Morgunblaðið - 30.09.1959, Qupperneq 23

Miðvikudagur 30. sept. 1959
MORGVNBl4Ð1Ð
23
* KVIKMYNDIR *
Nýja Bíó:
ÞRJÁR ÁSJÓNIR EVU
NÝJA BÍÓ sýnir um þessar
mundir stórmerka ameríska
kvikmynd, er nefnist „The
Three Faces of Eve“. Myndin
fjallar um unga konu sem reyn
ist hafa þríklofinn persónuleika,
og byggist á sannsögulegum at-
burði.
Eve White er hlédræg hús-
móðir, sem býr með eiginmanni
sínum og ungri dóttur í Georgía-
fylki. Hún kvelst oft af höfuð-
verk og svo koma fynir stundir
sem hún man ekkert hvað gerist,
en málið fer fyrst að verða aivar-
legt, þegar hún reynir að kyrkja
dóttur sína.
Eiginmaðurinn sýnir henni lít-
inn skilning en fer þó með hana
til læknis, sem hún hafði leitað
til áður. Á meðan hún er hjá
lækninum breytist hún skyndi-
lega í glettna léttúðardrós, sem
kveðst heita Eva Black og búa
einnig í þessum líkama. Eva
Black veit allt um Evu White,
þótt hún viti ekki um hina Evuna.
Eva Black gerir „sambýliskonu"
sinni marga skráveifu og veldur
henni leiðindum og ama með
framferði sínu. Hún á það til dæm
is til að svalla og drekka fram á
nætur og láta svo hinni Evunni
eftir timburmennina.
Þegar svo átökin harna milli
þessara tveggja kvenna gerist
enn undarlegur atburður, sú
þriðja kemur fram á sjónarsvið-
ið, þriðji persónuleikinn. Sú
kveðst heita Jane. Það er róleg
og eðlileg, hugsandi kona, sem
kveðst vita allt um hinar tvær.
— Eftir miklar sviptingar er svo
gert út um örlög ungu konunnar.
Joanne Woodward fer með
hlutverk kvennanna, Evu White,
Evu Black og Jane á svo meist-
aralegan hátt, að hún hlaut
Oscar-verðlaunin fyrir leik sinn.
Þá vekur leikur Lee J. Cobb,
sem fer með hlutverk dr. Luthers
einnig mikla athygli og David
Wayne, sem leikur eiginmann
Evu White, fær bíógesti hvað
eftir annað til að veltast um af
hlátri.
Það er óhætt að mæla með þess
ari mynd. Fáir munu verða
sviknir af að sjá hana. — Ex.

— Þá bab ég
Framh. af bls. 1.
Nú, svo gekk ég fram og til
baka unz ég var orðinn svo mátt-
farinn, kaldur og sárfættur, að
ég gat eiginlega hvorki gengið
eða setið. Ég skalf mér til hita,
því mér var kalt, þó ekki væri
frost. ,
Um nóttina varð ég var við
ferðir bátsins, sem sendur hafði
Þessi mynd er af Jóni
Kristófer í einkennisbúni'ngi
brezkra hermanna en hann
var í brezka hernmm á stríðs
árunum. Þá var hann einnig
lengi í Hjálpræðishernum,
eins og kemur fram af hinu
þekkta kvæði, sem Steinn
Steinarr orti um hann á sín-
um tíma og byrjar svo: Jón
Kristófer, ka<jett í Hernum.
„Kristófer“ var nauðsyn-
legt rímsins vegna — og
þegar Steinn hafði notað það
í kvæðiniu bætti Jón því við
nafn sitt.
verið til að leita mín. Ég gat ekki
kveikt á eldspýtunum því þær
eyðilögðust í sjónum. Gagnslaust
var að kalla. Ég visái ekki hvar
skipbrotsmannaskýlið var þarna
í firðinum og þorði ekki að fara
langt frá hinum strandaða báti
eihs og ástatt var fyrir mér. Ég
vonaði líka að félagar mínir
myndu brátt koma. En það
drógst óhugnanlega á langinn.
— Óttaðist þú um líf þitt?
