Morgunblaðið - 13.10.1960, Síða 17

Fimmtudagur 13. okt. 1960
MORCUHBLAÐIÐ
17
— Kvikmyndir
F rarrnh. af bls. 6.
glaðværa lífi þar. sem Vínarborg
hefir jafnan venð rómuð fyrir.
En nú gerast mörg örlagarík
atvik. Prinsessan verður ástfang
in af píanóleikara sínum. sem er
prófessor- við tönlistarháskólann
í borginni, og konungurinn verð
ur ástfanginn af glæsilegri konu
sem er myndhöggvari. Um sama
leyti brýst út bylting í Alaníu
og konugurinn er settur af, en
af því að hann er mjög borg-
aralega þenkjandi maður, ger-
is,t hann bílstjón hjá sendiherra
lands síns í Vín. Við þetta vinn-
ur hann svo hjarta þegna sinn,
að hann er kallaður aftur til þess
að taka við völdum. Fellst hann
á að hverfa heirri, en ekki sem
konungur, heldur sem forseti
landsins, því að með Því móti
getur hann kvænst ástmey sinni
og Sándra sínum heittelskaða
pianóleikara.
Mynd þessi er að vísu ekki til-
þrifamikil fremur en flestar
myndir af þessu tagi, með gljá-
myndarblæ, hlaðin skrauti og í-
burði, en þar er mikil glaðværð
©g söngur og jafnframt gert góð
látlegt gys að „snobbi“ manna
fyrir „hátignunum" og pólitísku
baktjaldamakki, sem er bæði
gamalt og nýtt íyrirbrigði.
Félagslíf
Knattspyrnufélagið Fram
Aðalfundur félagsins verður
haldinn í kvöld kl. 8.30 í Fé-
lagsheimilinu.
Fundarefni:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál.
Stjórnin.
KÆLISKAPAR
— 2 millistærðir
nýkomnar!
ATLAS er fallegur,
stílhreinn, mjög vel
innréttaður og ger'ð-
ur úr bezta efni af
fyllstu vandvirkni.
Vandaðri kæliskápur
er ekki til.
5 ára ábyrgð.
S Z-
ISIIX
O. KORNERUP HANSEN
Suðurgötu 10 — Sími 12606.
TIL LEIGU
Er góð 4. herb. íbúð í vesturbænum ásamt stóru
herb. í risi. Isskápur fylagir. Tilboðum sé skilað á
afgr. blaðsins fyrir 15. þ.m. merkt: „M.G.M. — 13“.
Bandsög
Bandsög óskast (Stærð 16”).
Nýja kompaníið
Grettisgötu 51 — Sími 13850.
Odýr
ba rna
fatnaðu r
S
Drengjaföt, síðar buxur og
skyrta á 1—4 ára.
Verð kr. 110.— settiö.
Alullarpcysur. Verð frá kr.
95.— iniargainmúsíur. Verá
frá kr. 73.—
(Smásala) Laugavegi 81.
3#a herbergja íbúð
Til sölu er skemmtileg 3ja herbergja íbúð við Ásgarð.
Verður seld tilbúin undir tréverk. Hitaveita. Glæsilegt
útsýni. Allar tegundir verzlana rétt hjá.
ÁRNI STEFÁNSSON, hdl.,
Atálflutnmgur. Fasteignasala.
Suðurgötu 4 — Sími: 14314.
Steypustyrktarstál
Eigum fyrirliggjandi takmarkað magn af
16/mm 25/mm 28/mm riffluðu
steypustyrktarstáli.
Leyfilegt spennuþol 1600 kg á fercm.
Sindri Kf.
Sími 19422.
4
LESBÓK BARNANNA
CRETTISSACA
45. Hljóp jarl þá upp og
Tildi ekki á líta um sætt-
irnar þeirra Þorfinns og
gengu þeir þá heim í garð
Þorsteins og bjuggust þar
um. En er jarl sá þetta lét
iiann vopnast alla hirð sína,
gengu síðan með fylktu liði
þangað. Og áður liðið kom
mð, skipuðust þeir til varnar
fyrir garðshliðinu. Stóðu þeir
fremstir Þorfinnur og Þor-
steinn og Grettir og þá Bessi.
Jarl bað þá selja fram
Gretti og hafa sig eigi í
ófæru. Þeir buðu hin sömu
boð og fyrr, en sögðu að ella
skyldi eitt yfir þá ganga.
