Morgunblaðið - 04.03.1960, Blaðsíða 3

Föstudagur 4. marz 1960
WOBrrvnr j nm
3
ÞEGAR Reykvíkingar vökn-
' uðu í gærmorgun lá stórt far-
þegaskip á ytri höfninni, á
sama stað og skemmtiferða-
skipin leggjast venjulega á
sumrin. En þetta skip var ekkf
með ferðamenn, þetta var
U.S.S. General G.M. Randall,
sem kominn var til þess að
sækja bandaríska landherinn
á Keflavíkurflugvelli.
Það var kalsalegt á olíu-
bryggjunni, þegar fyrsti her-
mannahópurinn kom þangað
um hádegisbilið og steig á
skipsfjöl. Þeir voru um 300 og
gengu í einni röð um borð í
lítið bandarískt olíuflutninga-
skip, í langri halarófu. Flestir
héldu á litlum handtöskum.
Annar farangur þeirra hafði
verið fluttur um borð í haf-
skipið um morguninn. Her-
mennirnir hlógu og gerðu að
gamni sínu. Þeir voru að fara
heim. Eftir sex daga yrðu þeir
í New York. Þeir voru auð-
sjáanlega ekki farnir að kvíða
fyrir sjóveikinni.
Olíuflutningaskipið flutti
hermennina um borð í G.G.M.
Randall í þremur ferðum.
Fréttamenn dagblaðanna voru
í þeirri fyrstu. Þegar skipið
lagði frá bryggjunni hrópuðu
hermennirnir húrra. 'Sve fóru
þeir að berja sér. Þeir stóðu
í fylkingum á þilfarinu. Þar
var glettilega kalt í norðan-
strekkingnum og piltarnir frá
Texas sættu sig ekki almenni-
lega við veðurlagið.
Margir þessara manna höfðu
verið hér upp undir ár, aðrir
skemur. Reglan hefur verið
sú, að hermennirnir hafa ver-
ið hér í eitt ár, en jafnan hef-
ur verið skipt um. Sumir
þeirra, sem fóru í gær, höfðu
Herntennirnir gengu i haiarófu um borð í olíuskipið, sem lá við olíubryggjuna.
aðeitts verið hér skamman
tíma. En þeir hermannanna,
sem koma hingað með fjöl-
skyldur sínar, eru yfirleitt um
tvö ár í Keflavík. Fjölskyld-
urnar voru farnar flugleiðis
vestur um haf svo og nokkur
hundruð hermanna, því með
flutningaskipinu í gær fóru
aðeins liðlega 900. En land-
hermennirnir hér hafa verið
G.G.M. Randall er 18000 lesta
skip og á friðartímum getur
það flutt um 2000 manns. Á
ófriðartimum er gert ráð fyrir
að það flytji 5000 hermenn. Þá
er vissulega þrengra um far-
þegana en verður vestur um
hafið að þessu sinni.
Ferðin mun taka sex daga.
Um borð eru lesstofur og kvik
myndasalir þar sem hermenn-
orðið var við mikla sjóveiki,
en verra yrði sennilega í sjó-
inn síðari hluta leiðarinnar.
Þegar göngubrúnni var
hleypt niður á olíuskipið var
aftur hrópað húrra. Svo gengu
hermennirnir um borð í einni
röð. Þeir voru fegnir að koma
inn í hlýjuna. Fyrir höndum
var sjóferðin, en nokkurra
daga leyfi í New York að
heyrt um sjóveiki
um 13—1400. Aðéins 11 þeirra
verða eftir.
Þegar lagt var upp að G.G.