— Því er ekki að neita. Svo vatr
af mér dregið að ég hélt að þeir
myndu koma of seint. Þá bað ég
gömlu bænina. Því enn veit ég
ekkert mér til hjálpræðis nema
Jesú Krist og Hann krossfestan.
Og aldrei hefur Hann brugðizt
mér.
Klukkan 7 næsta morgun sá
ég hvar tveir menn komu eftir
fjörunni í áttina til mín. Það lifn-
aði yfir mér og ég lagði þegar af
stað á móti þeim sárfættur og
máttfarinn. Þetta voru feðgarnir
Fannberg Jóhannsson og sonur
hans. Þeir höfðu meðferðis hress-
ingu. Þeir ýmist leiddu mig éða
drógu eftir fjörunni, 1—2 km
leið að skekktunni, sem þeir
höfðu komið á úr leitarbátnum
Ég mun aldrei gléyma viðtökun-
um um borð. Og nú sit ég hér
og má ekkert reyna á mig vegna
rifbrotsins, en ég vona að ég geti
innan tíðar hafið mín störf aftur.
- ífjróttir
Framh. af bls. 22.
starf hefur aldrei verið eins
áríðandi og nú vegna breyttra
atvinnuátta. Uppvaxandi ungl
ingar verða að fá þá líkams-
áreynslu og þá hreyfingu sem
hverjum er nauðsynlegt og á
tímum er vélamenning fer
vaxandi, eins og á sér stað hjá
okkar þjóð.
Við gleðjumst yfir afrekum
íþróttamanna og það er ánægju-
legt að fylgjast með þegar náð er
áföngum í uppbyggingarstarfinu
— og er í þeim efnum skemmst
að minnast vígslu íþróttaleik-
vangs Reykjavíkur í Laugardal,
sem jafnframt verður landsvöll-
ur.
Á ferðum mínum um landið
gleðst ég einna mest yfir því að
sjá, hve miklu fé er varið í í-
þróttamannvirki.
Að lokum óskaði forseti íslands
É3Í bezta árangurs í framtíðinni,
og allra heilla í því þjóðnýta
starfi sem ÍSÍ og meðlimir þess
vinna að.
Birgir Thorlacius ráðuneytis-
stjóri sem ávarpaði þingið í fjar
veru menntamálaráðherra mælt
ist m. a. á þessa leið.
Það er kunn staðreynd að þjóð
in fylgist með íþróttamönnum
sínum og gleðst yfir afrekum
þeirra — og óánægjan er látin á
þeim bitna ef miður fer. En starf-
ið á bak við, uppbyggingin, er
geysimikið þó afrekin séu ekki
mikil — hvað þá þegar vel tekst
til.
Aðstæður til íþróttaiðkana
eru hér erfiðar bæði vegna
veðráttu og þeirra skilyrða
sem skapa verður tii iþrótta-
iðkana. Breyting hefur orðið
á hinu síðarnefnda til mikilla
bóta, þótt til íþróttamála hafi
engan veginn runnið það fé
sem nægir. En sjaldan er skipt
svo að allir séu ánægðir. En
því fé er vel varið er til iþrótta
mála hefur farið.
Hver sá er íþróttir iðkar er
líklegri til þroska en sá sem
ekki iðkar iþróttir. Gildi
iþróttanna er nú almennt við-
urkennt.
Það þarf að efla íþróttakenn
araskóla íslands og tengja
hann iþróttahreyfingunni —
svo að hvor aðilinn styrki
hinn.
Ræðumaður flutti kveðjur
menntamálaráðherra, árnaði þing
inu heilla og lét í ljós óskir um
að störf þingsins mættu bera góð
an áangur.
Ekki er að efa að flestir lands-
menn taka undir þau viðurkenn-
ingarorð, sem hér að framan er
getið og mælt voru fram við þing
setninguna.
Það er og að flestir munu óska
þess að íþóttahreyfingin leggi
sitt af mörkum til aukins þroska
og almennari velferðar þjóðar-
innar.
