Morgunblaðið - 13.09.1959, Blaðsíða 22

22
MORCTJNBLAÐlb
Sunnudagur 13. sepf. 1959
Jón Sumarliðason
fyrrverandi hreppstjóri Breibabólsstað
JÓN SUMARLIÐASON fyrrv
hreppstjóri frá Breiðabólsstað er
sjötíu ára í dag. Hann er fæddur
að Breiðabólsstað í Sökkólfsdal
í Dalasýslu 13. sept. 1889, sonur
hjónanna Sumarliða Jónssonar,
bónda í Syðra-Skógskoti Sæ-
mundssonar, og Elisabetar Bald-
vinsdóttur, bónda í Snóksdal,
Haraldssonar frá Bugðustöðum.
Níu ára gamall missti Jón föður
sinn, en móðir hans hélt áfram
búskap með börnum sínum á
Breiðabólsstað við mikla rausn
og myndarbrag. Var þar oft gest-
kvæmt, ekki sízt af langferða-
mðnnum, sem þurftu að fá marg-
víslega fyrirgreiðslu og fylgd yf-
ir Bröttubrekku, sem var erfið-
ur og tíðfarinn fjallvegur, áður
en vegur var lagður um Miðdal.
Kom ósjaldan fyrir, að menn
kæmu hraktir og þjakaðir að
Breiðabólsstað um miðja nótt til
gistingar, sem jafnan var fús-
lega í té látin. Urðu ferðamenn
þá oft að bíða þar dægrum sam-
an eftir því að fært veður yrði
yfir fjallið.
Árið 1914 tók Jón við búi af
móður sinni, er lézt sama ár.
Árið 1915 gekk hann að eiga heit-
mey sína, Guðrúnu Magnúsdótt-
ur frá Gunnarsstöðum í Hörðu
dal, hina ágætustu konu. Var
heimili þeirra að Breiðabólsstað
umfangsmikið og með miklum
glæsibrag. Var ánægjulegt þar
að koma og sjá hina miklu rausn
glaðværð og skemmtilegt heim-
ilislíf. Eignuðust þau hjón eina
dóttur barna, Elísabetu, sem er
búsett í Reykjavík, gift Guð-
mundi Magnússyni, endurskoð-
enda í fjármálaráðuneytinu. Enn-
fremur ólu þau upp eitt fóstur-
barn og 2 börn þar uppi í skjóli
foréldra sinna. Flest virtist leika
hinum ungu hjónum í lyndi, una-
vafin trausti og virðingu vina og
vandamanna, rúmur efnahagur
og framtíðin blasti við björt og
brosandi. En það dró ský fyrir
sólu. Árið 1926 veiktist húsmóð
irin af berklum, var hún 2 ár
veik heima, en varð að því búnu
að fara á Vífilsstaðahæli, þar sem
hún dvaldi að meira eða minna
leyti sem sjúklingur í 28 ár, unz
hún lézt þar árið 1956. Ekkert
var þó til sparað, er verða mætti
til þess að yfirstíga hin þung-
bæru veikindi, en allt kom fyrir
ekki.
Verður lengi rómuð sú ástúð
Eldur í Steinull hf.
HAFNARFIRÐI — Á tólfta tím-
anum í gær var slökkvilið Hafn-
arfjarðar kvatt til að slökkva
eld í Steinull h.f., en kviknað
hafði í austurhlið hússins, þar
sem geymdar voru vörubirgðir,
skemmdust um 200 kassar af
steinull og töluvert af mottum,
einnig varð nokkur skemmd á
húsinu. Mikill reykur var, en
eldurinn varð fljótt kæfður. Álit-
ið er að kviknað hafi út frá gló-
andi grjóti, en steinull er, sem
kunnugt er, unnin úr glóandi
grjóti.
og umhyggja, er Jón sýndi jafn-
an konu sinni í hinum löngu og
ströngu veikindum hennar.
Það er ekki auðvelt fyrir þá,
sem ekki hafa reynt eitthvað
svipað, að gera sér ljóst það áfall,
sem heimilið á Breiðabólsstað
varð fyrir ,er húsmóðirin varð
að hverfa frá hinum umsvifa-
miklu störfum heima, en Sæunn
systir Jóns tók þá að sér heimilið
og hefir annazt húsmóðurstörf-
in síðan af mikilli prýði.
Snemma voru Jóni falin marg
vísleg trúnaðarstörf í sveit sinni
og héraði. Leyndi það sér ekki,
að sveitungum hans fannst hann
sjálfkjörinn til flestra opinberra
starfa. Hreppstjóri og sýslunefnd
armaður var hann frá 1927, þar
til hann sagði af sér þeim störf-
um 1958, er hann fluttist til
Reykjavíkur. Mátti segja, að hon-
um væru falin flest þau störf er
fyrir koma í sveit: hreppsnefnd-
aroddviti var hann um skeið,
formaður skólanefndar, í stjórn
Kaupfélags Hvammsfjarðar,
sáttamaður, í fasteignamatsnefnd
Dalasýslu, í sauðfjársjúkdóma-
nefnd o. fl. Öll þessi störf hefir
Jón rækt af alúð og kostgæfni,
glöggur og gætinn, fastur fyrir,
en þó hinn samvinnuþýðasti,
minnist ég með ánægju margra
samverustunda okkar og sam-
starfs í opinberu lífi um 30 ára
skeið. Varð ég þess tíðum var, að
samstarfsmenn hans í nefndum
vildu ógjarnan láta uppi álit
sitt fyrr en þeir höfðu heyrt,
hvað Jón Sumarliðason hefði tií
málanna að leggja. Þetta kom þó
ekki til af ráðríki Jóns heldur
því, að allir kunnugir vissu, að
hann mundi leggja það eitt til,
er bezt gegndi og hefið yfir að
ráða hyggindum, er í hag koma.