M. Randall var mikið um fagn
aðarlæti. Á þiljum hafskips-
ins var margt hermanna, sem
tóku undir húrrahrópin. Þess-
ir menn voru að koma frá
meginlandinu, því skipið kom
hingað frá Þýzkalandi og Eng
landi með um 800 hermenn og
fjölskyldur nokkurra þeirra.
irnir geta stytt sér stundir
verði þeir ekki sjóveikir um
of. Margir höfðu aldrei stigið
um borð í hafskip, komu hing-
að flugleiðis og hafa í raun-
inni aldrei áður séð sjó. Einn
frá Kansas var orðinn hálf-
kvíðinn. sagðist hafa heyrt tal
að um sjóveiki, en aldrei
kynnzt henni. Hann var hálf-
hræddur um að þessi sjóveiki
væri ónotaleg. En einn skips-
manna á G.G.M. Randall
huggaði hann með því, að
læknar væru um borð og þeir
mundu gefa sjóveikipillur,, ef
þörf krefði. Annars sagði sá,
að illt hefði verið í sjóinn til
íslands. Hann hefði þó ekki
henni lokinni. Síðan fara þeir
til herbækistöðva víðs vegar
í Bandaríkjunum.
Ólíuskipið fór siðan tvær
ferðir. Þá voru allir hermenn-
irnir komnir um borð. Skrið-
drekarnir, sem standa á hafn-
arbakkanum, og annar útbún-
aður landhersins, var ekki tek
inn með i þessari ferð. Fiutn-
ingaskip munu taka þá síðar.
Bandaríski sendiherrann
kom niður á olíubryggju og
kvaddi síðasta hermannahóp-
inn. Willis, yfirmaður varnar-
liðsins, kom einnig flugleiðis
frá Keflavík til þess að kveðja
þá. Og í gærkvöldi lét U.S.S.
General G.M. Randall í haf.
Þeir gengu inn í G. G. M. Randall í einnl röð og þótti gott að
koma inn í hlýjuna.
Stórvinningor DAS dreiiðust
í GÆR var dregið í 11. fl. happ-
drætti DAS.
2ja herbergja íbúð að Hátúni 4,
6. hæð kom á nr. 38823. Eigandi
Guðbjörg Guðjónsdóttir, Lauga-
veg 86A. Umb. Vesturver.
Opel Caravan Station bifreið
kom á nr. 34234. Eigandi Reynir
Vigfússon, velstj. Umb.: Flatey
Moskwitch fóiksbifreið xom á
nr. 57552. Eigandi Steingrímur
Þórisson, bifr.stj. Umb.: Reyk-
holt.
Húsbúnaður kr. 20 þús. kom á
nr. 59716, fyrir 15 þús. á nr. 11274.
Fyrir 12 þús. kr. nr. 1169, 5710,
9283, 40084. Fyrir 10 þús. kr.:
nr. 10832, 12216, 13973, 17190,
17229, 18350, 20626, 28952, 30192,
47866, 53496.
Frímerkjamálið:
Ágreiningur um bókhaldsfærslur
• fyrir frímerkjasölur
STAKSTEIMAR
Skriðan, sem ekki féll
Kommúnistar höfðu gert sér
miklar vonir um það, að skríða
myndi falla innan verkalýðshreyf
ingarinnar gegn \ l*reisnarvið-
leitni núverandi ríkisstjórnar. En
þessar vonir hafa brugðizt. Þæf
kosningar, sem fram hata farið
undanfarið, sýna, að það er ekki
í einstökum verkalýðsfélögum
um neinar stórbreytingar af
ræða. í Sjómannafélagi Reykja-
víkur sigruðu lýðræðissinnar með
yfirburðum og sama sagan gerð-
ist í Iðju. Kommúnistar unnu að
vísu stjórn Trésmiðafélagsins
með aðeins 9 atkv. meirihluta. En
í því félagi hafa úrslit kosninga
yfirleitt oltið á örfáum atkvæð-
um undanfarin ár. En um sömu
helgi töpuðu kommúnistar Félagi
skipasmiða og í Verzlunarmanna-
félagi Reykjavíkur treystiu þeir
sér ekki til þess að hafa lista i
kjörL
Eins og óargadýr
Sannleikurinn er sá, að fólk i
verkalýðsfélögunum gerir sér
Ijóst, að viðreisnarráðstafanirnar
voru óhjákvæmilegar. Fólkið
man hið gersamlega úrræðaleysi
vinstri stjórnarinnar, man hvem
ig hún sleppti verðbólgunni laus-
beizlaðri eins og óargadýri á al-
menning. Almenningi varð Ijóst,
að ekki varð komizt hjá því að
gera róttækar ráðstafanir til þess
að skera fyrir það mein, sem
styrkja- og uppbótakerfið hafði
skapað í þjóðarlíkamanum.