Þess vegna hlýtur bæði al-
menningur og ráðamenn á AI-
þingi og í stjórn að vilja stuðla
að því að ÍSÍ sé fært um að
hafa forystu um þátt íþrótta-
hreyfingarinnar í þessu þjóð-
nytjamáli. Og þegar það er
skoðun íþróttaleiðtoga víðs
vegar að af landinu — manna
sem um árabil, sumir um ára-
tuga skeið hafa haft með slík
mál að gera — að ríkið verði
að leggja meira fé af mörkum
en nú er gert, þá hlýtur beiðni
þeirra þar um að verða talin
réttlát, og fá góðar undirtektir
þings og stjórnar. Annað væri
í ósamræmi við yfirlýstan
vilja allra stjórnmálaflokka og
forustúmanna þeirra.
— A. St.
Lokað vegna farðarfarar
fimmtudaginn 1. október.
Gullsmiðir Steinþór og Jóhannes.
Laugaveg 30.
Innilegar þakkir færi ég öllum vinum mínum er glöddu
mig á áttræðisafmæli mínu, með heimsóknum, gjöfum
og skeytum.
Sigríður Sveinsdóttir, frá Sunnuhvoli
Hjartanlega þakka ég öllum er sýndu mór vináttu
á níræðisafmæli mínu 12. þ.m. með heimsóknum,
skeytum og gjöfum.
Guð launi ykkur það allt.
Magnús Magnússon, Hveragerði.
Hjartans þakkir fyrir hlýjar kveðjur og gj£ifir í tilefni
af sjötugs afmæli mínu 3. september s.l.
Ingibjörg Briem.

ANNA G. EYJÖLFSDÓTTR
ættuð frá Laugarvatni,
andaðist í Elli og hjúkrunarheimilinu Grund mánud.
28. þessa mánaðar.
Vandamenn.
Faðir minn
EGLL PÁLSSON
frá Norður-Flannastöðum,
andaðist í Landakotsspítala 28. þ.m.
Fyrir hönd vandamanna.
Einar Egilsson.
Útför mannsins míns
SÆMUNDAR INGIMUNDAR GUÐMUNDSSONAR
sem andaðist 22. þ.m. fer fram frá Fríkirkjunni,
fimmtudaginn 1. okt. kl. 2 e.h. Athöfninni verður út-
varpað.
Þeim sem vildu minnast hins látna er vinsamlega
bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönda barna, tengdabarna og barnabama.
Ríkey Eiríksdóttir.
Útför systur okkar,
GUÐRÚNAR HAFLIÐADÓTTUR
er lézt 25. sept., fer fram frá Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 1. okt. kl. 3 e.h.
Ólína Hafliðadóttir, Guðmundur Hafliðason.
Útför fóður okkar
MAGNÚSAR BJARNASONAR
Hagamel 6,
fer fram frá Fossvogskirkju'fimmtudaginn 1. okt. kl. 1,30.
Fyrir hönd vandamanna.
Sólveig Magnúsdóttir, Valgerður Magnúsdóttir.
Jarðarför bróður míns
DANlELS JÓNSSONAR
frá Akbraut,
fer fram frá Hagakirkju laugard. 3 okt. kl. 2. Hefst með
húskveðju að Múla í Landssveit kl. 12.
Jón Jónsson.
Maðurinn minn
SKÚLI JÚLÍUSSON
Vesturgötu 66
sem andaðist þann 20. þ.m. verður jarðsunginn frá Foss-
vogskapellu fimmtudaginn 1. október kl. 3 e.h.
Blóm og kransar afbeðnir, þeir, sem vildu minnast
hins látna eru vinsamlega beðnir að láta krabbameins-
félagið njóta þess.
Fyrir mína hönd bama okkar og annara vandamanna.
Björg Sigurðardóttir.
Innilegustu þakkir fyrir samúð og vinsemd við fráfall
og jarðarför móður okkar
ÞÓREYJAR INGIBJARGAR JÓNSDÓTTUR
Jafnframt viljum við færa okkar innilegustu þakkir
til forstöðumanna og hjúkrunarliðs að Elli og hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi, Hjúkrunarheimilinu Arnarholti og
Elliheimilinu Grund, fyrir framúrskarandi góða hjúkrun
og umönnun í hennar löngu veikindum.
Kristín Benediktsdóttir, Gunnar Jakobsson