa margir ís-
lendingar nú á það, hversu kaup
Sovétríkjanna á íslenzkum fiski
gera þá stöðugt háðari Sovétríkj-
unum, og enginn okkar efast um
að þarna sé um alvarlegt mál að
ræða.
Sjálfstæði landa er oftar í
hættu en á stríðstímum.
Úr leikritinu „Irma la Douce“. Á flótta frá Djöflaeyju.
Leikfréttir frá Lundúnum
„Irma la Douce“, heitir franskur
gaman-söngleikur í Lyric Theatre
við Shaftesbury Avenue. Þessi
gamanleikur er prýðilega vel
með farinn og einna skemmtileg-
asti leikur, sem völ er á þessa
stundina. Framúrskarandi fransk
ur, hvað líferni snertir! Leikurinn
fjallar um unga sksekju, sem
heldur til á sama barnum og
sömu götuhornunum. Hún er
ung, full af fjöri og velliðin á
skrifar ur
daglegq lífínu

Stúkan Frón nr. 227
Fundur í kvöld kl. 20,30. Venju-
leg fundarstörf. Skýrslur og reikn
ingar. Félagsvist og kaffi eftir
fund. — Æ.t.
Frá útvarpshlustanda
úti á landsbyggðinni
VELVAKANDA hefur borizt
bréf utan af landsbyggðinni,
frá „Hlustanda".
„Þann 5. þ. m. flutti útvarpið
þáttinn Spurt og spjallað í út-
varpssal. Bar þar margt á góma,
eins og gerist og gengur, þegar
menn ræðast við. Var þó fyrst og
fremst athyglisvert að hlusta á
málflutning Gísla Jónssonar,
fyrrv. alþingismanns, eins og að
líkum lætur. Gísli er eins og
kunnugt er sérstaklega frumleg-
ur í hugsun eins og komið hefir
fram í sambandi við störf hans
á Alþingi undanfarin ár. Ekki er
það þó ætlun mín í þetta sinn að
ræða tillögur hans til hlítar,
þó þær séu fyllilega þess
verðar. Mættu ráðamenn þjóðar-
innar sannarlega taka þær til at-
hugunar og koma sumum þeirra
í framkv.-emd.
Tvær vildi ég þó aðeins minn-
ast á. Það er um lengingu vinnu-
vikunnar og styttingu orlofs í
tvær vikur, eins og áður var.
Sýnist það nægilegt til viðbótar
við aðra helgidaga, sem alltaf
fer heldur fjölgandi. Og með því
að fjölga vinnudögum hjá full-
vinnandi fólki, ætti að vera hægt
að komast hjá því að fá eins mik-
ið af útlendu verkafólki til lands-
ins.
Um afkomu sveitabóndans
EN það sem kom mér sérstak-
lega til að minnast á þennan
þátt, var álit mjólkurfræðings-
ins, sem kom fram í þættinum.
Taldi hann að bændur ættu að
geta selt framleiðsluvöru sína
ódýrari, vegna þess hvað ræktun
hjá þeim hefur aukizt mikið hin
síðari árin. Satt er það, að bænd-
ur hafa lagt í mikla ræktun og
húsabætur hin síðari ár, og þá
um leið hleypt sér í nokkrar
skuldir þeirra vegna. Þó held ég
að aukin dýrtíð hafi ekki síður
komið niður á framleiðslu bónd-
ans en annarri framleiðslu. Er
skammt að minnast hækkunar frá
sl. vori, sem vinstri stjórnin kom
á, þegar fóðurvörur hækkuðu
um þriðjung, landbúnaðarvélar
hækkuðu stórkostlega og yfir-
leitt allt sem að framleiðsl-
unni lýtur. Og þótt mjólkur-
lítrinn hækkaði um 20 aura
í vor fengu bæi.dur lítið
eða ekkert af þeirri hækkun, held
ur fór pað mest í aukinn dreif-
ingarkostnað. Það er því síður
en svo að bændur standi nokkuð
betur að vígi eftir allt þetta, eða
að þeir séu færir um að gefa
eftir af sínum hlut fram yfir aðr-
ar stéttir. En hinu munu bændur
ekki skorast undan, að taka þátt
í sanngjörnum álögum í hlutfalli
við aðrar stéttir, ef það mætti
stuðla að betri og bættari hag
allra landsmanna.