Hefði mátt haga
á annan veg!
íslendingur á Akureyri komst
nýlega að orði á þessa Ieið:
„Talsvert hefur borið á því að
undanförnu að verkalýðsfélög og
einstaka hreppsnefndir hafi sam-
þykkt mótmæli gegn efnahags-
ráðstöfunum þeim, er Alþingi
hefur nýlega samþykkt. Meðal
þeirra, er mótmæli hafa sent, er
hreppsnefnd Hrafnagilshrepps.
í mótmælunum segir m.a.:
„Óséð er, hvert þjóðfélagstjón
kann að verða af svo stórfelldum
aðgerðum, sem að áliti fiundar-
ins HEFÐI VEL MÁTT HAGA L
ANNAN VEG ef valdar hefðu
verið SKYNSAMLEGRI LEEÐ-
IR“.
Víst hefði mátt haga aðgerð-
unum á annan veg og hefur rík-
isstjórnin viðurkennt það. Til
dæmis hefði mátt auka uppbótar
kerfið með beinum eða óbeinum
nýjum sköttum, fjölga tilbrigð-
um í hinu margvíslega gengi
krónunnar o.s.frv. Leiðirnar erti
sannarlega margar.“
RANNSÓKN frímerkjamáls-
ins er nú að nálgast lokastig.
Skýrði Þórður Björnsson,
rannsóknardómari, blöðunum
frá þessu í gærkvöldi. Hann
gat þess m. a., að endurskoð-
unardeild fjármálaráðuneytis
ins hefði ekki getað fundið
færslur í bókum frímerkja-
sölu póststjórnarinnar, er
varpað gætu ljósi yfir „hvarf“
þeirra 300 setta af svonefnd-
um Balbo-frímerkjum, sem
Egill Sandholt, skrifstofu-
stjóri póststjórnarinnar, hafði
skýrt frá fyrir rétti að seld
hefðu verið í frímerkjasöl-
unni.
★ Bendir á færslur
Þegar rannsóknardómarinn
hafði fengið þessa skýrzlu frá
endurskoðunardeildinni, var
EgiU Sandholt yfirheyrður á nýj-
an leik, og niðurstöður deildar-
innar bornar undir hann. Egill
hafði sem fyrr haldið fast við
fyrri framburð sinn varðandi
sölu Balbo-merkjanna. Taldi
hann sölu þeirra hafa farið fram
á árunum 1936 og 1938. Þessu til
sönnunar kvaðzt hann hafa at-
hugað ársreikninga póststjórn-
arinnar frá þessum tímum, og
telur hann að þar sé að finna
færzlur varðandi sölur þeirra
allra. Gat hann þess t.d. að varð-
andi sölu 10 kr. Balbo-merkj-
anna, þá sé í ársreikningunum
gerð grein fyrir sölu þeirra í sér-
stökum lið. Kvað hann færzl-
ur póstreikninga byggðar á frí-
merkjaafgreiðslu bókum, sem
hann hefði ekki haft tækifæri til
að athuga.
Upplýsti Þórður Björnsson, að
sakadómari hafi látið ljósmynda
þessa reikninga og færzlur, svo
að fram geti farið á þeim nán-
ari athugun.
Hinar skynsamlegu
leiðir
fslendingur heldur síðan á-
fram:
„Hvorugur stjórnarandstöðu-
flokkanna hefur tjáð sig fýsandi
þess að haldið yrði áfram á sömu
braut. Það er braut vinstri stjórn
arinnar, enda gaf Hermann for-
sætisráðherra upp allar tilraunir
til að leysa efnahagsmálin í
vinstri stjórninni, þegar hagfræð
ingarnir sögðu honum, að leið
stjórnarinnar í þeim málum lægi
beint „fram af brúninni". Eigi að
síður hefur stjórnarandstaðan
vanrækt að benda á hinar „skyn
samlegri leiðir“. Tíminn hefur
jafnvel talið stefnt í rétta átt,
en hefði aðeins átt að fara þessa
leið í áföngum, og ekki bendir
, hreppsnefnd Hrafnagilnrepps
i heldur á liinar „skvnsamlegri
leiðir!“