Efalaust hugsa margir Dalamenn
til hans í dag.
Sjálfstæðismaður hefir Jón ver
ið alla tíð og ekki farið dult með,
er ágætur samvinnumaður og
jafnan hinn frjálslyndasti í skoð-
unum. Býr hann yfir léttri kýmni
og hefir það til að segja velval-
in orð við þá, er honum virðist
láta nokéuð yfir sér og telja sig
hafa höndlað alla vizku.
Jón býr á Miklubraut 32 hér i
bænum.
Ég flyt þessum vini mínum
kærar kveðjur okkar hjónanna
og þakka allar ánægjustundirn-
ar, um leið og við árnum honum
og hans nánustu allra heilla á
þessum merkisdegi í lífi hans.
Sigtryggur Jónsson.
Skrúfuþotan 11-18 á Keflavíkurflugvelli i gær.
(Ljósm.: Mbl. M. ö. Ant.).
Biaðamenn forðast myndavélar
A/
Moskva" kom við í Keflavík í gœr
FARÞEGAFLUGVÉL rússn-
eska flugfélagsins Aeroflot af
gerðinni 11-18, sem nefnist
Moskva öðru nafni, kom til
Keflavíkurflugvallar klukkan
11 í gærmorgun, eftir 6 klst.
og 45 mín. flug frá Moskvu.
Flugvélin var á leiðinni til
Washington með rússneska
blaðamenn, sem ætla að fylgj
ast með ferð Krúsjeffs um
Bandaríkin, en hann flýgur
vestur á mánudaginn kemur.
Alls voru með flugvélinni 41
blaðamaður, þar af nokkrar kon-
ur og 18 manna áhöfn. Meðal á-
hafnarinnar var major úr flug-
her Bandaríkjanna, sem talaði
rússnesku og átti hann að vera
Rússunum til leiðsögu við flug
yfir bandarískt landsvæði.
Ambassador Rússa hér, ásamt
nokkrum starfsmönnum rússn-
eska sendiráðsins, mætti á flug-
vellinum og tók á móti blaða-
mönnunum.
Hinir rússnesku favþegar
komu inn í flugstöðvarbygg-
inguna á meðan vélin dvaldist
á Keflávíkurflugvelli. Þeir
keyptu nokkur póstkort, en ekki
virtust þeir hafa mikil ráð yf-
erlendum gjaldeyri því aðeins
........................... • *l' • 11
\

Rússnesku blaðamennirnir stíga á land
ein flaska af „Skota" seldist í
fríhöfninni ásamt nokkrum
glösum af frönsku ilmvatni.
Rússnesku blaðamennirnir virtust hafa lítinn gjaldeyrisforða, að minnsta kosti var lítið keypt
í fríhöfninni. En þó voru fáeinir sem gátu safnað saman aurum í einn vískypela eða svo. Hér
á myndinni «r ein blaðakonan »ð JeiK peninga í tösku sinni og eins og sjá má virðist bað ekki
ganga sérlega veL
Moskva flugvélin er svo tll
ný af nálinni og sást hún fyrst
í Vestur-Evrópu á flugsýning.
unni í París s.l. vor. Flugvél
þessi er á stærð við DC-6 og
vegur um 61 tonn fullhlaðin,
hún er knúin fjórum hverfil.
hreyflum með loftskrúfum og
er hver hreyfill um 4 þúsund
hestöfl, meðal flughraði henn.
ar er um 650 km á klst.
Tsybin flugstjóri leyfði blaða-
mönnum Mbl. að skoða flugvél.
ina, sem er mjög smejkklega
innréttuð og var farþegaklefan.
um skipt niður í 3 hólf. Flug.
stjórinn kvað að mest gæti 11-18
borið 100 farþega, enda væri
innrétting flugvélarinnar þá
allt önnur. Flugþol 11-18 er um
10 klst.
Héðan hélt flugvélin eftir rúm
lega klst. viðdvöl og var ætlunin
að fljúga án viðkomu til Wash
ington og var flugtími áætlaður
8 klst. og 25 mínútur.
Hinir rússnesku blaðamenn
héldu sig jafnan í smáhópum á
meðan að þeir dvöldu á Kefla-
víkurflugv^lli og virtist þeim
ekkert vera um ljósmyndara
gefið, því um leið og þeir sáu
myndavél beint að sér, snéru
þeir óðara bakinu í ljósmynd-
arann.
Tvær flugþernur voru meðal
áhafnarinnar, en þær munu
sennilega hafa heyrt eitthvað
misjafnt um íslenzka kóulmenn
því að þær stigu ekki á land
í Keflavik.