Þær framfarir, sem orðið hafa
í sveitum landsins á sl. 20—30
árum bæði í ræktun o. fl. hafa
hamlað á móti því að sveitirnar
gjörtæmdust af fólki, og samt er
fólkið þar of fátt til þess að sinna
nauðsynlegustu störfum. Verði
einhver veikur, eru fáir aflögu-
færir til hjálpar. Góðir vegir,
rafmagn og sími geta mjög bætt
þar um, en þó sérstaklega raf-
magnið, því það tel ég einna
fremst til að létta undir hin dag-
legu störf. Ég held að það sé til
of mikils mælzt, að sveitabóndinn
'fefz
og það fólk, sem vinnur að sveita
störfum beri minna úr býtum
en yfirleitt aðrir þegnar þjóð-
félagsins. Eru ekki framleiðslu-
vörur bænda einmitt verðlagðar
af framleiðsluráði með það fyrir
augum að þeir eigi að hafa svip-
aða fjárhagsafkomu og verka-
maðurinn í bænum? Ýmislegt
fleira mætti um þetta segja, til
og frá. En hér skal staðar numið.“
Lítill snáði og
hátíðisdagarnir
IBRÉFI „Hlustanda" hér fyrir
ofan er minnzt á alla helgi-
dagana, sem haldnir eru hátíð-
legir hér. Þegar ég las þann hluta
bréfsins kom fram í huga mér
brosleg spurning, sem lítill snáði
lagði fyrir pabba sinn á bolludag-
inn. Hann var ekki almennilega
farinn að átta sig á öllum þessum
hátíðisdögum. „Heyrðu pabbi“,
sagði hann. „Hvað gerði Jesú á
bolludaginn?“
meðal kunningjanna á barnum.
Einn góðan veðurdag rekst þang-
að inn fátækur lögfræðinemi, —
hann leggur hug á stúlkuna, þau
elskast og byrja að búa saman.
Ástkonu hans finnst ekkert fyrir
því að vinna fyrir honum með
því að skjótast út á götuhornið
sitt og bíða eftir viðskiptavini!
Elskhuganum finnst eitthvað
rangt við það, hann er afbrýðis-
samur og leitar lausnar. Ungu
stúlkuna Irmu, hefur alltaf
dreymt það, sem skikkanlega
skækju daglega dreymir um, að
eignast aðeins einn viðskiptavin,
nógu ríkan til þess að gefa henni
nógu mikla peninga, svo að hún
þurfi ekki að leita til fleiri. Elsk-
hugi hennar ákveður að slá tvær
flugur í einu höggi og dulbúa sig
sem kaupsýslumann og ríkan við-
skiptavin, á þann hátt sér hann
um, að enginn annar geti notið
hennar. Hann gefur henni sömu
peningaupphæðina, aleigu sína úr
bankanum í hvert sinn. Irma
kemur sigrihrósandi með laun sín
og færir honum og sömu pening-
arnir fara inn og út úr bankarium,
altaf sömu hringferðina- Irma
þekkir hann ekki í dulbúningn-
um, en henni er farið að þykja
vænt um þenna ókunnuga mann.
Elskhuginn, sem vill hafa hana
einungis fyrir sig, verður afbrýð-
issamur út í kaupsýslumanninn
(sjálfan sig), sem hann hefur
skapað og ákveður að myrða
hann! Athöfnin fer fram snilldar-
lega á sviðinu á bak við stora
súlu.
Keith Michell, sem leikur elsk-
hugann, sýnir leikni og léttleika
í meðhöndlun sinni á hlutverk-
inu. — Sigri hrósandi tilkynnir
hann lögiaglunni, að hann sé sek-
ur um morð, í þeirri trú, að hann
geti sannað að hann sjálfur hafi
verið einn og sami maður. Hann
getur ekki sannað það, og er
sendur til útlegðar til Djöflaeyj-
ar, ævivistar. Irma er harm-
þrungin, hún hefur tapað báðum
elskhugum sínum og gengur nú
með barni, sem elskhuga hennar
er ókunnugt um. Vistin er dauf-
leg á Djöflaeyju, og þeim félög-
um tekst að lokum að strjúka
þaðan, þeir komast á fleka og
Framh. á bls. 8.