46. Jarl kvaðsl engan þeirra
spara skyldi. Margir góðgjarn
ir menn báðu jarí, að hann
héldi eigi til svo mikils
vandræðis, sögðu, að þelr
myndu mikið afhroð gjalda,
áður en þeir væru drepnir.
Jarl sagði þá, að Grettir
skyldi fara í friði fyrir hon-
um út til íalands. Luku þeir
jarli fé, svo að honum gazt
að, og skildu með engum
kærleikum. Varð Þorfinnur
frægur af fylgd þeirri, er
hann hafði veitt Gretti.
47. Þórhallur hét maður, er
bjó á Þórhallsstöðum í For-
sæluual.
Þar var reimt mjög og fékk
hann varla sauðamann, svo að
bonum þætti duga.
Það var eitt sumar á Al-
þingi, að Þórhallur gekk til
búðar Skafta lögmanns Þór-
•ddssonar. Hann fagnaði vel
Þórhalli og spurði, hvað að
iáðindum væri.
Þórhallur mælti: „Heilræði
vildi eg af yður þiggja. Það
er svo háttað að mér helzt
lítt á sauðamönnum. Vill nú
engi til taka sá, er kunnugt
er til, hvað fyrir býr“.
48. Skafti svarar: „Fá skal
eg þér sauðamann þann er
Glámur heitir, ættaður ár
Svíþjóð. Hann er mikill og
sterkur og ekki mjög við al-
þýðuskap.
Þórhallur kvaðst ekki um
það gefa, ef hann geymdi vel
fjárins.
Að áðurnefndum tíma kom
sauðamaður á Þórhallsstaði.
Tekur bóndi við honum vel,
en öllum öðrum gazt ekki að
honuin. Hann var ésöngvinn
og trúlaus. stirfinn og við-
skotsillur. Öllum var hann
hvtmleiður.
•
LJÓMALIND átti heima
á bæ í Hollandi, þar sem
akrar og engi eru ein
endalaus flatneskja og til
breytnin ekki önn-ur en
skurðir og síkin, sem lið-
ast um landið þvert og
endilangt. — Ljómalind
leiddist. Á sumrin borð-
aði hún gras og á veturna
át hún hey. Hún gat ekk-
ert gert nema bara að
éta og gefa bóndanum,
herra Van-Haag sem
mesta mjólk.
— Ettu bara sem mest
var bóndinn vanur að
segja. — >ví meira sem
þú etur, því nteira mjólk-
Ljóm
ar þú og svo verður þú
'ika feitari og fallegri.
Ljómalind reyndi að gera
Van-Haag til geðs, en
samt var hún aldrei ham
ingjusöm eða ánægð.
Öðrum megin við hag-
ann lá vegur, og þar átti
hesturinn Skjóni daglega
leið um, þegar hann kom
til að sækja mjólkina úr
Ljómalind og aka henni
til borgarinnar. Hann
sagði henni, að í borginni
væru steinlagðar götur
og meðfram götunum
stæðu húsin í löngum,
löngum röðum.
Ljómalind langaði að
komEwst til borgarinnar og
sjá þetta allt sjálf. Hún
sá aldrei önnur hús en
bóndabæinn, gripahúsin
og . vindmylluna. >egar
hvasst var snérust væng-
irnir á myllunni svo
hratt, að Ljómalind svim-
alind
aði af því að horfa á þá.
Hinum megin við hag-
ann, var langur skurður.
Á sumrin kom maður á
bóti eftir skurðinum til
að sækja ostinn til herra
Van-Haag, svo að hægt
væri að selja hann á
markaðstorginu.
Ljómalind fannst gam-
an að horfa á bátana, þeg
ar þeir liðu hljóðlega yf-
ir vatnið. Hún hugsaði
með sér, að mikið væri
nú gaman að geta farið á
báti alla leið tii markaðs-
torgsins í borginni.
Aumingja Ljómalind,
hvað henni ‘eiddist, að
vera alltaf eir. og kom-
ast ekki neitt. Dag nokk-
urn ranglaði hún um hag
ann og leit hvorki tii
hægri né vinstri. Vissi
hún þá ekki fyrri til, en
hún datt ofan í skurðinn.
Skurðurinn var ekki